از زمان آغاز ستون رصد، هفته به هفته در میان مؤسسات نابینایی کشور های انگلیسی زبان چرخیده ایم.
از آمریکا شروع کردیم و بعد از معرفی سه چهار مؤسسه ی خوشنام، به سراغ مؤسسه ای بریتانیایی رفتیم و حالا، بریتانیا را به قصد استرالیا ترک می کنیم.
Vision Australia,
نام بزرگ ترین و شناخته شده ترین مؤسسه ی غیر انتفاعی در استرالیا است که برای آسیب دیدگان بینایی فعالیت می کند.
از عمر این مرکز، چیزی در حدود سیزده سال می گذرد. تأسیس vision Australia، به سال ۲۰۰۴ باز می گردد; یعنی زمانی که چهار انجمن نابینایی در این کشور متحد شدند تا بتوانند به صورت تشکیلاتی فعالیت کنند و با قدرت بیشتری حقوق نابینایان این کشور را مطالبه کنند.
در سال ۲۰۰۶، «بنیاد سلطنتی نابینایان کوئینزلند» هم به این اتحاد پیوست و این انتفاق، دامنه ی خدمات Vision Australia را به مناطق شرقی این کشور هم کشاند. هر کدام از این پنج مرکز که به این اتحاد پیوسته بودند، پیش از این اتفاق، بخشی از خدمات مورد نیاز نابینایان را ارائه می کردند که رقم خوردنِ این اتحاد به آن معنا بود که حالا یک مؤسسه ی بزرگ وجود دارد که همه ی این خدمات را به صورت متمرکز در اختیار مراجعانش قرار می دهد.
در سال ۲۰۰۸ و در ماه ژوئن، مؤسسه ی سگ های راهنمای استرالیا هم تصمیم گرفت به Vision Australia بپیوندد و با این پیوند، رسماً این مرکز به جایگاهی تبدیل شد که می تواند خدمات مورد نیاز نابینایان را از هر نوعی که باشد در اختیار آنها قرار بدهد. حالا افراد نابینا و کم بینای استرالیایی مرکزی مخصوص به خود دارند که هر چه که بخواهند، از عصا گرفته تا کتاب و از سگ راهنما تا مطالبات شغلی، به آن جا مراجعه می کنند.
Vision Australia، در حوزه های مختلف به نابینایان خدمات می دهد.
بخش هایی مثل مناسب سازی فضای مجازی، تأمین منابع جهت توضیح دار کردن ویدئو، سینما و تئاتر، ضبط کتاب های صوتی، خدمات آموزشی به کودکان، ارائه ی آموزش های مورد نیاز جامعه در مورد نحوه ی برخورد با نابینایان، خدمات به افرادی که به طور همزمان دچار آسیب شنوایی و بینایی هستند، تأمین شغل برای آسیب دیدگان بینایی، طراحی تجهیزات تازه برای تسهیل زندگی نابینایان، آموزش های تکمیلی، خدمات تأمین کننده ی زندگی مستقل، ارائه ی خدمات کتابخانه ای، خدمات افراد کم بینا، باز توانی و آموزش استفاده از فناوری های جدید.
تصور کنید که همه ی این خدمات در یک جا متمرکز شده و دیگر نابینایی را در سطح استرالیا نمی بینید که برای یافتن بخشی از این خدمات، دچار سر در گمی شود. چرا که دقیقاً می داند که برای دریافت هر کدام از این خدمات، فقط باید به سراغ Vision Australia برود.
تازه افزون بر همه ی این ها، این مؤسسه یک
شبکه ی رادیویی
هم دارد که به صورت اینترنتی و غیر اینترنتی قابل شنیدن است.
این رادیو بیش از ۳۵ سال است که راه اندازی شده و حالا به جایی رسیده که هشت ایستگاه مختلف دارد و طبق آخرین آمار، هر هفته چیزی حدودی ۲۵۰ هزار نفر به برنامه های آن گوش می دهند. برنامه های این هشت ایستگاه، موضوعات مختلفی را شامل می شود. علاوه بر برنامه هایی که به طور تخصصی به موضوع نابینایی و موضوعات مرتبط می پردازد، برنامه هایی هم به خواندن مجلات و روزنامه هایی اختصاص می یابد که شنونده های نابینا به آنها دسترسی ندارند.
تمامی کار های مربوط به این رادیو به صورت داوطلبانه انجام می شود و هزینه های نگهداری ایستگاه ها و پخش برنامه ها هم از طریق کمک های مردمی تأمین می شود.
همسو با مفاد مشخص شده در کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت در سازمان ملل، Vision Australia هم
اعلامیه ی حقوق آسیب دیدگان بینایی
را برای خود تعریف کرده و با پیگیری موارد قید شده در این اعلامیه سعی دارد فرصت های برابر را برای نابینایان در این کشور به وجود آورد.
یکی دیگر از ویژگی های پسندیده ی Vision Australia، شفافیتی است که این مرکز در خصوص امور مالی دارد.
این شفافیت تا به آنجا است که در صفحه مربوط به
گزارش سالانه
تمام جزئیات مربوط به میزان کمک های مالی و درآمد ها و میزان و محل هزینه های مرکز به طور دقیق در اختیار اعضا قرار گرفته است.
اعضای نابینا، همدلان در مناطق مختلف و دولت های ایالتی، منابعی هستند که این مرکز کمک های داوطلبانه ی مالی، فکری و کاری را از طریق آنها دریافت می کند.
طبق آخرین آمار، Vision Australia، رقمی حدود بیست و هفت هزار و پانصد عضو ثبت نام شده ی نابینا دارد و این اعضا از طریق بیست و هشت شعبه ای که این مؤسسه در شهر های مختلف استرالیا دارد، خدمات دریافت می کنند.
البته خدمات این مؤسسه فقط در اختیار اعضا قرار نمی گیرد و به طور کلی، همه ی نابینایانِ ساکن در کشور استرالیا می توانند از خدمات Vision Australia، بهره مند شوند.