عینک مبتنی بر نور مادون قرمز و پدهای ارتعاشی تجربه ای متفاوت از حرکت کردن برای نابینایان فراهم خواهد کرد.
عینک مادون قرمز و آرایه ای از پدهای ارتعاشی می توانند برای افراد نابینا راهی بصری برای حرکت کردن فراهم کنند این در حالی است که برخلاف بسیاری از دستگاه های موجود در بازار هنگام استفاده از این دستگاه دست ها و گوش های کاربران کاملا آزاد است.
“مانوئل زان”(Manuel Zahn) و “ارمغان احمدخان”(Armaghan Ahmad Khan) از دانشگاه فنی مونیخ در آلمان، یک جفت دوربین مادون قرمز را روی نمونه اولیه یک عینک چاپ سه بعدی شده نصب کردند تا تصویری استریوسکوپی ثبت کنند که یک رایانه ی کوچک می تواند از آن برای ترسیم نقشه ای از آنچه پیش روی فرد قرار دارد، استفاده کند.
این نقشه به یک تصویر با وضوح پایین در یک شبکه پنج در پنج تبدیل می شود و سپس از طریق آرایه ای متشکل از ۲۵ پد ارتعاشی روی یک بازوبند به کاربر منتقل شود و جزئیاتی در مورد محیط پیرامون به فرد منتقل می کند.
استریوسکوپی(stereoscopy) شیوه ای برای ایجاد تصور سه بعدی در بیننده به وسیله ی دید دوچشمی است. در بیشتر روش های برجسته بینی دو تصویر معمولی دوبعدی با اندکی تفاوت مقابل چشم راست و چپ قرار می گیرند. این دو تصویر دوبعدی در مغز تلفیق شده و دیدن تصویری سه بعدی را به بیننده القاء می کنند.
برای مثال، اگر کاربر در حال حرکت درون یک راهرو باریک باشد، لرزش های شدیدتری در لبه های شبکه احساس می کند تا وجود دیوارها را درک کند و لرزش ها در مرکز ضعیف تر هستند زیرا اجسام در این جهت از فرد دورتر هستند.
اگر کاربر به سمت یک مانع حرکت کند، شدت لرزش پدهای مربوطه روی بازوبند به تدریج در نقطه مربوطه افزایش می یابد. از آن جایی که این سیستم از مادون قرمز استفاده می کند، حتی در تاریکی مطلق نیز کارایی دارد.
پنج داوطلب این سیستم را مورد استفاده قرار دادند و در اولین تلاش خود توانستند یک مسیر آزمایشی داخل ساختمان را بپیمایند.
منبع: ایران سپید.