دختران صبر، دختران انتظار. چه کسی پاسخگوی نیاز های عاطفی و زناشویی دختران معلول است

بسیاری از دختران دارای معلولیت، سال هاست که از داشتن زندگی مشترک، قطع امید کرده اند، دلیل آن هم بسیار ساده است، «معلولیت».
«پسران حتی با معلولیت های شدید هم می توانند ازدواج کنند اما برای دختران حتی معلولیت های کم هم مانعی برای ازدواج است» این گوشه ای از درددل دخترانی است که چشم انتظارند.
البته با توجه به صنعتی شدن جامعه و تغییر سبک زندگی و بالارفتن سن ازدواج شاید عوامل دیگری هم در ازدواج نکردن آنان نقش داشته باشد اما می توان معلولیت را از اصلی ترین دلایل ازدواج نکردن آنان برشمرد.
جای تعجب است که گاهی دختران معلول در موقعیت های ازدواج قرار می گیرند اما خانواده دختر حاضر نیستند دختر معلول خود را شوهر بدهند.
سیما یکی از دختران دارای معلولیت در این باره به خبرنگار ایرنا می گوید: « اغلب خانواده ها مخالف ازدواج دختران معلولشان می شوند آن هم فقط به خاطر معلولیت شان حتی اگر واقعا ببینند که می توانند کارهای زیادی انجام دهند چون دختران به خاطر شرم و حیایی که دارند نتوانسته اند در مورد ازدواج راحت با والدین خود حرف بزنند و آنها را متقاعد کنند، در این مورد مشکل دارند»
زهره یکی دیگر از دختران دارای معلولیت نیز می گوید: «تو جامعه ای که یک پسر اولین ملاک ازدواجش داشتن یک پدر زن پولدار و دختری بی نقص و زیبا باشد چه انتظاری می شود داشت که یک دختر خانم معلول بتواند ازدواج کند آن هم از نوع ازدواج موفق»
شهین دختر دارای معلولیت دیگری است که به خبرنگار ایرنا می گوید: «کسی به ما اهمیت نمی دهد، کسی ما را انتخاب نمی کند، زنان سالم حتی با مردان دارای معلولیت شدید هم ازدواج می کنند اما هیچ مردی ما دختران معلول را انتخاب نمی کند، حتی مردان معلول هم ترجیح می دهند با دختران معلول ازدواج نکنند. اگر یک دختر معلول با یک پسر معلول ازدواج کند، آن هم مشکلات خاص خود را دارد.»
* دختران معلول از امکان ارتباط عاطفی کمتر برخوردارند
محبوبه نجومیان، فعال حقوق معلولان و نماینده جامعه معلولان در این باره می گوید: متاسفانه معلولیت و محدودیت های جسمی متفاوت به دلایل متعدد از جمله تابو بودن بیماری در فرهنگ ما، نگاه اجتماعی غلط و نبود حمایت دولت ها موجب تبعیض و بی توجهی به نیازهای این قشر از جامعه شده است.
او در گفت و گو با خبرنگار ایرنا می افزاید: به طور کلی هنوز در اغلب مناطق نگاه فرهنگی و اجتماعی به زن این گونه است که او را موجودی کمتر از یک مرد می دانند و این طور تصور می کنند که زن موجودی است به مراقبت نیاز دارد و همین تنزل مقام زنان و دختران به موجوداتی ضعیف، موجب شده که از نظر قوانین و در عمل و به لحاظ حقوق انسانی گاهی نادیده گرفته شوند.
وی می افزاید: این دیدگاه و نگاه جنسیتی به زن موجب رواج و رونق چندین برابری انواع تبعیض ها و اجحاف و نابرابری های جنسیتی بر زنان و دختران معلول می شود. در حقیقت مجموعه این دو نگاه اجتماعی باعث شده تا به زن به عنوان یک موجود ضعیف نگاه می شود و اگر این موجود معلولیت هم داشته باشد وضع بدتر هم می شود.
وی ادامه می دهد: دختران دارای معلولیت، نسبت به پسران هم رده خود، از امکان و فرصت ازدواج و ارتباط عاطفی کمتری برخوردار هستند. تاسف بیشتر این است که حقوق عاطفی و احساسی آنها در خانواده ها هم نادیده انگاشته می شود و تا جایی که من اطلاع دارم هنوز فعالیت و تلاشی از سمت ارگان های مسئول برای آموزش خانواده ها برای توجه به نیاز عاطفی و روانی این دختران صورت نگرفته است.
* جوانان معلول در فضای مجازی، ظاهر خود را پنهان می کنند
این فعال حقوق معلولان می گوید: تا امروز ندیده ام که راجع به نیازهای عاطفی و زناشویی دختران به عنوان یک انسان و آسیب های احتمالی آن صحبت شود و مورد پژوهش ،مطالعه و بررسی جامعه شناسان و روانشناسان قرار گیرد.
منبع: ایرنا

3 دیدگاه دربارهٔ «دختران صبر، دختران انتظار. چه کسی پاسخگوی نیاز های عاطفی و زناشویی دختران معلول است»

  1. سلام امیر جان مطلب جالب و متأسفانه حقیقتی تلخ رو منتشر کردی. البته من نظر شخصیم رو با توجه به تجربیات اطرافیان و با توجه به شنیدههام میگم. قصد جسارت به کسی رو ندارم. ببین درسته که میگن پسران حتی معلول هم دختران معلول رو انتخاب نمیکنند, اما این بخشی از علت هست, بنظرم حداقل درباره دختران نابینا باید مهارتهاشون رو بالا ببرند تا خانواده و حتی اون پسری که قصد انتخابشون رو داره با اعتماد به نفس بیشتری انتخاب کنه. من قصد جسارت ندارم, الآن ما داریم برخی از دختران نابینایی رو که حتی یه چای ریختن ساده رو هم یا بلد نیستند یا ناقص انجام میدن, طرف رفته برام چای بریزه بجای آنکه استکان رو پر کنه فقط در قسمت انتهایی استکان به اندازه خوراک یه حشره چای ریخته. یا بتونند از پس آشپزی بربیان, البته خوشبختانه زیاد میشناسم خانمهای نابینایی رو که یه پا آشپزند اما در مقابل داریم دخترانی رو که آشپزی هم بلد نیستند, من میشناسم خانمی رو که در سن ازدواج قرار داره, اما از صبح تا شب نشسته پای لپتاپ و تو گوشش هدفون گذاشته و با این و آن چت میکنه و تازه گله هم داره که چرا کسی به خاستگاریم نمیاد؟ و جالبتر آنکه مادر همین خانم همش غصه میخوره که چرا یکی نمیاد دخترم رو بگیره؟ در مقابل برخی از دخترها هم هستند که مهارتهای لازمه رو دارند, اما جسارتاً مغرورند, و این غرور کارشون رو با مشکل مواجه میکنه. و این باعث میشه پسران نابینا به فکر ازدواجهای برون گروهی باشند. البته درسته و انکار ناپذیر نیست که مسائل اقتصادی جزو لا ینفک زندگی هست اما همین دسته اینقدر مته به خشخاش میذارند که پسرها پشیمان از انتخابشون میشن. در کل امیر جان همانطوری که در ابتدای پست هم عنوان شده دلایل متعددی برای عدم انتخاب ایشان هست. بازم ازت بخاطر نشر مطلب سپاس

    1. درود دوست عزیز. به نکات درستی اشاره کردی.
      تردیدی نیست اگر دختران معلول مثل پسران هیچ فرقی نمیکنه، هر چقدر در رفت و آمد به استقلال شخصی برسن، هر اندازه در مهارت های شخصی به استقلال فردی برسن، شانسشون برای انتخاب شدن و تشکیل زندگی مشترک بالاتر میره.
      بخشیش هم به نگاه فرهنگی به ویژه در شهرستان های کوچکتر بر میگرده.
      سپاس از بیان نقطه نظراتت.

  2. سلام،من قصد بیان تجربه شخصی خودم رو دارم،سالها قبل از این که ازدواج کنم،از یک خانمی که معلولیت از ناهیه پا داشت خواستگاری کردم.
    مادر طرف به خانواده من گفته بود که دخترم نیاز داره فردی باهاش ازدواج کنه که بتونه بهش تکیه کنه،البته من با دخترشون هم خیلی حرف زدم و اونها نسبت به توانایی های نسبی من آگاه بودن اما باز هم مخالفت میکردند،هنوز هم اون خانم متأسفانه نتونسته ازدواج کنه.
    مرسی از مطلب خوبتون.
    http://www.ir2t.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

پنج × دو =

لطفا پاسخ عبارت امنیتی را در کادر بنویسید. *