مرور برخی از رفتارها با افراد نابینا می تواند زندگی بهتری را برای این افراد رقم بزند برخی رفتارهایی که موجب آزردگی خاطر آنها نشود و یا در جهت کمک به آنها باشد نه ایجاد مانع بیشتر.
برخی از دستور العمل های سازمان بین المللی گردشگری برای رفتار بهتر با یک فرد نابینا یا کسی که دچار آسیب بینایی شده به مناسبت روز جهانی نابینایان بدین شرح قابل مرور است:
افراد نابینا یا دچار اختلال بینایی همیشه به کمک نیاز ندارند اما اگر یک عضو از کارکنان کاری انجام دهد، او باید بگوید که چه کسی است و به فرد دیگر اجازه دهد بداند ایشان با آنها صحبت می کنند و برای کمک پیشنهاد می کنند.
شما هرگز نباید بدون اینکه در ابتدا سوال کنید که چگونه این کار را انجام می دهید، کمک کنید. شما باید با شخص نابینا به طور مستقیم با لحن صدای طبیعی صحبت کنید. برای روشن شدن این که شما با آن فرد صحبت می کنید، می توانید آن ها را به روی آرامی روی بازوی خود لمس کنید.
اگر آنها تصمیم دارند روی یک میز بنشینند، شما باید دست نابینا را به پشت صندلی هدایت کنید. از آنجا فرد می داند که چگونه خودش را مدیریت کند.
اگر فرد نیاز دارد غذا بخورد، کارکنان رستوران باید به آن فرد خدمت کنند و به آنها بگویند که کارد و چنگال روی میز است و موقعیت غذا در بشقاب ها را بگویند.
اگر پیشنهاد شما برای اقدام به عنوان یک راهنما پذیرفته می شود، دست نابینا را در زیر آرنج یا شانه خود، هر کدام را که ترجیح می دهند، قرار دهید. سپس دست آنها، حرکت بدن راهنما را به صورت گام های هدایت کننده دنبال می کند.
همیشه یک ایده خوب برای دادن هشدار پیشگیری از هر گونه تغییر در سطوح زمین، سطوح لغزنده، سوراخ ها و هر گونه موانع دیگر بر سر راه، وجود دارد. اگر در حال راه رفتن در یک راهرو باریک هستید که از نظر عرض فقط برای یک فرد کافی است، باید دست خود را پشت سر بگذارید به طوری که شخص نابینا بتواند دنبال کند.
برای کمک به یک نفر نابینا برای این که بنشیند آن ها را به سمت صندلی راهنمایی کنید و اجازه دهید بفهمد که آیا یک دستشویی وجود دارد یا خیر. شما باید اجازه دهید آنها بدون کمک بنشینند. به عبارت دیگر اگر شما به آنها کمک می کنید و دقیقاً مطمئن نیستید چه کاری باید انجام دهید پس باید بپرسید.
هنگامی که شما مسیرهایی را به نابینا می دهید به اندازه ممکن روشن و مشخص باشد و ترجیحاً فاصله ها را به متر به آنها بدهید. علائم و فاصله ها در پارک توسط افراد نابینا تجدید نظر و ارزیابی می شوند.
اگر قصد دارید با یک فرد نابینا قدم بزنید، دست های او را نگیرید، بگذارید آنها دست های شما را بگیرند. شخص نابینا از طریق حرکات بدن شما می داند چه وقت موانعی در راه وجود دارد و آنها چه نوع موانعی هستند.
رأی جلوگیری از هر گونه شگفتی ناخوشایند، ممکن است نابینایان ترجیح دهند نیمی از گام را پشت سر راهنما راه بروند.
اگر شخص نابینا دارای اختلال شنوایی است، با صدای بلندتر از صدای معمول صحبت کردن بی معناست.
اگر نابینا سگ راهنما دارد سعی نکنید که به سگ ضربه بزنید. مهم نیست که چقدر وسوسه انگیز است که این کار را انجام دهد، زیرا کار یک سگ راهنما هدایت صاحبانی است که نمی توانند ببینند. شما هرگز نباید یک سگ راهنما را از کارهایی که باید انجام دهد؛ منحرف کنید.
هرگز عصای سفید نابینا را بدون اجازه اش از او نگیرید زیرا یک منبع اساسی برای اطلاعات اوست.
هنگامی که شما یک محل را ترک می کنید همیشه باید اجازه دهید به فرد نابینایی که همراهی اش می کنید تا واقعیت را بداند. اگر افراد نابینا از شما به خاطر این که با صدای آهسته اطلاعاتی را درباره چیزهایی مانند ویژگی های مکانی که در آن هستند، یا افرادی که با آنها هستند، که نمی توانند ببینند می گوئید از شما قدردانی می کنند.
به یاد داشته باشید موارد زیر را رعایت کنید:
همیشه به یک نابینا بگویید شما که هستید.
اگر افراد نابینا مردد هستند و یا اگر شما نوعی مانع را مشاهده می کنید به آنها پیشنهاد کمک دهید.
همیشه دست خود را به آنها بدهید اما هرگز دست آنها را نگیرید.
همیشه از آنها جلوتر بروید.
اگر به آنها چیزی تقدیم می کنید یا چیزی را به آنها می گوئید؛ همیشه به آنها بگویید چه چیزی است.
همیشه به طور دقیق به آنها بگویید که چیزی که به آن اشاره می کنید کجاست.
همیشه از کلماتی مانند بالا پایین چپ و راست استفاده کنید.
صحنه ها را برای آنها توصیف کنید.
همیشه به آنها اجازه بدهید بدانند چه زمانی افراد جلسه ای را ترک می کنند یا دوباره می آیند.
از رها کردن هر نوع مانع در راه خانه کار یا غیره پرهیز کنید.
همیشه وقتی وسایل خانه را جا به جا می کنید به فرد بگویید.
همیشه اشیا را در یک مکان قرار دهید و اگر آنها را حرکت دادید بگذارید شخص بداند.
درب ها و پنجره ها همیشه باید بسته و یا به طور گسترده ای باز شوند.
منبع: مهر.