در شماره ی پیشین رصد، قدری با ساختار ACB یا شورای نابینایان آمریکا و نحوه ی شکلگیری چنین نهادی آشنا شدیم و حالا، بیشتر می خواهیم به فعالیت های این شورا بپردازیم.
مثل دو نهاد دیگرِ آمریکایی که پیشتر در همین ستون در موردشان گفتگو کردیم، شورا هم یک نشریه ی ماهانه را منتشر می کند.
«Braille Forum»،
نام این ماهنامه است. مطالب این نشریه، حوزه های متنوعی را در بر می گیرد.
از مسائل صنفی گرفته تا اخبار تکنولوژی و از اخبار پیگیری حقوق نابینایان تا لیست مشترکانی که در طول ماه گذشته از دنیا رفته اند.
این نشریه
به شکل رایگان در اختیار نابینایان قرار می گیرد و علاقمندان می توانند از میان فرمت های TXT, BRF یا DOC یکی را انتخاب کنند. در مورد فرمت DOC هم البته نیاز مخاطبان کم بینا هم در نظر گرفته شده و این دسته از کاربران می توانند فایلی را دانلود کنند که تمام تنظیمات متناسب افراد کم بینا در آن دیده شده است.
فرمت BRF هم که در حقیقت همان پسوندی است که می توان بر روی دستگاه های نمایشگر بریل از آن استفاده کرد، یا به کمک چاپگر های بریل، نسخه ی کاغذی از آن تهیه کرد.
اعطای انواع و اقسام بورسیه های مختلف هم از جمله ی سایر خدماتی است که در ACB انجام می پذیرد.
نابینایان، در سنین و مقاطع مختلف، می توانند از این بورسیه ها استفاده کنند تا در دوره های مختلف آموزشی، اعم از دوره های آکادمیک یا آزاد شرکت کنند و به این واسطه، بتوانند آموخته ها و اندوخته هایشان را در اختیار سایر نابینایان قرار دهند.
یکی دیگر از فعالیت هایی که ACB متولی آن است و تقریباً در دنیا بی نظیر است، اداره ی یک رادیوی مختص افراد نابینا و کم بینا است. رادیویی که برنامه های مختلفی را شامل می شود.
«ACB Radio»،
سال ها است که در میان نابینایان آمریکایی و شنونده های بین المللی خود مشغول فعالیت است. نابینایان مسلط به رایانه می توانند از طریق اینترنت شنونده ی برنامه هایش باشند و دیگرانی که رایانه نمی دانند هم از راه تلفن، به راحتی به برنامه های مورد علاقه شان گوش می دهند.
«Main Menu»،
نام یکی از محبوب ترین برنامه های ACB Radio است که بیشتر مسائل حوزه ی تکنولوژی را در بر می گیرد و مخاطبانش را با اخبار این عرصه میزبانی می کند.
«cooking in the dark»
هم از دیگر برنامه های پر طرفدار این رادیو است که به طور تخصصی به موضوع آشپزی در میان نابینایان می پردازد. البته دانستن این نکته خالی از جذابیت نیست که کاربران الزامی برای همراه شدن با برنامه ها در زمان پخش زنده ندارند و امکان دانلود برنامه های مورد علاقه شان در قالب Podcast هم در
وبسایت رادیو
تعبیه شده است.
ACB یکی از مهم ترین رسالت های خود را لابی با مؤسسات و نهاد های مختلف و ترغیب آنها برای به رسمیت شناختن حقوق افراد نابینا می داند. در همین راستا، تا به حال توانسته اتفاقات خوبی را در این حوزه رقم بزند.
با دانشگاه های مختلفی وارد مذاکره شود تا فاکتور های دسترسی نابینایان به اطلاعات را مد نظر قرار دهند.
ناشران مختلف آثار تصویری را مجاب کرده تا محتوای ویدئویی را که منتشر می کنند، با توضیح صوتی همراه کنند، یا شرکت های مختلف تاکسیرانی را وا داشته تا علاوه بر ایجاد دسترسی در نرم افزار های سفارش تاکسی، آموزش های لازم جهت نحوه ی برخورد با مسافر نابینا را در اختیار راننده هایشان قرار دهند.
همه ی این فعالیت ها، در بستری کاملاً شفاف در این شورا در حال انجام است. چیزی که شاید برای نابینایان ایرانی یک رؤیا به حساب بیاید این است که بتوانند بر عملکرد مالی انجمنی که در آن عضویت دارند، نظارت دقیق داشته باشند.
این، کاری است که اعضای ACB به راحتی قادر به انجام آن هستند.
چرا که مثلاً در صفحه ای شبیه به
این،
مخاطبان این امکان را دارند که نه تنها شرح فعالیت های شورا در طول یک سال، بلکه مشروح رفتار های اقتصادی این شورا در طول سال را هم مشاهده کنند و در صورت نیاز، از مسؤولان شورا توضیح بخواهند.
شرکت Google را شاید بشود اصلی ترین حامی شورای نابینایان آمریکا به حساب آورد.
این شرکت، افزون بر حمایت مالی، در پروژه های مختلف مربوط به دسترسی افراد نابینا به فضای مجازی هم از کارشناسان ACB مشاوره دریافت می کند.
در کنار Google، مراکز نام آشنای دیگری هم هستند که از شورای نابینایان آمریکا حمایت می کنند. از آن جمله می توان این اسم ها را نام برد: Vanda که یک مجموعه داروخانه ی زنجیره ای است و شورا توانسته به کمک این شرکت، طرح نسخه های پزشکی دسترس پذیر برای نابینایان را در سطح آمریکا پیاده کند.
Microsoft، Verizon و Uber نیز از دیگر حامیان ACB محسوب می شوند.
اگر دوست دارید ACB را از راه facebook رصد کنید، صفحه فیس بوکشان
اینجا است
و اگر اهل توئیتر هستید، حساب توئیترشان هم
این است.
ACB یکی از بهترین الگو هایی است که می شود برای انجمن هایی مثال زد که با مدیریت خودِ نابینایان و برای نابینایان فعالیت می کند. بنا بر این، دنبال کردنِ برنامه هایش، برای هر کسی که می خواهد در حوزه ی نابینایان کار کند، شاید مصداق بارز کاری باشد که از نان شب هم ضروری تر به حساب می آید.