هرآنچه باید درباره شارژ بی‌ سیم بدانید؛ قسمت اول در پانزدهمین شماره ی هفته نامه ی دنیای موبایل و کامپیوتر صفحه ی آموزش

با سلام و احترام به همراهان وبسايت ويژه ی نابينايان شرکت دانش بنیان پکتوس. در پانزدهمین شماره ی هفته نامه ی دنیای موبایل و کامپیوتر و در صفحه ی آموزش، با هر آنچه که لازم است در باره ی شارژ بی سیم بدانید در خدمت شما گرامیان هستیم. همچنین به دلیل مفصل بودن این مبحث، در شماره ی بعدی این هفته نامه در هفته ی آینده نیز با ادامه ی این مبحث در خدمت شما خواهیم بود.

هر آنچه باید درباره شارژ بی‌ سیم بدانید؛ قسمت اول

تقریبا هر کاربری که با دنیای فناوری آشنا باشد، کم و بیش اطلاعاتی درباره ی شارژ بی سیم و شارژرهای بی سیم می داند. آیا می خواهید با این فناوری در ابعاد مختلف بیشتر  آشنا شوید؟

به نقل از زومیت، فناوری جنجالی شارژ بی سیم در چند ساله توجه افراد زیادی را به خود جلب کرده است، برخی موافق استفاده از آن هستند و برخی دیگر مخالف. در صورتی که آشنایی کاملی با این فناوری نداشته باشید، ممکن است با خود بگویید چه چیز بهتر از اینکه دیگر مجبور به استفاده از کابل های شارژ کوتاه و درهم تنیده  ای نباشیم؛ اما آیا این فناوری می تواند آینده ی شارژ را متحول کند؟ آیا این فناوری بی خطر است؟ در این مطلب قصد داریم این فناوری را از ابعاد مختلف بررسی کنیم. با ما همراه باشید

شارژ بی سیم چیست؟

در تعریف مختصر شارژ بی سیم باید بگوییم این فناوری درواقع فرآیندی برای شارژ وسایل مجهز به باتری بدون نیاز به هیچ سیم یا کابل است و انتقال بی سیم جریان برق به دستگاه گیرنده را امکان پذیر می کند. شارژ بی سیم به شارژ القایی هم شهرت دارد؛ البته شارژ القایی یکی از انواع شارژ بی سیم نیز محسوب می شود.

تاریخچه

تاریخ آغاز انتقال بی سیم نیرو به سال ۱۸۹۱ بازمی گردد. نیکو تسلا، مخترع سرشناس آمریکایی، در سال ۱۸۹۱ موفق به ساخت یک سیم پیچ به نام سیم پیچ تسلا و ایجاد میدان مغناطیسی و انتقال بی سیم جریان برق در هوا برای نخستین بار شد.

تسلا به تلاش خود برای انتقال بی سیم برق ادامه داد و در سال ۱۸۹۹ برجی به نام برج تسلا (Tesla Tower) ساخت و تصمیم داشت میلیون ها ولت نیروی برق را از آن به صورت بی سیم به شهرها، کارخانه ها و منازل شخصی انتقال دهد.

نیکولا تسلا قصد داشت برق را به صورت بی سیم به سراسر دنیا انتقال دهد.

رؤیاپردازی تسلا حتی فراتر از این هدف غیر ممکن رفت و هدف بلندپروازانه  و تصورگریز دیگری نیز در ذهن می پروراند که نظیر آن حتی در زمان کنونی هم تنها در فیلم های علمی تخیلی مطرح می شود. او قصد داشت نیروی برق را از این برج که با ارتفاعی درحدود ۵۷ متر و قطر ۲۰٫۷ در دهکده ی شورهام در نیویورک و در نزدیکی آبشار نیاگارا قرار داشت، به صورت بی سیم به سراسر دنیا انتقال دهد و درواقع سیاره ی زمین  را به میدان مغناطیسی تبدیل کند؛ اما متأسفانه به آرزوی خود نرسید و برج او هرگز تکمیل نشد و پس از تخریب شدن در سال ۱۹۱۷ برای همیشه به تاریخ پیوست.

البته قبل از تسلا مخترعان دیگری هم انتقال بی سیم نیرو را مورد بررسی قرار داده بودند. ویلیام هنری وارد در سال ۱۸۷۱ و میلن لومیس در سال ۱۸۷۲ طرحی را برای انتقال برق ارائه دادند که براساس نظریه ی وجود لایه ای از برق در جو در ارتفاع پایین شکل گرفته بود. این دو مخترع معتقد بودند که می توان از این لایه که کاملا دردسترس است، برای انتقال جریان برق در هوا برای شارژ باتری ها، تأمین نور، گرمایش و حتی تأمین نیروی حرکتی استفاده کرد.

توسعه ی فناوری های امواج مایکروویو قبل از آغاز جنگ جهانی دوم باعث شد در دهه ی ۱۹۶۰ دانشمندی به نام ویلیام براون توانست برای نخستین بار موفق به انتقال برق در مسافت طولانی شود. درضمن او موفق شد در سال ۱۹۶۴ با تبدیل امواج مایکرویو به برق DC، نیروی یک هواپیمای برقی را به صورت بی سیم تأمین کند.

در سال های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۱ نیز پهپادهایی ساخته شدند که نیروی مورد نیاز آن ها به صورت بی سیم انتقال داده می شد. در سال ۲۰۰۳ نیز ناسا نخستین هواپیمای خود را تولید کرد که نیروی آن با لیزر تأمین می  شد.

شارژ بی سیم در سال ۲۰۰۷ برای اولین بار تجاری سازی شد.

به طور کلی در قرن های نوزدهم و بیستم تلاش های زیادی برای انتقال  بی سیم نیرو انجام شد که هیچ کدام آن چنان که باید، نتیجه بخش نبود. تا اینکه در سال ۲۰۰۵ پژوهشگران دانشگاه MIT موفق به ابداع روشی برای انتقال بی سیم نیرو شدند که استفاده عملی و همگانی از این فناوری را ممکن می کرد و شرکت وای تریسیتی (WiTricity Corp) شارژ بی سیم را برای نخستین بار در سال ۲۰۰۷ تجاری سازی کرد.

انواع فناوری شارژ بی سیم

به طور کلی سه روش برای انتقال بی سیم نیرو و شارژ دستگاه ها وجود دارد که هرکدام از آن ها دارای روش ها و استاندارد های زیرمجموعه ای مختلفی هستند. اجازه دهید قبل از اینکه با روش ها و استانداردهای مختلف شارژ بی سیم آشنا شویم، ابتدا روش کلی شارژ باتری با سیستم شارژ بی سیم را برای شما توضیح دهیم.

در سیستم های بی سیم شارژ باتری القایی، انتقال نیرو در پنج مرحله صورت می گیرد که به شرح زیر است:

• در مرحله ی اول جریان برق DC با ولتاژی بین ۵ تا ۱۹ ولت از یک پورت USB یا اداپتور AC یا DC به فرستنده انتقال داده می شود.
• در مرحله ی بعد ترانزیستور با استفاده از چهار ترانزیستور اثر میدانی، جریان را در داخل یک سیم پیچ و خازن هدایت می کند. سپس خازن ها یک فرکانس تشدیدی (فرکانس معمولی ارتعاشی) را به داخل ترانزیستور منتقل می کنند.
• در داخل فرستنده سیم پیچی وجود دارد که برق را با استفاده از نیروی القایی الکترومغناطیسی منتقل می کند. در برخی از فرستنده ها چندین سیم پیچ با آرایش های سیم پیچی های متفاوت وجود دارد که با پل های متفاوت هدایت می شوند. این پل ها به صورت خودکار انتخاب می شوند تا بیشترین نیروی ممکن از فرستنده به گیرنده منتقل شود.
• پس از انتقال نیروی القایی برق از فرستنده به گیرنده، دستگاه گیرنده با استفاده از یک سیم پیچ که مشابه سیم پیچ فرستنده است، نیروی دریافتی را جمع آوری می کند.
• دستگاه گیرنده پس از دریافت نیرو و جمع آوری برق، برای تقویت جریان های مختلف و عملکرد آن ها، این جریان ها را با استفاده از دیودهای یک سو کننده هدایت می کند که معمولا با ترانزیستورهای اثر میدانی ساخته می شوند. همچنین دستگاه گیرنده با استفاده از خازن های خروجی سرامیکی، جریان برق را فیلتر و آن را وارد باتری می کند تا باتری شارژ شود. ورود برق به باتری هم می تواند با رگلاتور (تنظیم کننده ی ولتاژ) سوئیچینگ انجام شود و هم رگلاتور خطی. درضمن دستگاه گیرنده می تواند برای تنظیم جریان ورودی به باتری یا ولتاژ برق و همچنین توقف انتقال جریان برق پس از شارژ باتری، به دستگاه فرستنده پیام دهد.

میدان نزدیک / غیرتابشی

در این روش انتقال نیرو به صورت القایی انجام می شود و دو استاندارد Qi و PMA برپایه ی این روش شکل گرفته اند.

استاندارد Qi

در آینده توان انتقال نیروی استاندارد Qi که محبوب ترین روش شارژ بی سیم است، به ۱۲۰ وات خواهد رسید.

در استاندارد Qi (با تلفظ چی) امکان انتقال ۵ وات برق در مسافتی درحدود ۴ سانتی متر وجود دارد. این استاندارد از قابلیت هم کنش پذیری نیز برخوردار است که باعث شده اکثر کاربران بتوانند به راحتی از آن استفاده کنند؛ زیرا در صورتی که پد شارژر و دستگاه فرستنده ی آن، برندهایی متفاوتی داشته باشند؛ اما هر دو از Qi پشتیبانی کنند، می توانید از آن ها همراه یکدیگر استفاده کنید. این موضوع درباره ی دستگاه هایی که سیم پیچ آن ها از چند استاندارد مختلف پشتیبانی می کنند، نیز این چنین است. درضمن ظاهرا در آینده توان انتقال نیروی شارژ بی سیم Qi به ۱۵ وات و پس از آن به ۱۲۰ وات در مسافت طولانی تر خواهید رسید.

استاندارد PMA

استاندارد Power Matters Alliance یا PMA شباهت بسیار زیادی با استناندارد Qi دارد و هر دو استاندارد برپایه ی اصول «مغناطیس القایی» شکل گرفته اند، تنها تفاوت این دو استاندارد شارژ بی سیم، به گسترده ی فرکانس انتقال نیرو مربوط می شود. این میزان در استاندارد چی ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلوهرتز و در PMA دوبرابر این میزان است. استاندارد PMA می تواند تا ۵ وات نیرو را انتقال دهد. در هر دو استاندارد از روش های نسبتا متفاوتی برای برقراری ارتباط بین دستگاه فرستنده و گیرنده استفاده می شود.

اتصال خازنی

اتصال خازنی یکی دیگر از انواع انتقال برق به صورت بی سیم است که در آن برای انتقال نیرو، یک میدان الکترونیکی درمقابل یک میدان مغناطیسی قرار می گیرد. شرکت ژاپنی موراتا (Murata) مدعی است سیستمی مبتنی بر این روش برای شارژ بی سیم گوشی ساخته است. درواقع در این روش نیروی برق آی سی با استفاده از یک خازن کوپلاژ از یک مدار سری به مدار دیگر آن منتقل و جریان برق دی سی مسدود می شود.

روش ارتباط میدان نزدیک از نوع القای مغناطیسی

یکی دیگر از روش های شارژ بی سیم روش ارتباط میدان نزدیک از نوع القای مغناطیسی است که در آن یک لایه ی فیزیکی برای ایجاد ارتباط بی سیم بین دو دستگاه در مسافت کوتاه و یک میدان مغناطیسی کم قدرت و کوچک که قابلیت توسعه ندارد، بین آن ها قرار می گیرد. در این روش نیز سیم پیچی در دو دستگاه گیرنده و فرستنده قرار می گیرد. سیم پیچ فرستنده مدلاسیون میدان مغناطیسی را انجام می دهد و سیم پیچ دستگاه گیرنده مدلاسیون را اندازه گیری می کند. در این روش می توان از برچسب NFC و بلوتوث برای انتقال شارژ بین دو گوشی استفاده کرد.

تشدید مغناطیسی

شارژ بی سیم تشدید مغناطیسی یکی دیگر از روش های شارژ بی سیم محسوب می شود که در آن فرکانس تشدیدی دو سیم پیچ یکسان می شود و وقتی دستگاه فرستنده درکنار هم قرار می گیرند، نیرو از فرستنده به گیرنده منتقل می شود. فناوری های Air Fuel و Air Charge و سیستم های شارژ بی سیم برندهای Witricity، Mojo Mobility و فناوری WiPower شرکت کوالکام نیز برپایه ی این روش شکل گرفته اند.

Air fuel

اخیرا سازمان صنعتی Power Matters Alliance با مشارکت گروه صنعتی Alliance For Wireless Power یا A4WP استاندارد ترکیبی جدیدی به نام هواسوختی (Air fuel) ایجاد کرده که برپایه ی اصل تشدید مغناطیسی شکل گرفته است و کمی با دو فناوری دیگر تفاوت دارد. توان انتقال نیرو در نسخه های اولیه ی این استاندارد ۳.۵ تا ۶.۵ وات بود؛ اما اکنون به ۵۰ وات رسیده است. در این استاندارد سیم پیچ های گیرنده و فرستنده که به خوبی تنظیم و با روش مغناطیس القایی به یکدیگر متصل شده اند، نیرو را به روش تشدیدی یا رزونانس و با فرکانس ۷ مگاهرتز انتقال می دهند. در استاندارد هواسوختی انعطاف  پذیری فضایی درباره مکان قرارگیری دستگاه فرستنده و گیرنده وجود دارد.

AirCharge

فناوری AirCharge نیروی برق را با سرعتی بیش از سرعت انتقال امواج وای فای  و به  اندازه ی سرعت انتقال امواج بلوتوث منتقل می کند. این فناوری می تواند برای شارژ گوشی ها در مکان های عمومی (رستوران ، کافی شاپ ، فرودگاه، ایستگاه اتوبوس و قطار و فرودگاه) هتل ها (اتاق خواب ها و سالن استراحت و سالن کنفرانس)، فروشگاه ها، در وسایل حمل و نقل عمومی (اتوبو س  و قطار)، در مکان های ادرای و آموزشی (میزهای مورد استفاده در این مکان ها و اتاق جلسات و پذیرش و فضاهای ایجاد شده برای استراحت) استفاده شود.

Mojo Mobility

فناوری Mojo Mobility به کاربران اجازه می دهد گوشی خود را آزادانه روی تمام قسمت های پد شارژ بگذارند و امکان شارژ هم زمان چند دستگاه با نیازهای مصرفی متفاوت را نیز فراهم می کند. درضمن به دلیل اندازه ی کوچک دستگاه گیرنده ی ایجاد شده برپایه ی این فناوری، می توان آن را در گوشی ها و باتری ها و حتی جعبه ی وسایل الکترونیکی مختلف تعبیه کرد. درضمن پد های شارژ Mojo Mobility کاملا ضد آب و مُهر و موم شده هستند و دمای آن ها در حین شارژ افزایش نمی یابد. شرکت مبدع این فناوری شارژ های بی سیمی برای شارژ گوشی های آیفون  ساخته که در داخل بیش از ۱۱۰ خودرو  می توان از آن ها استفاده کرد.

از موجو موبایلیتی می توان در زمینه های مختلف استفاده کرد که از میان آن ها می توان به شارژ گوشی و تبلت و وسایل  پوشیدنی و شارژ چند گوشی به  صورت هم زمان در خودرو و برقراری ارتباط بین آن ها و سیستم های سرگرمی و ناوبری با استفاده از فناوری نیروی میدان نزدیک یا Mojo’s Near Field Power اشاره کرد. درضمن به دلیل اینکه پدهای شارژ این فناوری کاملا مُهر و موم هستند، می توان از آن ها برای چند دستگاه به صورت هم زمان در محیط های استریل صنایع پزشکی و محیط های دارای شرایط دشوار نیز استفاده کرد؛ بنابراین، استفاده از این فناوری و نبود نیاز به استفاده از سیم می تواند زمینه ی طراحی سیستم های ساده شارژ در این محیط ها را نیز فراهم کند.

Witricity

فناوری Witricity نیز از روش تشدید مغناطیسی برای انتقال جریان برق استفاده می کند و معمولا برای شارژ خودروهای برقی استفاده می شود.

Wi Power

Wi Power یکی دیگر از فناوری هایی است که برپایه ی تشدید مغناطیسی ایجاد شده است. در این روش نیز یک فرستنده از یک یا چند سیم پیچ برای ایجاد میدان مغناطیسی در بالای سطح خود استفاده می کند و دستگاه گیرنده هم با سیم پیچ های خود انرژی را دریافت و آن را به انرژی برق تبدیل می کند.

راندمان این روش بین ۶۰ تا ۹۰ درصد است و می تواند هم زمان چند دستگاه را شارژ کند که در جهات و موقعیت های مختلف روی فرستنده قرار می گیرند. گروه The Alliance For Wireless Power، مبدع این فناوری، همکاری خود را با شرکت کوالکوم و اینتل  آغاز کرده است.

دورمیدانی / تابشی

استفاده از امواج رادیویی

شارژ بی سیم با استفاده از امواج رادیویی و وای فای نیز امکان پذیر است.

شارژ بی سیم با استفاده از امواج رادیویی یکی دیگر از روش های جدید در این حوزه است. در این روش فرستنده امواج رادیویی را ارسال و گیرنده ای که در دستگاه دریافت کننده تعبیه شده است، انرژی امواج ویدیویی را دریافت و به برق DC تبدیل می کند. در این روش سیم پیچ وجود ندارد و به جای ایجاد میدان مغناطیسی القایی، از امواج الکترومغناطیس استفاده می شود. شرکت های انرجوس (Energous) و پاورکست (Powercast) و اوسیا (OSSia) موفق به استفاده از امواج رادیویی و امواج وای فای برای انتقال نیرو شده اند.

Energous

شرکت انرجوس سیستمی برای شارژ بی سیم کامپیوتر و لوازم جانبی  اطراف آن طراحی کرده که فرستنده  ی آن در داخل نمایشگر تعبیه شده است.

Powercast

شرکت پاورکست هم موفق شده است نیرو را تا فاصله ی ۲۴.۳ متری انتقال دهد. البته فناوری این شرکت تنها برای تأمین نیروی وسایلی مانند حسگرها و قطعات الکترونیکی کوچک که به نیروی کمی نیاز دارند، مفید است و تنها توانایی انتقال یک وات برق را دارد.

OSSia

در فناوری شرکت اوسیا دستگاه گیرنده امواج را در همه ی جهات منتقل می کند و فرستنده، پس از دریافت آن ها موقعیت گیرنده را تشخیص می دهد و در مرحله ی بعد این امواج را که حتی می توانند از دیوار هم عبور کنند، دوباره به سمت گیرنده می فرستند. این کار برای شناسایی گیرنده ی در حال حرکت صدبار در ثانیه انجام می شود.

به تازگی استفاده از لیزر هم برای انتقال نیرو آغاز شده است. امواج الکترومغناطیسی سیم پیچ فرستنده به امواج طول موجی تبدیل می شود که نزدیک به طول موج طیف نور مرئی است و دستگاه گیرنده پس از دریافت امواج، آن ها را با استفاده از سلول های فتوولتاییک کوچک تبدیل به جریان برق می کند.

شرکت Wi-charge که استفاده از لیزر را برای انتقال نیرو آغاز کرده است، موفق به طراحی فناوری جالبی شده که باعث می شود در حین فرایند انتقال نیرو، نوری مرئی بین دو دستگاه ایجاد شود. درضمن این شرکت مدعی است لیزر می تواند نیرو را تا ۷۶.۲ متر نیز انتقال دهد. البته هنوز مشخص نیست لیزر بتواند نیروی لازم برای شارژ گوشی ها را تأمین کند یا نه.

امواج فراصوت

شارژ بی سیم با استفاده از امواج فراصوت نیز امکان پذیر است. در این روش فرستنده ابتدا امواج فرکانس بالا که انسان و حیوان نمی توانند آن ها را بشنوند، از وسیله ای مانند بلندگو پخش می  کنند و امواج ازطریق هوا انتقال داده می شوند و به دستگاه گیرنده می رسند. هر زمانی درخواست دریافت شارژ از سوی دستگاه گیرنده متوقف شود، انتقال انرژی نیز پایان می یابد. در پایان هم دستگاه گیرنده پس از دریافت امواج، آن ها را به انرژی برق مصرفی تبدیل می کند. درواقع در این روش امواج الکترومغناطیسی به امواج فراصوت تبدیل می شوند. شرکت یوبیم (uBeam) از امواج فراصوت برای انتقال نیرو استفاده کرده است. فناوری این شرکت می تواند برای تأمین وسایل اینترنت اشیای صنعتی، وسایل الکترونیکی کم مصرف مثل گوشی، تبلت، لپ تاپ و…، تجهیزات پزشکی، خودروها و وسایلی که با شاررژر خورو شارژ می شوند و حتی هواپیماها استفاده شود. درضمن یوبیم می تواند به هوشمندسازی کشاورزی نیز کمک کند.

نکات مهم در طراحی سیستم های شارژ بی سیم

• انتخاب نوع و شکل سیم پیچ باید براساس ولتاژ ورودی و خروجی و کاربرد شارژر انتخاب شود و سیم پیچ گیرنده باید دقیقا از همان نوعی باشد که در کیت ارزیابی آی سی آن ها قرار دارد.
• تنها چند میلی متر فضا برای نصب سیم پیچ و قطعات الکترونیکی مرتبط با آن کافی است و در فضای باقی مانده باید پوشش هایی برای جلوگیری از ایجاد صدا و تداخل الکترومغناطیسی قرار داده شود. همچنین به دلیل اینکه نشانگر وضعیت شارژ در شارژر تعبیه نمی شود، باید به شیوه ی دیگری در اختیار کاربران قرار داده شود.
• در طراحی شارژر نباید از فلز استفاده شود؛ زیرا محفظه های فلزی ارتباط بین دستگاه گیرنده و فرستنده را قطع می کنند و برق در آن ها منتقل نمی شود؛ بنابراین، باید در ساخت آن ها از پوشش های پلاستیکی با ضخامت چند میلی متری استفاده کرد؛ زیرا ضخامت زیاد هم می تواند روند انتقال برق را تحت تأثیر قرار دهد.
• برای جلوگیری از افزایش دمای بیش ازحد شارژر، باید روشی برای تشخیص وجود اشیای فلزی در مسیر انتقال برق بین فرستنده و گیرنده طراحی شود. طراحی سیستمی برای تشخیص اشیای خارجی و همچنین کنترل سیستم می تواند راه حلی برای رفع این مشکل و افزایش امنیت شارژر باشد.

مقایسه ی کلی انواع روش های شارژ بی سیم

در حال حاضر، متداول ترین نوع فناوری شارژ بی سیم، شارژ القایی و استاندارد Qi است که این روش می تواند برای شارژ گوشی های همراه و خودروهای برقی استفاده شود. یکی از معایب بزرگ این روش این است که اگر بین دستگاه گیرنده و فرستنده فاصله زیادی ایجاد شود، کارایی شارژر به شدت کاهش پیدا می  کند. سیستم اتصال خازنی از نظر تجاری به اندازه ی شارژ القایی محبوب نیست و تنها برای شارژ دستگاه هایی مناسب است که به انرژی کمی نیاز دارند.

روش تشدید مغناطیسی برای تأمین نیروی وسایلی که به نیروی زیادی نیاز دارند (مانند جاروبرقی، لپ تاپ، خودروی برقی یا ربات ها) به کار می  رود و می تواند نیروی برق را ۳ تا ۵ متر انتقال دهد. این روش چند مزیت نسبت به شارژ القایی دارد که از میان آن ها می توان به توانایی انتقال نیرو به مسافت بیشتر و امکان شارژ هم زمان چند دستگاه با استفاده از یک سیم پیچ اشاره کرد. درضمن در این روش لازم نیست دو سیم پیچ در یک خط مستقیم درکنار یکدیگر قرار گیرند و عملکرد به اندازه ی شارژرهای سیمی پذیرفتنی است.

درباره ی فناوری هایی که از امواج رادیویی برای انتقال بی سیم نیرو استفاده می کنند باید گفت که این فناوری ها می توانند نیرو را تا فاصله ی زیادی انتقال دهند. البته نمی توانند نیروی زیادی را انتقال دهند و تنها برای انتقال نیرو به وسایل کم مصرف مناسب هستند. درضمن این فناوری ها هنوزهم در ابتدای راه خود قرار دارند و امواج رادیویی نیز می توانند تأثیر بدی روی سلامتی انسان ها و سایر موجودات بگذارد.

همچنین امواج فراصوت که درحال  حاضر تنها شرکت uBeam موفق به منتقل کردن نیرو با استفاده از آن ها شده است، به سه دلیل ابزار خوبی برای انتقال بی سیم نیرو نیستند: اول اینکه این امواج نمی توانند میزان مناسبی از انرژی را انتقال دهد؛ دوم اینکه کارایی لازم را ندارند؛ سوم اینکه فرستنده و گیرنده کاملا باید در دیدرس یکدیگر باشند.

کاربردهای شارژ بی سیم

مهم ترین کاربردهای شارژ بی سیم در یک نگاه

شارژ بی سیم، تنها مختص شارژ تلفن همراه نیست و کاربردهای متنوعی دارد که در ادامه برخی از آن ها را بیان می کنیم.

شارژ وسایل الکترونیکی کوچک

• شارژ پلیرهای قابل حمل، دوربین های دیجیتالی، تبلت ها و گجت های پوشیدنی
• شارژ لوازم جانبی ازجمله هدست ها، بلندگوهای بی سیم، موس، صفحه کلید و دیگر وسایل این چنینی: وجود پورت شارژ در دستگاه های مختلف، مانع مقاوم سازی کامل آن ها دربرابر عوامل آسیب زننده به گوشی و تجهیزات دیجیتالی، مانند آب و مایعات مضر دیگر می شود. با فناوری شارژ بی سیم می توان این مشکل را به راحتی حل کرد.
• شارژ تبلت ها و لپ تاپ ها: این وسایل هم می توانند به عنوان فرستنده ی برق استفاده شوند و هم گیرنده ی آن.

ساخت دستگاه های شارژ وسایل مختلف در مکان های عمومی

گسترش استفاده از پدهای شارژ (فرستنده ها) مستلزم افزایش ایمنی است. با استفاده از فناوری شارژ بی سیم می توان پدهای شارژ را کنار گذاشت و سیستم های شارژ هوشمندی را طراحی کرد که بتوانند شبکه هایی از شارژرها را تشکیل دهند. همچنین مبلمان و میز کنار آن ها را هم می توان به فرستنده های شارژ بی سیم تبدیل کرد. این سیستم ها می توانند در فرودگاه ها، ایستگاه های مترو، فروشگاه ها و… استفاده شوند و هم زمان چند وسیله را باهم شارژ کنند.

استفاده از شارژرهای بی سیم در خودروها

پدهای شارژ می توانند روی کنسول  یا داشبورد قرار گیرند و افراد از شر سیم  های درهرتنیده ی شارژرهای فندکی راحت شوند. همان طور که می دانید گوشی های هوشمند با استفاده از وای فای و بلوتوث با سیستم های صوتی  و تصویری و ناوبری خودرو ارتباط برقرار می کنند. با ترکیب فناوری NFC و شارژ بی سیم، هم می توان گوشی ها را شارژ کرد و هم آن ها را به وسایل مذکور متصل کرد.

شارژ وسایل نقلیه ی برقی

فناوری های شارژ وسایل برقی با شارژ بی سیم در حال گسترش است. ایستگاه های شارژ هوشمند یکی از این فناوری ها محسوب می شود. درحال حاضر، سه روش برای شارژ خودرو به صورت بی  سیم وجود دارد. اولین روش، شارژ بی سیم میدان نزدیک به صورت القایی است که در آن یک سیم پیچ در یک صفحه روی سطح زمین و سیم پیچ دیگر در خودرو قرار می گیرد. سپس سیم پیچ ها ازطریق میدان مغناطیسی با یکدیگر جفت می شوند و نیرو از یکی به دیگری انتقال پیدا می کند.

شارژ بی سیم میدان نزدیک خازنی روش دیگری برای شارژ خودروها است که در آن فرستنده و گیرنده سیم پیچ ندارند و درعوض چندین صفحه میان این دو قرار می گیرد و با ایجاد میدان مغناطیسی نیرو را به یکدیگر منتقل می کنند.

روش سوم روش تشدید مغناطیسی است. فناوری ویتریسیتی که برپایه ی این روش شکل گرفته، به دلایل زیر یکی از بهترین فناوری ها برای شارژ بی سیم خودرو است:

• این روش به اندازه ی روش های متداول شارژ باتری مؤثر است (۹۰ تا ۹۳ درصد از انرژی دریافتی به باتری منتقل می شود).
• راننده در هر جهتی خودرو خود را پارک کند، شارژر می تواند خودرو را شارژ کند.
• این روش شارژ بی سیم به اندازه ی روش معمولی سریع است.
• درصورتی که شارژر در زمین تعبیه شود، امواج می توانند از موادی مثل آسفالت، بتن، یخ، برف و سایر مواد عبور کنند.
• امکان استفاده شارژر ویتریسیتی برای انواع خودروها با ارتفاع های مختلف از سطح زمین وجود دارد و لازم نیست هنگام استفاده از آن برای خودروهای مختلف، قطعات ثابت یا متحرک جدیدی به آن افزوده شود.
• با استفاده از این فناوری هم می توان خودرو را شارژ کرد و هم می توان نیروی مازاد بر مصرف خودروها را به شبکه بازگرداند و نیروی مورد نیاز خانه ها را تأمین کرد.

ساخت تجهیزات پزشکی

به تازگی کارشناسان سازمان مشاوران کمبریج فناوری جدید به نام Maglense ابداع کرده اند که می تواند برای ساخت وسایل کاشتنی منعطف بدون باتری در بدن مثل محرک های عصبی، ضربان ساز ، پروتز شبکیه، محرک نخاع و… برای استفاده در تمام بدن در هر اندازه و شکلی، به کار گرفته شود.

شارژ بی سیم استفاده از وسایل کاشتنی در بدن را بسیار راحت تر می کند.

درصورتی که وسایل کاشتنی مختلف در بدن منعطف باشند، جراحی با جراحت کمتری صورت می گیرد و اگر این وسایل باتری نداشته باشند، حرارت هم تولید نمی کنند. شایان ذکر است حرارت ممکن است به بافت های اطراف وسیله آسیب جدی بزند. درضمن Maglense می تواند مشکل استفاده از وسایل کاشتنی برای افراد مبتلا به بیماری های خاص مانند دیابت، صرع، چاقی مفرط و افسردگی  را حل کند

ساخت وسایل هوشمند خانگی

فناوری Wi-charge که قبلا درباره اش توضیح دادیم، می تواند برای شارژ وسایل هوشمند خانگی استفاده شود. در این فناوری یک فرستنده در پریز برق قرار می گیرد یا به عنوان وسیله ای برای نوردهی نصب می شود و پس از آن هریک از وسایل را که مجهز به گیرنده ی مختص خود هستند، با نور نامرئی بی خطری شارژ می کند. درضمن با استفاده از این فناوری دیگر به سیم کشی برای لامپ ها نیازی نیست و نیروی آن ها به صورت بی سیم تأمین می شود. همچنین بهره گیری از این فناوری در خانه های هوشمند، می تواند محدودیت استفاده از حسگرها و تجهیزات دیگر از نظر تعداد و مکان نصب آن ها را برطرف می کند؛ زیرا دیگر احتیاجی به استفاده از باتری و سیم نیست و حذف سیم ها جلوه ی زیباتری به منازل می دهد.

شارژ بی سیم می تواند برای تأمین نیروی قفل های هوشمند نیز به کار گرفته شود. معمولا افراد به دلیل عمر کم باتری قفل های هوشمند، از آن ها استقبال نمی کنند؛ زیرا ممکن است به دلیل اتمام شارژ یا خراب شدن باتری این قفل ها، پشت در بمانند. درصورت استفاده از شارژ برای این قفل ها، هم دیگر نیازی به باتری ندارد و هم می توان امکانات جانبی بسیار خوبی مثل سیستم ذخیره  سازی صدا و فیلم در سرویس های ابری یا فناوری های امنیتی به روزی مانند حسگرهای تشخیص اثر انگشت و تشخیص چهره را نیز به آن ها افزود.

شارژ وسایل اینترنت اشیاء

فناوری Wi-charge می تواند علاوه بر وسایل هوشمند خانگی، وسایل اینترنت اشیاء را نیز شارژ کند. درضمن سیستم شارژ Humavox’s NEST نیز با استفاده از امواج رادیویی وسایل اینترنت اشیاء را در هر شکل و اندازه ای شارژ می کند. این سیستم درحقیقت شیئی به شکل کاسه یا جعبه است که وقتی وسیله ای درون آن قرار می دهید، شارژ می شود و می تواند چند وسیله را به صورت هم زمان شارژ کند. درضمن می توان شکل ظاهری این شارژر که با قیمت مقرون به صرفه ای عرضه می شود، براساس سفارش مشتری تغییر داد.

شارژ ربات ها

فناوری WiBotic فناوری جدیدی برای شارژ بی سیم ربات ها محسوب می شود. این فناوری کاملا بی خطر و مطمئن است و می توان در مقیاس گسترده از آن استفاده کرد. درضمن این فناوری می تواند به بهبود عملکرد ربات ها هم کمک کند. این فناوری مزایای زیادی دارد که از میان آن ها می توان به امکان سفارشی سازی آن براساس انواع مختلف ربات و بهبود عمر باتری وسایل مختلف و کاهش هزینه های مراقبت از ربات ها اشاره کرد. WiBotic می تواند برای شارژ انواع ربات های سیار، صنعتی، پهپادها و حتی ربات های دریایی و زیردریایی استفاده شود.

شارژ پهپادها

استفاده از فناوری انتقال نیروی ابری (Power Cloud) می تواند راه حل خوبی برای شارژ بی سیم پهپادها باشد. در این فناوری یک سیستم انتقال نیرو که معمولا دایره شکل است و حلقه ای از سیم در اطراف آن قرار دارد، روی زمین نصب می شود. سپس این سیستم با ایجاد میدان مغناطیسی، پهپاد مجهز به یک آنتن مخصوص در حال پرواز برفراز خود را شارژ می کند. درضمن همان طور که قبلا گفتیم، فناوری WiBotic می تواند برای شارژ پهپادها نیز استفاده شود.

شارژ بی سیم علاوه بر موارد مذکور، می تواند زمینه ی ساخت وسایلی همچون ابرخازن ها، نسل جدید ریموت کنترل تلویزیون  و ابزارآلات صنعتی برقی مثل دریل، سنگ فرز و…، جاروبرقی بی سیم، جامایع های دستشویی برقی بی سیم و نسل جدید هدفون ها را فراهم کند.

جدیدترین فناوری های شارژ بی سیم

• در گوشی هواوی میت ۲۰ پرو فناوری جدیدی به نام شارژ بی سیم معکوس Reverse Wireless Charging ایجاد شده که کاربران با استفاده از این فناوری می توانند با قراردادن گوشی خود در پشت آن، شارژ باتری آن را به صورت بی سیم به گوشی خود انتقال دهند. می توانید از این فناوری برای شارژ گوشی های آیفون نیز استفاده کنید. گفتنی است در گلکسی اس 10 پلاس نیز فناوری مشابهی تحت عنوان PowerShare ایجاد شده است.
• شرکت بی ام و قصد دارد اولین خودروسازی باشد که استفاده از شارژ بی سیم برای خودروهای برقی را آغاز می کند. خودرو هیبریدی BMW 530e نخستین خودرو این شرکت است که می تواند از ژوئیه ی۲۰۱۹ به صورت بی سیم شارژ شود.
• شرکت هوندا نیز به تازگی فناوری شارژ بی سیم دوطرفه را ارائه کرده که با استفاده از آن علاوه بر اینکه سیستم شارژر خودرو را شارژ می کند، خودرو نیز می تواند نیروی خود را به شارژر منتقل کند. رانندگان خودروهای برقی می توانند با بهره گیری از این فناوری نیروی برق مازاد بر مصرف خودرو خود را به سیستم های شارژ برگردانند و هزینه ی سوخت خود را کاهش دهند. این فناوری شرکت هوندا با مشارکت ویتریسیتی ایجاد شده است.
• اخیرا مبلمان های اداری و میزهای رستوران و پیشخوان های آشپزخانه با قابلیت شارژ بی سیم به بازار عرضه شده است. به تازگی شرکتی به نام Ikea میز و صندلی و چراغ هایی با قابلیت شارژ بی سیم گوشی تولید کرده که از ظاهر و طراحی زیبایی هم برخوردار هستند. شرکت های سیرا (Sierra) و فرنیکی (FurniQui) و سِلیِ (Selje) نیز محصولات مشابهی را عرضه کرده اند.
• شارژر سه کاره ی زندور به نام Zendure 3-in-1 Super Wireless Charger، شارژر و پاوربانک منحصر به فرد ۲۸ هزار میلی آمپری با خروجی ۱۲۸ وات محسوب می شود که مجهز به دو پورت USB-C است و می تواند به عنوان هاب برای همگام سازی فایل ها و داده ها بین چند دستگاه مختلف نیز عمل کند. یکی از قابلیت های بسیار خوب دیگر این شارژر، شارژ بی سیم است.
• اپل نیز قصد داشت شارژ بی سیم خود به نام ایرپاور AirPower را با قابلیت شارژ بی سیم چند دستگاه به صورت هم زمان به بازار عرضه کند که متأسفانه این پروژه لغو شد.
• به تازگی شرکت پاورکست موفق به ساخت برچسب های قیمت و بارکد با جوهر الکترونیکی شده که باتری ندارند و به صورت بی سیم به روزرسانی می شود.
• دو شرکت انِرجوس و دیالوگ با مشارکت یکدیگر میز دسکتاپی تا اواخر سال میلادی عرضه می کنند که از قابلیت شارژ بی سیم برخوردار است و می تواند جریان برق را تا فاصله ای درحدود ۹۰ سانتی متر انتقال دهد. درضمن این دو شرکت قصد دارند تا سال ۲۰۲۰ سیستمی طراحی کنند که قادر است امواج را تا فاصله ای درحدود ۴.۵ متر ارسال کند که پیشرفت بسیار خوبی محسوب می شود.
• فناوری Elix Wireless که در سال ۲۰۱۸ معرفی شد، قادر است هزار تا ۲۰ هزار وات نیرو را انتقال دهد و امکان استفاده از آن برای شارژ هر تعداد وسیله ازجمله خودرو و وسایل صنعتی قابل استفاده است.

به تازگی فرستنده ای طراحی شده که می تواند هر سطحی را به شارژر بی سیم تبدیل کند

• به تازگی یکی از اعضای کنسرسیوم نیروی بی سیم، فرستنده ا طراحی کرده است که می تواند هر سطحی را تبدیل به شارژر بی سیم کند و در زیرسطوحی مانند میزها و پیشخوان ها و سطوح دیگر نصب شود. این فرستنده از دو سیم پیچ تشکیل که یکی از آن ها در زیر سطح و دیگری که درحقیقت یک سیم پیچ تکرارکننده است، جریان مغناطیسی ایجاد شده به وسیله ی سیم پیچ زیرین را هدایت می کند. این فرستنده راندمان بسیار بالایی دارد و می تواند تا ۱۵ وات نیرو را منتقل کند.

شارژ بی سیم در فضای باز

به تازگی فناوری هایی برای استفاده از فناوری شارژ بی سیم در فضای باز ایجاد نیز شده است. به عنوان مثال، مخترعان کشور جمهوری چک با استفاده از فناوری ام ام سیت (MMCite)، نیمکت های خورشیدی (نیمکت هایی که انرژی  را تبدیل به برق می کند) را مجهز به شارژرهای بی سیم چی کرده اند. در استرالیا نیز شرکتی به نام اسپیشالایز سُلوشن (Specialised Solutions) موفق به انجام چنین کاری شده است. این شارژها علاوه بر نیمکت ها، روی سطوح دماسنج ها نیز نصب شده اند.

شرکت ایتالیایی نِری (Nery) هم نیمکت های بتنی منحصر به فردی ساخته که در آن ها یک آنتن وای فای و یک شارژر چی تعبیه شده است. شارژر چی در یک پنل در وسط نیمکت تعبیه شده است. شارژرهای مورد استفاده در فضای باز برای شارژ وسایلی مناسب هستند که نیروی کمی دارند و دربرابر آسیب های انسانی و آب و اشعه های خورشید نیز مقاوم هستند.

جدیدترین پژوهش ها درباره ی شارژ بی سیم

به تازگی پژوهشگران موفق به ایجاد سیستمی شدند که با استفاده از آن می توانند ورقه ای بسازند که از قابلیت شارژ بی سیم تلفن همراه و وسایل مشابه برخوردار است. این ورقه کاملا انعطاف پذیر است و می توان آن را بُرید؛ بنابراین، کاربران می توانند برای تغییر این ورق آن را بِبُرند یا در قالب قرار دهند یا آن را خم کنند تا به شکل دلخواه یا مورد نیاز آن ها درآید. طبق گفته ی پژوهشگران سیم پیچ این ورقه هم منعطف خواهد بود و به گونه ای طراحی شده که با چیده شدن هم آسیب نمی بیند.

اتاق بی سیم دیزنی یکی از جذاب ترین ایده ها برای استفاده از فناوری شارژ بی سیم است.

دو سال پیش هم پژوهشگران شرکت دیزنی سعی کردند اتاقی فلزی با آلومینیومی بسازند که امواج الکتریکی در تمام فضای آن پخش شوند و با ایجاد یک میدان مغناطیسی بزرگ، تمام وسایل موجود در اتاق را شارژ کنند. اگر این پژوهش عملی شود، هیچ محدودیتی برای شارژ بی سیم گوشی و وسایر وسایل مشابه وجود نخواهد داشت و افراد آزادانه می توانند در فضای اتاق بچرخند و در هر گوشه از این اتاق از گوشی در حال شارژ خود استفاده کنند. در حال حاضر نمونه ی اولیه ی این اتاق ساخته شده است؛ ولی ازلحاظ زیبایی هیچ جذابیتی ندارد.

نحوه ی شارژ وسایل موجود در این اتاق که امکان شارژ هم زمان ۱۰ وسیله در آن وجود دارد، به این صورت است که ابتدا جریان برق از منبع تغذیه دریافت و تقویت می شود و سپس سیم پیچ موجود در اتاق که کنار میله ای مسی قرار دارد، جریان را دریافت و به سمت خازن های نصب شده در میله هدایت می کند. در مرحله ی بعدی خازن ها با ارسال امواج به دیوارها، سقف و کف اتاق و ایجاد میدان مغناطیسی در تمام فضای اتاق، وسایل را شارژ می کنند.

آینده ی شارژ بی سیم

انتظار می رود در آینده ای نه چندان دور کابل های شارژ و انتقال نیرو کاملا منسوخ شوند و شارژ بی سیم به صورت گسترده ای استفاده شود.

افزایش مسافت انتقال بی سیم نیرو

یکی از معایب اصلی انتقال نیرو بدون سیم، محدود بودن مسافت انتقال نیرو است که باعث شده بسیاری از افراد تمایلی به استفاده از آن نداشته باشند. البته به نظر می رسد با تلاش شرکت های ارائه دهنده ی این فناوری، مشکل مسافت برطرف شود.

در آینده امکان انتقال بی سیم نیرو به مسافت های طولانی تر فراهم می شود.

دو شرکت انرجوس و پاورکست موفق شده اند با استفاده از امواج رادیویی، نیروی برق را در مسافت بیشتری منتقل کنند. البته استفاده از امواج رادیویی برای انتقال نیرو تنها برای وسایلی مناسب است که نیازمند نیروی کمی برای شارژشدن هستند؛ زیرا زمانی که امواج رادیویی به مسافتی بیش از یک متر انتقال داده می شوند، تجزیه می شود و میزان انرژی دریافتی دستگاه گیرنده کاهش پیدا می کند. همچنین، اگر قدرت امواج پیش از ارسال افزایش پیدا کنند؛ می توانند باعث آسیب به سلامتی انسان و سایر موجودات شوند؛ زیرا امواج رادیویی ساخته ی دست انسان ها هستند و موجودات و حتی بدن خود انسان توانایی سازگاری با آن را ندارد.

شرکت یوبیم نیز از امواج فراصوت برای انتقال نیرو به مسافت زیاد استفاده کرده است. در این روش نیز مانند سایر روش های شارژ بی سیم، یک فرستنده امواجی با فرکانس بالا را که شنیده نمی شوند، ارسال می کند و گیرنده ای شبیه میکروفون، این امواج را دریافت و آن ها را به انرژی قابل استفاده تبدیل می کند.

امواج فروسرخ یا مادون قرمز هم می تواند ابزار خوبی برای انتقال نیرو به مسافت باشد. در فناوری شارژ بی سیم Wi-charge که قبلا در مورد آن صحبت کردیم، از این روش برای انتقال نیرو استفاده می شود. تقریبا ۵۰ درصد نور خورشید از نور مادون قرمز تشکیل شده و همیشه بخشی از اکوسیستم سیاره  بوده است. با استفاده از امواج قرمز می توان چند وات برق را تا فاصله ای درحدود ۴.۸۷ متر انتقال داد؛ بنابراین، استفاده از این امواج برای شارژ بی سیم گوشی و وسایل اینترنت اشیاء روش مناسبی به نظر می رسد. امواج فروسرخ نوعی نور هستند؛ به همین دلیل، دستگاه فرستنده و گیرنده باید کاملا در دیدرس یکدیگر باشند و بتوانند یکدیگر را رصد کنند.

چند سالی است که استاندارد جدیدی تحت عنوان Cota شکل گرفته  که در آن از امواج رادیویی شبیه امواج وای فای برای انتقال نیرو استفاده می شود. این روش نیز برپایه ی استفاده از دستگاه فرستنده ای شکل گرفته که می تواند هر دستگاه هم فرکانس خود را شارژ کند. این فناوری جدید به کاربران اجازه می دهد هنگام شارژ دستگاه خود، همراه با آن آزادانه در اتاق بچرخند و از آن استفاده کنند. البته اکنون تنها نمونه ی اولیه این فرستنده ساخته شده است؛ اما شرکت عرضه کننده ی این فناوری، یعنی اوسیا، امیدوار است چنین وسیله ای در آینده به صورت انبوه تولید شود و برای شارژ تلفن همراه و سایر وسایل دیگر استفاده شود.

درصورتی که بتوان نیروی برق را به صورت بی سیم در مسافت طولانی انتقال داد، امکان استفاده از فناوری شارژ بی سیم در زمینه های مختلفی فراهم می شود که چند نمونه از آن ها را در ادامه بیان می کنیم.

مکان های عمومی

همان طور که قبلا گفتیم می توان از فناوری شارژ بی سیم برای شارژ دستگاه های مختلف در مکان های عمومی مثل کافی شاپ ها، رستوران ها، فرودگاه ها و… استفاده کرد. درصورت استفاده از این فناوری، افراد حاضر در این مکان ها می توانند دستگاه های خود را شارژ کنند که به یک شبکه  متصل هستند. همچنین امکان تأمین نیروی دستگاه های مختلف موجود در سالن های مختلف، مثل پایانه های فروش، دستگاه های کارت خوان و تبلت نیز فراهم خواهد شد. درضمن با بهره گیری از این فناوری دیگر لازم نیست در مکان  خاصی ثابت بمانید و می توانید آزادانه در محیط زیرپوشش امواج حرکت کنید. صاحبان کسب وکار نیز می توانند به لطف این فناوری در مکان های پر رفت و آمد، از ایستگاه پرداخت بی سیم و فاقد تجهیزات متداول امروزی استفاده کنند.

حوزه ی پزشکی

استفاده از فناوری شارژ بی سیم در بیمارستان ها و کلینیک  ها و مطب پزشکان هم می تواند استفاده ی بیماران از دستگاه ها را راحت تر کند و هم هزینه ی استفاده از آن ها را کاهش داد. بسیاری از وسایل مورداستفاده در بیمارستان ها مانند دستگاه های نوار قلب یا پمپ های انفوزیون متحرک هستند؛ اما این دستگاه های باتری های گران قیمت و سیم های زیادی دارند. با استفاده از فناوری شارژ بی سیم می توان باتری این دستگاه ها را حذف کرد که مراقبت از آن ها هزینه ی زیادی دارد و دستگاه های ثابت را به دستگاه های سیار تبدیل کرد؛ بنابراین، امکان استفاده از روش های درمانی بهتری برای پزشکان و بیماران فراهم می شود.

صنایع و کارخانجات

استفاده از حسگرها و وسایل اینترنت اشیای بی سیم در خطوط تولید و مونتاژ، یکی از کاربردهای ایده آل شارژ بی سیم محسوب می شود. درضمن این فناوری امکان توسعه ی ربات ها در فرایند تولید و ذخیره سازی را فراهم می کند. انتقال نیرو به صورت بی سیم می تواند باعث کاهش بیش از پیش هزینه ها و افزایش بهره وری  و کاهش مشکلات تولید ازجمله کاهش سرعت تولید یا توقف آن شود.

منازل

به تازگی فناوری هایی درحال گسترش هستند که می توانند امکان انتقال بی سیم نیرو به وسایل پرمصرف آشپزخانه را فراهم کنند. با استفاده از این فناوری ها می توان فرستنده ها را به راحتی زیر تمام پیشخوان های غیرفلزی نصب کرد و با قراردادن تمام وسایل برقی روی پیشخوان ها، به راحتی آن ها را به صورت بی سیم شارژ کرد. این فرستنده ها به دلیل اینکه در زیر پیشخوان ها و میزها نصب می شوند و از دید پنهان هستند، می توانند زمینه ساز طراحی مدرن تری برای آشپزخانه ها شوند.

حتی به نظر می رسد رؤیای نیکولا تسلا در آینده ی نزدیک به واقعیت بپیوندد و نیروی برق از دکل ها بدون سیم به وسایل برقی موجود در منازل انتقال داده شود؛ زیرا چنین پروژه ای از مدتی پیش آغاز شده و درحال حاضر مراحل پایانی آن در حال اجرا است.

قطعا شارژ بی سیم در آینده کاربردهای بیشتری خواهد داشت که اکنون نمی توانیم درباره ی آن ها صحبت کنیم و حتی تعیین زمان مشخص برای آغاز این فناوری های جدید نیز امکان پذیر نیست؛ اما به جرئت می توان گفت در آینده استفاده از وسایلی که نیروی آن ها به صورت بی سیم تأمین می شود، به اندازه ی وسایل مجهز به وای فای گسترش می یابد و حذف باتری ها و سیم های متعدد در دستگاه های مختلف، امکان ایجاد طراحی زیباتر برای آن ها را فراهم می کند. درپایان با اطمینان خاطر باید بگوییم که شارژ بی سیم می تواند زمینه ساز پیشرفت های شگفت انگیزی در حوزه ی صنایع، شهرهای هوشمند، طراحی داخلی و خارج فضاهای مختلف، طراحی وسایل و گجت های پرمصرف حمل و نقل و پزشکی شود.