جودوی نابینایان و کمبینایان با کسب هفت مدال رنگارنگ، یکی از موفقترین عملکردها را در اندونزی از آن خود کرد.
کسب شش مدال انفرادی از هفت وزن، (دو طلا، یک نقره و سه برنز) کارنامه قابل قبولی را برای محمدرضا حاج یوسفزاده سرمربی تیم ملی جودو به جای گذاشت. در بخش تیمی نیز جودوکاران نابینا با صعود به فینال و شکست مقابل کره جنوبی، عنوان نایب قهرمانی و مدال نقره را به دست آوردند. تنها نتیجه منفی در کارنامه جودوی نابینایان، رنگ باختن طلای آنها در بخش تیمی نسبت به دوره گذشته بازیهای پاراآسیایی بود. جایی که سرمربی تیم ملی نیز معتقد است بر اساس ارنج چیده شده در مسابقه فینال، انتظار میرفت ما در بخش تیمی 4 بر 3 کره را شکست دهیم که رضا غلامی در وزن -66 کیلوگرم نفس کم آورد و همه معادلات حاج یوسفزاده را به هم زد. جودوی نابینایان پیش از اعزام به جاکارتا، کم حاشیه نداشت. اعتراض برخی جودوکاران با سابقه نابینا به فدراسیون و انجمن جودو مبنی بر اوردن دو جودوکار بینا، به نوعی حساسیتها و فشارها نسبت به عملکرد جودو را افزایش داده بود. علیرضا خجسته و وحید نوری، دو جودوکاری بودند که تا سال جاری، در مسابقات جودوی افراد بینا شرکت میکردند و حضورشان در بخش نابینایان، برای کسانی که سالها در این رشته فعالیت داشتند، پذیرفتنی نبود. علیرضا خجسته حتی در بازیهای آسیایی جاکارتا نیز شرکت کرد و با قانونی که در مسابقات جهانی جودوی نابینایان حدود یک ماه پیش در باکوی آذربایجان وضع شد، دیگر نتوانست در مسابقات پاراآسیایی حاضر شود. تنها سه روز مانده به اعزام تیم، علی عباسنژاد جایگزین وی شد و جالب آنکه تنها در همین وزن -74 کیلوگرم که یوسفزاده بر روی مدال طلای خجسته حساب زیادی باز کرده بود، نتوانستیم در بخش انفرادی مدالی کسب کنیم. البته به طور کل، چنانچه در بالا اشاره شد، عملکرد ما در بخش انفرادی با کسب دو نشان طلا به وسیله وحید نوری در وزن -90 و احسان موسینژاد در -100 کیلوگرم، یک نقره محمدرضا خیر الهزاده در +100 کیلوگرم که با ناداوری میتوانست آن هم طلا باشد، و سه برنز میثم بنیطباأ در -60، رضا غلامی در -66 و امید جعفری در -81 کیلوگرم، مثبت ارزیابی میشود. چرا که در بخش انفرادی در بازیهای 2014 اینچئون، تنها موفق به کسب سه مدال نقره و سه نشان برنز شده بودیم. تیم ملی جودوی نابینایان کمتر از سه هفته دیگر مسابقات جهانی پرتغال را در پیش دارد و به گفته یوسفزاده، هنوز مشخص نیست تیم با ترکیب کامل به این رقابتها اعزام میشود یا نه. آنچه که در مصاحبه با اعضای تیم ملی جودو همگی بر آن متفق القول بودند، نیاز مبرم به برگزاری کمپهای مشترک برونمرزی در راستای افزایش تجربه است. اردوهایی که به ظن سرمربی تیم ملی جودوی نابینایان، برگزاری آن در کشورهایی مثل آذربایجان، ارمنستان و تاجیکستان، هزینه چندانی را به دنبال ندارد.
منبع: ایران سپید
pactos.net