یادداشت: تهدید آینده افراد معلول شاغل

اگر امروز به داد تأمین اجتماعی نرسیم، فردا بسیار دیر است. تا کنون در مورد وضعیت افراد معلول بیکار و مستمری بگیر بسیار گفته و نوشته ایم. طبعاً در شرایط سخت اقتصادی کنونی بیشترین توجه معطوف به مددجویانی است که به معنای اقتصادی کلمه، نیازمند مدد و حمایتهای اقتصادیند؛ اما متأسفانه اکنون باید از فاجعه ای خبر دهیم و ابعاد آن را بررسی و گوشزد کنیم که تهدیدی جدی برای تأمین اجتماعی و آینده آن گروه از شاغلین جامعه، از جمله افراد معلول شاغل است که به هر حال این امتیاز را دارند که شاغلند و درآمد ثابت دارند و با حد اقل معیارهای گذران زندگی، قادر به اداره زندگی خود و خانواده هایشان هستند. این افراد به نوعی بیمه گذار صندوقهای مختلف بیمه های اجتماعی، بویژه صندوق تأمین اجتماعی هستند. به بیان ساده، بخشی از حقوق خود را به منظور برخورداری از تأمین اقتصادی در دوران بازنشستگی به این صندوقها میپردازند تا پس از اشتغال و دوران بازنشستگی بتوانند زندگی خود را اداره کنند. متأسفانه به علت مدیریت غلط، منابع این صندوقها اکنون فاجعه ای در حال سر بر آوردن است که اگر امروز مدیریت نشود، فردا شاهد ضرورت حمایتهای قطره ای اقتصادی از خیل عظیم کارگران و کارمندانی هستیم که امروز بخشی از درآمد خود را به امید تأمین آینده پس انداز میکنند. بر اساس گزارشهای رسمی، صندوق تأمین اجتماعی تا پایان سال 1397 صد و هشتاد هزار میلیارد تومان از دولت طلبکار بوده است و این طلب در پایان سال 98 حد اقل به دویست هزار میلیارد تومان خواهد رسید. این امر در شرایطی است که صندوق تأمین اجتماعی ماهانه متعهد ده هزار میلیارد تومان پرداختهای مشخص برای درمان و پرداخت مستمری بازنشستگی است. این در حالی است که رئیس دولتهای یازدهم و دوازدهم وعده داد که این دولتها اقدام به پرداخت تدریجی بدهکاری خود به صندوق تأمین اجتماعی کنند. متأسفانه نه تنها این وعده محقق نشد، از قضا در بودجه سال 99 کشور نیز دولت تعهدی برای پرداخت حد اقل بخشی از بدهکاری خود به صندوق تأمین اجتماعی نسپرده است. کار به آنجا رسیده است که شرکت سرمایه گذاری تأمین اجتماعی اقدام به مزایده فروش بخشی از اموال شرکتهای تابعه خود کرده است؛ یعنی فروش سرمایه متعلق به کارگران و کارمندان به منظور هزینه کرد روزانه به جای سرمایه گذاری در بورسهای سهام و حفظ قدرت خرید سرمایه پس انداز شده شهروندانی که بخشی از دسترنج خود را به امید تأمین در آینده در اختیار تأمین اجتماعی گذاشته اند؛ البته ابعاد این فاجعه ملی است، اما در این میان باز هم افراد معلول شکننده تر و پذیرای تهدید مضاعفند؛ چون در سختی زندگی و با غلبه بر مشکلات توانسته اند شغلی به دست آورند و درآمدی ثابت، اما اکنون در معرض بازگشت به خیل عظیم مددجویانی هستند که ممکن است محتاج حمایتهای دولتی شوند. غلبه بر این فاجعه فقط از راه برنامه ریزی دولت برای نجات ذخیره آینده ساز مردم ممکن است.
منبع: ایران سپید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

4 + 6 =

لطفا پاسخ عبارت امنیتی را در کادر بنویسید. *