با سلام و احترام به همراهان وبسايت ويژه ی نابينايان شرکت دانش بنیان پکتوس. در چهارمین شماره ی هفته نامه ی دنیای موبایل و کامپیوتر و در صفحه ی آموزش، پنج آموزش در زمینه ی موبایل و کامپیوتر تقدیم شما گرامیان میگردد.
چگونه از حریم خصوصی خود در یوتیوب حفاظت کنیم؟
راهنمای پیش رو با تأکید بر اهمیت حریم خصوصی کاربران در دنیای وب، مهم ترین نکته ها را برای حفظ حریم شخصی در نسخه های رومیزی و موبایلی پلتفرم یوتیوب دربر دارد.
به نقل از زومیت، امروزه، یوتیوب به بخشی جدانشدنی از دنیای آنلاین تبدیل شده که البته، حریم شخصی موضوع بسیار مهمی در آن به شمار می رود. همه ی کاربران دنیای اینترنت می توانند فعالیت های شما ازجمله عادت های تماشای ویدئو و پسندیدن ها و نپسندیدن ها را در این پلتفرم رصد کنند. اگر ویدئو می سازید و آن را در یوتیوب بارگذاری می کنید، ممکن است ناخواسته برخی اطلاعات محرمانه ی خود را مانند شماره تلفن و آدرس در اختیار دیگران قرار دهید.
در این مطلب، قصد داریم برخی نکته های مهم را در این باره به شما یادآوری کنیم تا امنیت حریم خصوصی خود را در این پلتفرم ویدئویی محبوب تا حد ممکن حفظ کنید. این دستورالعمل ها برای هر دو نسخه رومیزی و موبایلی یوتیوب هستند.
دسته بندی ویدئوهای دلخواه خود را پنهان کنید
روند حفظ امنیت حریم خصوصی خود را روی یوتیوب با کنترل دو مورد اصلی از عادت های مشاهده ویدئو و پسندیدن ها آغاز کنید.
در نسخه ی رومیزی
- به صفحه ی خانه یوتیوب بروید. روی آیکون آواتار پروفایل خود کلیک کنید. ابتدا گزینه ی Settings و سپس Privacy را برگزینید.
- در این صفحه می توانید انتخاب کنید فقط خودتان بتوانید ویدئوهای پسندشده و کانال های عضوشده و نیز فهرست های پخش ذخیره شده را مشاهده کنید یا به سایر کاربران هم این دسترسی را دهید.
- با زدن تیک کنار این گزینه ها، می توانید دسترسی عمومی یا اختصاصی را به هرکدام از این موارد تعیین کنید. پس از این مرحله، با کلیک روی گزینه Save، تغییرات را نهایی کنید.
در نسخه ی موبایلی
- در اپلیکیشن موبایلی یوتیوب، روی آیکون آواتار ضربه بزنید که در گوشه بالای سمت راست قرار گرفته است.
- گزینه ی My Channel را برگزینید.
- روی آیکون چرخ دنده ضربه بزنید که سمت راست اسم شما دیده می شود.
- در زیرشاخه ی Privacy، می توانید امکان مشاهده ی ویدئوهای پسندشده و کانال های عضوشده یا فهرست های پخش ذخیره شده را فقط به خودتان محدود کنید.
شخصی سازی تبلیغات را غیرفعال یا سفارشی کنید
گوگل تمام ویدئوهایی را که در یوتیوب تماشا می کنید، زیرنظر دارد و از این اطلاعات برای نمایش تبلیغات شخصی سازی شده بهره می برد. اگر مایل نیستید گوگل سلیقه ی تبلیغاتی شما را دنبال کند، می توانید این امکان را غیرفعال کنید. اگر با این تبلیغات سفارشی مشکلی ندارید اما همچنان مایل هستید کنترل خود را روی حفظ حریم خصوصیتان افزایش دهید، می توانید برخی اطلاعاتی را حذف کنید که گوگل درباره ی موارد دلخواهتان، نظیر سلیقه ی موسیقایی در دست دارد.
در نسخه ی رومیزی
- در منو Settings، به Privacy بروید و سپس، از بخش Ads based on my interest روی لینک Google Ads Settings کلیک کنید.
- برای غیرفعال سازی امکان شخصی سازی تبلیغات، باید در بخش Ad Personalization اسلایدر را به سمت Off انتقال دهید. یادآوری می کنیم با این کار سایر خدمات گوگل، مانند امکان جست وجو هم غیرفعال می شوند.
- اگر تمایل دارید تنظیمات تبلیغات گوگل در یوتیوب را دست کاری کنید، به بخش How your ads are personalized در پایین صفحه بروید. در این بخش، می توانید مشاهده کنید گوگل از موارد دلخواهتان چه می داند و همچنین، با انتخاب یک یا چند مورد، آن ها را از فهرست اطلاعات گوگل درباره ی خودتان حذف کنید.
- در صفحه ای که به نمایش درمی آید، روی Turn Off کلیک کنید.
- شایان ذکر است نمی توانید اطلاعات مرتبط با سن و جنسیت خود را از بین ببرید. البته همواره قادر خواهید بود اطلاعات جنسیت و سن خود را به روزرسانی کنید؛ اما نمی توانید آن ها را به طور کلی حذف کنید.
در نسخه ی موبایلی
- در اپلیکیشن موبایلی یوتیوب، گزینه ی Library را در گوشه ی پایین صفحه انتخاب کنید. سپس، History را برگزینید و روی منو سه نقطه ای کلیک کنید. حالا وارد History Controls شوید.
- روی Manage all activity ضربه بزنید. حال در صفحه ای که به نمایش درمی آید، به منو سه نقطه ای وارد شوید و روی گزینه ی other Google activity کلیک کنید.
- به پایین صفحه بروید تا به بخش Google Ads Setting برسید. سپس، روی Manage Ad Settings ضربه بزنید. حالا وارد صفحه ای می شوید که در آن امکان غیرفعال سازی یا ویرایش شخصی سازی تبلیغات فراهم شده است.
تاریخچه ی ویدئوهای مشاهده شده و جست وجوشده را پاک کنید
وقتی به حساب کاربری گوگل خود وارد می شوید، یوتیوب ویدئوهای مشاهده شده و تاریخچه ی جست وجویتان را دنبال می کند. شما می توانید همه ی تاریخچه ی مرور و جست وجوی ویدئوها یا بخشی از آن را به انتخاب خود حذف کنید.
در نسخه ی رومیزی
- به صفحه ی اصلی یوتیوب بروید و در منو سمت چپ، روی History کلیک کنید. در این بخش، فهرستی از همه ویدئوهای تماشاشده به نمایش درمی آید.
- با حرکت نشانگر ماوس روی هرکدام از ویدئوهای مدنظر، دکمه ی X به نمایش درمی آید که با کلیک روی آن، می توانید آن ویدئو را از تاریخچه حذف کنید.
- برای حذف همه ی ویدئوها باید در سمت راست صفحه ، گزینه ی Clear All Watch History را برگزینید.
- برای جلوگیری از یادآوری سابقه ی تماشای ویدئوها در یوتیوب، در سمت راست صفحه، روی گزینه ی Pause Watch History کلیک کنید.
- برای اعمال این تغییر روی تاریخچه ی جست وجوی ویدئوها، در سمت راست صفحه، گزینه ی Search History را انتخاب کنید. در ادامه، می توانید با کلیک روی دکمه X درکنار هرکدام از موارد جست وجوشده، آن ها را حذف کنید. برای حذف یک باره ی همه ی موارد هم می توانید گزینه ی Clear All Search History را انتخاب کنید. همچنین درصورت انتخاب گزینه ی Pause Search History، می توانید یادآوری سابقه ی جست وجوها را متوقف کنید.
در نسخه ی موبایلی
- هنگام استفاده از اپلیکیشن موبایلی یوتیوب، در گوشه ی پایین سمت راست صفحه، روی آیکون Library و سپس، گزینه ی History ضربه بزنید. اگر به حساب کاربری گوگل وارد شده باشید، حالا می توانید به فهرستی از تمام ویدئوهای مشاهده شده ی خود در یوتیوب دسترسی پیدا کنید.
- منو سه نقطه درکنار هرکدام از ویدئوهای دلخواهتان را بازکنید. سپس، با انتخاب Remove from Watch history آن را حذف کنید.
- منو سه نقطه در بخش بالای صفحه را باز کنید و History Controls را بگشایید. برای حذف همه ی ویدئوها از تاریخچه ی مشاهده، گزینه ی Clear Watch History را انتخاب کنید. برای حذف همه ی جستارها نیز باید گزینه ی Clear Search History را برگزینید.
- برای متوقف کردن روند یادآوری سابقه ی ویدئوها، اسلایدر کنار گزینه ی Pause Watch History را به سمت On بکشید و همچنین، برای توقف یادآوری سابقه ی جستارها، اسلایدر کنار گزینه ی Pause Search History را به سمت On بکشید.
حریم خصوصی ویدئوهای خود را حفظ کنید
اگر خودتان ویدئوهایی در یوتیوب بارگذاری می کنید، بیشتر باید مراقب باشید تا محتوایش به حریم شخصی تان حمله نکند. مراقب باشید این ویدئوها شامل هیچ اطلاعات یا تصویری نباشند که تمایلی ندارید درمعرض دید عموم قرار گیرد. منظور از این اطلاعات شخصی، برای مثال پلاک ماشین یا منزلتان است. همیشه مراقب پس زمینه ویدئوها باشید؛ زیرا تصاویر و اطلاعات خصوصی ممکن است در همین بخش به نمایش گذاشته شوند.
پس از این تمهیدات، به نکته های زیر توجه کنید تا فقط تعداد مشخصی از کاربران بتوانند ویدئوهایتان را تماشا کنند.
در نسخه ی رومیزی
- به صفحه ی Creator Studio Uploads Page خود بروید. یادتان باشد Creator Studio که ویدئوهای یوتیوب شما در آن بارگذاری می شوند، اخیرا به روزرسانی شده است. دستورالعمل های این بخش باتوجه به تازه ترین نسخه ی آن تهیه شده اند.
- به دنبال ستونی به نام Visibility بگردید و با ماوس خود ویدئویی را بیابید که می خواهید تنظیمات حریم خصوصی اش را تغییر دهید.
- روی فلش رو به پایین کلیک کنید و یکی از گزینه های Private یا Unlisted را برگزینید. با انتخاب حالت Private، هیچ کس نمی تواند ویدئو شما را تماشا کند؛ مگر آنکه لینک آن را با آن ها به اشتراک بگذارید. در وضعیت Private، ویدئو در جست وجوی ویدئوها ظاهر نمی شود، روی کانال یوتیوب شما به انتشار نمی رسد، در فید یوتیوب به نمایش درنمی آید، دیگران نمی توانند آن را به اشتراک بگذارند، در هیچ بخشی از کانال دیده نمی شود و کاربران نمی توانند دیدگاه های خود را درباره ی آن ثبت کنند. افزون بر این، ویدئو Unlisted هم در جست وجوی ویدئوها ظاهر نمی شود و در کانال شما به انتشار نمی رسد و در فید اعضای کانال هم دیده نمی شود؛ اما کاربران می توانند آن را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و دیدگاه هایشان را روی آن ثبت کنند. این ویدئو همچنین در بخشی از کانال دیده خواهد شد.
- برای به اشتراک گذاشتن ویدئو Private یا Unlisted باید ماوس خود را به سمت راست توضیحات آن ببرید و منو سه نقطه را در سمت چپ ستون Visibility باز کنید و سپس، گزینه ی Get Shareable Link را برگزینید. بدین ترتیب، لینک ویدئو در حافظه کلیپ بورد کپی می شود و می توانید از آن برای ارسال لینک به کمک ایمیل یا پیام کوتاه یا هر روش مد نظر دیگرتان بهره بگیرید.
- اگر در آینده، ویدئو تازه ای در کانال یوتیوب خود بارگذاری کردید و تمایل نداشتید عموم کاربران آن را ببینند، یکی از گزینه های Private یا Unlisted را در روند بارگذاری ویدئو خود انتخاب کنید.
در نسخه ی موبایلی
- در گوشه ی بالای سمت راست صفحه ی خانه، روی آیکون آواتار خود ضربه بزنید و گزینه ی My Channel را برگزینید.
- حالا به صفحه ی دیگری راهنمایی می شوید که همه ی آپلودها، فهرست های پخش، ویدئوهای پسندشده، فهرست های پخش ذخیره شده و کانال های دیگری را به شما نشان می دهد که در آن ها عضو شده اید. سه نقطه ی عمودی درکنار هرکدام از ویدئوهای بارگذاری شده ی شما دیده می شود. روی این سه نقطه ی عمودی ضربه بزنید.
- در منو پاپ آپ بازشده، گزینه ی Edit را انتخاب کنید.
- در این بخش، می توانید عنوان، توضیح، برچسب ها، موقعیت مکانی و تنظیمات حریم شخصی و امنیتی ویدئو خود را ویرایش کنید. گزینه ی Privacy را انتخاب کنید. حالا می توانید از میان گزینه های امنیتی Public یا Unlisted یا Private یکی را به انتخاب خود برگزینید.
سرورها، قلب اصلی اینترنت
در دنیای امروز که تمامی دستگاه ها وابسته به اینترنت هستند، بد نیست اطلاعاتی در مورد نحوه ی کار دستگاه ها و اپلیکیشن ها داشته باشیم.
به نقل از زومیت، جالب است بدانید نحوه ی ارتباطات تمامی دستگاه ها و اپلیکیشن ها مانند هم است و همگی از یک قانون برای ارتباط با هم بهره می برند. به طور مثال، پیام رسان هایی مانند تلگرام و واتساپ یا نرم افزارهایی مانند یوتیوب، همگی ازطریق یک قرارداد بین المللی ارتباط برقرار می کنند.
نحوه ی کار اینترنت به چه صورت است؟
اینترنت به زبان ساده دارای سه بخش اصلی است:
۱- کلاینت ها
۲- روترها
۳-سرورها
کلاینت چیست؟
به کسانی که از سرویسی استفاده می کنند، کلاینت یا یوزر گفته می شود. به طور مثال همگی ما کلاینت اینستاگرام یا تلگرام هستیم و از سیستم تلگرام برای ارسال پیام و فایل یا اینستاگرام استفاده می کنیم یا مثال دیگر، شما در حال مطالعه این صفحه هستید پس شما کلاینت یا همان یوزر هستید. کلاینت ها اکثرا دریافت کننده اطلاعات هستند.
در مثال دیگر، با جست وجو کردن سرور مجازی در مرورگر خود اطلاعات وب سایت سرور مجازی میزبان اول به شما نمایش داده می شود، پس شما با باز کردن وب سایت سرور مجازی میزبان اول متن ها، عکس ها و… را در مرورگر خود دریافت (دانلود) کرده اید.
البته کلاینت ها همیشه دریافت کننده نیستند. زمانی که شما عکسی در اینستاگرام خود به اشتراک می گذارید یا فایلی یا متنی ازطریق تلگرام با دوستان خود به اشتراک می گذارید، درواقع دارید اطلاعاتی را آپلود می کنید و دوستان شما برای دیدن این اطلاعات نیازمند دانلود آن هستند.
شاید سوالی که برای شما پیش آمده این باشد که اطلاعات ما کجا دانلود و آپلود می شود و اصلا اطلاعات ما کجا می رود؟ با خواندن ادامه ی مطلب به تمامی سوالات شما پاسخ خواهیم داد.
سرور چیست؟
همان طور که در بالا توضیح داده شد، اینترنت با رد و بدل کردن اطلاعات به وجود آمده؛ اما برای نگه داری و پردازش اطلاعات نیازمند کامپیوترهایی است که بدون وقفه با کلاینت ها در ارتباط باشد. به زبان ساده تر، زمانی که در تلگرام برای کسی متنی یا فایلی ارسال می شود، این فایل ابتدا توسط اپلیکیشن تلگرام به سرورهای تلگرام ارسال و در آنجا ذخیره می شود، سپس با پردازش دستور شما فایل را به کاربر مد نظر ارسال می کند و کاربر مد نظر روی دستگاه خود فایل را مشاهده می کند.
برای درک بهتر مثال دیگری خواهیم زد. می خواهیم نحوه ی عملکرد باز شدن این صفحه ای که در حال خواندن آن هستید را بررسی کنیم:
شما به طور مستقیم یا ازطریق موتور جست وجو درخواست باز شدن این صفحه را کردید؛ در نتیجه درخواست شما به سرور وب سایت انتقال یافته است. این سرور درخواست شما را دریافت و بعد از پردازش (متوجه شدن) اطلاعات این صفحه (عکس-نوشته و …) این صفحه را به مرورگر شما ارسال کرده است.
پس در نتیجه وب سایت ها و اپلیکیشن ها دارای سرورهای قدرتمندی هستند که وظیفه ی ارتباط با کاربر را دارند.
نتیجه گیری که می توان کرد؛ در دنیا تعداد بسیار زیادی سرور و کلاینت وجود دارند، پس چگونه همدیگر را پیدا می کنند؟
روتر چیست؟
روتر که نام فارسی آن مسیریاب است، وظیفه ی امر یادشده را برعهده دارد.
ارتباط کامپیوترها با هم توسط شناسه ای به نام آی پی صورت می گیرد. مهم نیست شبکه اینترنتی باشد با میلیارد ها کامپیوتر و تبلت و موبایل و… یا یک شبکه ی کوچک سازمانی یا مودم اینترنت خانه ی شما! همگی این شبکه ها در حال حاضر ازطریق شناسه IP به هم متصل می- شوند.
بله درست متوجه شدید؛ ارتباط مودم اینترنت با کامپیوتر شما هم ازطریق آی پی صورت می گیرد.
معرفی IP یا Internet Protocol address :
اینترنت روتر
از نظر ساختاری آی پی ها شامل ۴ بخش هستند:
xxx.xxx.xxx.xxx مثال : 192.168.1.1
این اعداد دارای قواعدی هستند که کشور مد نظر و سایر اطلاعات مرتبط با ارتباطات را در اختیار روتر قرار می دهد.
پس روترها با دریافت این اطلاعات درخواست شما را به سرور مد نظر ارسال می کنند و همچنین نتیجه را به شما باز می گردانند.
دوست دارید بدانید برای باز کردن گوگل چه مسیری توسط روترها طی می شود؟
ابتدا از منوی استارت Command Prompt را باز کنید؛ سپس دستور زیر را در آن وارد کنید:
tracert google.com
حال مسیرهایی که باید طی شود تا صفحه ی گوگل نمایش داده شود را مشاهده می کنید.
روش فعال سازی Dark Mode در برنامه ها و وب سایت های مختلف
شب ها، نگاه کردن به پس زمینه ی سفید تلفن همراه و کامپیوتر چشم را آزار می دهد. شرکت های متعدد قابلیت دارک مود را برای حل این مشکل در نظر گرفته اند.
به نقل از زومیت، متن سیاه روی زمینه ی سفید نه تنها کسل کننده، بلکه آزاردهنده است. شب ها، نور تلفن همراه یا کامپیوتر نیز آزاردهنده است. تنظیم روشنایی به کمتر از صفر تا اندازه ای آسیب ها را کاهش می دهد؛ اما خوشبختانه شرکت های متعدد به دنبال روش های جدیدی برای کاهش نور اپلیکیشن های خود هستند. در ادامه، روش های کاهش نور صفحات نمایش پلتفرم ها و برنامه های مختلف ارائه شده است.
ویندوز ۱۰
تنظیمات Dark Mode مدتی در ویندوز ۱۰ فعال بود؛ اما این تنظیمات، تنها برای پنل Settings و Microsoft Store امکان پذیر بود. با انتشار به روزرسانی اکتبر۲۰۱۸ ویندوز ۱۰، مایکروسافت پس زمینه های خاکستری را برای File Explorer هم توسعه داد. با پس زمینه ی تیره و Taskbar سیاه، ظاهر دلخواه دسکتاپ خود برای کار در شب را تنظیم کنید. برای این کار اپلیکیشن Settings را بازکنید و به منو Personalization > Colors بروید و تم آن را به Dark تغییر دهید.
به رنگ های آرامش بخش آبی و خاکستری نگاه کنید. این رنگ ها آسیبی به چشم نمی رسانند
macOS
اگر کاربر Mac هستید، جدیدترین نسخه ی macOS (نسخه ی 10.14 Mojave) از Dark Mode برخوردار است که بر نوار منو و بسیاری از اپلیکیشن ها هم تأثیر می گذارد. برای فعال سازی این حالت، System Preferences را باز و روی پنل General کلیک کنید. در قسمت بالای ویندوز، گزینه ی Dark را انتخاب کنید.
گوگل کروم و فایرفاکس
کاهش نور مرورگر کار ساده ای است. کروم و فایرفاکس هر دو تحت تأثیر Dark Mode ویندوز ۱۰ و macOS Mojave قرار می گیرند؛ بنابراین، اگر سیستم عامل خود را روی Dark Mode قرار دهید، مرورگر شما به صورت خودکار تابع آن خواهد شد. این ویژگی در تست بتای ویندوز وجود دارد و هنوز برای همه ی نسخه ها اعمال نشده است.
برای فعال سازی Dark Mode در فایرفاکس، روی نوار عنوان راست کلیک و Customize را انتخاب کنید. سپس، به منو Themes > Dark بروید. تنظیمات Dark Mode در مرورگرهای دیگر، مانند Microsoft Edge و Opera، هم وجود دارد که می توانید در منوهای مرتبط آن ها را پیدا کنید.
iPhone و iPad
متأسفانه، اپل هنوز Dark Mode واقعی را برای iOS راه اندازی نکرده است؛ اما تعداد زیادی از اپلیکیشن های آن از تنظیمات Dark Mode برخوردار هستند. اگر این ویژگی هم شما را راضی نمی کند، با ترفندی می توانید دستگاه اپل خود را در حالت Dark Mode قرار دهید.
شاید قبلا درباره ی گزینه ی Invert Color شنیده باشید. با این قابلیت، صفحه نمایش آیفون مثل نگاتیو عکس به نظر می رسد؛ ولی اپل این ویژگی را در سال های اخیر بهبود داده و گزینه ای به نام Smart Invert به آن اضافه کرده است که بدون اختلال رنگ، صفحه نمایش تلفن همراه را تاریک می کند. در مسیر Settings > General > Accessibility > Display Accommodations > Invert Colors با فعال سازی Smart Inverts می توانید این ویژگی را فعال کنید.
از منو Accessibility با انتخاب Accessibility Shortcut در قسمت پایین فهرست و فعال کردن گزینه ی Smart Invert Colors می توانید میان بری برای تغییر رنگ بسازید. با ساخت این میانبر می توانید به سرعت Smart Invert را فعال کنید.
اندروید
تلفن های هوشمند اندروید معمولا به دلیل پوسته های مختلف هر شرکت برای سیستم عامل اندروید متفاوت هستند. اگر تلفن همراه شما از جدیدترین نسخه ی اندروید (9.9 Pie) برخوردار است، با رفتن به مسیر Settings > Display و تغییر تم دستگاه به Dark، می توانید حالت Dark Mode را برای آن فعال کنید. این ویژگی هنوز در وضعیت تست بتا است و بر کل سیستم عامل تأثیرگذار نیست. برای مثال، اپ Settings پس از اعمال تغییرات، سفید باقی می ماند.
نور دیگر بخش های سیستم را هم با بخش Night Mode می توانید کاهش دهید که در تنظیمات Developer مخفی شده است. اپلیکیشن Settings را باز و منو About Phone را پیدا کنید و هفت بار روی Build Number ضربه بزنید. سپس، در مسیر Settings > System > Advanced > Developer Options می توانید این ویژگی را تغییر دهید. اگر بخت یارتان باشد، گوگل این ویژگی را در نسخه های آینده ی اندروید بهبود خواهد داد. البته، تنظیمات اندروید در انواع گوشی ها متفاوت است؛ اما در تنظیمات گوشی خود هم می توانید مسیر مشابه را پیدا کنید.
اپلیکیشن ها و وب سایت های محبوب
تنظیمات مذکور به سیستم عامل های اصلی اشاره می کردند؛ اما تعداد زیادی از اپلیکیشن ها هم از ویژگی Dark Mode برخوردار هستند. در ادامه، نمونه های متداول را بیان کرده ایم:
Gmail: در وب، با کلیک روی آیکن تنظیمات در گوشه ی صفحه و رفتن به منو Themes می توانید تم تیره را فعال کنید. تم های Dark و Terminal گزینه های مناسبی هستند. اگرچه وقتی ایمیل ها را باز می کنید، روی پس زمینه ی سفید ظاهر می شوند. متأسفانه هنوز حالت دارک مودی برای اپلیکیشن موبایل جیمیل ساخته نشده است.
قابلیت دارک مود برای هر دو نسخه ی اپلیکیشن و ویندوز یوتیوب فعال است
Facebook Messenger: اپلیکیشن موبایل Facebook هنوز از حالت Dark Mode بی بهره است؛ اما اپلیکیشن Messenger این ویژگی را دارد. در ابتدا، باید ایموجی هلال ماه را در صفحه ی چت یکی از دوستان بدون متن وارد کنید. سپس، روی ماه کلیک کنید و این ویژگی را از حالت قفل خارج کنید. در ادامه با مراجعه به تنظیمات Messenger، می توانید کلید Dark Mode را پیدا کنید.
توییتر: توییتر اخیرا این ویژگی را به روزرسانی کرده و می توانید Dark Mode آن را در مسیر Settings > Display and Sound پیدا کنید. در حال حاضر، دو نسخه برای این کار وجود دارد: Dim که رنگ آبی نفتی است و Light Out که رنگ سیاه است. گزینه ی دوم به حفظ باتری در تلفن های همراه با صفحه نمایش OLED مثل iPhone X کمک می کند.
یوتیوب: یوتیوب یکی از امکانات برتر Dark Mode را دارد که روی وب و اپلیکیشن های موبایل فعال می شود. در وب، روی تصویر پروفایل خود در گوشه ی بالا سمت راست، راست کلیک کنید و سپس، روی گزینه ی Dark Theme کلیک کنید. در اپلیکیشن موبایل، Apps Settings را از تصویر پروفایل خود انتخاب کنید. در iOS، گزینه ی دارک مود در سمت راست قرار گرفته است؛ درحالی که در اندروید در زیرمنو General قرار دارد.
Reddit: اگر یکی از هواداران فعال Reddit هستید، Dark Mode وب را با کلیک روی نام کاربری و سپس، انتخاب Night Mode می توانید فعال کنید. اگر از اپلیکیشن موبایل استفاده می کنید، این حالت را می توانید در صفحه ی اصلی Settings پیدا کنید؛ اگرچه می توانید از اپلیکیشن های شخص ثالث ردیت مثل Narwhal یا Reddit Is Fun هم برای فعال سازی این حالت استفاده کنید. این اپلیکیشن ها از امکانات متعددی برای Dark Mode برخوردار هستند.
Slack: قابلیت Dark Mode در اپلیکیشن موبایل Slack در منو Settings آن قرار گرفته است. با کلیک روی سه نقطه ی گوشه ی بالا سمت راست، می توانید به تنظیمات دارک مود اسلک دسترسی پیدا کنید. Dark Mode روی نسخه ی دسکتاپ هم به زودی فعال خواهد شد.
Playstation 4: دارک مود رسمی برای PS4 وجود ندارد؛ اما از مسیر Settings > Themes می توانید تم های تیره تر را انتخاب کنید.
Xbox One: با کلیک روی دکمه ی Xbox روی دسته ی بازی، Settings را انتخاب کنید و به مسیر Personalization > Theme and Motion بروید. در آنجا، می توانید حالت Dark Mode را پیدا کنید.
Nintendo Switch: از منو اصلی، System Settings را پیدا کنید. سپس، به Themes بروید و گزینه ی Basic Black را انتخاب کنید.
برنامه های دیگر: اگر برنامه ی دلخواه شما در این فهرست نبود، از گزینه ی Settings می توانید به پشتیبانی از Dark Mode پی ببرید. بسیاری از برنامه ها ازجمله Wikipedia ،Instapeper ،Pocket ،IMDB ،Waze و بسیاری از دیگر اپلیکیشن های آب و هوایی از این ویژگی پشتیبانی می کنند. وب سایت های تاریک به ندرت پیدا می شوند؛ اما افزونه ی مرورگرها، مثل Dark Mode یا Dark Theme برای کروم، بسیاری از وب سایت های مدنظر شما را می توانند تغییر دهند. دارک مودها کاملا فراگیر نیستند؛ اما محبوبیت آن ها در یکی دو سال گذشته افزایش پیدا کرده است.
آموزش فعال سازی تِم تیره در نسخه جدید کروم
در نسخه ی جدید کروم و درکنار برخی امکانات جدید، برای کاربران ویندوز ۱۰ امکان استفاده از dark mode هم فراهم شده است.
به نقل از زومیت، کروم ۷۴ به تازگی و رسماً برای کاربران ویندوز، لینوکس و Mac معرفی شد. در این نسخه از کروم به کاربران ویندوز ۱۰ این اجازه داده می شود که بتوانند از حالت تاریک (dark mode) استفاده کنند. یک ماه پیش این حالت تاریک در کروم ۷۳ برای سیستم عامل Mac معرفی شده و برای کاربران قابل دسترس شده بود.
با اینکه گوگل قابلیت dark mode را برای کاربران ویندوز فعال کرده است، اما هنوز به همه ی کاربران کروم اجازه استفاده از آن را نداده است. به گفته ی یکی از مدیران تیم توسعه ی کروم، این امکان برای گروه کوچکی از کاربران راه اندازی شده و در آینده به طور گسترده در دسترس قرار خواهد گرفت. اما اگر شما از آن دسته افرادی هستید که نمی خواهید منتظر بمانید تا تم تیره برای همه فعال شود، می توانید از یک میانبر استفاده کنید:
۱. آیکون میانبری (روی دسکتاپ) را که از آن برای باز کردن کروم استفاده می کنید بیابید و با کلیک راست، بخش properties را باز کنید.
۲.عبارت “force-dark-mode–” را به انتهای بخش target location اضافه کنید. مثال:
“C:\Program Files (x86)\Google\Chrome\Application\chrome.exe” –force-dark-mode
۳. حالا اگر کروم را باز کنید، dark mode فعال خواهد شد. اگر معمولاً کروم را از نوار وظیفه یا منو استارت باز می کنید، لازم است آن را از تسک بار Unpin کرده، میان بر کروم را به دسکتاپ اضافه کنید و عملیات بالا را انجام دهید و سپس دوباره آن را در بخش مورد نظر خود پین کنید تا بتوانید از این ویژگی استفاده کنید.
پیش از این کروم چند بار برای ایجاد تم تیره امکاناتی فراهم کرده بود، اما نسخه ی کنونی از قابلیت رسمی تم تیره برخوردار است و در نتیجه باعث می شود با فعال سازی آن منو های مربوط به نیز با این حالت هماهنگ شوند و در نتیجه شما می توانید فهرست دانلود ها را به راحتی بخوانید.
کروم ۷۴ ویژگی های دیگری هم دارد که البته به اندازه ی تم تیره جذاب نیستند. به عنوان مثال حالت های انیمیشنی کروم قابل غیرفعال سازی هستند. قابلیت دیگر، وجود پرچمی است که باعث می شود وب سایت ها نتوانند کاربران را در حالت ناشناس (Incognito Mode) شناسایی کنند.
شما می توانید کروم ۷۴ را از وب سایت گوگل دانلود کنید. اگر در حال حاضر از کاربران کروم هستید از مسیر Help >About Chrome نیز می توانید نسخه ی جدید را دریافت کنید.
حافظه رم DDR5: سرعت بیشتر، مصرف انرژی کمتر
حافظه رم DDR5 دو برابر سریع تر از حافظه رم DDR4 است، با این حال انرژی بسیار کم تری مصرف می کند. درباره این رم ها چه می دانیم؟
به نقل از زومیت، نسل پنجم حافظه های DDR که DDR5 نامیده می شود؛ نسل جدید حافظه با دسترسی تصادفی (RAM) است. گفته می شود نسل جدید مموری DDR سرعت بالاتر و مصرف انرژی کمتری نسبت به ماژول های DDR4 خواهد داشت. این موضوع چه اثری روی رایانه های شخصی دارد؟
عملکرد DDR5
شرکت کره ای اس کی هاینیکس (SK Hynix) که توسعه DDR5 را در دستور کار خود دارد، گفته است چگالی و سرعت این حافظه رم جدید دو برابر حافظه های DDR4 خواهد بود. یک مدل ۳۲ گیگابایتی رم های DDR5، چگالی یکسانی با مدل ۱۶ گیگابایتی DDR4 خواهد داشت؛ درحالی که کارایی آن تقریبا دوبرابر است.
پهنای باند حافظه رم DDR5-3200 در مقایسه با رم های DDR4-3200 حدود ۱/۳۶ برابر خواهد بود؛ هر چند انتظار می رود سرعت انتقال اطلاعات در این تراشه های DRAM، پهنای باندی معادل 4800MT/s داشته باشد که ۱/۸۷ برابر حافظه رم DDR4-3200 است. بالاترین ظرفیت رم های DDR5 به طور استاندارد، 6400MT/s است، اما برخی طرح ها ازطریق اورکلاک (Overclock) می توانند به مقادیر بالاتری هم دست پیدا کنند.
اس کی هاینیکس روی ماژول های DDR5ا کار کرده است که می توانند به ازای هر تراشه ظرفیت (۲ گیگابیت) ۱۶ گیگابیت داشته باشند. این شرکت با کاهش ولتاژ این حافظه ها از ۱/۲ به ۱/۱ ولت و همین طور استفاده از پروسه 1Ynm، مصرف انرژی را در مقایسه با حافظه های رم DDR4 کاهش داده است. ماژول DDR5 از نرخ تبادل ۶/۶ گیگابیت بر ثانیه به ازای هر پین (pin) پشتیبانی می کند.
دیگر مزایای RAM DDR5 عبارت اند از:
- دو کانال ۴۰ بیتی مستقل به ازای هر ماژول
- بهبود کارایی کامندباس (command bus)
- تقویت طرح های به روزرسانی
- افزایش بانک گروپ (bank group) برای کارایی بیشتر
در ابتدا انتظار می رود تراشه های حافظه DDR5 با ۴۸۰۰ مگا تبادل در هر ثانیه (4800MT/S)، که ۱/۸۷ برابر پهنای باند RAMهای DDR4-3200 است، وارد بازار شوند. حد نهایی ظرفیت استاندارد DDR5 تا ۶۴۰۰ مگاتبادل در هر ثانیه است؛ با این وجود، برخی شرکت های حافظه ممکن است به مقادیر بالاتر از این حد نیز دست یابند.
نوع حافظه رم سال انتشار پهنای باند(GB/s) ولتاژ(v) Pins per Ch Prefetch
SDR ۱۹۹۳ ۱/۶ ۳/۳ ۱۶۸ 1n
DDR ۲۰۰۰ ۳/۲ ۲/۵-۲/۶ ۱۸۴ 2n
DDR2 ۲۰۰۳ ۸/۵ ۱/۸ ۲۴۰ 4n
DDR3 ۲۰۰۷ ۱۷ ۱/۳۵-۱/۵ ۲۴۰ 8n
DDR4 ۲۰۱۴ ۲۵/۶ ۱/۲ ۳۸۰ 8n
DDR5 ۲۰۱۹ ۳۲ ۱/۱ ۳۸۰ 8/16n
HBM2 ۲۰۱۶ ۳۰۷ ۱/۲۵-۱/۳۵ ۲۸۶۰ 16n
GDDR6 ۲۰۱۶ ۷۲ ۱/۳۵ ۱۸۰ 16n
مقایسه انوع مختلف حافظه رم
عرضه اولین محصول DDR5 برای تبادل اطلاعات در سال ۲۰۱۹
در مارس ۲۰۱۷، سازمان JEDEC (مجموعه توسعه و صدور استاندارد برای حافظه های رم مختلف از جمله DDR5)، از ارائه مشخصات رم های DDR5 در سال ۲۰۱۸ خبر داد. در نوامبر ۲۰۱۸، اس کی هاینیکس که قبلا اعلام کرده بود رم های DDR5 تا سال ۲۰۲۰ به بازار راه خواهند یافت، از اولین ماژول رم متناسب با DDR5 رونمایی کرد.
پس از آنکه این شرکت کره ای از عرضه RAMهای DDR5 تا پایان سال ۲۰۱۹ خبر داد؛ سامسونگ و میکرون نیز اعلام کردند ماژول های مموری DDR5 را تولید خواهند کرد؛ اگرچه ممکن است کاملا مطابق با استاندارد این حافظه رم نباشد.
SK Hynix پیش بینی می کند DDR5 در سال ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ به ترتیب ۲۵ و ۴۴ درصد بازار رم را در اختیار بگیرد. مدل های به روزشده حافظه رم DDR5، ممکن است سرعت های بیشتری نیز در بازارهای مراکز داده و موبایل داشته باشند. بازار گوشی های هوشمند (شامل سامسونگ) سرعت بیشتر رم های DDR5 LPDRAM را ترجیح می دهند؛ درحالی که مشتری های مراکز داده ، خواستار تأمین نیازهای روز افزون خود به پهنای باند بیشتر هستند. در این بین، کاربران کامپیوترهای رومیزی منتظر اعلام تاریخی برای ارائه رم های DDR5 برای این رایانه ها هستند، اما این موضوع به پشتیبانی مادربردهای اصلی شرکت های AMD و اینتل (Intel) بستگی دارد. متاسفانه تاکنون هیج کدام از این دو غول دنیای تراشه و پردازنده خبری مبنی بر سازگار کردن محصولات خود با DDR5 منتشر نکرده اند.