این صفحه، مکانی است برای انتشار نوشته هایی به قلم مخاطبان مانا. مانا هیچ ویرایش و دخل و تصرفی بر روی نوشته ها اعمال نمی کند و طبعاً مسؤولیت محتوای نوشته ها هم به عهده نویسندگان خواهد بود.
در این شماره، ابتدا نوشته ای را از عباس خاک سفیدی خواهیم خواند. او مسؤولین را مخاطب گرفته و از مشکلات نابینایان برایشان نوشته است. در ادامه هم «مبینا موسوی»، شاعر جوان نابینا، خوانندگان مانا را به یک غزل ناب و تازه مهمان کرده است. این غزل از سوی شاعر به طور اختصاصی در اختیار ماهنامه مانا قرار گرفته است.
سخنی با مسئولین
نویسنده: عباس خاک سفیدی مدیرعامل دفتر نمایندگی انجمن نابینایان ایران در سیستان و بلوچستان
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
با درود! آیا حالا که در آستانه پایان دو دوره 4 ساله خود هستید به این اندیشیده اید که برای نابینایان چه فعالیتهایی که قانون بر شما مقرر کرده است انجام داده اید؟ آیا با دستور شما وزارتخانه ها ملزم به جذب نابینایان در مراکز تلفن گردیده اند؟
جناب وزیر محترم رفاه که حامی و مجری قانون حمایت از معلولان هستید! در وزارتخانه شما برای نابینایان چه کاری انجام شده است؟ آیا این نبوده که با حذف پستهایی مانند اپراتوری تلفن و مربی تحرک و جهتیابی در اداره بهزیستی اشتغال زدایی نموده اید؟ شما که روی سایر ادارات را سفید کرده اید. در اورژانس اجتماعی یا بخش هایی نظیر مشاوره خانواده که از طریق تلفن می توانند نابینایان مشاوره دهند چه مسائلی وجود دارد که این افراد از این پست هم در اکثر مراکز بهزیستی از این عزیزان استفاده نمی کند؟
مسئول محترم سازمان بهزیستی کشور! آیا با راه اندازی مراکز مثبت زندگی که به قول خودتان کارها را تخصصی می کنید از نابینایان در این مراکز استفاده شده یا نه، فقط کسانی که از نظر شما می توانند این مراکز را اداره نمایند مشغول به کار شدند؟ آیا نابینایان می توانند مشکلات همنوع خود را درک کنند یا مِن باب مثال مرکزی که معلولین جسمی حرکتی در آن مشغول به خدمات دهی هستند مشکلات نابینایان را درک می کنند؟ جناب ریاست محترم بهزیستی کشور صرفاً با چند کتاب و مقاله نمی توانید تخصص کسب کنید. در مورد نابینایان تا کنون ثابت شده که تجربه بالاتر از علمی است که مراکز مثبت زندگی شما از نابینایان دارند.
ریاست محترم بهزیستی! متاسفانه مسئولین رده بالا به آمار اکتفا می کنند یا گزارشاتی را مطالعه می نمایند که قدری به آن آب و تاب داده اند و فکر می کنند جامعه هدف مشکلی ندارد. شما با قوانین موجود برای معلولین جسمی حرکتی مجوز واردات خودرو را داده اید که این امتیاز بزرگی محسوب می شود. درست است که مشکلات آنها زیاد است اما برای نابینایان در عوض چه امتیازی قائل شدید؟ بجز پرداخت نصفه نیمه شهریه دانشگاه که در مقطع دکترا که واقعاً ناچیز بوده و شما در رسانه ها اعلام می کنید شهریه دانشجویان را پرداخت می کنیم اما به این قسمت مساله اشاره نمی شود که چه تفاوتهایی وجود دارد.
واردات تجهیزات نابینایان هم که نیازی به گفتن نیست خودتانمرور بفرمایید. در بحث پرداخت مستمری که بعضی از نابینایان دریافت می کنند آیا به این فکر کرده اید که در رسانه ها اعلام می شود مستمری مددجویان بهزیستی چند برابر شده اما از مبلغ ناچیز اولیه سخنی به میان نمی آید.؟
اما سخنی با دو قوه مقننه و قضائیه که نظارت بر حسن اجرای قوانین را دارند! آیا به کم کاری های وزارتخانه ها در مورد معلولین بویژه نابینایان ورود کرده اید؟ در قوانین حتی معلولین به عنوان نماینده مجلس نمی توانند ثبت نام کنند بعد شعار برابری طنز به نظر می رسد. یعنی یک معلول وارد مجلس اگر بشود می تواند مثل نمایندگان رأی سفید بدهد؟ یعنی این طرح یا لایحه اجرا بشود یا نشود برای او فرقی ندارد؟ از یک معلول این کار که بر می آید.
آیا از نابینایان در مراکز تلفن خود استفاده نموده اید؟ شما هم می توانید با جذب نابینایان در مراکز تلفن باری از دوش این عزیزان بردارید.
سخنی با وزرای محترم که در ادارات خود به جای اپراتور از سیستم گویا یک طرفه استفاده می نمایید! آیا اینقدر صرفه جویی برایتان اهمیت دارد که یک فرد نابینا که در این پست می تواند بهترین خدمت را برای اداره شما داشته باشد آن را حذف کرده و کسانی که تماس می گیرند و به سیستم اداری شما وارد نیستند در پشت اپراتور گویای شما سرگردان می مانند و ناچار به مراجعه به اداره شما می گردند. مسئولین محترم اگر صرفه جویی مد نظرتان است از راه های دیگر می توانید صرفه جویی نمایید وقتی یک نابینا در اداره شما مشغول بکار می شود باری از دوش وزارت رفاه برداشته می شود و این فرد از چرخه مستمری و سایر خدمات ناچیز بهزیستی خارج می شود؛ لذا اگر کسی را جذب کردید باز هم خدمتی به یک نهاد دولتی دیگر کرده اید.
امید که اندکی بیندیشید و عمل نمایید و در رسانه ها که شعار می دهید همه ابعاد مساله را قید نمایید
شایان ذکر است که این مسائل بارها به گوش مسئولین رسانده شده اما بعمل کار برآید
مشکلات نابینایان را با مشاور مدیر کل بهزیستی کشور در امور معلولین چند سال قبل درمیان گذاشتم و همانجا هم مطرح کردم که این مشکلات در حد یادداشت است و عملی صورت نخواهد گرفت و این سخن اکنون محقق گردیده که مشاور مدیر کل بهزیستی کشور هم که در جلسات شرکت می کند صرفاً جهت یادداشت برداری در جلسات حضور می یابد و در عمل کاری صورت نمی پذیرد. در دنیا بیشترین جلسه را مسئولین ما دارند اما چه جلساتی که مشکلی حل نمی شود.
مسئولین محترم از اکثر شما خیری نیست شر مرسانید و با جلسات بیحاصل وقت خود و ما را تلف ننمایید.
در پایان به دوستان نابینا توصیه می کنم همان روال زندگی جاری است و از مسئولین امیدی نیست شاد زندگی کنید این چند صباح عمر ارزش غم ندارد.
اگر در خانه کس است یک حرف بس است.
تا درودی دیگر بدرود
غزلی تازه از مبینا موسوی، شاعر نابینا
دستِ تو بر بومِ دلم، عکسِ دو تا قو می کشد
امواجِ آغوشت مرا، این سویُ آن سو می کشد.
مجنونِ خود کردی مرا، عیسی دمِ یوسف لقا
دل شب به شب عطرِ تو را، در خواب هم بو می کشد.
سوداییِ روی تو ام، سرگشته ی کویِ تو ام
بادِ صبا چون قلب من، از هجر هوهو می کشد.
از چه دلم دزدیده ای؟ دوری ز من بگزیده ای
وا گو چه دیدی؟ کارِ دل، دارد به کو؟ کو؟ می کشد.
باز آی و هوش از سر ببر، با چشمکی کن شور و شر
چشمانِ مستت صد فسون، بر چشمِ آهو می کشد.
ای منترینم، ای تو من، عشقت چه می آید به من
خود نآمدم دنبالِ تو، عشقت! مرا او می کشد.
هستم ز جان پا بندِ تو، صیدِ تو وان لبخندِ تو
قلبم چو داوینچی تو را, خوش خنده خوش رو میکشد.
منبع: ماهنامه ی مانا.