پژوهشگران آمریکایی در جدیدترین مطالعه خود اظهار کرده اند، مکمل های غذایی طبیعی خاص، توانایی جلوگیری از بیماری “دژنراسیون ماکولا” که شایع ترین علت نابینایی در افراد مسن است را دارند.
شایع ترین علت نابینایی در آمریکایی های مسن، تباهی لکه زرد یا دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) است. با این حال طبق نتایج یک مطالعه جدید، این امید وجود دارد که افراد بتوانند روند کاهش بینایی را کاهش دهند.
محققان موسسه ملی بینایی ایالات متحده آمریکا در جدیدترین مطالعه خود، با تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده طی ۱۰ سال دریافتند که نسخه اصلاح شده فرمول” AREDS۲” (که حاوی آنتی اکسیدان های لوتئین و زآگزانتین است) در کند کردن روند پیشرفت بیماری دژنراسیون ماکولا وابسته به سن موثر است.
به گفته پژوهشگران، بررسی داده های ۱۰ ساله تایید می کند که فرمول جدید ایجاد شده نه تنها ایمن است، بلکه در کاهش سرعت پیشرفت روند بیماری دژنراسیون ماکولا وابسته به سن نیز بهتر عمل می کند.
دژنراسیون ماکولا چیست؟
دژنراسیون ماکولا وابسته به سن یک بیماری تخریب کننده چشم است. تباهی لکه زرد یا دژنراسیون ماکولا شایعترین علت نابینایی در افراد مسن است. در این بیماری ماکولا یا لکه زرد تخریب می شود. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است که برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است. هنگامی که فردی به دژنراسیون ماکولا وابسته به سن مبتلا می شود، سلول های شبکیه در ماکولا (بخشی از شبکیه که در دید مرکزی واضح نقش دارد) شروع به از بین رفتن می کنند. پس از مرگ مقدار قابل توجهی از سلول های شبکیه، فرد شروع به تجربه نابینایی می کند. درمان هایی برای به تاخیر انداختن یا معکوس کردن از دست دادن بینایی وجود دارد، اما هیچ درمانی برای دژنراسیون ماکولا وابسته به سن وجود ندارد.
مطالعه اولیه که در آن فرمول AREDS مورد بررسی قرار گرفت در سال ۱۹۹۶ انجام شد. پژوهشگران در آن زمان یک مکمل غذایی حاوی ۵۰۰ میلی گرم ویتامین سی (C)، ۴۰۰ واحد بین المللی ویتامین ای (E)، ۲ میلی گرم مس، ۸۰ میلی گرم روی و ۱۵ میلی گرم بتاکاروتن بود را ابداع کردند.
آنها این مکمل غذایی را بر روی افراد در معرض خطر ابتلا به دژنراسیون ماکولا وابسته به سن آزمایش کردند تا ببینند آیا این مکمل می تواند پیشرفت بیماری را از سطح متوسط به سطح دیر شروع شونده تبدیل کند یا خیر. در حالی که نتایج موثر بود، اما دو مطالعه، نگرانی هایی را در مورد استفاده از بتاکاروتن نشان دادند و پژوهشگران اظهار کردند برای سیگاری ها و کسانی که از فرمول حاوی بتاکاروتن استفاده می کنند، خطر ابتلا به سرطان ریه پس از مصرف افزایش می یابد.
“امیلی چو” (Emily Chew) نویسنده اصلی این مطالعه گفت: از آنجایی که بتاکاروتن خطر ابتلا به سرطان ریه را برای سیگاری های در مطالعه های پیشین افزایش داده بود، هدف ما در این مطالعه و در هنگام بررسی AREDS۲ ایجاد یک فرمول مکمل بود که می تواند برای هر کسی، خواه سیگاری یا غیرسیگاری موثر باشد. نتایج این داده های ۱۰ ساله تایید می کند که فرمول جدید نه تنها ایمن تر است، بلکه در کاهش سرعت پیشرفت دژنراسیون ماکولا وابسته به سن نیز بهتر است.
آزمایش دوم در سال ۲۰۰۶ انجام شد. در فرمول جدید AREDS۲ مقدار ۱۰ میلی گرم لوتئین و ۲ میلی گرم زآگزانتین جایگزین بتاکاروتن شد. لوتئین و زآگزانتین هر دو آنتی اکسیدانی هستند که فعالیت شبکیه را افزایش می دهند. این گروه از محققان افرادی را برای دریافت هر دو فرمول انتخاب کردند و ایمنی و اثربخشی آن را در کاهش سرعت پیشرفت دژنراسیون ماکولا وابسته به سن آزمایش کردند. اگرچه به دلایل ایمنی، فقط افراد غیرسیگاری یا افرادی که سیگار را ترک کرده بودند، فرمول بتاکاروتن AREDS را مصرف کردند، اما بررسی این مطالعه به مدت پنج سال ادامه یافت. پس از آن زمان، محققان دریافتند که جایگزینی بتاکاروتن با لوتئین و زآگزانتین خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش نمی دهد. علاوه بر این، فرمول جدید مکمل غذایی خطر پیشرفت دژنراسیون ماکولا وابسته به سن را تا ۲۶ درصد کاهش داد.
مطالعه جدید که توسط پژوهشگران موسسه ملی بینایی ایالات متحده آمریکا انجام شده است، ادامه کارآزمایی AREDS۲ در سال ۲۰۰۶ بود. آنها ۳۸۸۳ نفر از ۴۲۰۳ شرکت کننده اولیه را برای پنج سال دیگر پیگیری کردند تا ببینند که دژنراسیون ماکولا وابسته به سن چگونه پیشرفت کرده و آیا آنها به سرطان ریه مبتلا شده اند یا خیر.خوشبختانه، افرادی که از مکمل اصلاح شده با لوتئین و زآگزانتین استفاده کرده بودند، خطر افزایش ابتلا به سرطان ریه را نداشتند. همچنین در این افراد در مقایسه با شرکت کنندگانی که در ابتدا فرمول بتاکاروتن مصرف می کردند، ۲۰ درصد کاهش خطر پیشرفت دژنراسیون ماکولا وابسته به سن وجود داشت.
دکتر چو تأکید کرد: این نتایج تأیید کرد که تغییر فرمول از بتاکاروتن به لوتئین و زآگزانتین انتخاب درستی بود.
یافته های این مطالعه در مجله “JAMA Ophthalmology” منتشر شده است.
منبع: ایسنا.