با سلام و احترام به همراهان وبسايت ويژه ی نابينايان شرکت دانش بنیان پکتوس. در سی و نهمین شماره ی هفته نامه ی دنیای موبایل و کامپیوتر و در صفحه ی آموزش، پنج آموزش در زمینه ی موبایل و کامپیوتر تقدیم شما گرامیان میگردد.
استفاده از رمزهای عبور ذخیره شده در مرورگر کروم برای ورود به اپلیکیشن های اندرویدی
گوگل ازطریق مرورگر کروم به کاربران اجازه می دهد رمزهای عبور سایت ها و اپلیکیشن های اندرویدی را مدیریت کنند. در این مطلب، با روش استفاده از این سرویس آشنا می شویم.
به نقل از زومیت، ایده ی حذف رمز عبور از زندگی روزمره ی ما در گذشته چیزی شبیه به رؤیا بود؛ اما اکنون که در حال نزدیک تر شدن به این رؤیا هستیم، سرویس هایی وجود دارند که تمام رمزهای عبور را ذخیره می کنند تا فقط به یک رمز عبور اصلی نیاز داشته باشیم. استفاده از این روش ها کار کاربران را بسیار آسان می کند؛ چراکه نیازی نیست اطلاعات هر حساب را به صورت جداگانه به خاطر بسپارند.
البته ایده ی استفاده از سرویس های گوگل به جای سرویس هایی مانند LastPass برای نگه داری رمزهای ورود ممکن است برخی کاربران را دچار تردید کند؛ اما باید گفت در چند وقت اخیر، گوگل روی ویژگی های امنیتی و حفاظت از حریم خصوصی کاربران تمرکز کرده است. برای مثال، تلاش های گوگل برای بهبود ویژگی های امنیتی یکی از اولویت های اصلی این شرکت در توسعه ی نسخه ی دهم اندروید بود.
ویژگی های امنیتی تدارک دیده شده ی گوگل، اغلب آن گونه که باید در کانون توجه قرار نمی گیرند. برای مثال، به کمک نسخه ی اندرویدی کروم، اکنون می توانید با اثر انگشت خود به حساب و سرویس های گوگل دسترسی پیدا کنید. این مسئله بدین معنی است که در آینده ی نزدیک می توانید از اثر انگشت برای ورود به دیگر حساب های کاربری مبتنی بر وب نیز استفاده کنید؛ همان گونه که امروزه برای ورود به اپلیکیشن های اندرویدی از حسگر اثر انگشت استفاده می شود.
این تغییر قدمی است در مسیر رسیدن به جهانی متصل که در آن رمزهای عبور روند کار ما را کُند نمی کنند. البته تا زمان پشتیبانی تک تک وب سایت ها از ورود با اثر انگشت مدتی باقی مانده است؛ ولی در حال حاضر، امکان استفاده از سیستم مدیریت رمزهای عبور کروم موجود است. برای آشنایی با روش مدیریت آسان و امن رمزهای عبورتان با کروم، باید مراحل زیر را طی کنید.
۱. ویژگی ورود خودکار رمزهای عبور گوگل را فعال کنید
در ابتدا باید مطمئن شوید سرویس ورود خودکار رمزهای عبور به طور پایه رمزها را از حساب گوگل شما دریافت می کند. برای استفاده از این ویژگی، دستگاه اندرویدی شما باید به نسخه ی هشتم اندروید یا نسخه ای جدیدتر مجهز باشد. همچنین، اگر قبلا از سرویس دیگری مانند LastPass استفاده می کردید، باید سرویس پیش فرض را به گوگل تغییر دهید.
ساده ترین راه برای انجام این کار، ورود به بخش تنظیمات و ضربه زدن روی نوار جستجو (Search) است. در این قسمت، عبارت Autofill را تایپ کنید و از میان گزینه های یافته شده، روی گزینه ی Autofill service ضربه بزنید که زیرمجموعه ی بخش Language and Input است. در صفحه ی Autofill service، از میان گزینه های نمایش داده شده باید Google را انتخاب کنید.
۲. از فعال بودن امکان شناسایی با اثر انگشت مطمئن شوید
یکی از اصلی ترین مزیت های ذخیره سازی و مدیریت رمزهای عبور به کمک مرورگر گوگل کروم، امکان دسترسی به رمزها با استفاده از روش های شناسایی بیومتریک، نظیر استفاده از حسگر اثر انگشت است. ازآنجاکه تصویر اثر انگشت شما درون دستگاه ذخیره می شود، سطح ایمنی بسیار افزایش می یابد. هر زمان هم که رمزهای عبورتان را ویرایش می کنید، از شما خواسته می شود اثر انگشت خود را اسکن کنید.
تنظیمات مربوط به ذخیره سازی اثر انگشت بسته به پوسته های مختلف اندروید متفاوت است و تولیدکنندگان مختلف تنظیمات مرتبط را در زیرمجموعه های متفاوتی قرار می دهند. برای سهولت در دسترسی به این تنظیمات، بهتر است عبارت Fingerprint را در بخش تنظیمات جستجو کنید تا به منو تنظیمات حسگر اثر انگشت دسترسی پیدا کنید.
۳. استفاده از ویژگی درج خودکار رمزهای عبور
اکنون که گوگل را به عنوان سرویس پیش فرض برای ورود خودکار رمزهای عبور انتخاب کرده اید و تنظیمات مربوط به اثر انگشت را هم انجام داده اید، وقت آن رسیده از ویژگی ذخیره سازی رمزها استفاده کنید. انجام این کار ساده است: هر زمان رمز عبوری وارد می کنید و گوگل به شما پیشنهاد می کند آن را در کروم ذخیره سازی کنید، گزینه ی «ذخیره سازی» یا Save را انتخاب کنید. پس از آن، هر زمان با گوشی خود به وب سایتی وارد می شوید که قبلا رمز آن را کروم ذخیره کرده است، از شما خواسته می شود اثر انگشت خود را اسکن کنید و پس از آن رمز عبور به صورت خودکار درج خواهدشد.
هروقت هم برای اولین بار اطلاعات حساب کاربری خود را در اپلیکیشنی وارد می کنید، به شما پیشنهاد می شود این اطلاعات را گوگل ذخیره کند. تنها با انتخاب گزینه ی «ذخیره سازی» یا Save، این اطلاعات در حساب گوگل شما به صورت امن ذخیره می شوند. رمزهایی که در گذشته در نسخه ی دسکتاپ یا موبایل کروم ذخیره شده اند، به صورت خودکار به سرویس ورود خودکار گوگل اضافه می شوند.
زمانی که در سایت یا اپلیکیشنی حساب جدیدی ایجاد می کنید، می توانید از ویژگی ایجاد رمز عبور تصادفی گوگل استفاده کنید. معمولا زمانی که لازم است در فیلد رمز عبور جدیدی وارد کنید، تصویر کلید در گوشه ی صفحه کلید مجازی نشان داده می شود. با ضربه زدن روی این تصویر، رمز عبور پیچیده ای به شما پیشنهاد می شود که می توانید از آن استفاده کنید.
زمانی که از ویژگی رمز عبور تصادفی استفاده می کنید، این رمز را نیز مانند دیگر رمزهای عبور گوگل ذخیره می کند. با استفاده از این روش، می توانید برای حساب های کاربری جدیدتان رمزهای مختلفی انتخاب کنید و حتی رمزهای عبور حساب های کاربری فعلی خود را هم با رمزهای تصادفی به روزرسانی کنید. ترکیب رمزهای تصادفی و شناسایی اثر انگشت می تواند سد حفاظتی قدرتمندی برای حساب های کاربری شما ایجاد کند.
۴. مدیریت رمزهای عبور با کروم
اگر می خواهید رمزهای عبور ذخیره شده را مدیریت کنید، می توانید از مرورگر کروم استفاده کنید. ابتدا مرورگر کروم را در دستگاه اندرویدی خود اجرا کنید و روی تصویر سه نقطه در انتهای سمت راست نوار فوقانی کروم ضربه بزنید. با بازشدن منو کشویی، روی گزینه ی Settings ضربه بزنید تا وارد بخش تنظیمات شوید. در این بخش، گزینه ی Passwords را لمس کنید تا به بخش مدیریت رمزهای عبور وارد شوید. در این قسمت، می توانید تمام حساب ها و رمزهای عبور ذخیره شده را مشاهده کنید. با استفاده از گزینه ی جستجو (علامت ذره بین) در قسمت بالا و سمت راست صفحه، می توانید در میان حساب های ذخیره شده جستجو کنید.
با لمس هریک از حساب های کاربری فهرست شده، آدرس وب سایت و نام کاربری شما نشان داده می شوند. با لمس علامت چشم درکنار فیلد رمز عبور (Password)، می توانید رمز عبور مربوط به آن وب سایت را هم مشاهده کنید. علامت انتقال به حافظه ی موقت (Clipboard) نیز در انتهای راست صفحه، درکنار هرکدام از فیلدها دیده می شود. با ضربه زدن روی این علامت، محتویات هر فیلد در حافظه ی موقت ذخیره می شود.
اگر می خواهید اطلاعات حساب های ذخیره شده را تغییر دهید، باید در قسمت رمزهای عبور، روی گزینه ی View and manage saved passwords in your google account ضربه بزنید که بالای فهرست حساب های ذخیره شده قرار دارد. با انتخاب این گزینه، به بخش اصلی مدیریت رمزهای عبور وارد می شوید. در این بخش، پس از تأیید اطلاعات حساب گوگل، می توانید هرگونه تغییری در حساب های ذخیره شده ایجاد کنید.
وقتی به تمامی امکانات امنیتی ارائه شده ی گوگل نظیر رمزگذاری داده ها، دسترسی به رمزهای عبور با شناسه های بیومتریک و… نگاهی بیندازیم، می بینیم با استفاده از این امکانات، داده های ما از امنیت کافی برخوردار خواهند بود. درواقع، ترکیب امکانات ارائه شده ی گوگل، روشی امن تر از روش های پیشین برای ذخیره سازی رمزهای عبور را ارائه می کند.
چگونه پیام رسانی RCS را در اندروید فعال کنیم؟
گوگل پیام رسانی RCS را فعلا تنها در بریتانیا و فرانسه فعال کرده است؛ اما با بهره گیری از روشی خاص، کاربران دیگر کشورها نیز می توانند به آن دسترسی پیدا کنند.
به نقل از زومیت، گوگل با بهره گیری از استاندارد RCS اپلیکیشن Messages را در سیستم عامل اندروید به روزرسانی کرده است تا این اپلیکیشن بتواند پیام رسانی به فرم iMessage را ارائه دهد. گوگل به صورت رسمی Messages جدید را که از استاندارد RCS بهره می گیرد در بریتانیا و فرانسه منتشر کرده است؛ اما با استفاده از روشی خاص می توان کاری کرد که اپلیکیشن Messages اندروید به صورت اجباری حالتی شبیه به iMessage پیدا کند. آموزش پیش رو برای تنظیم مجدد RCS نیز کاربرد دارد.
بدین منظور، ابتدا به فروشگاه گوگل پلی استور بروید و اپلیکیشن Google Messages Beta را دانلود کنید؛ اگر پیش تر این اپلیکیشن را دانلود کرده اید، حتما اطمینان حاصل کنید که به جدیدترین نسخه به روزرسانی شده باشد. مطمئن شوید که ابزار Carrier Services روی گوشی تان نصب شده است. در مرحله ی بعد لازم است Activity Launcher را برای اندروید دانلود کنید. پس از انجام این کار، وای فای را خاموش و حافظه ی ذخیره سازی را پاک کنید. در این مرحله Activity Launcher را باز و گزینه ی All Activities را انتخاب کنید.
پس از طی مراحل بالا، به دنبال اپلیکیشن Messages بگردید و در منوی زیرین آن، گزینه ای تحت عنوان Set RCS Flags را پیدا کنید. پس از ضربه زدن روی گزینه ی یادشده، گزینه ی دیگری را با نام ACS Url پیدا و آن را انتخاب کنید. در منوی باز شده گزینه ی http://rcs-acs-prod-us.sandbox.google.com/ را انتخاب کنید و به مرحله ی بعد بروید. سپس مراحل راه اندازی Android Messages را دنبال کنید؛ این مراحل احتمالا نهایتا سه دقیقه به طول خواهند انجامید.
اگر مشاهده کردید که تغییری حاصل نشده است، داده ی Carrier Services را پاک و اپلیکیشن Android Messages را به صورت اجباری متوقف کنید (Force Stop). سپس باید مجددا Activity Launcher را باز کنید، روی Recent Activities و سپس All Activities ضربه بزنید، دنبال Android Messages بگردید و پس از ورود به آن، گزینه ی Set RCS Flags را انتخاب کنید. در نهایت به دنبال گزینه ی OTP Pattern بگردید و آن را پیدا کنید. منوی جدیدی باز می شود که در آن باید به دنبال گزینه ی زیر بگردید و انتخابش کنید:
Your\sMessenger\sverification\scode\sis\sG-(\d{6})
پس از انجام کارهای بالا، گزینه ی Apply را بزنید و دستگاه را مجددا راه اندازی کنید. پس از بازکردن اپلیکیشن Messages خواهید دید که ظاهر آن تغییر کرده و فرمی شبیه به iMessage پیدا کرده است.
کاربرانی که در بریتانیا یا فرانسه حضور دارند احتمالا تاکنون ظاهر اپلیکیشن پیش فرض پیام رسانی گوشی شان به صورت خودکار تغییر کرده است. با این حال روش بالا برای کسانی که در خارج از کشورهای یادشده حضور دارند، بسیار کاربردی خواهد بود. در ابتدا تصور می شد که این روش روی تمامی دستگاه های اندرویدی کار می کند؛ اما گزارش های اخیر نشان داده اند که پیام رسانی به فرم آی مسیج در گوشی های وان پلاس حتی از طریق روش بالا نیز فعال نمی شود. ناگفته نماند که روش بالا روی گوشی های دو سیم کارته نیز کار نمی کند.
با هفت ژست حرکتی کاربردی ترکپد مک بوک آشنا شوید
پشتیبانی از ژست های حرکتی ترکپد را می توان یکی از بهترین ویژگی های macOS و مک بوک های اپل دانست. در این مقاله ۷ عدد از بهترین ژست های حرکتی ترکپد مک بوک معرفی خواهند شد.
به نقل از زومیت، سیستم عامل macOS به طیف گسترده ای از ژست های حرکتی ترکپد مجهز است که استفاده از آن ها می تواند به افزایش بهره وری از مک بوک کمک شایانی کند. همان طور که در نقد و بررسی مک بوک پرو 13 نیز اشاره کردیم، ترکیب فضای بزرگ و مناسب ترکپد مک بوک به همراه ژست های حرکتی متنوع و مناسب باعث شده تا با بهترین ترکپد موجود در بازار رو به رو باشیم.
ممکن است از قبل با چند مورد از این ژست های حرکتی آشنا باشید، با این حال سعی شده تا مجموعه ای از مفیدترین ژست های حرکتی ترکپد مک بوک آماده شود. قطعا یادگیری این مجموعه بسیار ارزشمند خواهد بود؛ زیرا این ژست های حرکتی می توانند تأثیر بالقوه ای در نحوه و سرعت تعامل شما با مک برای انجام دادن کارها داشته باشند.
بازکردن Launchpad
آیا می خواهید به سرعت برنامه ای را باز کنید؛ سریع ترین و آسانترین راه برای مرور برنامه ها، استفاده از Launchpad است که به شما امکان مرور سریع همه ی برنامه های نصب شده را می دهد.
برای اجرای Launchpad، سه انگشت و انگشت شست خود را روی ترکپد قرار دهید؛ سپس آن ها را به سمت یکدیگر حرکت داده و به هم بچسپانید. خواهید دید که صفحه ای شامل آیکون برنامه ها ظاهر خواهد شد. برای بستن Launchpad نیز کافی است همین ژست را معکوس کنید.
نمایش دادن دسکتاپ
درست برعکس ژست اجرا Launchpad، دور کردن سه انگشت و انگشت شست از یکدیگر باعث می شود برنامه های باز کنار رفته و دسکتاپ نمایش داده شود. اگر فایلی روی دسکتاپ دارید و می خواهید به سرعت به آن دسترسی پیدا کنید، این ژست حرکتی کمک فوقالعاده ای خواهد بود.
این ژست حرکتی در بعضی موارد بسیار مفید است؛ برای مثال، فرض کنید در حال نوشتن یک ایمیل هستید و می خواهید فایلی را به آن ضمیمه کنید. با استفاده از این ژست حرکتی دسکتاپ را به نمایش درآورده سپس فایل را به سمت آیکون ایمیل در داک کشیده و آن را به راحتی به ایمیل خود ضمیمه کنید.
کشیدن و رها کردن فایل ها
گاهی اوقات کشیدن و رها کردن فایل ها با ترکپد می تواند به کار طاقت فرسایی تبدیل شود، به خصوص اگر مجبور شوید فایلی را برای مسافتی طولانی بکشید. خوشبختانه اپل راهکار ساده تری برای انجام این امر در نظر گرفته است؛ کشیدن و رها کردن سه انگشتی.
برای فعال کردن این ژست حرکتی، System Preferences را باز کرده و روی Accessibility کلیک کنید؛ سپس در ستون سمت چپ روی Pointer Control کلیک کنید. روی Trackpad Options کلیک کرده و از منوی کشوی رو به رویی Enable dragging استفاده و گزینه کشیدن و رها کردن سه انگشتی را انتخاب کنید.
استفاده از فورس کلیک
کلمه ای را می خواهید جستجو کنید؟ فقط کافی است یک فورس کلیک (یا تپِ سه انگشتی در برخی نسخه های macOS) روی آن انجام دهید تا پنجره ای حاوی تعاریف فرهنگ لغت، لغت های مترادف، اطلاعات اضافی از سیری، اطلاعات روی نقشه و موارد بیشتر، نمایش داده شود.
طبق گفته ی اپل، فورس کلیک می تواند روی هر چیزی کار کند؛ آدرس، شماره تلفن، آدرس ایمیل، لینک وب سایت ها یا هرچیز دیگری که بتوانید در macOS انتخاب کنید. برای مثال با فورس کلیک روی یک لینک، پیش نمایشی از صفحه وب نشان داده می شود. کاربردهای مختلف این ژست حرکتی باعث شده تا استفاده از آن بسیار کاربردی و مفید باشد.
بازکردن Mission Control
هرچه استفاده شما از مک در طول روز بیشتر باشد احتمالا برنامه هایی که از آن ها استفاده می کنید نیز بیشتر می شود. مدیریت این امر می تواند دردسرساز باشد، به خصوص زمانی که می خواهید پنجره ای خاص را در بین سایر موارد باز شده، پیدا کنید.
با این حال، سوایپ سریع چهار انگشتی به سمت بالا می تواند این مشکل را برطرف کند. این ژست حرکتی با فراخوانی Mission Control، مدیریت بهتری روی پنجره های باز را برای شما به ارمغان می آورد؛ علاوه بر این، می توان از Mission Control برای مدیریت ساده تر دسکتاپ ها نیز استفاده کرد.
پنهان کردن تمامی برنامه های دیگر
با سوایپ سریع چهار انگشتی به پایین می توانید فقط پنجره های یک برنامه خاص را مشاهده کنید؛ این ژست حرکتی پنجره های دیگر برنامه ها را مخفی کرده و فقط پنجره هایی که متعلق به برنامه فعال هستند را نمایش می دهد.
قبل از استفاده از این ژست حرکتی باید آن را فعال کنید. برای انجام این کار System Preferences را باز کرده و روی Trackpad کلیک کنید؛ سپس تب More Gestures در بالای صفحه را انتخاب و App Expose را فعال کنید.
جابه جا شدن بین دسکتاپ ها
اگر از چندین دسکتاپ استفاده می کنید، روشی سریع برای جابه جایی بین آن ها وجود دارد که به بهبود سرعت عملکرد شما کمک شایانی خواهد کرد؛ کشیدن چهار انگشت به صورت افقی روی ترکپد، به سادگی شما را بین دسکتاپ ها جابه جا می کند.
اگر تعدادی برنامه را در حالت تمام صفحه باز کرده اید، این ژست حرکتی باعث جابه جایی بین برنامه های باز می شود؛ در چنین وضعیتی، برای جابه جایی بین دسکتاپ ها مجبور به استفاده از Mission Control خواهید شد.
آموزش افزایش عمر باتری در ویندوز 10
عمر باتری و شارژدهی آن برای کاربران کامپیوترهای شخصی اهمیت بالایی دارد و می توان با برخی تنظیمات کلی، آن را بهبود داد.
به نقل از زومیت، در سال های گذشته، کامپیوترهای مبتنی بر ویندوز به مرور قابلیت های مصرف بهینه ی انرژی را افزایش داده اند و توانایی بهتری در اجرای وظایف روزمره با یک بار شارژ باتری دارند. با این حال هنوز کاربران با اطمینان خاطر زیاد از منابع تغذیه ی ثابت برای لپ تاپ دور نمی شوند. به هرحال برای کاهش نگرانی و اضطراب می توان راهکارهایی را پیاده کرد تا شارژدهی باتری در ویندوز افزایش پیدا کند. تنها کافی است آشنایی کلی با شیوه ی کار کامپیوتر شخصی در ویندوز ۱۰ داشته باشید.
در این مقاله، به راهکارهایی برای افزایش عمر و شارژدهی کامپیوتر شخصی در ویندوز ۱۰ می پردازیم. در مقاله ی حاضر فرض می شود که کاربر کامپیوتر شخصی همراهی مجهز به ویندوز ۱۰ دارد. به علاوه پردازنده ی کامپیوتر نیز باید طراحی تقریبا مدرنی داشته باشد و از قابلیت Conneced Standby پشتیبانی کند. برای بهره مندی حداکثری از قابلیت ها نیز باید ویندوز ۱۰ را به آخرین نسخه به روزرسانی کرده باشید. با فرض تمامی موارد بالا می توان انتظار داشت که مراحل آموزشی به راحتی در کامپیوتر شما اجرا شوند.
۱- آماده سازی و ذخیره ی گزارش عملکرد باتری
ویندوز ۱۰ ابزاری در بخش خط فرمان دارد که گزارشی جزئی با اطلاعات کامل از کاربرد باتری در دستگاه کنونی ارائه می کند. این اطلاعات به صورت فایل HTML ذخیره می شوند و می توان با یک مرورگر وب آن را مشاهده کرد. گزارش باتری شامل جداول و نمودارهایی می شود که کاربری اخیر، تاریخچه ی استفاده، ظرفیت باتری در طول زمان و پیش بینی عمر باتری را به کاربر ارائه می کنند. حتی اگر کاربر دانش فنی عمیق هم نداشته باشد، می توان از گزارش موجود اطلاعات مفیدی کسب کرد.
برای ایجاد فایل گزارش باتری، ابتدا باید خط فرمان یا Command Prompt را در ویندوز اجرا کنید. برای این منظور با فشردن کلیدهای Windows+R، جعبه ی Run ویندوز را اجرا کرده، سپس cmd را تایپ کنید و کلید اینتر را فشار دهید. در پنجره ی خط فرمان، خطوط زیر را تایپ کرده و بین هر کدام، کلید اینتر را فشار دهید.
cd %temp%
powercfg /batteryreport
دستور بالا، گزارش عملکرد باتری را ایجاد کرده و آن را در پوشه ی کنونی Temp کاربر ذخیره می کند. می توانید از همان پنجره ی خط فرمان، فایل مربوطه را باز کنید. نام فایل، battery-report.html را تایپ کنید و دکمه ی اینتر را فشار دهید.
هر بار که گزارش عملکرد جدیدی از باتری ایجاد می کنید، نسخه ی قبلی با گزارش جدید جایگزین می شود. اطلاعات با سابقه ی چندهفته ای نیز به صورت میانگین با پوشش یک هفته یا یک ماه ذخیره می شوند. برای ذخیره ی فایل های متعدد و مقایسه ی اطلاعات روزانه می توانید هر فایل گزارش را از پوشه ی اولیه ی کپی کرده و در پوشه ای جدا با نام دیگر ذخیره کنید.
۲- بررسی ظرفیت کنونی باتری
ظرفیت باتری لپ تاپ ها با میلی وات ساعت (mWh) اندازه گیری می شود. با شارژ و دشارژ شدن باتری، ظرفیت آن به مرور کاهش پیدا می کند. درنهایت کاهش ظرفیت به اندازه ای می رسد که تنها می توان با اتصال مستقیم لپ تاپ به منبع تغذیه، از آن استفاده کرد. بخش Installed Batteries در بالای فایل گزارش، ظرفیت طراحی شده برای هر یک از باتری های موجود در لپ تاپ را در کنار حداکثر ظرفیت کنونی نشان می دهد. بخش دیگر به نام Battery Capacity History، نشان دهنده ی تاریخچه ای از تغییر ظرفیت ها در گذر زمان است.
اکثر کارشناسان، بهترین روش برای افزایش عمر باتری را پرهیز از استفاده یا نگه داری آن در محیط های با دمای بالا بیان می کنند. باتری های کنونی برخلاف باتری های مبتنی بر فناوری قدیمی، نگرانی از بابت چرخه های شارژ ناقص ایجاد نمی کنند. البته بهتر است یک بار در ماه، یک چرخه ی کامل شارژ و دشارژ را در آن ها انجام داد.
۳- تحلیل کاربری در دوره های زمانی مشخص
تولیدکننده های کامپیوتر و کارشناسان مستقل هیچ گاه معیار مشخص و استاندارد و ثابتی برای اندازه گیری عمر باتری نداشته اند که بتوان با استفاده از آن، کارایی دستگاه های متعدد را مقایسه کرد. فاکتورهای اندازه گیری معمولا شامل محاسبه ی شارژدهی در کارکردهایی همچون مشاهده ی ویدئو یا مرور صفحات وب یا کاربردهای مشابه می شوند.
با مشاهده ی گزارش ویندوز می توان تحلیلی کلی از چگونگی مصرف باتری دریافت کرد
فاکتورهای کنونی برای محاسبه ی عمر باتری بد نیستند، منتهی کاربر تمایل دارد تا از تأثیر کاربرد اختصاصی خودش روی شارژ باتری مطلع شود. چنین تأثیری وابستگی زیادی به اپلیکیشن های مورد استفاده، کیفیت اتصال شبکه و متغیرهای متعدد دیگر دارد. باتوجه به این موارد، اندازه گیری کاربرد واقعی اهمیت بیشتری نسبت به نتایج بنچمارک عمومی دارد. برای اطلاع از جزئیات مصرف باتری می توان به گزارش مصرف رجوع کرد که در بخش های قبل، فایل مربوطه به آن را ایجاد کردید. در بخش Battery Usage نمودار و جدولی از مصرف سه روز گذشته ی باتری را مشاهده می کنید.
نموداری که در فایل گزارش باتری مشاهده می کنید، در محور افقی زمان استفاده و در محور عمودی فعالیت شارژ و دشارژ را نشان می دهد (خطوط رو به بالا برای شارژ و رو به پایین برای دشارژ). جدول زیر نمودار نیز جزئیاتی از هر تغییر کاربری همچون استفاده از Connected Standby یا فعالیت عادی با استفاده از باتری را نشان می دهد.
برای تفسیر داده های مصرف باتری، باید اطلاعاتی از جزئیات فعالیت در هر دوره ی زمانی داشته باشید. به عنوان مثال شاید در بخشی از نمودار شاهد مصرف هفت درصد باتری در مدت یک ساعت باشید و در بخشی دیگر با همان دوره ی زمانی، مصرف بیشتر را مشاهده کنید. اطلاع از جزئیات فعالیت در دوره های مذکور به شما کمک می کند که مصرف اپلیکیشن ها و سرویس های گوناگون را با هم مقایسه کنید.
۴- پیش بینی عمر میانگین باتری
در بخشی از فایل گزارش باتری به نام Battery Life Estimates، پیش بینی و تخمین عمر باتری ارائه می شود. در این بخش می توانید شارژدهی حدودی باتری را در یک دوره و براساس مصرف کنونی مشاهده کنید. پیش بینی ویندوز در این بخش تقریبا نزدیک به واقعیت و دقیق است. با مطالعه ی آمارها متوجه می شوید که چه مقدار از باتری شما براساس فعالیت انجام شده در هر دوره مصرف می شود.
بخش پیش بینی عمر باتری با وجود داده های با ارزشی که در اختیار کاربر قرار می دهد، برخی اوقات گزارش های نه چندان دقیق هم دارد و نمی توان همیشه به آن تکیه کرد. همین تخمین های اشتباه که البته به ندرت هم رخ می دهند، اعتماد کامل به بخش محاسبه ی عمر باتری را غیر ممکن می کنند.
۵- شناسایی اپلیکیشن های با بیشترین مصرف باتری
گزارش باتری، تنها اطلاعات سودمند ویندوز ۱۰ از سیستم نیست. گزارش دیگری نیز توسط سیستم عامل ارائه می شود که اطلاعات دقیقی پیرامون مصرف باتری هر اپلیکیشن ارائه می کند. برای پیدا کردن این اطلاعات به مسیر Settings>System>battery رفته و روی بخش See Which Apps Are Affecting Your Battery Life کلیک کنید. از منوی کشویی بالای صفحه برای فیلتر کردن نتایج استفاده کنید. با استفاده از فیلترها می توان مقدار استفاده از باتری را در ۶ و ۲۴ ساعت گذشته یا هفته ی گذشته مشاهده کنید.
گزارش ویندوز براساس اپلیکیشن های تکی، اطلاعات کاملی را پیرامون اپلیکیشن هایی ارائه می کند که مصرف باتری بیش از مقدار اصولی خود دارند. با استفاده از این جزئیات می توان استفاده از اپلیکیشن ها را بهینه سازی کرد یا برای هر اپلیکیشن، راهکارهایی برای ذخیره ی نیرو به کار گرفت.
۶- بهینه سازی تنظیمات Power و Sleep
اطلاع داشتن از چگونگی مصرف باتری در ویندوز ۱۰ اهمیت بالایی دارد. در کنار آن می توان با اطلاعات تکمیلی دیگر، مصرف نیرو را نیز کنترل کرد. برای دسترسی به تنظیمات کلی مصرف نیرو، وارد Settings>System>Power & Sleep شوید. در این بخش می توانید دوره ی زمانی برای خاموش کردن نمایشگر یا بردن سیستم به حالت Sleep را مشخص کنید. تنظیمات برای دو حالت مصرف باتری و اتصال به منبع تغذیه ارائه می شوند.
نمایشگر یکی از پرمصرف ترین قطعات کامپیوترهای مدرن محسوب می شود؛ درنتیجه خاموش کردن هرچه سریع تر آن، یکی از مهم ترین رویکردهای ذخیره سازی انرژی خواهد بود. به همین ترتیب می توان حالت Sleep را نیز در دوره های زمانی کوتاه تر به کار گرفت، چرا که پردازنده های مدرن توانایی شناسایی مناسب حالت و ادامه دادن سریع به فعالیت ها را دارند. برای دسترسی به تنظیمات بیشتر مصرف نیرو می توانید روی لینک کوچک Additional Power Settings کلیک کنید. بخش مذکور با ظاهر سنتی شبیه به ویندوز ۷ باز می شود و گزینه هایی همچون عملکرد سیستم عامل پس از فشاردادن دکمه ی پاور یا بستن در لپ تاپ را در اختیار شما قرار می دهد.
۷- فعال کردن گزینه ی Hibernate
در زمان کارکرد روزانه، فعال کردن حالت Sleep و ادامه ی کار در زمان مورد نیاز، استراتژی صحیحی به نظر می رسد. از طرفی اگر قصد دارید برای چند ساعت از کامپیوتر خود دور باشید، گزینه ی Hibernate کارایی بیشتری خواهد داشت. قرار گرفتن لپ تاپ در حالت Sleep در طولانی مدت، برخی اوقات منجر به مصرف باتری و حتی گرم شدن لپ تاپ می شود. با فعال کردن Hibernate، وضعیت کنونی سیستم در یک فایل ذخیره شده و کامپیوتر خاموش می شود. درنتیجه هیچ مصرف باتری رخ نمی دهد. وقتی مجددا سیستم را راه اندازی می کنید، ویندوز محتویات حافظه را از فایل مذکور فراخوانی می کند و از همان نقطه ی قبلی، فعالیت ادامه می یابد.
حالت Hibernate، ادامه ی سریع فعالیت را با مصرف باتری پایین ممکن می کند
پس از فعال کردن گزینه ی Hibernation می توان گزینه ای برای ورود به این حالت پس از مدت زمان مشخص از حالت Sleep فعال کرد. در بخش Power Options در Control Panel، روی Change When the Computer Sleeps و سپس Change Advanced Power Settings کلیک کنید. سپس منوی Sleep را باز کنید تا وارد تنظیمات این بخش شوید. به علاوه می توانید حالت Hibernate را با گزینه هایی همچون بستن در لپ تاپ یا فشار دادن دکمه ی پاور تنظیم کنید. اگر گزینه ی Hibernation در ویندوز فعال نیست، با دستور زیر در خط فرمان می توانید آن را فعال کنید:
Powercfg /h
۸- اسرار دستور خط فرمان Shutdown
کاربران اغلب اوقات با بستن در لپ تاپ یا فشار دادن دکمه ی پاور یا استفاده از منوی Power، از حالت استفاده ی فعال از باتری وارد Connected Standby می شوند. گزینه ی سریع تر و آسان تر برای این کار، استفاده از دستور Shutdown است. برای استفاده از دستور می توانید از خط فرمان یا بخش Run یا حتی جستجوی ویندوز استفاده کنید. دستور Shutdown گزینه های زیادی دارد و می توانید با دستور زیر در خط فرمان، از گزینه ها و قابلیت های متعدد آن مطلع شوید:
Shutdown /?
برخی از دستورهای زیرمجموعه ی Shutdown کاربرد زیادی برای شما دارند و می توان به عنوان فهرستی از دستورهای سریع از آن ها استفاده کرد. به عنوان مثال Shutdown /r برای بارگذاری مجدد پس از دوره ی مشخص و Shutdown /h برای ورود سریع به حالت Hibernate کاربرد دارد.
۹- استفاده از گزینه های ذخیره سازی باتری
ویندوز ۱۰ قابلیتی کاربردی به نام Battery Saver دارد که فعالیت هایی با بیشترین مصرف باتری را به سرعت متوقف می کند. به عنوان مثال اعلان ها و فعالیت های پس زمینه ی برخی از اپلیکیشن ها با این حالت غیرفعال می شوند. فعال کردن حالت ذخیره ی نیرو، شارژدهی باتری را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد و همچنین حواس پرتی هایی مانند اعلان های اپلیکیشن را هم غیرفعال می کند.
حالت ذخیره ی نیرو در تنظیمات پیش فرض ویندوز، زمانی به صورت خودکار فعال می شود که باتری شارژ کمتر از ۲۰ درصد داشته باشد. برای تغییردادن این گزینه می توانید از بخش Settings>System>Battery استفاده کنید. فراموش نکنید که گزینه ی Lower Screen Brightness فعال باشد. شدت نور نمایشگر، نقش مهمی در مصرف باتری دستگاه دارد و کاهش آن، قطعا منجر به شارژدهی بیشتر خواهد شد.
برای فعال کردن حالت ذخیره ی نیرو، مسیری به جز تنظیمات باتری نیز وجود دارد. با کلیک کردن روی آیکن باتری در گوشه ی پایین سمت نوار اعلان، پنجره ی کوچکی باز می شود که گزینه ی Battery Saver را در اختیار شما قرار می دهد. فعال شدن حالت ذخیره ی باتری با علامت برگ سبز روی آیکن باتری نمایان می شود. برای غیرفعال کردن این تنظیمات، بار دیگر از همان مسیر اقدام کنید. حالت ذخیره ی باتری به صورت خودکار و به محض اتصال به منبع تغذیه، غیرفعال می شود.
راهکارهای بالا، روندی مرحله به مرحله را برای درک مصرف انرژی در ویندوز، محاسبه ی عمر باتری و فعالیت هایی برای ذخیره سازی هرچه بیشتر باتری آموزش می دهند. قطعا اپلیکیشن های مورد استفاده توسط هر کاربر، منحصر به فرد هستند و برای بهینه سازی شارژدهی باتری نیاز به رویکردهای منحصر به فرد از سوی همان کاربر دارند. درنهایت استفاده ی اصولی از باتری و رعایت برخی نکات ایمنی می تواند عمر نسبتا بیشتری را برای قطعه ی ذخیره ساز نیرو در کامپیوتر همراه به دنبال داشته باشد.
ویندوز 10X چیست و چه تفاوتی با ویندوز 10 دارد؟
ویندوز 10X سیستم عامل ویژه ی مایکروسافت برای دستگاه های تا شدنی است و به دلیل برخورداری از قابلیت های جدید، از نسخه ی معمولی ویندوز ۱۰ متمایز شده است.
به نقل از زومیت، از سال ها پیش، شایعات مختلفی درباره ی احتمال معرفی گوشی تا شدنی مایکروسافت می شنیدیم. این شایعه ها سر انجام مدتی پیش به واقعیت تبدیل شدند و ردموندی ها جدیدترین دستگاه های خانواده ی سرفیس را رونمایی کردند که در بین آن ها، محصولی تا شدنی با نام سرفیس نئو به چشم می خورد. سیستم عامل سرفیس نئو نسخه ی تغییریافته ی ویندوز ۱۰ با نام ویندوز ۱۰ ایکس است.
مایکروسافت فعلا قصد ندارد سرفیس نئو را به بازار عرضه کند؛ اما هرچه به تعطیلات سال ۲۰۲۰ نزدیک تر شویم، اخبار مربوط به ویندوز ۱۰ ایکس داغ تر خواهند شد و کم کم تمامی کاربران این نسخه ی ویژه از ویندوز ۱۰ را خواهند شناخت. مایکروسافت هنگام معرفی سرفیس نئو به صورت رسمی اعلام کرد از مدتی پیش کار روی نسخه ای از ویندوز ۱۰ را آغاز کرده است که به طور ویژه برای دستگاه های تا شدنی تولید می شود.
ویندوز ۱۰ ایکس را نمی توانیم سیستم عاملی کاملا جدید به شمار بیاوریم و همان طور که از نامش فهمیده می شود، این سیستم عامل اساسا همان ویندوز ۱۰ با قابلیت هایی جدید است. این دو نسخه از ویندوز ۱۰ چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟ در ادامه، ویندوز ۱۰ ایکس را دقیق تر بررسی می کنیم.
رابط کاربری
بزرگ ترین تفاوت بین ویندوز ۱۰ ایکس و ویندوز ۱۰ معمولی را باید رابط کاربری آن ها دانست. ویندوز ۱۰ معمولی برای دستگاه هایی نظیر لپ تاپ ها و رایانه های رومیزی و تبلت هایی طراحی شده است که از نمایشگر معمولی بهره می برند. در چنین ویندوزی، آیکون های مختلف حاضر در منو استارت را در بخش پایینی صفحه می بینیم. در ضمن اپلیکیشن های نوار وظیفه و ساعت و تاریخ، به طور پیش فرض در بخش پایینی صفحه جای گرفته اند.
بزرگ ترین تفاوت بین ویندوز ۱۰ ایکس و ویندوز ۱۰ معمولی به رابط کاربری آن ها مربوط می شود
در نسخه ی ویندوز ۱۰ ایکس، مکان آیتم های یادشده تغییر می کند؛ زیرا ویندوز ۱۰ ایکس مخصوص دستگاه هایی با نمایشگر دوگانه است. درواقع رابط کاربری باید به شکلی دستخوش تغییر شود که کاربر هنگام استفاده از آن با دو نمایشگر احساس راحتی کند. براساس مطالب فاش شده از ویندوز ۱۰ ایکس، فعلا پنج نکته را درباره ی رابط کاربری آن می دانیم.
بررسی تغییرات را با نوار وظیفه شروع می کنیم. براساس شایعات، تغییرات رابط کاربری ویندوز ۱۰ ایکس در مقایسه با ویندوز ۱۰ معمولی به شکلی خواهد بود که کاربر هنگام استفاده از دستگاه های مجهز به آن، حس کار با محصولی شبیه به آیپد را تجربه کند. آیتم های مختلف ویندوز ۱۰ ایکس بیشتر در قسمت های مرکزی رابط کاربری حضور پیدا خواهند کرد و تأکید ویژه ای روی استفاده از ژست های لمسی در این نسخه از ویندوز خواهد شد. گفته می شود مایکروسافت روی سیستمی خاص با نام «اهرم ها» کار می کند. در توضیحی ساده باید بگوییم به لطف این سیستم، کاربر خواهد توانست به سادگی با کشیدن انگشتش از پایین به بالا، نوار وظیفه را بالا بکشد. این رویکرد در سیستم عامل iPadOS نیز به شکلی مشابه به چشم می خورد.
افزون بر این، تفاوت بزرگی بین منو استارت ویندوز ۱۰ ایکس و ویندوز ۱۰ معمولی دیده می شود. ظاهرا در دستگاه های دونمایشگره که به ویندوز ۱۰ ایکس مجهز هستند، منو استارت در نمایشگرِ سمت چپ به نمایش درخواهد آمد. منو استارت ویندوز ۱۰ ایکس درحقیقت در نقش لانچری ظاهر خواهد شد که در قسمت بالایی آن، نواری برای جستجو در بین محتوا حضور خواهد داشت. دیگر بخش های این منو شامل فهرستی از اپلیکیشن ها و وب سایت ها خواهد بود و درضمن، منو استارت قرار است در بخش پایینی میزبان برخی محتواهای پیشنهادی باشد که برای هر کاربر شخصی سازی می شود. در منو استارت ویندوز ۱۰ ایکس برخلاف ویندوز ۱۰ معمولی، کاشی های زنده (Live Tile) حضور نخواهند داشت و آیکون ها نیز متحرک نخواهند بود.
علاوه بر آنچه گفته شد، کاربر خواهد توانست به روش های جدیدی با اپلیکیشن ها و به طور کلی رابط کاربری ویندوز ۱۰ ایکس تعامل برقرار کند. ویندوز ۱۰ معمولی به طور ویژه برای کیبورد و ماوس طراحی شده است؛ اما تعامل با ویندوز ۱۰ ایکس ازطریق لمس نمایشگر برقرار خواهد شد. همین موضوع تفاوت درخور توجهی در کارکردن با آن ها اعمال می کند. قابلیت های «درگ اند دراپ» و موارد مشابه ویندوز ۱۰ در نسخه ی ایکس بهبودهای مهمی به خود خواهند دید. مایکروسافت هنگام معرفی اولیه ی ویندوز ۱۰ ایکس به خوبی نشان داد کاربران چگونه می توانند اپلیکیشن های مختلف را در بین دو نمایشگر دستگاه شان جابه جا کنند. درضمن، امکان قراردادن پنجره های مختلف درکنار یکدیگر در نمایشگرهای دوگانه را شاهد بودیم.
مایکروسافت تغییراتی در صفحه ی قفل ویندوز ۱۰ ایکس نیز اعمال کرده است. در نسخه ی ایکس ویندوز ۱۰، صفحه ی قفل بلافاصله بالا می آید و برای ردکردن آن نیازی نیست صفحه را به سمت بالا بکشید. افزون بر این ، روی صفحه صفحه کلیدی مجازی برای واردکردن رمز عبور دستگاه دیده می شود. طبق شایعه های اخیر، مایکروسافت در ویندوز ۱۰ ایکس، منو تنظیمات را تا حد زیادی بازطراحی کرده است تا دیگر لازم نباشد برای پیداکردن تنظیماتی خاص، در بین منوهای مختلف به ناوبری مشغول شوید. البته تاکنون اسکرین شاتی از منو جدید تنظیمات فاش نشده است. فایل اکسپلورر ویندوز ۱۰ ایکس نیز قرار است بازطراحی شود که رسانه های مختلف از آن با نام فایل اکسپلورر پیشرفته (Modern File Explorer) یاد کرده اند. ظاهرا این نسخه از فایل اکسپلورر به طور ویژه برای پشتیبانی از ژست های لمسی بهینه سازی شده است.
سازگاری با اپلیکیشن ها و دستگاه ها
یکی از مهم ترین مباحث مربوط به ویندوز ۱۰ ایکس، به اپلیکیشن ها و دستگاه هایی مربوط می شود که قرار است به این سیستم عامل مجهز شوند. از همان زمان انتشار شایعات اولیه درباره ی ویندوز ۱۰ ایکس، شمار زیادی از کاربران بحث در زمینه ی آن را شروع کردند. مایکروسافت پیش تر نسخه های ویژه ای از ویندوز را با نام ویندوز RT یا حتی ویندوز ۱۰ اس معرفی کرده است که برخی محدودیت ها شامل حال آن ها می شود. درضمن در حال حاضر، ویندوز ۱۰ روی پلتفرم آرم با برخی محدودیت های خاص رو به رو است. کاربران مایکروسافت با استناد به همین موضوع، نگرانی خود را از محدودیت های احتمالی ویندوز ۱۰ ایکس ابراز کردند.
بر اساس آنچه تاکنون از رسانه های مختلف شنیده ایم، مایکروسافت رویکردی متفاوت برای نسخه ی ایکس ویندوز ۱۰ در پیش گرفته و قصد دارد تا حد ممکن شمار اپلیکیشن های سازگار با آن را افزایش دهد. گفته می شود تمامی اپلیکیشن های ویندوز ۱۰ یا اپلیکیشن های Win32 قابلیت اجرا روی ویندوز ۱۰ ایکس را دارند که اتفاقی مهم و مثبت به شمار می آید. درضمن، محدودیتی در زمینه ی دانلود اپلیکیشن از فروشگاه داخلی ویندوز با نام مایکروسافت استور متوجه کاربران ویندوز ۱۰ ایکس نخواهد بود.
مایکروسافت قصد دارد درکنار ویژگی های یادشده، تلاش بیشتری برای توسعه ی اپلیکیشن های ویندوز ۱۰ ایکس کند تا کاربران حس بهتری به آن داشته باشند. براساس شایعه های جدید، سازندگان اپلیکیشن ها برای اینکه اپلیکیشنشان روی ویندوز ۱۰ ایکس اجرا شود، به انجام کار اضافه ای مجبور نیستند. درواقع، آنان اپلیکیشن خود را برای ویندوز ۱۰ می سازند و آن به صورت خودکار خودش را با ویندوز ۱۰ ایکس و دستگاه های دونمایشگره تطبیق می دهد.
کدام یک بهتر است؛ ویندوز ۱۰ یا ویندوز ۱۰ ایکس؟
به سؤال مهم مربوط به ویندوز ۱۰ و ویندوز ۱۰ ایکس مایکروسافت می رسیم: کدام یک از آن ها می توانند بیشتر کاربردی باشند؟ الآن خیلی زود است که بخواهیم این سؤال مهم را جواب دهیم؛ با این حال برای پاسخ به این پرسش باید برخی موارد مهم را در نظر گرفت. در سال ۲۰۲۰ و هنگام عرضه ی دستگاه های دونمایشگره ی مجهز به ویندوز ۱۰ ایکس به بازار، اگر بخواهید یکی از آن ها را تهیه کنید، باید به خاطر داشته باشید که تجربه ی کاربری این دستگاه ها با دستگاه های فعلی تفاوت هایی عمده دارد. باید در ویندوز ۱۰ ایکس به منو استارت و نوار وظیفه ی جدید عادت کنید. فراموش نکنید مایکروسافت همچنان تمرکز و تأکید ویژه ای بر ویندوز ۱۰ می کند و همچون گذشته آن را به روزرسانی خواهد کرد. بنابراین، اگر از دستگاه مجهز به ویندوز ۱۰ معمولی استفاده می کنید، مشکلی برایتان پیش نخواهد آمد.
تا زمان آغاز به کار رسمی ویندوز ۱۰ ایکس زمان زیادی باقی مانده است
امروزه هنگام خرید لپ تاپ جدید، به نسخه ای رسمی از ویندوز ۱۰ بدون پرداخت هزینه ای اضافه دسترسی پیدا می کنید. درضمن، اگر به دنبال خرید قطعات سیستم هستید، می توانید یکی از نسخه های اصلی ویندوز ۱۰ را بخرید یا نسخه های فعال نشده ی آن را دانلود کنید. بر اساس شایعه های جدید، ویندوز ۱۰ ایکس از این لحاظ با ویندوز ۱۰ معمولی تفاوت هایی خواهد داشت.
ظاهرا ویندوز ۱۰ ایکس قرار است اساسا در انحصار دستگاه های دونمایشگره باشد. البته شایعه های دیگری نیز شنیده ایم که طبق آن ها، احتمال دارد ویندوز ۱۰ ایکس برای لپ تاپ های سنتی نیز دردسترس قرار گیرد؛ البته این شایعه تاکنون تأیید نشده است. بنابراین، بر اساس آنچه تاکنون می دانیم، باید بگوییم ویندوز ۱۰ ایکس قرار است در انحصار محصولات دونمایشگره نظیر سرفیس نئو و دیگر محصولاتی باشد که اچ پی و دل و لنوو روانه ی بازار خواهند کرد. به عبارت دیگر، امکان خرید ویندوز ۱۰ ایکس به صورت جداگانه وجود نخواهد داشت. ویندوز ۱۰ ایکس قرار است سیستم عاملی باشد که از همان ابتدا جزوی از دستگاهتان است و از این حیث به اندروید و iOS شباهت دارد.
مایکروسافت تاکنون تاریخ انتشار دقیق ویندوز ۱۰ ایکس را مشخص نکرده و فقط نسخه ی اولیه ی آن را در کنفرانس اخیرش به نمایش گذاشت؛ کنفرانسی که با محوریت دستگاه های سرفیس برگزار شد. مایکروسافت در آن زمان گفت دستگاه های مجهز به ویندوز ۱۰ ایکس قرار است در فصل تعطیلات ۲۰۲۰ روانه ی بازار شوند. این یعنی تا نوامبر ۲۰۲۰ (آبان و آذر ۱۳۹۹) یا دسامبر ۲۰۲۰ (آذر و دی ۱۳۹۹) ویندوز ۱۰ ایکس به بازار عرضه نخواهد شد.