تا هنوز از کوران رقابت های پارالمپیک دور نشده ایم این را هم بگوییم که پر افتخار ترین ورزشکار پارالمپیک، یک زن نابینا است. زنی که توانسته عدد عجیب و غریب ۵۵ مدال را به نام خودش ثبت کند. شناگری که در هفت دوره ای که در پارالمپیک حاضر شده توانسته ۴۱ طلا، نُه نقره و پنج برنز را به عنوان رهاوردش از ادوار پارالمپیک، به کشورش یعنی آمریکا برگرداند.
«تریشا زورن»، اول ماه ژوئن سال ۱۹۶۴ در کالیفرنیا متولد شده است. نابینایی، درد سری بوده که از همان روز اول با او همراه بود. شانزده سال بیشتر نداشت که موفق شد به عنوان شناگر خود را در میان ورزشکاران اعزامی کشور آمریکا به پارالمپیک تثبیت کند. از همان نخستین حضورش در پارالمپیک، توانست یکی پس از دیگری مدال ها را که اغلبشان هم طلایی رنگ بودند، به نام خود ثبت کند. کسب ۴۱ مدال طلا در طول هفت دوره حضور در پارالمپیک کار ساده ای نیست تریشا زورن این همه مدال را در رشته شنا و در ماده های S12, SB12, و SM12 به دست آورده است. اولین حضور زورن در پارالمپیک ۱۹۸۰ هفت طلا برایش به ارمغان آورد. او در دومین حضورش در پارالمپیک، در رقابت هایی که به میزبانی نیویورک برگزار می شد، ۶ طلا به دست آورد. در ۱۹۸۸، رکورد خیره کننده ۱۲ طلا را به نام خود ثبت کرد و در سال ۹۲ و در مسابقات پارالمپیک بارسلون هم ۱۰ طلا حاصل حضورش بود. پارالمپیک آتلانتا در ۱۹۹۶، آخرین دوره ای بود که تریشا توانست رنگ طلا را ببیند. او در این رقابت ها دو طلا کسب کرد. بعد از آن رقابت ها، تریشایی که در هر دوره چندین طلا شکار می کرد و بعضاً تعداد طلا هایش دو رقمی هم می شد، برای اولین بار تنها با ۴ نقره از سیدنی به خانه برگشت. حضورش در آتن هم چیزی جز یک برنز برایش به همراه نداشت. این، آخرین باری بود که تریشا به عنوان ورزشکار در رقابت های پارالمپیک شرکت می کرد. درخشش تریشا در پارالمپیک آن قدری بود که متولیان این رقابت ها تصمیم بگیرند نام این زن ورزشکار نابینا را به عنوان یک نماد به تالار افتخارات پارالمپیک اضافه کنند. امری که در سال ۲۰۱۲ و در پارالمپیک لندن محقق شد.
تریشا زورن افزون بر ورزش، در عرصه های علمی و تحصیلی هم جزو چهره های موفق به حساب می آید. او در سه رشته توانسته مدارج دانشگاهی را بپیماید. نخست توانسته در رشته آموزش و پرورش استثنایی در دانشگاه نبراسکا تحصیل کند. او سپس رشته مدیریت مدرسه را در دانشگاه ایندیانا به پایان رسانده و سر انجام هم توانسته در مدرسه حقوق «مکینی»، رشته حقوق را به پایان برساند. او هم اکنون با شوهر و دخترش در ایندیانا زندگی می کند و به عنوان مربی، معلم و حقوقدان هم مشغول به فعالیت است.
منبع: ایران سپید.