یادداشت: طرح ایجاد مراکز مثبت زندگی فاقد الزامات تحول زا

اخیراً سازمان بهزیستی کشور طرحی را با نام ایجاد مراکز مثبت زندگی در دستور اجرا قرار داده است. به موجب این طرح مراکزی با نام مثبت زندگی ارائه خدمات سطح یک سازمان بهزیستی را شامل 22 فعالیت بر عهده می گیرند و در واقع این طرح را می توان توسعه و جایگزینی برای طرح برون سپاری پرونده ها به مراکز خدماتی بخش خصوصی از جمله سازمان های غیر دولتی توصیف کرد. با بررسی دقیق تر مشخص می شود که هیچ گونه تحول اساسی در چگونگی ارائه خدمت سازمان بهزیستی به گروه های هدف از طریق این مراکز قابل انتظار نیست. به عبارت دیگر طرح مراکز مثبت زندگی تحولی اندک در برون سپاری اداره پرونده مددجویان سازمان بهزیستی توسط مراکز غیر دولتی بخش خصوصی یا سازمان های غیر دولتی ست. جزئیات طرح نشان می دهد که به جز پاره ای تغییرات شاهد هیچ گونه تغییر اساسی  و ماهوی در چگونگی ارائه خدمات سازمان بهزیستی به مددجویان نیستیم. در سال های اخیر انتقادات گسترده ای از شیوه خدمات سازمان بهزیستی به گروه های مختلف هدف از جمله افراد دارای معلولیت مطرح شده است. به خصوص در بعد ارائه خدمات به نابینایان و کم بینایان به طور قطع سازمان بهزیستی با افت شدید ارائه خدمات توانبخشی مورد نیاز گروه هدف روبرو بوده است. زیرا بسیاری از مراکز دولتی سابق خدمات توانبخشی بهزیستی تعطیل شده اند و به جای آن صرفاً اداره پرونده ها به انجمن ها و سازمان های غیر دولتی سپرده شده است که در بسیاری از مواقع با افت خدمات به مددجویان روبرو بوده است زیرا بسیاری از این انجمن ها عملاً توان اجرایی توسعه خدمات را ندارند و هم زمان از پشتیبانی های لازم از سوی سازمان بهزیستی نیز برخوردار نیستند. لذا انتظار می رفت که هرگونه تحول اساسی در چگونگی ارائه خدمات سازمان بهزیستی به گروه های هدف با یک طرح اساسی تحول زا توام باشد که بتواند ایرادات و نقطه ضعف های اساسی ارائه خدمات در شرایط کنونی را رفع کند صرف آن که نام طرحی تغییر کند یا تغییر مختصری در بودجه اختصاصی برای اداره پرونده ها به وجود آید به معنی ایجاد تغییر ماهوی در خدمات سازمان بهزیستی نیست. این خدمات باید به طور اساسی بازنگری شود و اشکالات آن در یک طرح دگرگون زای زیربنایی لحاظ شود. بررسی دقیق چگونگی ارائه خدمات سازمان بهزسیتی نشان می دهد که در اساس بسیاری از خدمات مورد نیاز گروه هدف توسط مراکز فعلی ارائه دهنده خدمات و حتی مراکز مثبت زندگی ارائه نخواهند شد و در اصل پیش بینی پشتیبانی های لازم برای ارائه هر خدمت توانبخشی پیش بینی نشده است. اینکه فقط  بودجه کلی در ازای تعداد مشخصی پرونده برای هر مرکز پیش بینی شود بدون آن که بررسی های دقیق کارشناسی در خصوص چگونگی تناسب این بودجه ها با ارائه خدمات واقعی توانبخشی پیش بینی و تعیین شود موجب می شود این مراکز به اهداف خود نرسند و تنها تغییر دادن شکل مراکز ارائه دهنده خدمات  نخواهد توانست که موجب تحول اساسی در خدمات به گروه های هدف شود. انتظار می رود مسئولان سازمان بهزیستی با بازنگری دقیق در چگونگی ارائه خدمات ایرادات اساسی این روند را بررسی و رفع کنند و تنها با ایجاد مراکزی که در واقع فقط ظاهری نو اما فاقد تحول اساسی در ساختار و چگونگی ارائه خدمات هستند نخواهند به نوعی به فشارهای رسانه ای و روزمره پاسخ دهند بلکه تحول اساسی در ارائه خدمات را مدنظر خود قرار دهند.

منبع: ایران سپید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

یک + هفت =

لطفا پاسخ عبارت امنیتی را در کادر بنویسید. *