Sing for Serenity یا آواز برای صلح یک گروه کُر برای نابینایان به وسعت جهان

عمر بیماری کووید ۱۹ چند وقتی است که یک سال را رد کرده و در طول این مدت نوع بشر توانسته تجربیات جالبی را در انبان خود ذخیره کند. از جمله افرادی که در طول این مدت همه تلاششان را معطوف منطبق کردن خود و حرفه و تخصصشان با این شرایط کرده اند، هنرمندان و فعالان عرصه های گوناگون هنری هستند؛ آنها که در دوران پیشا کووید، همه گذران زندگیشان به بودن در میان مردم بستگی داشت و حالا از چنین امکانی محروم شده اند، باید تمام خلاقیتشان را به کار ببندند که بتوانند راهی برای گذران دوباره زندگی حرفه ایشان بیابند. یکی از راه های ابداعی موسیقی دان ها برای گذر از شرایط سخت کرونا این بود که دست به دامان پتانسیل های اینترنت بشوند. در این مدت همه ما شاهد انواع اجرا های تک نفره و گروهی موسیقی دانان از سر تا سر دنیا بوده ایم اما در این میان یک گروه از نابینایان هم بودند که نه لزوماً به خاطر کرونا و قرنطینه های خانگی، که مدت ها پیش از کرونا از اینترنت برای ارائه هنرشان به شیوه ای متفاوت استفاده می کرده اند.

«Sing for Serenity» یا آواز برای صلح، نام گروهی متشکل از موسیقیدانان نابینا است که بیش از سه سال از عمر فعالیتشان می گذرد. گروه موسیقی در میان نابینایان کم نداریم اما این گروه حائز مجموعه ای از ویژگی ها است که آن را از بقیه گروه ها به کلی متمایز می کند. گروه متشکل از تعداد زیادی موزیسین و خواننده نابینا است که هر کدامشان یک گوشه دنیا پشت رایانه شخصیشان نشسته اند و با هم تشکیل یک گروه کُر آنلاین داده اند. کِلی برِندِل، «Kaleigh Brendle» نام مؤسس و رهبر این گروه است. او در باره ایده و نحوه شکلگیری این گروه کُر اینطور حکایت می کند که روزی که تنها چهارده سال داشته و مسؤولیتی اجتماعی در یکی از انجمن های مدرسه محل تحصیلش بر عهده او بوده، در انجمن بنا می شود یک مراسم گل ریزان ترتیب بدهند و از اهالی شهر بخواهند برای برگزاری یک رویداد از آنها حمایت مالی کنند. کلی پیشنهاد می کند برای گل ریزان یک گروه کُر از دوستان نابینایش تشکیل بدهد و قطعاتی را برای مردم اجرا کنند. او معتقد است همانجا به علاقه اش در زمینه تشکیل و رهبری گروه کُر پی برده و بعد از آن رویداد سعی کرده یک گروه کُر به وسعت سر تا سر آمریکا متشکل از دوستان نابینایش تشکیل دهد. گروه مشغول فعالیت بوده که کرونا رخ می نمایاند و شرایط قرنطینه خانگی سنگین و سنگین تر و همزمان ارتباطات اینترنتی کِلی گسترده تر می شود. کم کم افراد نابینایی از سایر کشور ها هم به کُر می پیوندند و این می شود که حالا «آواز برای صلح»، گروهی متشکل از ۹۰ نابینا است که در بیش از نُه کشور از جمله ایرلند، ایتالیا، آفریقای جنوبی، کنیا و سنگاپور زندگی می کنند.

منبع: ایران سپید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

هشت − یک =

لطفا پاسخ عبارت امنیتی را در کادر بنویسید. *