آموزش مدیریت چند حساب در جیمیل و آموزش جامع اورکلاک رزبری پای 4 در بیستمین شماره ی هفته نامه ی دنیای موبایل و کامپیوتر صفحه ی آموزش

با سلام و احترام به همراهان وبسايت ويژه ی نابينايان شرکت دانش بنیان پکتوس. در بیستمین شماره ی هفته نامه ی دنیای موبایل و کامپیوتر و در صفحه ی آموزش، پنج آموزش در زمینه ی موبایل و کامپیوتر تقدیم شما گرامیان میگردد.

مدیریت چند حساب در جیمیل

جیمیل ابتدا یک برنامه آنلاین ساده برای ارسال، دریافت و مدیریت پیام ها بود. اما امروز تبدیل به یکی از قدرتمندترین برنامه های مدیریت ایمیل شده است.

به نقل از زومیت، اگر بتوانید در حساب ایمیل خود در گوگل یا همان جیمیل، چندین حساب ایمیل مختلف داشته باشید و قادر به مدیریت بهینه ی آن ها باشید، آیا باز هم حاضر به استفاده از نرم افزارهایی مانند Microsoft  Outlook یا Apple  Mail در دستگاه خود بودید؟ به دلیل راحتی کار با Gmail  بسیاری از کاربران روزانه در حال استفاده از آن روی گوشی همراه یا رایانه رومیزی خود هستند. در این مطلب قصد داریم نحوه ی اتصال چند حساب ایمیل مختلف و مدیریت  آن ها در یک حساب جیمیل را آموزش  دهیم.

اضافه کردن یک حساب ایمیل به جیمیل

مانند بسیاری از نرم افزار های دیگر، جیمیل هم این توانایی را دارد که چندین حساب مختلف را مدیریت کند. البته برخلاف دیگر برنامه ها مدیریت ایمیل وارد کردن یک حساب از نوع POP3 در جیمیل بسیار راحت  است، زیرا بیشتر تنظیمات این نوع ایمیل ها به صورت خودکار انجام می شود و حتی اطلاعات سرور POP را هم خود جیمیل برایتان وارد می کند و دیگر نیاز به جست وجو برای تنظیمات مورد نیاز حساب ندارید.

وارد کردن اطلاعات ایمیل قدیمی به جیمیل

اگر از حساب ایمیل قدیمی خود استفاده نمی کنید و می خواهید فقط اطلاعات آن مانند مخاطبان و ایمیل ها را نگه  دارید، می توانید از ویژگی Import گوگل استفاده کنید و تمام این اطلاعات را در Gmail آرشیو کنید.

برای وارد کردن (Import) پیام ها و مخاطبان از یک حساب قدیمی دیگر می توانید مراحل زیر را دنبال کنید:

۱- وارد حساب خود در جیمیل شوید و به قسمت تنظیمات جیمیل بروید.

۲- روی تب Accounts and Import کلیک کنید.

۳- سپس گزینه Import mail and contacts را کلیک کنید.

۴- بعد از انتخاب گزینه Import mail and contacts پنجره ای جدید باز می شود که باید آدرس ایمیلی که می خواهید اطلاعات آن به جیمیل منتقل شود را وارد کنید.

۵- سپس روی دکمه Continue کلیک کنید تا به صفحه ی بعدی منتقل شوید.

۶- در این پنجره به شما گفته می شود که باید وارد حساب قدیمی خودتان شوید، روی Continue کلیک کنید تا صفحه ای جدید باز شود (این پنجره را باز نگه  دارید).

۷- در پنجره جدید بسته به اینکه حسابتان متعلق به چه شرکتی است، مثلا Yahoo  یا Hotmail یا Live، ممکن است با صفحه متفاوتی رو به رو شوید. ما در این آموزش از حساب Live شرکت مایکروسافت  استفاده کرده ایم که بعد از وارد کردن نام کاربری و رمز عبور و پذیرش مجوزها، از ما خواسته می شود تا پنجره ی جدید را ببندیم تا اطلاعات واردشده به جیمیل ارسال شود.

۸- در آخرین پنجره به شما گفته می شود که چه اطلاعاتی را می خواهید از حساب مورد نظرتان به جیمیل منتقل کنید. با انتخاب موارد دلخواهتان روی Start Import کلیک کنید.

۹- در پایان می توانید با کلیک کردن روی دکمه OK پنجره را ببندید.

نکته: جیمیل فقط ایمیل های صندوق ورودی (Inbox) حساب قبلیتان را منتقل می کند. اگر قصد وارد کردن ایمیل از پوشه  ی دیگری را دارید، باید ابتدا پیام ها را به Inbox در حساب قدیمتان منتقل کنید و سپس برای وارد کردن آن ها به جیمیل اقدام کنید.

نکته: ممکن است روند انتقال اطلاعات بسته به حجم اطلاعاتی که قصد وارد کردن آن به جیمیل را دارید، از چند ساعت تا چند روز طول بکشد. لازم نیست در طول این مدت حسابتان باز باشد یا کامپیوتر را روشن نگه دارید. روند انتقال توسط خود سرورهای گوگل انجام می شود.

اضافه کردن یک ایمیل دیگر به جیمیل

در بخش قبل، نحوه ی وارد کردن اطلاعات را آموزش دادیم. حال قصد اضافه کردن یک حساب را به جیمیل داریم و برای انجام این کار لازم است کمی متفاوت تر عمل کنیم. با اضافه کردن یک حساب به جیمیل، شما توانایی ارسال و دریافت پیام ها و همچنین مدیریت آن ها را در جیمیل خواهید داشت.

برای اضافه کردن یک حساب ایمیل دیگر به جیمیل باید مراحل زیر را طی کنید:

۱- مانند بخش قبلی وارد جیمیل خود شوید، سپس به قسمت تنظیمات بروید و وارد تب Accounts and Import شوید.

۲- در قسمت Check mail from other accounts روی Add a mail account کلیک کنید.

۳- در پنجره ی جدید ایمیلی که قصد اضافه کردن آن به جیمیل را دارید، وارد کرده و روی دکمه ی Next کلیک کنید.

۴- در قسمت بعدی Link accounts with Gmailify را روشن و روی Next کلیک کنید.

۵- در مرحله ی بعد به سایت پذیرنده وارد می شوید (در اینجا حساب Live مایکروسافت) و باید مانند بخش قبلی در گام هشتم اطلاعات آن حساب را طبق دستورالعمل آن سایت وارد و مجوز دسترسی را قبول کنید.

۶- در مرحله ی آخر پیامی مبنی بر پذیرش ایمیل شما در همان پنجره صادر می شود و می توانید ایمیل مورد نظرتان را در جیمیل مدیریت کنید.

بعد از اینکه ایمیل خود را با موفقیت اضافه کردید، می توانید پیام های حساب مورد نظرتان را در جیمیل ارسال، دریافت و مدیریت کنید.

مدیریت چند حساب ایمیل در جیمیل

پس از اضافه کردن حساب های ایمیل مختلف به جیمیل وقت آن رسیده است که پیام های دریافتی را مدیریت کنید. برای حل این مشکل چند راه مختلف وجود دارد که در این قسمت به بررسی آن ها می پردازیم.

راه حل اول این است که تمام پیام های دریافتی را مثل هم درنظر بگیرید، تغییری در نحوه ی دریافت آن ها ایجاد نکنید و در موقع ارسال پیام توسط هر کدام از ایمیل ها مطمئن باشید که جیمیل به صورت خودکار از مشخصات حساب مورد نظرتان استفاده می کند. یا می توانید در تنظیمات جیمیل در تب Accounts and Import گزینه ی Always reply from default address را انتخاب کنید و هنگام پاسخ دادن یا ارسال هر پیام از مشخصات درج شده در ایمیل پیش فرضی استفاده کنید که در حساب جیمیل وجود دارد.

فعال کردن چند صندوق ورودی در جیمیل

درصورتی که چند ایمیل برای استفاده های مختلف دارید (مثلا ایمیل کار، ایمیل شخصی یا ایمیلی برای پروژه ای خاص) و دوست دارید صندوق های دریافت این پیام ها مجزا باشند، می توانید از ویژگی Multiple Inboxes در تنظیمات جیمیل استفاده کنید.

برای استفاده از این ویژگی باید در قسمت تنظیمات جیمیل وارد تب Advanced شوید و گزینه ی Multiple Inboxes را پیدا کنید و تیک گزینه ی Enabled که درکنار آن قرار دارد را روشن کنید، در انتها به پایین صفحه ی جاری بروید و دکمه ی Save Change را بزنید تا تغییرات در جیمیل اعمال شود و جیمیل به صورت خودکار دوباره راه اندازی شود.

بعد از انجام مراحل بالا باید تب Multiple Inboxes در قسمت تنظیمات جیمیل ظاهر شده باشد.

نکته: ممکن است درصورتی که از صندوق ورودی پیش فرض جیمیل استفاده نکنید، گزینه ی Multiple Inboxes در تنظیمات موجود نباشد. برای اینکه مطمئن شوید در حال استفاده از صندوق ورودی Inbox پیش فرض جیمیل هستید، به صفحه تنظیمات جیمیل بروید، روی تب Inbox کلیک کنید و گزینه ی Inbox type را روی Default قرار دهید.

شخصی سازی صندوق های ورودی در جیمیل

در بخش تنظیمات و در تب Multiple Inboxes می توانید ۵ کوئری (Query) مختلف برای جیمیل تعریف کنید. جیمیل با استفاده از این کوئری ها پیام ها را در پنل های جداگانه نشان می دهد. برای تعریف کوئری در جیمیل می توانید از کوئری های جستجوی پیش فرض خود گوگل استفاده کنید.

برای نمونه می توانید از کوئری is:important برای تعریف یک پنل مجزا برای پیام های مهم استفاده کنید یا برای جدا کردن پیام های دریافت شده ایمیل جدیدی که در جیمیل اضافه کردید، کوئری from:someone@example.com را استفاده کنید که باید به جای someone@example.com نشانی ایمیل مورد نظرتان را وارد کنید.

در تب تنظیمات Multiple Inboxes و قسمت Panel title این امکان وجود دارد تا نام مناسبی برای هر پنل انتخاب کنید؛ در قسمت Maximum page size می توانید تعداد پیام های نمایش داده شده در هر پنل را مشخص کنید و در قسمت Extra panels positioning محل قرارگیری پنل ها را انتخاب کنید.

نکته: ممکن است لازم باشد تب های صندوق ورودی جیمیل را غیرفعال کنید. برای غیرفعال کردن این تب ها روی آیکون چرخ دنده کلیک کنید، گزینه ی Configure Inbox را انتخاب کنید، در کادر باز شده با برداشتن تیک تمام گزینه ها به جز گزینه ی Primary تب های صندوق ورودی جیمیل خاموش می شود و با ذخیره کردن تنظیمات می توانید پنل هایی که توسط کوئری ساخته اید را مشاهده کنید.

لذت ببرید

اگر ایمیل های مختلفی دارید و حجم زیادی از پیام ها روزانه به سمت این ایمیل ها سرازیر می شود و صندوق ورودی حسابتان زیر انبوهی از ایمیل ها دفن شده است، با انجام آموزش بالا می توانید به راحتی بخش زیادی از این پیام ها را مرتب و دسته بندی کرده و فضای زیادی از حافظه رایانه خود را آزاد کنید. شما می توانید با استفاد از Add-onهای ساخته شده، بهره وری خود را از جیمیل حتی بیشتر از این افزایش دهید.

چه مقدار حافظه رم برای ویندوز ۱۰ نیاز است

اگر قصد خرید یا ارتقا سیستم خود را دارید، می توانید با انتخاب میزان حافظه مناسب برای سیستم به سرعت و کارایی مدنظرتان دست پیدا کنید.

به نقل از زومیت، اگر با نحوه ی کار کامپیوترها آشنایی داشته باشید، مطمئنا اطلاع دارید که حافظه رم (Random access memory یا RAM) بخش مهمی از یک سیستم کامپیوتری است و تأثیر زیادی بر سرعت و کارایی سیستم دارد. داشتن حافظه ی کافی این اطمینان را ایجاد می کند که سیستم همواره وظایف را بدون خلل و کندی انجام می دهد تا بتوان از سیستم حداکثر بهره را برد.

اما برای راه اندازی یک کامپیوتر با ویندوز ۱۰ به چه میزان حافظه رم نیاز است؟ در ادامه کارایی ویندوز ۱۰ را با مقادیر مختلف رم بررسی خواهیم کرد.

۱ گیگابایت رم

یک گیگابایت رم حداقل میزان مورد نیاز رم برای نصب نسخه ی ۳۲بیتی ویندوز ۱۰ است. البته با داشتن یک گیگابایت رم قطعا می توانید ویندوز ۱۰ را اجرا کنید ولی بهتر است چنین سیستم عاملی روی این مقدار رم نصب نکنید.

یک گیگابایت رم برای انجام وظایف و کارهای اولیه ی شما کافی است، مانند بررسی ایمیل، واژه پرداز، ویرایش تصاویر با یک برنامه سبک و مرور وب که البته نباید انتظار داشته باشید چندین تب هم زمان اجرا شود. ممکن است تصور شود که یک گیگابایت رم برای انجام کارهای روزانه کافی است ولی باید بدانید انجام همین کارهای روزانه با این مقدار حافظه رم می تواند واقعا کند و خسته کننده باشد. بهترین کار این است که از نصب ویندوز ۱۰ روی یک سیستم با این مقدار حافظه خودداری کنید.

۲ گیگابایت رم

۲ گیگابایت رم حداقل میزان رم برای نصب نسخه ی ۶۴بیتی ویندوز ۱۰ است. البته ممکن است بتوانید با مقدار کمتری رم هم این کار را انجام دهید ولی به احتمال زیاد کامپیوتر شما بسیار کند عمل خواهد کرد.

با ۲ گیگابایت رم شما می توانید هرکاری را با کامپیوتر انجام دهید مانند اجرای بازی، ویرایش تصاویر و ویدئو، اجرای برنامه هایی مانند مجموعه مایکروسافت آفیس و داشتن چندین تب باز هنگام مرور وب. البته با این مقدار رم نمی توانید بازی های روز و سنگین امروزی را اجرا کنید اما باز هم قادر خواهید بود چند بازی قدیمی تر را نصب کرده و از بازی کردن لذت ببرید. کم بودن میزان رم احتمالا باعث خواهد شد تا هنگام انجام کارها، حافظه ی رم شما هیچ جای خالی دیگر نداشته باشد ولی باز هم قادر هستید کارهایی را با این میزان رم انجام دهید.

با ۲ گیگابایت رم شما قادر هستید برنامه های بسیار سنگین مانند فتوشاپ را روی سیستم خود اجرا کنید ولی بهتر است این کار را انجام ندهید. با این مقدار حافظه احتمالا برای اعمال هر کدام از ابزارهای فتوشاپ روی تصاویر، باید صبر خیلی زیادی داشته باشید.

در پایان می توان گفت ویندوز ۱۰ با ۲ گیگابایت رم می تواند وظایف و کارهای روزانه را به کندی انجام دهد. اگر از میزان سرعت سیستم خود راضی نبودید، بهترین راه حل این است که رم سیستم خود را افزایش دهید.

۴ گیگابایت رم

اگر شما یک سیستم عامل ۳۲بیتی را با ۴ گیگابایت رم راه اندازی کنید، تنها قادر خواهید بود از ۳.۲ گیگابایت آن استفاده کنید. این مسئله به خاطر محدودیت آدرس دهی در حافظه  ها شکل می گیرد. با این حال شما می توانید با یک سیستم عامل ۶۴بیتی به تمام ۴ گیگابایت رم دسترسی داشته باشید.

تفاوتی که بین یک حافظه رم ۴ گیگابایتی با ۲ گیگابایت در سرعت سیستم ایجاد می کند، مانند تفاوت شب و روز است. حتی اگر یک سیستم عامل ۳۲بیتی مقداری بیشتر از ۳ گیگابایت از حافظه ی رم نصب شده در سیستم را استفاده کند، تغییر در سرعت و کارایی سیستم کاملا ارزش هزینه کردن را خواهد داشت. با داشتن ۴ گیگابایت حافظه ی رم روی سیستم، نه تنها برنامه ها با سرعت بیشتری اجرا می شوند بلکه می توانید برنامه های بیشتری را به صورت هم زمان و در کنار هم اجرا کنید. به طور مثال می توانید هم زمان برنامه های مایکروسافت ورد و اکسل را به راحتی اجرا کنید یا می توانید ادوبی  فتوشاپ و Lightroom را در کنار هم داشته باشید.

اگر سیستم عامل ۶۴بیتی روی سیستم خود نصب کنید، داشتن ۴ گیگابایت رم یکی از ملزومات آن است. تمام سیستم های ارزان قیمت امروزی که به همراه ویندوز ۱۰ ارائه می شوند، حداقل با ۴ گیگابایت رم عرضه می شوند.

۸ گیگابایت رم

با ۸ گیگابات حافظه رم ما به سرعت مناسب و کارایی که یک سیستم باید داشته باشد، دست پیدا کرده ایم. اگر قصد انجام کارهای جدی و مهم با کامپیوتر خود را دارید باید حداقل ۸ گیگابایت رم داشته باشید. با خرید یا ساختن یک سیستم همراه ۸ گیگابایت رم، می توانید با خیال راحت تر در سیستم خود تصاویر و ویدئوهای با کیفیت بالا و HD را ویرایش یا رندر کنید، یا اگر فقط می خواهید یک سیستم سریع داشته باشید، ۸ گیگابایت رم می تواند شما را به این هدف برساند.

هشت گیگابایت رم، میزان حافظه توصیه شده توسط شرکت ادوبی برای اجرای برنامه های Creative Cloud مانند فتوشاپ، ایلستریتو یا دیگر برنامه های این مجموعه است.

خرید هشت گیگابایت رم می تواند نسبت به خرید دیگر قطعات کامپیوتر برای افزایش سرعت کامپیوتر بسیار به صرفه تر باشد. اگر آشنایی کافی با نحوه نصب ماژول جدید رم در سیستم خود داشته باشید می توانید هزینه های احتمالی دیگر را هم کاهش دهید.

۸ گیگابایت حداقل میزان حافظه رم است که با کامپیوترها و مک های جدید ارائه می شود.

نکته: برای اینکه بتوانید از تمام این حافظه استفاده کنید، لازم است سیستم عامل شما ۶۴بیتی باشد.

۱۶ گیگابایت رم

اگر برایتان سؤال پیش آمده که خرید حافظه رم بیشتر از ۸ گیگابایت لازم است، می توان این سؤال را به این صورت پاسخ داد: اگر بتوانید هزینه ی خرید این مقدار از حافظه را پرداخت کنید و بسته به کاری که انجام می دهید، ممکن است چنین حجمی از حافظه رم را لازم داشته باشید.

تغییر سرعتی که با داشتن حافظه ی رم ۱۶ گیگابایتی ممکن است در حالت عادی رخ دهد، زیاد قابل لمس نخواهد بود، اما هنگامی که شروع به استفاده از چند برنامه ی بسیار سنگین به صورت هم زمان یا انجام فعالیت هایی دارید که رم زیادی می طلبد، این مقدار از حافظه می تواند نجات دهنده باشد. برنامه هایی مانند ویرایش تصاویر و ویدئوهای 4K، برنامه های معماری  CAD یا مدل سازی سه بعدی میزان زیادی از حافظه را اشغال می کند و داشتن ۱۶ گیگابایت رم می تواند سرعت کار شما را تضمین کند.

اگر باز هم مطمئن نیستید، برای استفاده از این حجم بالای حافظه، یک بار با هشت گیگابایت رم برنامه های ادوبی پریمیر، فتوشاپ و افترافکت را هم زمان اجرا کنید؛ سپس تفاوت نتایج را با ۱۶ گیگابایت حافظه رم مقایسه کنید.

داشتن حافظه ی رم بیشتر از ۸ گیگابایت هنگام استفاده از برنامه های شبیه ساز بسیار کاربردی است. ابزارهای شبیه سازی مانند Hyper-V مایکروسافت یا VMware هنگامی که چند ماشین مجازی به صورت هم زمان در حال اجرا باشد، میزان زیادی حافظه را اشغال می کند.

نکته: برای استفاده ی بهینه و کامل از این میزان حافظه باید یک سیستم عامل ۶۴بیتی روی سیستم خود داشته باشید.

بیش از ۱۶ گیگابایت حافظه رم

اگر یک کاربر حرفه ای کامپیوتر هستید و به صورت روزانه در حال انجام وظایف مختلف با کامپیوتر هستید و با تصاویر و ویدئوهای باکیفیت و حجم بسیار بالا سر و کار دارید یا از برنامه های مدل سازی سه بعدی به صورت حرفه ای استفاده می کنید، داشتن حافظه رم بیشتر از ۱۶ گیگابایت می تواند به شما اطمینان بدهد که هنگام انجام کار هیچ خللی از طرف حافظه رم به کار شما وارد نشود. این دسته از سیستم ها معمولا برای اجرای هم زمان چندین برنامه یا ماشین مجازی که منابع زیادی مصرف می کنند، مناسب خواهد بود.

نسخه های ویندوز 10 Pro، Enterprise و Education با معماری ۶۴بیتی می تواند تا ۲ ترابایت رم را پشتیبانی کند در حالی که نسخه Home این سیستم عامل محدود به استفاده از ۱۲۸ گیگابایت رم شده است.

بهتر است قبل از خرید رم برای کامپیوتر خود اطمینان حاصل کنید که مادربرد  و پردازنده  شما قادر به پشتیبانی از این میزان حافظه هستند. با جست وجوی مدل مادربرد خود در اینترنت و از سایت رسمی سازنده یا دفترچه راهنمای قطعات یا صحبت با فروشندگان کامپیوتر می توانید این اطلاعات را بدست آورید.

چگونه اسلات خالی رم را در ویندوز 10 تشخیص دهیم؟

در ویندوز ۱۰ برای تشخیص اسلات خالی رم، دیگر به بازکردن کیس یا لپ تاپ نیازی نیست و به راحتی ازطریق Task Manager می توانید اسلات خالی را تشخیص دهید.

به نقل از زومیت، تشخیص اسلات خالی رم در ویندوزهای قدیمی ممکن نبود و برای اینکه تشخیص دهید مادربورد اسلات خالی برای رم دارد یا نه، باید کیس یا لپ تاپ  را باز و مادربورد را بررسی می کردید. با این حال، در ویندوز ۱۰ دیگر به بازکردن نیازی نیست و به صورت نرم افزاری  می توانید اسلات خالی را تشخیص دهید. در این مقاله، با ما همراه باشید تا ترفند تشخیص اسلات خالی را در ویندوز ۱۰ یاد بگیرید.

در ویندوز ۱۰  زمانی که حافظه ی  رم زیادی برای نرم افزارهایی چون گوگل  کروم و فتوشاپ و ادوبی پریمیر استفاده می شود، سیستم ممکن است کُند شود و رم کافی برای سایر برنامه ها باقی نماند. به همین منظور، تشخیص اینکه آیا مادربورد اسلات خالی برای رم دارد یا خیر، می تواند به شما کمک کند حافظه ی رم دیگری بخرید و در اسلات خالی موجود روی مادربورد نصب کنید و سرعت سیستم را افزایش دهید.

اگرچه می توانید کیس کامپیوتر را باز یا از کیس های شیشه ای استفاده کنید، امکان بازکردن کیس یا استفاده از کیس های شیشه ای ممکن است وجود نداشته باشد. در این صورت، راحت ترین کار تشخیص اسلات خالی ازطریق Task Manager ویندوز ۱۰ است.

در ادامه ، روش استفاده از Task Manager را برای تشخیص اسلات خالی و ارتقا رم سیستم مرحله به مرحله آورده ایم.

بررسی اسلات خالی رم از Task Manager

تمامی موارد را مرحله به مرحله پیش بروید:

• منو Start را باز کنید.
• در منو Start، واژه ی Task Manager را جست وجو و آن را باز کنید. راه سریع تری برای بازکردن Task Manager با استفاده از کلید میان بر Ctrl + Shift + ESC وجود دارد.
• حال در Task Manager، تب Performance را انتخاب کنید.
• از پنل سمت چپ، گزینه Memory را برگزینید.
• اکنون در قسمت پایینی پنل سمت راست می توانید تعداد اسلات های موجود روی مادربورد را مشاهده کنید.

پس از تکمیل مراحل مذکور، می توانید حتی بدون اینکه سیستم را باز کنید، اسلات خالی موجود روی مادربرد  را تشخیص دهید.

چگونه ظاهر توییتر را به حالت قبلی برگردانیم؟

یک توسعه دهنده که با نام مستعار Zusor فعالیت می کند یک سرویس جالب به نام GoodTwitter توسعه داده است که با استفاده از آن می توانید به ظاهر قدیمی توییتر برگردید.

به نقل از زومیت، احتمالا در مورد این موضوع شنیده اید که توییتر طراحی جدیدی برای پلتفرم خود در نظر گرفته است تا آن را سریع تر کند و تم رنگی بیشتری به شما ارائه بدهد. اما در این میان یک مشکل بزرگ وجود دارد، بسیاری از کاربران کاملا از ظاهر جدید پلتفرم توییتر متنفر هستند. با این حال، هنوز هم راهی برای بازگشت به طراحی قدیمی وجود دارد و در واقع انجام این کار بسیار ساده است.

یک توسعه دهنده که با نام مستعار Zusor فعالیت می کند، افزونه ی جالبی برای گوگل کروم و فایرفاکس با نام GoodTwitter توسعه داده که با استفاده از آن می توان ظاهر توییتر را به حالت قبل بازگرداند. تنها کاری که باید انجام داد این است که این افزونه را دانلود و صفحه را رفرش کنید.

این افزونه موفق شده تا به آمار دانلود ۳۵ هزارتایی در دو پلتفرم کروم و فایرفاکس دست یابد. ضمنا باید به نظرات بسیار مثبت کاربران در ردیت نیز اشاره کرد. در حالی که این افزونه هنوز برای اپرا در دسترس نیست، برخی از فعالان ردیت اعلام کرده اند که می توان با پورت کردن این ویجت از کروم، آن را در اپرا نیز استفاده کرد.

شاید نگرانی از امنیت این افزونه و احتمال شنود اطلاعات کاربران یکی از نگرانی هایی باشد که برای برخی کاربران ایجاد می شود. این نگرانی کاملا منطقی است، به همین دلیل است که نویسنده این افزونه، منبع کد نسخه ی کروم و نسخه ی فایرفاکس را در GitHub منتشر کرده است تا کاربران نگرانی در مورد امنیت این افزونه نداشته باشند و بدون نگرانی به استفاده از این افزونه بپردازند.

آموزش جامع اورکلاک رزبری پای 4

رزبری پای 4 نسخه ی جدید کامپیوترهای کوچک و ارزان رزبری است که با اورکلاک کردن، ظرفیت ها و توانایی های بیشتری هم پیدا می  کند.

به نقل از زومیت، رزبری پای ۴ در دسته ی کامپیوترهای کوچک و کاربردی قرار می گیرد که تنها با یک برد، نیازهای پردازشی کاربران را رفع می کند. محصول جدید رزبری با وفاداری به ساختار و طراحی های سنتی، امروز در مقایسه با نسل های قبلی یک غول پردازشی محسوب می شود. این کامپیوتر با وجود قدرت زیادی که به صورت پیش فرض به کاربر ارائه می کند، قابلیت اورکلاک و افزایش ظرفیت نیز دارد. فرایندی که با افزایش سرعت پردازش CPU و GPU ممکن می شود.

اورکلاک کردن کامپیوترهای حرفه ای خصوصا در دسته ی گیمینگ، سرگرمی و تخصصی قدیمی در دنیای کامپیوتر محسوب می شود. متخصصان این حوزه با افزایش سرعت عملکردی پردازنده ها، کارایی بیشتری را از آن ها دریافت می کنند. البته اورکلاک در آن نوع از کامپیوترها به تجهیزات بیشتری در بخش حفاظت و خنک کنندگی هم نیاز دارد. اورکلاک کامپیوتر تک بردی همچون رزبری پای ۴ هم می تواند به افزایش کارایی های آن کمک کند. در ادامه ی این مطلب زومیت  راهنمای قدم به قدمی را برای افزایش سرعت پردازنده ی گرافیکی و مرکزی رزبری پای ۴ ارائه می کنیم.

اطلاعات اولیه و پیش نیازها

اورکلاک کردن کامپیوتر تک برد رزبری پای برخلاف کامپیوترهای حرفه ای نیازمند تجهیزات زیادی نیست. درواقع کاربر می تواند تنها با تغییر کدهای یک فایل پیکربندی، سرعت پردازش رزبری پای خود را افزایش دهد. در مناطقی که کامپیوتر مذکور با وارانتی ارائه می شود نیز این فرایند در صورت رعایت محدودیت های اورکلاک، باعث نقض وارانتی نخواهد شد.

اولین سخت افزار  اضافه ای که برای اورکلاک Raspberry Pi 4 نیاز دارید، یک منبع تغذیه ی باکیفیت است. منابع تغذیه ای که برای راه اندازی و استفاده از رزبری پای در سرعت های پیش فرض استفاده می شوند، لزوما برای سرعت های بالاتر کاربردی نخواهند بود. برای شروع می توان منبع تغذیه ی محصول خود شرکت رزبری پای را تهیه کرد. در غیر این صورت باید منبع تغذیه  ای از یک برند معتبر خریداری کنید. به هرحال در میانه ی فرایند اورکلاک زمانی که یک آیکن شبیه به رعدوبرق در گوشه ی تصویر نمایش داده شود، به معنای نامناسب بودن تغذیه ی انرژی دستگاه خواهد بود.

با وجود پایین بودن فشار پردازشی روی قطعات رزبری پای حتی پس از اورکلاک، نیاز به سیستم خنک کننده ی دائمی قابل اغماض نخواهد بود. البته اگر تنها برای آزمایش و تجربه فرایند اورکلاک انجام می دهید، نیازی به خنک کننده ی دائمی نخواهید داشت. برای نیازهای اولیه می توان از یک هیت سینک ساده استفاده کرد، اما فن همیشه روشن، انتخاب بهتری خواهد بود.

تجهیزات بهینه ی تغذیه و خنک کنندگی پیش از هر اقدامی باید تهیه شوند

برای خنک کردن رزبری پای اورکلاک شده می توان از کیس های متفرقه هم برای آن استفاده کرد که جایگاه مناسب برای نصب فن بزرگ تر دارند. شرکت سازنده نیز یک تجهیز جانبی به نام PoE HAT دارد که فن PCB در آن لحاظ شده است. اگر در فرایند اورکلاک اقدامات خنک سازی مناسب صورت نگیرد، آسیبی به رزبری پای وارد نخواهد شد. منتهی اورکلاک نیز به خوبی پیش نمی رود چون دستگاه به محض رسیدن به آستانه ی گرمایی، ادامه ی روند را متوقف می کند.

رزبری پای از سیستم روی تراشه یا SoC به عنوان پردازنده  استفاده می کند. اکثر فرایندهای اورکلاک این کامپیوتر به افزایش سرعت پردازنده ی مرکزی اختصاص دارند و آزمایش ها نیز عموما روی همان انجام می شوند. برای شروع فرایند اورکلاک پردازنده ی مرکزی، ابتدا باید علاوه بر خود برد رزبری پای و لوازم جانی بالا، یک حافظه ی microSD با نسخه ای از نرم فزار NOOBS داشته باشید. نرم افزار نوبز یا New Out Of Box Software باید از رزبری پای ۴ پشتیبانی کند. برای اطمینان از دریافت و نصب نسخه ی صحیح نرم افزار، نسخه ی اصلی را از وب سایت رسمی رزبری دانلود کنید.

دلیل استفاده از NOOBS به  جای نرم افزار Raspbian ساده است: NOOBS این قابلیت را به کاربر می دهد که فایل های پیکربرندی را (حتی در صورت بارگذاری نشدن raspberian) در مسیر boot/ ویرایش کند. درواقع اگر مشکلی در فرایندها رخ دهد و رزبری به خوبی بوت نشود، تنها با نگه داشتن دکمه ی شیفت در فرایند بارگذاری می توان به NOOBS Recovery Mode رفت و فایل های پیکربندی را ویرایش کرد.

اکثر تنظیمات پیکربندی مورد نیاز برای رزبری پای درون فایلی به نام config.txt قرار دارند که در مسیر boot/ قابل مشاهده است. فایل مذکور به صورت یک سند استاندارد متنی در پوشه قرار دارد و می توان به روش های گوناگونی آن را باز و ویرایش کرد. با دو بار کلیک کردن روی فایل در محیط رزبرین می توان فایل را باز کرد، اما امکان ویرایش و ذخیره ی تغییرات وجود ندارد. برای ذخیره ی تغییرات در فایل نیاز به دسترسی های بیشتر دارید. ترمینال کدنویسی رزبری را با فشار دادن دکمه های Ctrl+Alt+T باز کرده و دستور زیر را وارد کنید:

sudo nano /boot/config.txt

با وارد کردن کد بالا، فایل در ویرایشگر متنی Nano باز می شود و دسترسی های سطح روت  نیز به کاربر داده می شود که شبیه به حساب کاربری Administrator در ویندوز  خواهد بود. پس از باز شدن فایل به پایین کدها لروید و بخش [pi4] را پیدا کنید. در این بخش تنظیماتی قرار دارند که تنها در صورت وارد کردن حافظه ی مایکرو اس دی در رزبری پای ۴ اجرا می شوند. اگر نسخه ای دیگر از رزبری را اورکلاک می کنید، تنها کافی است به بخش پایینی فایل بروید. در یک خط جدید در بخش [pi4] کد زیر را وارد کنید:

over_voltage=2

arm_freq=1750

اولین خط دستور بالا، ولتاژ ارسالی به SoC را به میزان ۰/۰۵ ولت افزایش می دهد که البته مقدار قابل توجهی نیست. به هرحال بدون افزایش ولتاژ ورودی نمی توانید رزبری پای خود را با سرعت بالاتر پردازنده بوت کنید. خط دوم، سرعت پردازنده ی رزبری پای (۴ پردازنده ی Arm  Cortex-A72) را به ۱۷۵۰ مگاهرتز یا ۱/۷۵ گیگاهرتز می رساند که ۲۵۰ مگاهرتز بیشتر از تنظیمات کارخانه ای (۱/۵ گیگاهرتز) خواهد بود.

درحال  حاضر سرعت پردازنده ی ۱/۷۵ گیگاهرتز بالاترین حد اورکلاک رزبری پای ۴ محسوب می شود. البته با ارائه ی به روزرسانی های جدید برای فرمور کامپیوتر تک بوردی، شاید بتوان سرعت پردازنده ی ۲ گیگاهرتز را نیز از آن استخراج کرد. برای ذخیره ی تغییرات بالا، از کلیدهای Ctrl+O استفاده کنید و با Ctrl+X، ویرایشگر Nano را ببندید. برای بارگذاری با تنظیمات جدید، باید رزبری پای خود را مجددا راه اندازی کنید. برای این منظور دستور زیر را در ترمینال بنویسید:

sudo reboot

اگر همه ی شرایط به خوبی پیش بروند، رزبری با تنظیمات جدید راه اندازی خواهد شد. در غیر این صورت و با بروز هرگونه اشکال، در فرایند بوت دکمه ی شیفت را نگه دارید تا وارد حالت بازیابی NOOBS شوید. در آنجا با تغییر دادن تنظیمات بالا (افزایش over_voltage یا کاهش arm_freq) فرایند را تکرار کنید تا به بارگذاری پایدار برسید. فراموش نکنید که حداکثر تنظیمات برای دستور over_voltage برابر با ۶ است که به معنای افزایش ۰/۱۵ ولتی ولتاژ ورودی خواهد بود. می توان با دستوری همچون force_turbo تنظیمات را باز هم افزایش داد که البته منجر به از بین رفتن وارانتی دستگاه می شود.

بنچمارک پردازنده ی اورکلاک شده

اورکلاک کردن رزبری پای ۴ تنها به تغییرات جزئی در یک فایل پیکربندی ختم نمی شود. این فرایند تأثیر قابل توجهی روی کارایی و بازدهی دستگاه هم خواهد داشت. تغییراتی که در بنچمارک های پردازنده به راحتی قابل مشاهده هستند.

در آزمایشی دیگر آزمایشی کاربردی برای فشرده سازی فایل انجام می شود تا قدرت پردازش را آزمایش کند. در این آزمایش، از ابزارهای bzip2 و lbzip2 استفاده می شود که به صورت تک رشته و چندرشته، فرایند فشرده سازی را انجام می دهند. پس از اورکلاک، فرایند تک رشته افزایش سرعت ۹ درصدی و فرایند چندرشته، افزایش ۷ درصدی را ثبت کرد.

آزمایش بعدی به بنچمارک ویرایش تصویر اختصاص دارد. این بنچمارک با ابزار متن باز و مشهور GIMP طراحی شد و بهبود کارایی با افزایش سرعت پردازنده را نشان می دهد. پس از اورکلاک، فرایند ویرایش در ۳۹/۲ ثانیه انجام شد، درحالی که پیش از آن زمان ۴۷/۳۵ ثانیه ثبت شده بود. با مقایسه ی آمارها، متوجه بهینه سازی ۱۷/۲ درصدی در وظایف ویرایش تصویر می شویم.

با اورکلاک رزبری پای حتی مرور وب نیز بهتر می شود. بنچمارک Speedometer 2.0 روی رزبری پای ۴ انجام شد که پاسخگویی به درخواست های وب  اپلیکیشن ها را بررسی می کند. طبق بنچمارک انجام شده، اورکلاک بهبودی ۱۱ درصدی در عملکرد رزبری ایجاد کرد.

آزمایش بالا نشان می دهد که همه ی بخش ها لزوما از افزایش سرعت سود بالایی نمی برند. بازی  تیراندازی اول شخص OpenArena که براساس Quake III Arena توسعه یافته است، پس از اورکلاک تنها بهبودی جزئی در نرخ فریم تجربه کرد. اپلیکیشن های این چنینی عموما به سرعت پردازنده ی گرافیکی محدود هستند و افزایش سرعت پردازنده کاربرد بالایی برای آن ها نخواهد داشت. به هرحال برای بهینه سازی در این بخش باید GPU را اورکلاک کنیم.

اورکلاک GPU رزبری پای ۴

اورکلاک کردن پردازنده ی گرافیکی رزبری پای ۴ تفاوت آن چنانی با اورکلاک CPU ندارد. با استفاده از همان فایل پیکربندی قبلی می توان فرایند اورکلاک پردازنده ی گرافیکی را نیز انجام داد. برای شروع فرایند، ترمینال را با کلیدهای Ctrl+Alt+T اجرا کرده و کد زیر را تایپ کنید:

sudo nano /boot/config.txt

مجددا به بخش [pi4] فایل بروید و خط زیر را به آن اضافه کنید:

gpu_freq=600

همان طور که از ساختار دستور بالا برداشت می شود، gpu_freq به سرعت پردازنده ی گرافیکی مرتبط است. درواقع این دستور مشابه دستور arm_frq پردازنده ی مرکزی عمل می کند. فرکانس پیش فرض پردازنده ی گرافیکی ۵۰۰ مگاهرتز است و افزایش آن به ۶۰۰ مگاهرتز، بهینه سازی قابل قبولی را به آن می افزاید. درواقع افزایش یک پنجم سرعت پردازنده ی گرافیکی، با پایین نگه داشتن ریسک، تأثیری هم بر وارانتی دستگاه نخواهد داشت.

افزایش هم زمان سرعت پردازنده های گرافیکی و مرکزی، احتمالا برای تنظیمات overvoltage دستگاه بیش  از حد باشد. به همین دلیل در همان فایل به دنبال عبارت over_voltage=2 باشید و آن را به صورت زیر تغییر دهید:

over_voltage=4

مانند مراحل قبل، فایل را با کلیدهای Ctrl+O ذخیره کنید و با کلیدهای Ctrl+X ببندید. رزبری پای خود را مجددا راه اندازی کنید. مجددا اگر در فرایند بوت با مشکلی مواجه شدید، با نگه داشتن کلید شیفت به حالت بازیابی بروید و دستورها را تغییر دهید. افزایش over_voltage به عدد ۶ می تواند مشکل راه اندازی را حل کند. تنظیمات بیش از این مقدار نیازمند فعال بودن حالت force_turbo دارد.

بنچمارک پردزانده ی گرافیکی پس از اورکلاک

احتمالا در ابتدا تصور می کنید که اجرای بنچمارک های پردازنده ی اصلی پس از اورکلاک پردازنده ی گرافیکی فرایندی بیهوده خواهد بود. در بنچمارک پردازنده ی مرکزی هم دیدیم که اجرای آزمایشی همچون OpenArena که نیازمند پردازنده ی گرافیکی بود، تفاوت آن چنانی نشان نداد. به  هر حال در وضعیت برعکس آزمایش ها نتایج دیگری را نشان می دهند. درواقع بهبود سرعت GPU در بنچمارک های CPU هم تأثیر دارد.

پردازنده ی گرافیکی رزبری پای کنترل بالایی روی سیستم دارد. درواقع SoC این کامپیوتر به صورت طبیعی برای عملکردهای رسانه ای طراحی شده است که در دستگاه هایی همچون ست تاپ باکس استفاده می شود.

بنچمارک Linpack نشان می دهد که افزایش سرعت GPU در فرایندهای مبتنی بر پردازنده ی مرکزی هم مؤثر است. کارایی حالت SP در آزمایش دوم هم افزایش داشت و بهبود ۲۰ درصدی را نسبت به نسخه ی کارخانه ی رزبری پای ۴ ثبت کرد. درحالی که اورکلاک CPU به تنهایی، بهبود کارایی ۱۷ درصدی را نشان داد. بهبود کارایی در حالت DP کمی کمتر گزارش می شود اما آزمایش NEON، افزایش ۲۰ درصدی را نشان می دهد. در آزمایش قبلی و تنها با افزایش سرعت CPU،  شاهد بهبود ۱۵ درصدی بودیم.

آزمایش فشرده سازی فایل یا عملکرد سیستم در کارهای روزمره، نشان می دهد که در برخی از وظایف با اورکلاک شاهد کاهش عملکرد خواهیم بود. بنچمارک تک رشته ای هیچ تغییر قابل توجهی نسبت به اورکلاک CPU به تنهایی، نشان می دهد. البته در بنچمارک چندرشته ای شاهد کاهش عملکرد سیستم هستیم. زمانی که تنها پردازنده  ی مرکزی اورکلاک شد، بهبود ۶/۷ درصدی را در عملکرد دیدیم، درحالی که با اورکلاک پردازنده ی گرافیکی در کنار آن، بهبود کارایی به ۱/۳ درصد کاهش یافت.

نکته ی جالب توجه بنچمارک پس از اورکلاک پردازنده ی گرافیکی، در آزمایش ویرایش تصویر دیده شد. در اورکلاک پردازنده شاهد بهبود ۱۷/۲ درصدی عملکرد بودیم، درحالی که پس از اورکلاک پردازنده ی گرافیکی، این مقدار به ۶/۶ درصد کاهش یافت. درواقع در حالت جدید فرایند ویرایش تصویر سه ثانیه بیشتر زمان برد.

در بحث مرور وب، اورکلاک پردازنده ی گرافیکی دستاوردهای بهتری نسبت به آزمایش های دیگر داشت. بهبود کارایی که در حالت اورکلاک پردازنده ی مرکزی ۱۱/۲ درصد ثبت شده بود، با اورکلاک پردازنده ی گرافیکی به ۱۲/۴ درصد رسید. البته افزایش مذکور آن چنان زیاد نیست، اما نسبت به کاهش عملکردی که در آزمایش های دیگر داشتیم، یک پیشرفت محسوب می شود.

اورکلاک پردازنده ی گرافیکی قطعا در نتایج آزمایش نرم افزارهای گرافیکی تأثیر خود را بیش از بخش های دیگر نشان می دهد. در بنچمارک گیمینگ OpenArena شاهد بهبود بسیار زیاد عملکرد رزبری پای هستیم. افزایش سرعت پردازنده به ۶۰۰ مگاهرتز از مقدار کارخانه ای ۵۰۰ مگاهرتز، نرخ فریم بازی را ۴۱/۴ فریم بر ثانیه به ۴۸/۲ فریم بر ثانیه می رساند که افزایشی ۱۶/۴ درصدی خواهد بود.

نتیجه گیری

رزبری پای ۴ با تنظیمات پیش فرض و کارخانه ای دستگاهی قوی محسوب می شود. کامپیوتر جدید رزبری به راحتی نسل های قبلی خود و همچنین رقبای هم قیمت را در بسیاری از بنچمارک ها شکست می دهد. به علاوه برای کاربرانی که کمی قدرت بیشتر نیاز دارند، اورکلاک کردن به راحتی انجام می شود. همان طور که در بالا دیدیدم، تنها با تغییر کمی از کدهای ساختاری دستگاه می توان سرعت پردازنده های گرافیکی و مرکزی را افزایش داد.

مجددا تکرار می  کنیم که با وجود تک بردی و کوچک بودن رزبری پای، خنک کنندگی در  فرایند اورکلاک اهمیت بالایی دارد. به علاوه پیش از نهایی کردن تنظیمات باید حالت بهینه را برای اورکلاک در نظر داشته باشید. در نتایج بالا دیدیم که اورکلاک CPU و GPU به صورت هم زمان در برخی از وظایف موجب کاهش عملکرد سیستم می شود. به هرحال ارائه ی فریمورهای جدید از سوی شرکت سازنده شاید این بخش ها را نیز بهبود دهد و حتی شاهد افزایش سقف اورکلاک پردازنده ی مرکزی هم باشیم.