وقتی یک مسلمان معتقد می‌خواهد نماز به جا بیاورد، باید این کار را رو به مکه در کشور عربستان انجام دهد. این نشان وحدت میان مسلمانان است؛ اما پیش از اختراع ابزار‌های جدیدی نظیر GPS، نماز‌گزارانی که می‌خواستند خارج از خانه یا مسجد نماز به جا بیاورند، چطور قبله را پیدا می‌کردند؟ آنها برای این کار از قطب‌نما یا قبله‌نما استفاده می‌کردند. اما آنچه ما می‌خواهیم در موردش صحبت کنیم، قطب‌نمایی دسترس‌پذیر است.
در ۱۹۵۲، سرتیپ حسینعلی رزم‌آرا، رئیس دایره‌ی جغرافیایی ارتش ایران، قطب‌نمای تازه‌ای برای شناسایی مسیر قبله اختراع کرد. این قطب‌نما به گونه‌ای طراحی شده بود که نابینایان هم می‌توانستند از آن استفاده کنند. این وسیله بسیار کوچک و قابل حمل است و قطر آن چیزی در حدود دو اینچ است. روی صفحه‌ی نمیاش آن باز است؛ به گونه‌ای که کاربر نابینا می‌تواند با لمس عقربه‌ی آن، مسیر قبله را تشخیص دهد. این اثر تاریخی و اختراع جالب توجه هم اکنون در موزه‌ی American Printing House یا خانه‌ی چاپ بریل آمریکا نگهداری می‌شود. این موزه، مرکزی است برای نگهداری و نمایش آثاری که در طول تاریخ، زندگی نابینایان را در سر تا سر دنیا متحول کردند. سرتیپ حسینعلی رزم‌آرا، جغرافی‌دان، ارتشی و عضو فرهنگستان ایران بود که در ۱۲۷۲ خورشیدی در تهران متولد شد و در اردیبهشت ۱۳۶۴، چشم از جهان فرو بست. قبله‌نما یا سمت‌نمایی که او برای استفاده‌ی نابینایان اختراع کرد، از سوی دانشمندان خارجی بسیار مورد توجه قرار گرفته است.