با سلام و احترام به همراهان وبسايت ويژه ی نابينايان شرکت دانش بنیان پکتوس. در بیست و نهمین شماره ی هفته نامه ی دنیای موبایل و کامپیوتر و در صفحه ی آموزش، پنج آموزش در زمینه ی موبایل و کامپیوتر تقدیم شما گرامیان میگردد.
چهارده کار فوق العاده ای که می توانید با گوگل درایو انجام دهید
اگر تنها توقعتان از گوگل درایو صرفا فضایی راکد برای نگه داری فایل هایتان است، سخت در اشتباهید؛ زیرا این برنامه ی قدرتمند را دست کم گرفته اید!
به نقل از زومیت، حافظه ی ابری گوگل درایو به ابزارهای مفیدی برای جمع آوری اطلاعات، کار با داده ها، سازمان دهی امکانات مجازی و اشتراک گذاری فایل ها و برنامه ها مجهز است. در بعضی موارد، امکانات این برنامه به طور مستقیم در داخل Drive دردسترس است و در موارد دیگری هم به اتصال برنامه یا سرویس کمکی نیاز خواهد داشت.
وجه اشتراک تمامی این امکانات در آن است که در حالت آماده باش برای کمک به شما هستند. فقط کافی است این قابلیت ها را کشف کنید. در ادامه، ۱۴ قابلیت گوگل درایو را معرفی خواهیم کرد که هفته ی شما را پربارتر و ساده تر خواهد کرد:
ذخیره ی سریع اطلاعات در گوگل درایو
۱. با Google Drive app اندروید می توانید اسناد و رسیدها را به صورت مستقیم اسکن کنید. فقط لازم است برنامه را بازکنید و روی به علاوه (+) در گوشه ی پایین سمت راست ضربه بزنید و گزینه ی Scan را انتخاب کنید. همچنین، می توانید قابلیت اسکن را با درگ کردن، به صفحه ی اصلی نمایش انتقال دهید تا دسترسی سریع تری به آن داشته باشید. بدین ترتیب، گوگل درایو تصویر اسکن شده را با فرمت PDF ذخیره و امکان جست وجو را برای محتوای متن آن فراهم می کند. البته، این گزینه در حال حاضر برای درایو iOS اجراشدنی نیست.
۲. با استفاده از افزونه ی رسمی Save to Google Drive می توانید تمام آیتم های مربوط به صفحات وب مانند تصویر یا فایل یا اسکرین شات را ذخیره کنید. بدین ترتیب، با راست کلیک روی هر هایپرلینک، می توانید محتوای آن را در فضای درایو ذخیره کنید.
۳. قابلیت دیگری وجود دارد که برای اصلاح فایل های PDF به کار می رود. روی نام فایل پی دی اف در وب سایت درایو راست کلیک و گزینه ی Open with را از پنجره ی بازشده انتخاب کنید. با انتخاب Google Docs از فهرست پیش رو، فایل PDF خود را به فایل متنی و ویرایش کردنی تبدیل می کنید.
۴. برای هایلایت، اضافه کردن یادداشت، حاشیه نویسی یا انواع ویرایش های دیگر می توانید DocHub app را به حساب کاربری گوگل خود اضافه کنید. این برنامه به شما اجازه می دهد فایل PDF خود را به صورت مستقیم از درایو باز و سپس با استفاده از این سرویس، آن را ویرایش کنید. پس از اتمام کار، می توانید فایل را در درایو یا رایانه ی خود ذخیره کنید. استفاده از موارد معمول برنامه ی DocHub رایگان است؛ اما برخی از امکانات آن به پرداخت هزینه ی اشتراک ماهانه ی پنج دلاری نیاز دارد.
۵. ممکن است بخواهید فایل PDF خود را به فرمت تصویری JPG دربیاورید یا فایل صوتی خود را از فرمت WAV به MP3 تغییر دهید. شاید هم بخواهید فایل تصویری با فرمت TIF را به BMP یا هر فرمت دیگری تبدیل کنید. برنامه ی CloudConvert app با اتصال به حساب کاربری گوگل، این امکان را فراهم می کند که با چند کلیک و استفاده از منو Open with به مقصود خود برسید. استفاده از این سرویس تا ۲۵ دقیقه در روز رایگان است و حداکثر حجم رایگان تبدیل کردنی در آن یک گیگابایت است.
۶. درایو به شما اجازه می دهد فایل های آفیس را بدون نیاز به هیچ نرم افزار خاص یا عملیات فانتزی ویرایش کنید. کافی است فایل ورد یا اکسل یا پاورپوینت خود را داخل وب سایت درایو درگ کنید. از گوشه ی پایین سمت راست روی نام فایل کلیک کنید تا فایل شما آپلود شود. در چند ثانیه فایل شما در حالت قابل ویرایش باز خواهد شد.
۷. چنانچه ترجیح می دهید کارهای خود را به جای آفیس در Docs انجام دهید، کافی است روی چرخ دنده ی سمت راست بالای صفحه کلیک کنید. ابتدا گزینه ی Settings و سپس Convert uploaded files to Google Docs editor format را انتخاب کنید. در مرحله ی بعد، فایل هایی مانند ورد یا اکسل یا پاورپوینت را داخل درایو درگ کنید. سرویس درایو فایل آفیس شما را با حفظ Compatibility Mode به Google Docs تبدیل می کند.
۸. در گوگل درایو، آن دسته از فایل هایی که ازنظر امنیتی حساس هستند، می توانید با رمزگذاری بارگذاری کنید تا برای دسترسی بعدی به رمز عبور احتیاج داشته باشید. اجرای چنین ترفندی با نصب برنامه ی رایگان Secure File Encryption Drive add-on امکان پذیر است. مراحل تأیید برنامه را دنبال کنید. برای بارگذاری فایل دلخواه روی دکمه ی New در گوشه ی سمت راست کلیک کرده و گزینه ی More و سپس Secure File Encryption را انتخاب کنید.
سازمان دهی پیشرفته گوگل درایو
۹. Google Docs به شما این امکان را می دهد نسخه های مختلف سند را بررسی و درصورت نیاز، آن را به حالت اول بازیابی کنید. برای مثال، می توانید به فایل PDF در حالت های مختلف تصویر، آرشیو، فایل صوتی یا هر نوع فرمت دیگری دسترسی پیدا کنید و درنهایت، به حالت اول برگردانید. برای شروع روی فایل داخل Drive راست کلیک و گزینه ی Manage versions را انتخاب کنید. روی گزینه ی Upload New Version کلیک و نسخه ی جدید از فایل مدنظر را آپلود کنید. این فرایند را به دفعات زیاد می توانید تکرار کنید. درپایان، در رابط اصلی درایو فقط یک فایل نشان داده خواهد شد؛ اما با راست کلیک و انتخاب گزینه ی Manage versions می توانید تمام نسخه های مختلف ایجاد شده را مشاهده و دانلود کنید.
فقط توجه کنید که به صورت پیش فرض، تنها ۱۰۰ نسخه ی آخر ذخیره می شوند و نسخه های قدیمی تر پس از ۳۰ روز حذف خواهند شد. برای ذخیره ی این نسخه ها، می توانید با کلیک روی سه نقطه ی (…) کنار نام فایل، گزینه ی Keep forever را از منو ظاهرشده انتخاب کنید.
۱۰. گوگل درایو می تواند پوشه های شما را به صورت رنگ های مختلف نمایش دهد تا با یک نگاه به آسانی بتوانید آن ها را شناسایی کنید. کافی است روی هر پوشه راست کلیک و گزینه ی Change color را انتخاب کنید.
۱۱. در موارد قبل گفتیم درایو امکان جستجوی داخل متنی در فایل های PDF را به شما می دهد. حال آنکه در فضای گوگل درایو امکان جستجوی تصاویر ازطریق کلید واژه ها هم وجود دارد. کافی است هرآنچه می خواهید در کادر جستجوی بالای وب سایت تایپ کنید. برای مثال، واژگانی مانند غروب خورشید یا رایانه یا حتی رنگ خاصی مانند آبی را در نظر بگیرید. سپس، روی فلش رو به پایین داخل کادر جستجو کلیک و در قسمت Type گزینه ی Photos & images را انتخاب کنید. گوگل درایو تمام تصاویر شامل موارد تایپ شده را پیدا خواهد کرد.
۱۲. فضای ذخیره سازی سیستم شما تمام شده است؟ به گوگل درایو اجازه دهید بزرگ ترین فایل های شما را شناسایی کند؛ بنابراین، متوجه خواهید شد کدام برنامه ها حجم فضای سیستم را پر کرده اند. روی گزینه ی Storage در سمت چپ صفحه کلیک کنید. در پنجره ی بازشده کل فضای خالی شما برای ذخیره سازی نمایش داده خواهد شد. مطمئن شوید فلش کنار Storage used رو به پایین باشد و اگر این طور نیست، روی آن کلیک کنید تا تغییر جهت دهد. درنهایت، تمام فایل های درایو شما به ترتیب اندازه از بزرگ به کوچک نمایش داده خواهند شد.
اشتراک گذاری هوشمند تر گوگل درایو
۱۳. چنانچه حساب G Suite دارید، می توانید فضای گوگل درایو خود را به مدت محدود دردسترس شخص دیگری قرار دهید. روی فایلی که می خواهید به اشتراک بگذارید، راست کلیک و گزینه ی Share را انتخاب کنید. سپس، نام یا آدرس ایمیل شخص مدنظر را وارد و روی دکمه ی Send کلیک کنید. پس از اتمام کار، دوباره به روند قبل برگردید و این بار روی گزینه ی Advanced کلیک کنید. در این بخش، تایمر را درکنار نام شخصی که فایل را با او به اشتراک گذاشته اید، مشاهده خواهید کرد. روی آن کلیک کنید. می توانید تاریخ پایان دسترسی را در این قسمت مشخص کنید. درنهایت، مطمئن شوید روی دکمه ی Save changes کلیک کرده اید.
۱۴. فکس با همه ی قدیمی بودنش باز هم در دنیای دیجیتال امروز کاربرد دارد. با این حال، وقتی با گوگل درایو می توانید فکس خود را مستقیما ارسال کنید، دیگر به نگه داری از دستگاه فکس قدیمی نیازی نیست. در این میان، افزونه ی شخص ثالثی به نام HelloFax در فکس اسناد کمک حال شما خواهد بود. برای شروع روی دکمه ی New در قسمت گوشه ی بالای سمت چپ کلیک و گزینه ی More و سپس Connect more apps را انتخاب کنید. از پنجره ی بازشده HelloFax را جستجو و در ادامه روی دکمه ی سبزرنگ Connect کلیک کنید تا ارتباط با سرویس مجاز برقرار شود. اکنون آماده ی ارسال فکس هستید. کافی است روی سند مدنظر راست کلیک و گزینه ی Open with و سپس HelloFax را انتخاب کنید. در مرحله ی بعد، اطلاعات فکس مقصد را وارد خواهید کرد. اگر فکس ارسالی شما کمتر از پنج فکس در ماه باشد، می توانید به رایگان از این برنامه استفاده کنید. درصورت استفاده از برنامه ی پولی امکان دریافت فکس به صورت فرمت PDF را هم خواهید داشت.
چگونه ظاهر نتایج جستجوی تصاویر گوگل را به حالت قبل بازگردانیم؟
یک توسعه دهنده، افزونه ای به نام «Google Images Restored» ساخته است که با استفاده از آن می توانید ظاهر قدیمی جستجوی تصاویر گوگل را بازگردانید.
به نقل از زومیت، احتمالا تاکنون طراحی جدیدی که گوگل برای نتایج جستجوی تصاویر خود در نظر گرفته است را دیده اید. بسیاری از کاربران از ظاهر جدید جستجوی تصاویر گوگل ناراضی هستند؛ با این حال، هنوز هم راهی برای بازگشت به طراحی قدیمی وجود دارد و انجام این کار نیز بسیار ساده است.
یک توسعه دهنده که با نام مستعار fanfare فعالیت می کند، افزونه ی جالبی برای گوگل کروم و فایرفاکس با نام «Google Images Restored» توسعه داده که با استفاده از آن می توان طراحی جدید گوگل را به حالت قبل بازگرداند. تنها کاری که باید انجام داد، این است که افزونه را دانلود و نصب کنید.
از اوت سال ۲۰۱۹، گوگل از طرحی جدید برای جستجوی تصاویر رونمایی کرد که اگر یک تصویر را انتخاب کنید، در بخش سمت راست روی صفحه نمایش داده خواهد شد و می توانید با اسکرول کردن، ادامه ی نتایج را مشاهده کنید. این کار موجب سهولت در مقایسه ی تصویر انتخابی با تصاویر دیگر می شود. گوگل ادعا می کند، این تغییر در زمان خریدهای اینترنتی بسیار مفید خواهد بود.
این افزونه صرف نظر از بازگشت تصاویر گوگل به طراحی قدیمی، دکمه ی «مشاهده ی تصویر» را به تصویر انتخاب شده اضافه می کند و «جستجوهای مرتبط» را از نتایج جستجوی تصویر حذف می کند. توسعه دهنده ی این افزونه می گوید: در این افزونه تلاش شده است تا تصاویر مانند قبل از تغییر ۶ اوت بنظر برسد و حالت نمایش قدیمی دوباره طراحی شود.
وای فای 6 چیست
وای فای ۶ جدیدترین استاندارد اتصال بی سیم است که بازدهی چشمگیر و امکان اتصال دستگاه های بیشتر را درکنار امکانات متعدد دیگر ارائه می کند.
به نقل از زومیت، در ژانویه ی سال جاری میلادی، شرکت های متعدد حاضر در CES 2019 از امکان جدیدی در محصولات خود صحبت می کردند. آن ها در مشخصات محصولاتی همچون لپ تاپ و روتر، عبارت «پشتیبانی از وای فای ۶» را اضافه کردند که توجه کاربران و کارشناسان را به خود جلب کرد. محصولاتی از شرکت های متعدد همچون اچ پی، دل، ایسوس و دیگر تولیدکننده ها در نمایشگاه دیده می شد که همگی با ادعای پشتیبانی از وای فای ۶ معرفی شدند. یک ماه بعد، سامسونگ پرچم دار جدید خانواده ی گلکسی، یعنی گلکسی S10 را رونمایی کرد که درکنار تمام قابلیت های خیره کننده، پشتیبانی از وای فای ۶ را هم ارائه می کرد.
علاوه بر تمام شگفت زدگی ها از معرفی قابلیت های جدید، این سؤال مطرح می شود که استاندارد جدید چیست؟ وای فای ۶ جدیدترین نسل اتصال بی سیم محسوب می شود. این فناوری هنوز معرفی نشده است؛ اما به زودی به عنوان استانداردی جامع برای اتصال بی سیم ارائه می شود؛ درنتیجه، تولیدکننده های فعال در حوزه ی محصولات الکترونیک، پشتیبانی از آن را به محصولات خود افزوده اند تا به نوعی برای آینده آماده باشند.
از سال ها پیش، همه ی استانداردها و محصولات فناوری با شعاری تقریبا شبیه به هم عرضه شده اند. آن ها بهتر و سریع تر کردن زندگی را به عنوان قابلیت خود معرفی می کنند. چنین ادعایی برای وای فای ۶ نزدیک به واقعیت خواهد بود. گفتنی است بهبودهای وای فای ۶ در مقایسه با نسل های قبلی بیشتر، در افزایش ثبات و کارایی اتصال بی سیم در سطح شبکه است و شاید دستگاه های تکی آن چنان پیشرفتی احساس نکنند. البته، قطعا دستگاه های مصرف کننده بهبودهایی در سرعت تجربه خواهند کرد؛ اما پیشرفت اصلی وای فای ۶ در پشتیبانی از دستگاه های بیشتر به صورت هم زمان در شبکه دیده می شود. درواقع، وای فای جدید را می توان بهترین استاندارد اتصال برای دنیایی دانست که انواع گجت ها و دستگاه های مبتنی بر اینترنت اشیاء بهترین استفاده را از آن خواهند داشت.
مفاهیم پایه
استانداردهای وای فای را انجمن مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) تدوین و دستگاه های هماهنگ با استاندارد جدید را نیز WiFi Alliance تأیید می کند. بیش از ۸۰۰ شرکت به عنوان پشتیبان یا عضو در سازمان مذکور حضور دارند که از مشهورترین آن ها می توان به اپل، مایکروسافت، گوگل، فیسبوک، اینتل، کوالکام، برودکام، سامسونگ و ال جی الکترونیکس اشاره کرد.
گروه های مذکور برای توسعه ی هر استاندارد اتصال بی سیم حدود پنج سال زمان صرف می کنند. آن ها از زمان عرضه ی استاندارد قبلی، یعنی سال ۲۰۱۴، مشغول طراحی و توسعه ی وای فای ۶ بوده اند. استاندارد شبکه ای بی سیم که امروزه همه ی ما از آن استفاده می کنیم، به نام IEEE 802.1 1ac شناخته می شود و استاندارد بعدی IEEE 802.1 1ax نام خواهد داشت.
قطعا کاربران عادی از نام علمی استاندارد برای اتصال جدید استفاده نخواهند کرد و استاندارد را همان WiFi 6 می خوانند. انجمن اتحاد وای فای هم از این به بعد استانداردها را در ترتیبی پشت سر هم نام گذاری خواهد کرد و احتمالا دیگر از نام گذاری های علمی در برندسازی استاندارد جدید خبری نباشد. ادگار فیگوروا، مدیرعامل اتحاد وای فای درباره ی نام گذاری ها می گوید: ما از وای فای ۶ به بعد، الگوی نام گذاری را تغییر خواهیم داد. صحبت از فناوری ها کافی است و باید از این پس، در نام گذاری به نسل ها اشاره کنیم.
با توجه به اظهارنظر فیگوروا، می توان پیش بینی کرد WiFi 6 از این به بعد بیشتر در اتصال های بی سیم کاربران دیده می شود؛ نامی که نشان دهنده ی نسل استاندارد مورد استفاده ی آن ها خواهد بود. نام های دیگر همچون WiFi 4 و WiFi 5 نیز برای نسل های قبلی استفاده می شوند. به علاوه، WiFi Certified 6 نیز نام برنامه ی تأییدیه ای است که تولیدکننده های دستگاه برای کسب مجوز استفاده از استاندارد باید آن را اجرا کنند.
تفاوت با نسل های قبل
وای فای ۶ را می توان اولین به روزرسانی بزرگ برای پشتیبانی چندموجی در اتصال بی سیم دانست. چنین به روزرسانی هایی از سال ۲۰۰۹ و عرضه ی Wi-Fi 802.1 1n یا WiFi 4 انجام نشده اند. وای فای ۴ در هر دو موج ۲.۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز فعالیت و وای فای ۵ یا WiFi 802.1 1ac فقط از امواج حاضر در طیف ۵ گیگاهرتز پشتیبانی می کند و وای فای ۶ برای پشتیبانی کامل از فرکانس های انتقالی ۲.۴ و ۵ گیگاهرتز بهینه سازی می شود.
از قابلیت های ویژه ی نسل جدید وای فای می توان به پشتیبانی فناوری چند کاربر و چند ورودی و چند خروجی (به اختصار MU-MIMO) اشاره کرد. به علاوه، امکانی دیگر هم به نام Orthogonal Frequency Division Multiple Access یا OFDMA در استاندارد جدید مطرح می شود که در ادامه، آن را به اختصار توضیح می دهیم.
فناوری مذکور در تعریفی ساده، امکان فعالیت هم زمان دستگاه های بیشتری را در یک شبکه ی وای فای ایجاد می کند؛ درنتیجه، بازدهی و جریان داده در شبکه ی وای فای کاربر بهبود و زمان های تأخیر کاهش می یابد. وای فای ۶ به صورت کلی برای بهبود عملکرد شبکه های وای فای توسعه یافته است؛ البته تفاوت ها در سطح مصرف کننده هم تا حدودی ملموس خواهند بود. به عنوان مثال، کاربر در دستگاه های خود تا چهاربرابر افزایش ظرفیت و چهاربرابر جریان داده را تجربه می کند. فیگوروا بهبود مذکور را تا ۹ و ۱۰ گیگابیت برثانیه در شرایط بهینه تعریف می کند.
چگونه ترمینال مک را شخصی سازی کنیم
محیط های متنی سیستم های عامل میان کاربران حرفه ای محبوبیت بسیاری دارند. در این مقاله به چگونگی شخصی سازی محیط متنی سیستم عامل مک می پردازیم.
به نقل از زومیت، اپلیکیشن ترمینال دروازه ی ورود به محیط متنی در macOS است. ترمینال با ارائه ی یک رابط کاربری و یک مفسر (interpreter)، تمامی دستورهای شما را از آسان گرفته تا سخت، اجرا می کند.
اگر مدت زیادی را در ترمینال صرف می کنید، شاید بخواهید تا محیط، ظاهر و بسیاری از خصوصیات آن را شخصی سازی کنید. در مقاله ی پیش رو، روش های مختلف و جالب برای شخصی سازی این محیط را مرور خواهیم کرد.
پنجره ترمینال
هنگامی که اپلیکیشن ترمینال را باز کنید، به جز دو خط متن تقریبا چیز دیگری به چشم نمی خورد. اولین خط تاریخ و زمان آخرین ورود شما را نشان می دهد. برای مثال:
Last login: Wed Feb 13 01:08:35 on ttys000
خط دوم محل ورود دستورهای شما است.
Rahul-Mac:~ rahulsaigal$
معنی هر کدام از این عبارات در خط دوم به شرح زیر است:
اولین بخش نام دستگاه مک شما است. دو نقطه (:) نام مک شما را از سایر بخش ها جدا می کند.
دومین بخش با یک (~) شروع می شود. این علامت نشان می دهد که شما در مسیر خانه هستید. در ادامه یک نام کاربری کوتاه مشاهده می کنید.
در نهایت علامت دلار ($) را می بینید که به این معنا است، شما به عنوان یک کاربر غیرروت (non-root) وارد شده اید.
تغییر پنجره ترمینال
پنجره ی ترمینال مانند هر اپلیکیشن دیگری در macOS عمل می کند. شما می توانید این پنجره را مینیمایز کنید، حرکت دهید، تغییر اندازه دهید و در محتوای آن زوم یا اسکرول کنید.
متن در پنجره ی ترمینال نسبتا کوچک و ناخوانا بوده و تشخیص محل نشانگر در آن دشوار است. شما می توانید با تغییر اندازه ی پنجره بر این مشکل فائق آیید اما این تغییرات ذخیره نمی شوند.
برای تغییر پنجره ترمینال به Shell > Show Inspector بروید یا دکمه های ⌘ + i را فشار دهید تا پنجره Inspector باز شود. در قسمت Windows، مقادیری را در بخش های Columns و Rowsfield وارد کنید یا اندازه ی پنجره خود را تغییر دهید تا این مقادیر به طور خودکار پر شوند. با این کار، مشکل اندازه ی متن و خوانایی آن حل می شود.
پس از اینکه به اندازه، فرم و موقعیت مورد نظر خود رسیدید، Shell > Use Settings as Default را انتخاب کنید.
تغییر ظاهر ترمینال
ترمینال به طور پیش فرض متنی سیاه در پس زمینه ای سفید دارد. اما شما می توانید ویژگی های گوناگونی از جمله رنگ پس زمینه، فونت، رنگ متن و نوع نشانگر را طبق سلیقه ی خود شخصی سازی کنید.
به Shell > New Window بروید و تعدادی از قالب های آماده (مانند Grass، Homebrew،Man Page، Ocean، Red Sands) را امتحان کنید.
تمامی قالب های آماده را می توانید از بخش Preferences > Profiles مشاهده کنید. در این بخش، پیش نمایش کوچکی از قالب در سمت چپ و ویژگی های هر قالب را در بخش راست مشاهده می کنید. این ویژگی ها به ۶ بخش تقسیم شده اند: متن، پنجره، تب، شل، کیبورد و پیشرفته.
برای تغییر یک قالب آن را انتخاب کنید و Duplicate Profile را بزنید.
ویژگی های متن
ترمینال به شما قابلیت شخصی سازی ویژگی های متنوع متن را می دهد. برای تغییر فونت استفاده شده، روی دکمه Change در بخش Font کلیک کنید و یک فونت به همراه اندازه ی آن انتخاب کنید.
برای بهتردیده شدن متن می توانید از فونت های ضخیم استفاده کنید. اگر خواهان تغییر رنگ متن هستید، روی Text color کلیک کنید و انتخاب خود را انجام دهید.
برای تغییر شکل نشانگر، گزینه های Block، Underline یا Vertical Bar پیش روی شما است. روی دکمه ی رنگی کنار کلمه Cursor کلیک کنید تا رنگ آن را تغییر دهید. با تنظیم اسلایدرهای Opacity و Blur هم می توانید پنجره ی ترمینال را شفاف کنید.
در این صورت، پنجره ی ترمینال را مستقیما روی یک صفحه وب قرار دهید و در حالی که راهنما را می خوانید، دستورها را نیز وارد کنید.
ویژگی های پنجره
ویژگی های پنجره شامل عنوان، اندازه، محدودیت اسکرول و برخی موارد دیگر می شود. به یاد داشته باشید، تنظیماتی که در این قسمت اعمال می کنید تنها بر همان پروفایل اعمال می شود و نه کل اپلیکیشن ترمینال. برای تغییر نام پنجره، متن مورد نظر را در قسمت Title وارد کنید.
چک باکس های مختلفی برای نمایش مواردی مانند پردازش فعال، مسیر در حال کار، نام شل و… وجود دارد که می توانید هرکدام را به دلخواه انتخاب کنید. اندازه ی پیش فرض پنجره برای قالب فعلی را می توانید تغییر دهید. همچنین می توانید اندازه scrollback buffer را نیز تنظیم کنید تا دستورهای تایپ شده ی شما برای چند روز یا حتی چند هفته ذخیره شوند.
ویژگی های شل
در این قسمت می توانید نحوه ی کارکرد ترمینال را به طور کامل تنظیم کنید. می توانید یک دستور برای اجرا هنگام بالاآمدن تعریف کنید؛ برای مثال، شروع یک شل دیگر. همچنین این امکان وجود دارد تا ترمینال قبل از بسته شدن به شما هشدار دهد تا از بسته شدن تصادفی جلوگیری شود. برای این منظور کافی است Ask before closing روی Always تنظیم کنید. اگر خواهان چنین ویژگی نیستید، کافی است همین مقدار را روی Never تنظیم کنید.
کار کردن با پنجره های گروهی
آیا می خواهید تا چند پنجره ترمینال را که در حالتی خاص منظم شده اند، همواره به همان شکل در اختیار داشته باشید؟ قابلیت پنجره های گروهی به کمک شما آمده تا در زمانتان صرفه جویی کنید و بازدهی تان را بالا ببرید. با استفاده از این قابلیت، هر پنجره می تواند پردازش ها، ویژگی ها و مکان مختص به خود را در دسکتاپ شما داشته باشد.
برای مثال، فرض کنید در حال ویرایش فایلی با Vim در یک پنجره هستید و Octave را در پنجره دیگری اجرا می کنید. ممکن است بخواهید از قالب ها و ظواهر گوناگون در پنجره های خود استفاده کنید. شاید هم بخواهید برخی از اعمال سنگین و طولانی خود را در پنجره جدید اجرا کنید.
ذخیره یک پنجره گروهی
قبل از داشتن یک پنجره ی گروهی لازم است که موارد زیر را داشته باشید:
– پنجره ها را در صفحه خود به نحوی که مدنظرتان است مرتب کنید.
– ویژگی های هر پنجره را به دلخواه تغییر دهید.
– هر فرمانی را که می خواهید در هر کدام ادامه یابد، وارد کنید.
سپس Window > Save Windows as Group را انتخاب کنید. یک نام برای گروه خود انتخاب کرده و تیک Use window group when Terminal starts را بزنید. در انتها روی Save کلیک کنید.
بازیابی یک پنجره گروهی
برای استفاده از پنجره ی گروهی ذخیره شده Window > Open Window Group را انتخاب کنید. به این ترتیب می توانید تا علاوه بر کارکردن بر شل فعلی، پنجره های گروهی خود را در هر زمان اجرا کنید.
برای ورود، خروجی یا حذف پنجره های گروهی Preferences > Window Groups را باز کرده و روی تصویر چرخ دنده کلیک کنید.
راه اندازی شل پیش فرض
شل پیشفرض در مک اواس بش شل (bash shell) است. البته شل های متنوعی مانند /bin/bash /bin/csh، /bin/zsh و /bin/ksh پشتیبانی می شوند که می توانید از آن ها استفاده کنید. علاقه مندان به یونیکس عاشق کارکردن با شل zsh هستند زیرا قابلیت های بسیاری دارد و از بسیاری از پلاگین ها نیز پشتیبانی می کند.
اگر شما تازه وارد هستید، بهتر است تا مدتی از همان bash shell بهره گیرید. اما باید بدانید که در زمان مناسب به چه صورت شل خود را تغییر دهید.
شناختن شل مورد استفاده
برای فهمیدن اینکه از چه شلی استفاده می کنید، کد زیر را تایپ کنید:
echo $0
با این دستور، ترمینال نام شل را به شما نشان خواهد داد.
تغییر شل پیشفرض
برای تغییر شل پیش فرض روی اکانت خودتان به System Preferences > Users & Groups بروید. روی تصویر قفل کلیک کرده و اطلاعات ادمین را وارد کنید. سپس بر نام خود راست کلیک کرده و Advanced Options را انتخاب کنید.
در پنجره ی بازشده، گزینه ی زیر Login shell را تغییر دهید. برای اعمال تغییرات نیاز به ری استارت سیستم نیست. فقط کافی است تا ترمینال را دوباره اجرا کنید.
برای تغییر شل پیشفرض برای تمامی کاربران، Terminal > Preferences را انتخاب کرده و روی General کلیک کنید. در کنار Shells open with، گزینه Command (complete path) را انتخاب کرده و مسیر شل جدید را وارد کنید.
شخصی سازی خط فرمان
خط فرمان به طور پیش فرض در هر اجرا، اطلاعات یکسانی را به شما می دهد. توالی های بسیاری از کاراکترها وجود دارد که منجر به تغییرات جالبی در ترمینال می شوند.
ظاهر فرمان در متغیر $PS1 ذخیره می شود. وقتی شما دستور زیر را تایپ کنید:
echo $PS1
نتیجه متنی با تنظیمات پیشفرض شل در این فرمت است:
\h:\W \u\$
- \h نشان دهنده ی نام هاست است
- \W نشان دهنده ی مسیر در حال کار فعلی است
- \u نشان دهنده ی کاربر فعلی است
در مک اواس، .bash_profile می تواند حاوی تعدادی از تنظیمات برای تعیین نحوه عملکرد و نمای شل باشد. شخصی سازی های .bash_profile تنها در یک سشن شل اعمال می شوند، نه در شل اسکریپت ها. برای ویرایش .bash_profile در nano، تایپ کنید:
nano ~/.bash_profile
در خط جدید PS1=”…” را تایپ کرده و توالی مورد نظر از کاراکترها برای شخصی سازی آن قرار دهید. فهرست کاملی از کاراکترهای خاص در راهنمای bash موجود است. برای مثال:
PS1=”\!\d\u\$”
- ! نمایانگر شماره تاریخ این دستور است
- \d تاریخ در فرمت روز/ماه/سال است
- \u نمایانگر نام کاربری است
- $ یک effective UID است
پس از اینکه توالی را تایپ کردید، Control + O را بزنید تا اطلاعات جدید را بنویسید. سپس Control + T را بزنید تا این اطلاعات در فایل .bash_profile ذخیره شود. از ترمینال خارج شوید و آن را دوباره اجرا کنید تا تغییرات را ببینید.
یک توالی بسیار جالب، توالی زیر است:
PS1=”\w \! \$”
استفاده از جایگزین های ترمینال
ترمینال، اپلیکیشن پیش فرض macOS برای فرامین متنی در چند دهه ی اخیر است. این اپلیکیشن نیز مانند بسیاری از اپلیکیشن های دیگر اپل تلاش می کند تا تعادلی میان راحتی و حرفه ای بودن ایجاد کند.
برای تبدیل شدن به یک کاربر حرفه ای واقعی، به قابلیت های دیگری نیز نیاز دارید. این موضوع با استفاده از جایگزین های ترمینال میسر می شود. تعدادی از این جایگزین ها را امتحان کنید و ببینید که کدام یک برای شما مناسب تر است.
چگونه داده های شخصی را از دسترس مجرمان دارک وب حفظ کنیم
اطلاعات آنلاینی که امروزه از خود در دنیای اینترنت به جای می گذاریم، امکان سوءاستفاده را در موقعیت های گوناگون در اختیار مجرمان سایبری قرار می دهد.
به نقل از زومیت، کنفرانس های امنیتی امروزه به وفور در کشورهای گوناگون جهان برگزار می شوند. هدف از برگزاری کنفرانس ها، تبادل نظر پیرامون تهدیدهای موجود و ارائه ی راهکارهایی برای عبور از آن ها است. از مشهورترین نمونه های کنفرانس امنیتی می توان به Black Hat و RSA اشاره کرد. کنفرانس دیگر، به نام Paraben Forensics and Incident Responce یا PFIC شناخته می شود که بسیاری از متخصصان امنیت به عنوان سخنران یا برگزارکننده های دوره ی آموزشی در آن حضور دارند. مفاهیم امنیت اطلاعات و خصوصا آشنایی با دارک وب، محوریت کنفرانس مذکور را شکل می دهند.
سینتیا هترینگتون، یکی از متخصصان امنیت سایبری و خصوصا حوزه ی دارک وب است که در کنفرانس امسال حضور داشت. او در مصاحبه با پی سی مگ، مفاهیمی از حفظ داده در دنیای آنلاین را شرح داد که برای جلوگیری از انتشار داده ها در دارک وب کاربرد دارند. او تاکنون پروژه های تحقیقاتی متعددی را در حوزه ی جرم های سایبری انجام داده است و با شرکت های بزرگ حاضر در فهرست Fortune 500 همکاری دارد. به علاوه سازمان های دولتی آمریکا همچون FBI و وزارت دفاع با هترینگتون همکاری دارند. شرکت امنیتی او، تاکنون ۳۰۰ هزار متخصص امنیت سازمانی را با حوزه ی فعالیت جمع آوری اطلاعات از دارک وب، آموزش داده است.
متخصصان باتجربه ی امنیت عموما داستان های جالب توجهی پیرامون پرونده های امنیتی و اطلاعاتی دارند. در همین داستان ها می توان نکاتی برای حفظ اطلاعات شخصی آموخت که در حفظ امنیت آنلاین کاربرد دارند. یکی از موارد امنیتی، داده هایی است که کاربران از خود بر جای می گذارند و سینتیا آن را «اگزوز دیجیتال» می نامد. در ادامه ی این مطلب به خلاصه ای از مصاحبه ی سینتیا با پی سی مگ می پردازیم که به مفهوم ردپای داده ی شخصی و دارک وب می پردازد.
سینتیا تحصیلات خود را در رشته ی کتاب داری انجام داده و سپس به حوزه ی فناوری وارد شده است. او اولین برخورد را با دنیای فناوری و اینترنت به قدری جذاب و آینده دار دانست که دیگر به فعالیت های گذشته بازنگشت. در اولین سال های فعالیت او در دهه ی ۱۹۸۰، متخصصان امنیتی محدودی حضور داشتند و عموم تمرکز آن ها بر پروتکل TCP/IP و چالش های آن بود. آن سال ها، شروع دوران تازه ای در فناوری بود و همه ی سازمان های اطلاعاتی به دنبال شناخت پدیده ی جدید یعنی اینترنت بودند.
شرکت هترینگتون به همین نام در سال ۱۹۹۹ تأسیس شد که امروز حجم عمده ی فعالیت هایش را در همکاری با شرکت های Fortune 500 انجام می دهد. بررسی های امنیتی همچون تحلیل سیستم ها، پرونده های جاسوسی سازمانی و تحقیقات پیشرفته پیرامون مسائل کلاهبرداری، از وظایف شرکت هترینگتون هستند. البته همان طور که گفته شد، او در حوزه ی دارک وب هم تخصص دارد.
سینتیا اعتقاد دارد، دارک وب از اولین روزهای پیدایش اینترنت وجود داشت. از نظر او، دارک وب همه ی فعالیت هایی را شامل می شد که به صورت ارتباط های غیرقابل ردگیری، فعالیت های مجرمانه، تروریسم و ضدتروریسم، قاچاق اتسان و موارد دیگر در سطح وب انجام می شد؛ مفهومی که پس از پرداختن به آن در تلویزیون و دیگر رسانه ها، جذابیت پیدا کرد.
اطلاعات اولیه پیرامون دارک وب می گوید که گوگل آن را اسکن نمی کند و هیچ سیستم DNS برای آن وجود ندارد. گروه های امنیتی و کاربران دارک وب برای استفاده از محتوای آن، هنوز به نوشتن آدرس های IP می پردازند و آموزش استفاده از این سیستم، یکی از مسئولیت های هترینگتون است. در دوره های آموزشی او، شیوه ی فعالیت و بررسی های امنیتی در دارک وب آموخته می شود.
هترینگتون دوره های امنیتی را برای افراد عادی هم برگزار می کند تا درباره ی داده های خود در فضای آنلاین دقت بیشتری داشته باشند. نسخه ی اول محتوای آموزشی او در سال ۱۹۹۸ برای پلیس های مخفی محلی نوشته شد و بعدا برای نیروهای نظامی تدوین شد که خانواده هایشان تحت فشار تروریست ها قرار داشتند. به هرحال او در دوره های آموزشی به مردم گوشزد می کند که حجم عمده ای از داده های موجود در دیتابیس های آنلاین توسط آن ها تولید می شود. به همین دلیل آن ها باید بدانند که چه، چگونه، چه زمانی و چرا باید اطلاعات شخصی را به اشتراک بگذارند.
از نظر هترینگتون و تیمش، برخی فعالیت ها و وضعیت ها نشان دهنده ی اشتراک بیش از حد اطلاعات از سوی کاربران است؛ به عنوان مثال، مرور مداوم شبکه های اجتماعی، استفاده ی مداوم از کارت های اعتباری، دریافت تماس ها و پیامک های بی نام و اسپم، دریافت پیشنهادهای خرید متعدد با مقاصد نامشخص و موارد مشابه، نشان از اشتراک بیش از حد اطلاعات شخصی دارند.
برای جلوگیری از توزیع بیش از حد اطلاعات شخصی در فضای آنلاین و سوءاستفاده ی مجرمان سایبری در دارک وب، راهکارهای متعددی وجود دارد. از میان راهکارها می توان به خودداری از ورود اطلاعات شخصی در وب سایت های ناشناس اشاره کرد. به علاوه دقت در انتخاب محتوای به اشتراک گذاشته شده، خصوصا در شبکه های اجتماعی، اهمیت بالایی دارد که برای مقابله با سوءاستفاده های هویتی انجام می شود. به علاوه هتریونگتون، فضای ابری را نیز برای ذخیره سازی اطلاعات شخصی مناسب نمی داند و درایوهای اکسترنال در محفظه های فیزیکی امن، از نظر او امنیت بیشتری برای داده ها فراهم می کنند.