چگونگی پذیرایی از جماعت نابینا

نویسنده: یخ نکنی نمکدون

در این مطلب، مروری خواهیم داشت بر چالش‌هایی که برای یک میزبان در مقابل مهمان نابینایش رخ خواهد داد.

در ابتدا باید بگویم که اصلاً چه کاریست در این همه گیری کرونا شما بخواهید مهمان داشته باشید یا به مهمانی بروید. خب بنشینید در خانه‌هایتان دیگر! با این حال، همانطور که کشیدن سیگار ضرر دارد و در صورت اصرار به کشیدن آن باید باکیفیتش را استعمال کنید، اگر در این بازار داغ کرونا اصرار به مهمان داشتن یا مهمان شدن دارید، و اگر مهمانتان فردی نابیناست، ممکن است لازم باشد برای بهتر پذیرایی کردن از این مهمان عزیزتان، نکاتی را بدانید و رعایت کنید تا هم شما و هم مهمانتان دچار مشکل نشوید.

قبل از هر چیز، این مهم است که مهمان شما چندمین بارش است که به خانهٔ شما می‌آید. اگر اولین بارش است، شاید لازم باشد زمانی که ایشان به مقابل در ساختمان شما می‌رسد، شما نیز دم در ساختمان رفته، و ایشان را تا مقابل واحد آپارتمان خود راهنمایی کنید. چرا که مورد داشته‌ایم دوستان نابینا، به جای رفتن به واحد دوستشان، وارد واحدهای همسایه شده و البته انصافاً بعدها که از ایشان پرسیدیم، حسابی هم بهشان خوش گذشته بوده. حالا این که این خوش گذشتن در چه سطح و از چه نوعی بوده دیگر اینجا قابل عنوان کردن نیست.

بهتر است جای قرار دادن کفش و آویزان کردن کت احتمالی مهمان نابینای خود را به او نشان دهید یا خودتان کت را از او گرفته و آویزان کنید. در غیر این صورت احتمال آویزان شدن کت روی آیفون منزلتان نیز وجود دارد.

اگر مهمان نابینای شما به محیط داخل منزل شما اشراف ندارد، او را تا جایی که باید بنشیند همراهی کنید و در طول مهمانی اگر لازم بود به سرویس برود او را هدایت کنید. البته تا دم در سرویس ها! داخل نروید زشت است. یادمان است زمان انجام آزمایش جهت مزدوج شدن، مسئول آزمایشگاه از ما پرسید که قادر به انجام کار هستیم یا نه؟ ما نیز تصمیم گرفتیم دستش بیندازیم و گفتیم کارمان تمام شد صدایش می‌کنیم تا ما را بشوید و بیچاره قبول هم کرد.

راه دیگرش این است که همان ابتدای کار تمام نقاط کلبهٔ درویشی خود را به مهمان نابینای خود نشان دهید تا با محیط خانهٔ شما آشنا شود. در غیر این صورت خون تمام تجهیزات داخل منزل، به خصوص شکستنی‌هایش پای خودتان است.

بهتر است هر آنچه که جهت پذیرایی از مهمان نابینای خود در نظر گرفته‌اید را خودتان روی میز مقابل او برایش قرار دهید. البته برای برداشتن چای شاید مشکل خاصی برایش پیش نیاید و با لمس سینی، استکان چای را پیدا کرده و بردارد. اما وای از آن روزی که مثلاً بخواهید شیرینی آن هم از نوع تر به او تعارف کنید. در اینجا یا با زبان خوش خودتان برایش شیرینی بگذارید، یا مجبور است داخل جعبه را لمس کند و در این صورت ممکن است دستش روی تعداد زیادی از شیرینی‌ها برود و هم شیرینی‌ها به هم می‌خورند و آلوده می‌شوند و هم انگشتان مهمان شما به معجون بسیار خوش طعمی از مواد مختلف تبدیل می‌شود. برای تعارف کردن میوه هم یا خودتان داخل ظرفش با سلیقهٔ خودتان میوه بگذارید، یا به او بگویید که در ظرف میوه چه میوه‌هایی وجود دارد و به انتخاب او خودتان برایش میوه‌های مورد نظرش را بگذارید. در غیر این صورت، فاجعهٔ شیرینی‌های تر، البته با شدت کمتر رخ خواهد داد. یا اینکه ممکن است با لمس میوه‌ها آنهایی که کروی هستند از داخل ظرف میوهٔ شما به بیرون پرتاب شوند و در نتیجه شما باید دور منزل میوه‌هایتان را دنبال کنید تا جلوی فرارشان را بگیرید.

بهتر است سر سفره، ماست، سالاد، سوپ و برنج و امثال اینها را خودتان برای مهمان نابینایتان بکشید. در غیر این صورت، او باید همهٔ اینها را در ظرف اصلی آن تا حدی لمس کند و بعد به داخل ظرف خود منتقل کند. همچنین باید موقعیت دقیق ظرف خورش را نسبت به بشقاب برنجش به او نشان دهید تا یک وقت به جای خورش روی برنجش مثلاً سوپ نریزد. نوشیدنی را خودتان برایش بریزید و لیوان را ترجیحاً بالای بشقابش بگذارید و محل دقیق قرار گرفتنش را به او نشان دهید. وگرنه احتمال تبدیل شدن سفرهٔ شما به یک دریاچهٔ کوچک و نقلی بسیار وجود دارد.

اگر شما فردی نابینا را به یک مهمانی شلوغ دعوت کرده‌اید، سعی کنید توجه کافی را همسان با سایر مهمانان به او نیز داشته باشید و خودتان و سایر مهمانها طوری رفتار کنید که مهمان نابینای شما در مهمانی تنها و بی همصحبت نماند. در غیر این صورت یک وقت خدای نکرده با گوشی می‌رود در فضای مجازی و غرق محیط ناسالم آن می‌شود ها! در نتیجه صدای صفحه خوانش ممکن است زیاد باشد و سرتان درد بگیرد و  ممکن است قرص سردرد در منزل نداشته باشید و در نتیجه این اشتباه شوخی بردار نیست. خب مهمان دعوت می‌کنید که با او حرف بزنید دیگر! مجسمهٔ زینتی که نیاورده‌اید!

در پایان جا دارد از تمام میزبانان گرامی که در امر خطیر پذیرایی از نابینایان مشارکت دارند نهایت تشکر و قدردانی را داشته باشم. چرا که اگر چگونگی پذیرایی از مهمان نابینا را ندانید، ممکن است مشکلاتی برایتان پیش بیاید و بنشینید و گریه کنید. اینجاست که شاعر می‌گوید:گریه نکن زار زار،می‌برمت لاله زار،

می‌فروشمت چهار زار.

در پایان، از اینکه این مطلب نسبتاً بیمزه و البته آموزنده را خواندید، از شما تشکر می‌کنیم. لطفاً برای اینکه ما بفهمیم همه چیز را درست یاد گرفته‌اید یا نه، آدرس و شماره تماس خود را برای ما بفرستید تا حضوراً خدمت رسیده و انواع تست‌ها را از شما بگیریم و گواهی فارغ التحصیلیتان را با مهر برنجیمان صادر کنیم. فقط انصافاً شام قیمه ندهید که ما دوست نداریم. نسکافه نیز خیلی دوست داریم و کیوی را هم با پوست می‌خوریم. یک وقت شوکه نشوید خدای نکرده. در ضمن ما متأهل هستیم و همه جا دو نفریم. گفتیم بدانید چند مهماندارید تا در این گرانی به اندازه تدارک ببینید.

امضا: یخ نکنی نمکدون.

منبع: ماهنامه ی مانا.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

19 − 17 =

لطفا پاسخ عبارت امنیتی را در کادر بنویسید. *