نابینایان هم عکاسی می کنند

یک عکاس حرفه ای به نام الکس دژونگ Alex Dejong به خاطر ابتلا به تومور مغزی، نابینا شد، اما او تسلیم نشد.

سه سال پیش، یک عکاس حرفه ای به نام الکس دژونگ Alex Dejong به خاطر ابتلا به تومور مغزی، نابینا شد، اما او تسلیم نشد و عکاسی را رها نکرد، او سعی کرد با استفاده از یک سری از ابزارهای الکترونیک به کار خود ادامه دهد.

او از نوکیا N82 استفاده می کند و آن را همواره با خود دارد، این گوشی یک نرم افزار دستیار دارد که می تواند به کاربر خود اطلاعات صوتی در مورد شاخص های دیداری محیط اطراف بدهد، به این ترتیب آقای دژونگ می تواند یک تصویر ذهنی از محیط اطراف خود، ایجاد کند و سپس با دوربین دیجیتال کانون یا Leica عکس بگیرد.

نابینایی آقای دژونگ در حدی است که فقط می تواند نور و تاریکی را از هم تمیز دهد، پس در یک بازه زمانی مجبور شد که یک دستیار برای ویرایش عکس ها استخدام کند. او تصور می کرد هیچگاه بدون کمک دیگران نخواهد توانست از عهده ویرایش عکس ها برآید. اما با به بازار آمدن گوشی جدید شرکت اپل، یعنی آی فون 3GS در اواخر ماه ژوئن، او دوباره توانایی ویرایش عکس ها را پیدا کرده است.

آی فون جدید یک ویژگی تازه به نام VoiceOver دارد: کافی است که دارنده گوشی انگشت خود را روی صفحه گوشی بگذارد تا نرم افزار اطلاعات صوتی در مورد برنامه ای که در زیر انگشت قرار دارد، به دارنده گوشی بدهد. مثلا نرم افزار می تواند اعلام کند که صفحه ایمیل باز است یا یک صفحه وب، یا اینکه کاربر قسمت تنظیمات گوشی را باز کرده است. علاوه بر این، اپلیکیشن های ویرایش عکس این گوشی مثل CameraBag و Tilt-Shift، می توانند عملیات ویرایش خودکار هم انجام بدهند و به این ترتیب به نابیناها کمک کنند.

آقای دژونگ از 3 هفته قبل آی فون 3GS را تهیه کرده است و این گوشی را به منزله هدیه ای می داند که بار دیگر، او را وارد دنیای عکاسی کرده است، او به کمک آی فون می تواند کار ویرایش هر عکس را در 5 دقیقه به اتمام برساند.

سالهاست که شرکت های فناوری و توسعه دهندگان کوچک نرم افزار، در حال ساختن نرم افزارهایی هستند که به نابیناها کمک می کنند. ویندوز شرکت مایکروسافت، لینوکس و سیستم عامل مک، هر کدام ابزارهایی برای خوانش صفحات و بزرگ نمایی صفحه دارند. در دنیای سخت افزار هم گوشی هایی مثل نوکیا N82 برای کمک به نابیناها، ویژگی پیدا کرده اند.  این گوشی هوشمند، اپلیکیشنی به نام vOICe app دارد که می تواند نور وارد شده به دوربین را پردازش کند و بر اساس شدت نور، اصوات متفاوتی را به گوش صاحب خود برساند. به این ترتیب دارنده نابینای این گوشی می تواند با تکیه به این صداها، عکس هایی بگیرد.

دژونگ هنوز از نوکیا N82 برای دیدن محیط اطراف استفاده می کند و با اینکه تأیید می کند که دوربین آی فون در مقایسه با دوربین های حرفه ای DSLR، بیشتر از یک اسباب بازی نیست اما به خاطر اینکه این گوشی نخستین گوشی ای محسوب می شود که همه قسمت هایش کاملا برای نابیناها، قابل دسترسی است، برای آی فون ارزش زیادی قائل است.

دوژنگ عضوی از اعضای یک جامعه عکاسان نابینا است. در سایت اینترنتی این گروه، عکس های عکاسانی که مشکل بینایی دارند، به نمایش درمی آید. به خاطر اینکه شدت اختلال بینایی اعضای این گروه با هم متفاوت است، هر عضو این گروه از ترفندها و وسایل متفاوتی برای غلبه بر ناتوانی خود استفاده می کند.

برای مثال تیم اوبرایان Tim O’Brien، دچار یک بیماری چشمی به نام دژنراسیون ماکولای چشم است، که باعث می شود وضوح بینایی شخص پایین بیاید، مثل اینکه شما تلویزیون امروزی با وضوح بالای خود را بردارید و یک تلویزیون قدیمی را جانشین آن کنید. ماهیت بیماری طوری است که اوبرایان، دید بهتری در قسمت های محیطی میدان بینایی، نسبت به قسمت های مرکزی دارد. به همین خاطر او مجبور است با تکیه بر بینایی قسمت های محیطی میدان بینایی، یک نقشه ذهنی از سوژه عکاسی بسازد و بعد عکس بگیرد.

او بعد از آماده شدن، با دوربین نیکون D40X DSLR عکس برمی دارد و با «ادوب فتوشاپ لایت روم»، عکس را ویرایش می کند. بنابراین روند عکاسی او چندان تفاوتی با یک عکاس بینا، ندارد، فقط به خاطر ناتوانی دیداری، مدت زمان لازم برای گرفتن هر عکس، در مورد او طولانی تر است.

در زمانی که اوبرایان عکس می گیرد، نمی تواند بگوید که عکس کاملا فوکوس است یا نه، جزئیات عکسی را هم که برداشته، نمی تواند تشخیص بدهد. او تنها زمانی متوجه این جزئیات می شود که عکس ها را برای ویرایش به خانه می برد. از این جهت عکاسی اوبرایان، شباهت زیادی به عکسانی دارد که از فیلم، برای عکاسی استفاده می کردند و وقتی عکس می گرفتند، تا لحظه ای که عکس را ظاهر می کردند، نمی توانستند به دقت در مورد جزئیات عکس برداشته شده اظهار نظر کنند.

عکاس دیگری که با وجود مشکل بینایی، به کار خود، آن هم به طریقه سنتی و با استفاده از فیلم ادامه می دهد، جیسون دیکامیلیس Jason DeCamillis نام دارد. او دچار بیماری ای به نام رتینیت پیگمنتوزا است. دید مرکزی او در هنگام روز خوب است، ولی دید محیطی او مختل است و هنگام شب دیدش کاملا دچار مشکل می شود. مثل آقای اوبرایان هم بیشتر زمان عکاسی او صرف ایجاد یک تصویر ذهنی از سوژه عکاسی می شود. دوربین مورد علاقه او Holga 120WPC است، دوربین Diana 151 هم گوشی بعدی مورد علاقه او است. هر دوی این دوربین ها، غیردیجیتال هستند.

منبع: بولتن نیوز

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

نوزده + شش =

لطفا پاسخ عبارت امنیتی را در کادر بنویسید. *