با چشم های بسته پا به دنیا گذاشتند، اما این دو برادر کاری کردند کارستان؛ جوری که نه تنها الگوی نابینایان شدند، بلکه افراد بینا هم زندگی آنها را سرمشق خود قرار دادند. این گزارش درباره فعالیت های «بهمن و بهروز افروز» ۲برادر نابینای ساکن در محله ابوذر و درخشش آنها در مراحل مختلف زندگی است.
نابینا به دنیا آمده اند، ولی باعث نشده گوشه نشین شوند. بهروز دکترای ادبیات فارسی دارد و یکی از معلم های موفق مدارس استثنایی است. بهمن هم لباس روحانیت به تن کرده و از مبلّغ های دینی است.
زاده روستایی به نام «ایوق» از توابع شهرستان سراب هستند. ۲خواهر بزرگتر دارند که از نعمت بینایی برخوردارند. خانواده افروز به جای غصه خوردن و به انزوا بردن فرزندان شان، پابه پای آنها حرکت کرده و برای موفقیت شان خون دل های زیادی خورده اند.
آن زمان که امکانات کمی داشتند، جراحی سنگینی روی چشمان بهمن انجام دادند ولی کارگر نیفتاد. وقتی پسر دوم شان بهروز به دنیا آمد و متوجه شدند او هم نابیناست، خانه و زمین های کشاورزی خود را در روستا رها کرده و به تهران آمدند تا بچه هایشان در مدارس استثنایی درس بخوانند. خانواده افروز در محله ابوذر منطقه۱۷ ساکن شدند و از همان ابتدا مسئولیت های مختلفی به بهمن و بهروز دادند تا به شرایط زندگی با چشمان بسته عادت کنند و بتوانند در آینده گلیم خود را از آب بیرون بکشند.
الحق که این ۲برادر هم کم نگذاشتند و هیچ وقت نابینایی را بهانه ای برای کم کاری خود قرار ندادند. در کنار تحصیل، کارهای خانه را انجام دادند و مثل بچه های دیگر، در کوچه و خیابان با بچه محل هایشان مشغول بازی شدند. این ۲برادر در مدارس نابینایان درس خواندند و هر زمان با رفتار مأیوس کننده اطرافیان و سختی رفت وآمد برای رسیدن به مدرسه مواجه می شدند، پدر و مادرشان به آنها قوت قلب دادند.
سخنرانی در هیئت ها و تدریس در مدارس
بهمن افروز پس از پایان دوران مدرسه، رشته الهیات را برای ادامه تحصیل انتخاب و در کلاس های مرحوم بهجت، آیت الله دوزدوزانی، امجد و مجتهدی تهرانی شرکت کرد. لباس روحانیت پوشید و سال هاست به منبر می رود و در جلسات سخنرانی اش ده ها نوجوان و جوان منطقه شرکت می کنند. در مناسبت های مختلف هم به هیئت های علمدار، شاهزاده علی اکبر(ع) و حضرت علی اصغر(ع) می رود و سخنرانی می کند.
مجالس گرم او باعث شده تا هیئت های عشاق المهدی(ع) و فاطمیون منطقه۹ از او برای شرکت در برنامه های خود دعوت کنند و بهمن افروز یکی از سخنران های دانشگاه افسری امام حسین(ع) است.
بهروز افروز هم رشته ادبیات فارسی را برای تحصیلات دانشگاهی اش انتخاب کرد و تا مقطع دکترا ادامه داد. سال۱۳۹۵ رتبه برتر آزمون ورودی آموزش و پرورش شهر تهران را کسب کرد و یکی از معلم های مدرسه نابینایان شهید محبی است که روزگاری در آنجا درس می خواند. ۱۵۰کتاب صوتی را ویرایش کرده، داور جشنواره شعر «چامه ارغوانی» بوده و فنون رایانه را به بیش از ۲۰۰نابینای ساکن در مناطق مختلف تهران آموزش داده است. انجام طرح های تحقیقاتی مختلف برای کودکان و نوجوانان هم از فعالیت های دیگر اوست.
توجه بیشتر به حقوق معلولان
بهمن و بهروز افروز از فعالیت های انجام شده در سطح شهر برای رفاه معلولان راضی اند، اما جای آنها را در تصمیم گیری ها خالی می دانند. بهروز افروز، انجام پژوهش های علمی برای دستیابی به شهر و معابر مناسب برای معلولان را ضروری می داند و می گوید: «مدیریت شهری مناسب سازی معابر را برای آسایش معلولان انجام می دهد که جای قدردانی دارد، ولی برای رسیدن به نتایج بهتر لازم است پژوهش های علمی بیشتری انجام شود و از معلولان برای اجرای طرح های شهری نظرخواهی شود.»
او از شانه خالی کردن برخی مسئولان و نهادها در اجرای مصوبات و قوانین حامی معلولان گلایه دارد و می گوید: «حقوق شهروندی نابینایان در زمینه های مختلف نادیده گرفته می شود و بعضی از مسئولان رسیدگی به امور معلولان را جزء وظایف قانونی خود نمی دانند. نهادهای مسئول برای شانه خالی کردن از بار مالی رسیدگی به معلولان، آمار دقیقی از تعداد معلولان و نیازهای آنها جمع آوری نمی کنند و همین موضوع باعث می شود تا خدمت رسانی به این قشر از افراد جامعه به درستی انجام نشود.»
منبع: همشهری آنلاین.