در آغاز رصد این هفته، تولد «لویی بریل»، اسطوره و ناجی نابینایانِ دنیا را به همه ی نابینایان و به طور خاص، به آن دسته از نابینایانی که نسبت به خط بریل توجه و علاقه مندیِ ویژه دارند، تبریک می گوییم.
در شماره ی پیشین، سری زدیم به فدراسیون ملی نابینایان آمریکا و مروری داشتیم بر تاریخچه ی تأسیس و بخشی از فعالیت های این مرکز و مدلِ ارتباطش با گروه های مختلفِ مخاطبش.
از نشریات تخصصیِ منتشره در این مرکز هم برایتان گفتیم.
حال می پردازیم به فعالیت های دیگری که در این مرکز انجام می پذیرد.
«Bell Academy»، نام یکی از ده ها خدماتی است که NFB در اختیار مخاطبانش قرار می دهد. هدفِ این خدمت، دانشآموزان نابینا و کم بینا هستند. آغاز این سرویس، به سال ۲۰۰۹ بر می گردد. زمانی که متولیان NFB، دریافتند که بسیاری از دانشآموزان نابینا و کم بینای آمریکایی، به علت قرار گرفتن در شرایط تحصیلی تلفیقی، از نعمت خواندن یا نوشتن به بریل برخوردار نمی شوند. در قالب این سرویس، هر سال تابستان به مدت دو هفته، دانشآموزان را در هر ایالت در یک کمپ گرد هم می آورند و با به کارگیری انواع بازی، بریل را به آنها می آموزند.
انواع بازی های نابینایی از دیگر آموزش هایی است که در این طرح در اختیار نابینایان قرار داده می شود.
آنها همچنین روش های زندگی مستقل، از انجام امور روزمره ی فردی گرفته تا جهتیابی و مسائلی از این دست را هم در این اردو ها فرا می گیرند. این طرح به طور آزمایشی در چند ایالت آغاز شد و حالا بعد از ۷ سال، به نقطه ای رسیده که در تمام ایالات این کشور اجرا می شود . سالانه صد ها دانشآموز را تحت پوشش خود قرار می دهد.
یکی از اتفاقات جالب توجهی که از سال ۱۹۴۵ در این فدراسیون انجام می شود، کنوانسیون های سالیانه ی آن است که برای خودش شهرتی جهانی به هم زده است. در این کنوانسیون که همه ساله در روز های آغازینِ ماه ژوئیه و هر بار در یکی از شهر های بزرگ آمریکا برگزار می شود، نابینایانِ زیادی از سراسر کشور گرد هم می آیند و علاوه بر شرکت در انتخابات سالانه ی این فدراسیون، از برنامه هایی که برایشان تدارک دیده شده، استفاده می کنند.
برنامه هایی که در طول این کنوانسیونِ ۲ ۳ روزه اجرا می شود، شامل بخش های مختلفی است که مهم ترینِ آنها می تواند سخنرانی رئیس فدراسیون باشد که به ارائه ی عملکرد سالیانه ی فدراسیون می پردازد.
رئیس فدراسیون، سخنرانی دیگری هم دارد که در ضیافتی که به افتخار شرکت کنندگان در کنوانسیون برگزار می شود، انجام می پذیرد. رئیس در این سخنرانی بیشتر به فلسفه ی نابینایی و جایگاه نابینایان در جامعه و تلاش هایی که فدراسیون برای ارتقای این جایگاه انجام می دهند، می پردازد.
پرداختن به اتفاقات تازه ی تکنولوژیکی در حوزه ی نابینایان هم از دیگر بخش هایی است که در این کنوانسیون ها لحاظ می شود.
همچنین کارگاه های مختلفی برگزار می شود که شرکت کنندگان را با جزئیات پیشرفت هایی که در این حوزه انجام شده، آشنا می کند.
یکی دیگر از بخش های قابل توجهی که در این کنوانسیون انجام می پذیرد، رژه ی شرکت کنندگان در این برنامه است که در سال های اخیر، تعداد شرکت کنندگانش به بیش از ۳۰۰۰ نفر هم می رسند.
در این رژه که معمولاً به مسافت دو تا سه کیلومتر انجام می شود، طرح هایی برای جمع آوریِ کمک های مردمی در نظر گرفته می شود که هر آنچه که جمع می شود، به مصرف طرح های مختلفی که در فدراسیون انجام می شود، اختصاص می یابد.
ارائه ی بورسیه های قابل توجه تحصیلی به نابینایان هم از دیگر اتفاقاتی است که به کرات در فدراسیون دیده می شود که همین کمک های خیریه، یکی از منابع اصلی تأمین بودجه برای انجام چنین کمک هایی است.
از آنجا که همه ی اعضای نابینای فدراسیون نمی توانند در کنوانسیون سالانه شرکت کنند، کنوانسیون های سالانه ی ایالتی هم برگزار می شود. به این ترتیب که دفاتر فدراسیون در ایالت های مختلف، نابینایان را گرد هم می آورند و چیزی شبیه به آنچه که در حد و اندازه های کشوری اجرا می شود را در ابعاد ایالتی، برگزار می کنند.
در حوزه ی تکنولوژی، NFB یکی از فعال ترین ها به حساب می آید. به طور مثال، در ۱۹۷۷ برای اولین بار این فدراسیون بر روی طرحی از Ray Kurzweil سرمایه گذاری کرد که شامل دستگاهی بود که حدود چهل کیلوگرم وزن داشت و قادر بود به کمک یک دوربین، از صفحه ی نوشته عکس بگیرد و با سرعت ۱۵ کارکتر در هر ثانیه، آن را به نوشته ی دیجیتالی تبدیل کند.
این طرح، آغازگرِ راهی شد که حالا منجر شده است به تولیدِ محصولی با نام KNFB reader که اپلیکیشنی است که با همکاری kurzweil و فدراسیون ملی نابینایان طراحی شده و روی مبایل ها و تبلت های Android و IOS نصب می شود و می تواند از نوشته عکس بگیرد و در زمان بسیار کوتاهی آن را به نوشته ی دیجیتالی قابل خوانده شدن به وسیله ی صفحه خوان ها تبدیل کند.
فدراسیون ملی نابینایان، در امور مربوط به این افراد بیش از حد رادیکال عمل می کند و همین مسأله باعث بروز انتقاداتی هم به این مرکز شده است. به عنوان مثال، فدراسیون در دهه هفتاد میلادی، نوع جدیدی از عصا را که از قابلیت تا شدن برخوردار نبود ارائه کرد و همین اتفاق باعث شکلگیری اعتراضات گسترده ای در میان نابینایان شد.
فدراسیون در جواب به این اعتراضات اظهار می کند که این عصا ها می تواند به عنوان هویت نابینایان به حساب بیایند و چون قابلیت مخفی شدن ندارند، در هر جا که فرد نابینا حضور داشته باشد با او است و همه ی اطرافیان، از نابینا بودنش آگاه می شوند.
آنها همچنین معتقدند این مدل عصا می تواند نابینایان را به استفاده از عصا عادت بدهد و ترس و خجالتشان را از اظهارِ نابینا بودن از بین ببرد.
فدراسیون ملی نابینایان، ارتباطات گسترده ای را هم با اتحادیه ی جهانی نابینایان و برخی مدل های مشابه خارجی خودش، از جمله بنیاد ملی نابینایان انگلستان، برقرار می کند.
برای اطلاعات بیشتر به
وبسایت رسمی این فدراسیون
مراجعه کنید.