نویسنده: کارول کاستلانو (Carol Castellano)
مترجم: شبکه مترجمین ایران
منبع نسخه ی انگلیسی:future reflections
منبع نسخه ی ترجمه شده: محله ی نابینایان
یادداشت سردبیر:
مقدمه‌ای از کارلتون واکر: (Carlton Walker):
همیشه سفر با دوستان لذت‌بخش‌تر است و اهمیتی ندارد که با چه موانعی روبرو می‌شویم. اکنون می‌آموزیم که چگونه (راهنمایان والدین) در آریزونا (Arizona) و ویرجینیا (Virginia) با موانع مقابله کرده و برای آینده برنامه‌ریزی می‌کنند. کارول کاستلانو دبیر هیئت‌مدیره سازمان ملی والدین کودکان نابینا، (NOPBC), میزگردی با اَشلی مون، (Ashleigh Moon), رئیس سازمان والدین کودکان نابینای آریزونا؛ (Arizona Parents of Blind Children); بِث سِلِرز، (Beth Sellers), رئیس سازمان والدین کودکان نابینای ویرجینیا (Virginia Parents of Blind Children); و دُنا، (Donna), از بخش والدین ویرجینیا برگزار می‌کند.
کارول کاستلانو: میزگرد قدرت والدین (Parent Power) را همیشه دوست دارم! ما این میزگرد را سال‌ها پیش برای کمک به الهام‌بخشی و انتقال ایده‌ها درباره آنچه در ایالات خود انجام می‌دهیم راه‌اندازی کردیم. بِث، می‌شود لطفاً بحث را آغاز کنید؟ درباره آنچه در ویرجینیا رخ می‌دهد صحبت کنید.
بِث سِلِرز: اینجانب رئیس بخش «والدین ما» هستم و سه فرزند دارم که دو نفر از آنها نابینا می‌باشند. من یک دختر چهارده‌ساله و همچنین یک دختر تقریباً دوازده ساله نابینا دارم.
اینجا در ویرجینیا ما سخت تلاش می‌کنیم تا فرصت دسترسی ( مواد آموزشی) را برای فرزندانمان فراهم کنیم. اطمینان دارم که همه ما در صحنه‌های مشابه نبرد در سرتاسر همه ایالات مبارزه می‌کنیم! ما تلاش می‌کنیم تا فرزندانمان دسترسی بیشتری به خط بریل داشته باشند. ما خیلی خوش‌شانس هستیم که در خلال همه‌گیری دختر بزرگم مربی برجسته کودکان نابینای امسال، جوردانا انگِلبرستون (Jordana Engelbretsen), را به عنوان یکی از معلمان بریل خود داشت. این موهبتی بزرگ بوده است. او در یک سال به پیشرفت دخترم شتاب بیشتری داد و مشاهده کردیم که یک معلم عالی چه‌کارها که می‌تواند انجام دهد.
هدف ما این است که دسترسی برابر به خط بریل، فناوری کمکی و دروس اصلی جامع‌تر را فراهم کنیم. ما می‌خواهیم که این یک مبارزه نباشد، بلکه خواهان دریافت این موارد به صورت بی‌قید و شرط و قطعی می‌باشیم. هنگامی‌که ما در جلسه برنامه آموزش فردی (IEP) شرکت می‌کنیم، نباید درباره اینکه کودک نیازمند دسترسی برابر می‌باشد مجبور به بحث و استدلال شویم. این دسترسی باید بی‌قید و شرط و قطعی باشد! ما نباید برای انجام این امر مجبور به صف‌آرایی شویم! ما نباید به منظور دریافت بیش از سی‌دقیقه برنامه آموزشی در هفته از تی‌وی‌آی (TVI) برای کودکانمان، مجبور به مبارزه شویم، در حالی که کودکان بینا برنامه سوادآموزی روزانه دارند.
کارول: خیلی‌ممنون، بِث. در حال حاضر و در آینده امیدوارید که چه نوع فعالیت‌هایی داشته‌باشید؟
بِث: هرچند بخش «والدین ما» کوچک است، خانواده‌های ما دارای فرزندانی در رده‌های سنی مختلفی هستند. ما نوزادان و همچنین کودکانی داریم که خارج از مدرسه می‌باشند. بعضی از بچه‌های بزرگسال ما دارای معلولیت‌های متعددی هستند که والدین آنها با ما ارتباط برقرار می‌کنند، حتی‌اگر این کودکان در این مرحله در مدرسه نباشند.
ما سعی می‌کنیم همه سنین را در آموزش‌هایمان بگنجانیم. در تلاشیم که آموزش‌هایی را در زمینه توسعه برنامه آموزش فردی و همچنین آموزش‌هایی در زمینه خدمات جبرانی برای آثار ناشی از کووید ارائه دهیم. تلاش می‌کنیم که همه مردم را به عضویت خانواده فدراسیون ملی نابینایان (NFB) درآورده و به خانواده‌ها کمک کنیم تا در همه مراسم خیریه این فدراسیون شرکت داشته‌باشند. سعی داریم تا گرد‌همآیی‌های اجتماعی برای کمک به شبکه خانواده‌ها برگزار کنیم.
ویرجینیا ایالتی بزرگ با اجتماعی متنوع است. بسیاری از خانواده‌ها، مانند خانواده من، متوجه این امر می‌شوند که تنها خانواده‌ی دارای کودکان نابینا در یک منطقه جغرافیایی هستند. کودکان من با سایر نابینایان در ارتباط نیستند، مگر اینکه به کنوانسیون فدراسیون ملی نابینایان برویم. ارتباط از طریق شبکه‌های مجازی یا یک ساعت رانندگی برای دورهمی با خانواده دیگری که کودک نابینایی دارد واقعاً برای ما بسیار حائز اهمیت است. درحال‌حاضر، تمرکز ما روی خدمات مدرسه و گرد‌همآیی‌های اجتماعی است.
کارول: بسیاری از مردم نمی‌دانند که نابینایی در کودکان به‌جز ناشنوایی نادرترین نوع معلولیت است. درحقیقت، افراد زیادی را در اطرافمان نمی‌شناسیم که مانند ما باشند. شاید احساس کنیم که تعداد چنین افرادی زیاد است چون یکدیگر را می‌شناسیم، اما در واقع، در شهر یا مدرسه محل زندگی‌مان اغلب تنها هستیم. از شما به خاطر کاری که انجام می‌دهید سپاسگزارم!
دُنا، می‌خواهیم نظرات شما درباره آنچه در ایالتتان می‌گذرد را بشنویم.
دُنا: پیش از هر چیز، می‌خواهم از بابت فرصتی که به ما داده‌اید تا در وبینارهای سومین پنجشنبه سازمان ملی والدین کودکان نابینا (NOPBC Third Thursday Webinars) شرکت داشته‌باشیم تشکر کنم. آنها بسیار سرگرم‌کننده هستند! ما در سومین پنجشنبه هر ماه در ساعت 7 بعد از ظهر منطقه زمانی شرقی با هم ملاقات می‌کنیم. ماه گذشته ما جلسه‌ای عالی با باربارا چیدل، (Barbara Cheadle), کارول کاستلانو، (Carol Castellano), و برایلی اُکُنور (Briley O’Connor) داشتیم و درباره نحوه انتخاب کتاب‌های کودکان با شخصیت‌های مثبت نابینا و استفاده از آنها در کلاس و در خانه گفتگو کردیم. امیدواریم که ویدیوی ضبط‌شده از جلسه را به‌زودی در وبسایتمان بارگذاری کنیم. شما می‌توانید اطلاعات مربوط به سمینارهای‌مان را در صفحه وب سازمان ملی والدین کودکان نابینا مشاهده کنید.
من اقدامات شخصی خود را از سطح مدرسه محلی به سطح منطقه‌ای تغییر داده‌ام. دانستن اینکه واقعاً چگونه کارها در سطح منطقه‌ای انجام می‌شوند بسیار آگاهی‌بخش است. منطقه ما در شهرستان فِرفَکس، (Fairfax County), انجمن اولیا و مربیان آموزش استثنائی‌ای (PTA) معروف به سِپتا (SEPTA) دارد. از میان شرکت‌کنندگان در اینجا تعدادی از اسامی را می‌شناسم که از شهرستان فِرفَکس هستند. اگر اهل شهرستان فِرفَکس هستید، دوست دارم شما را برای ملحق‌شدن به انجمن اولیا و مربیان آموزش استثنایی تشویق کنم. ما به نظرات شما نیاز داریم! من از کارکردن با آنها چیزهای زیادی آموختم.
درحال‌حاضر طرح‌های ابتکاری بسیار مهمی در زمینه آموزش سواد پایه اولیه در سرتاسر کشور اجرا می‌شود و حضور والدین کودکان نابینا و کم‌بینا در انجمن اولیاء و مربیان بسیار حائز اهمیت است. ما باید درباره دسترس‌پذیری در سطح طراحی صحبت کنیم؛ زیرا این برنامه‌های جدید آموزش سواد پایه اولیه تصویب شده‌اند. اگر این برنامه‌ها دسترسپذیر شوند، می‌توانند برای فرزندان ما بسیار مفید باشند. هر روشی را که برای تحصیل انتخاب کنید، خواه تحصیل در مدرسه دولتی، مدرسه خصوصی یا تحصیل در خانه، این امکان برای شما وجود دارد که در انجمن اولیاء و مربیان (PTA) منطقه خودتان عضو شوید. شما می‌توانید در جلسات شرکت کنید، در کمیته‌ها فعالیت داشته‌باشید و نماینده دولت محلی باشید. این امر می‌تواند در آگاه کردن مسئولین دست‌اندرکار درمورد آنچه مورد نیاز است بسیار موثر باشد. گاهی با افرادی روبرو می‌شویم که از اتفاقات باخبر هستند، اما نمی‌خواهند آن را بپذیرند. البته، افراد بسیار بسیار زیادی وجود دارند که واقعاً مطلع نیستند. همانطور که کارول اشاره کرد، از آنجا که نابینایی معلولیتی با شیوع کم می‌باشد، احتمالا مردم نمی‌دانند که چگونه باید کمک کنند.
در نهایت، ما برای آموزش کد نِمِث بریل (Nemeth Braille Code) به تازگی اقدامات جدیدی را در ویرجینیا آغاز کرده‌ایم. کارلتون واکر فوق‌العاده ما مجموعه‌ای از منابع شگفت‌انگیز در این موضوع تألیف کرده است. از میان پنجاه ایالت، چهل‌وسه ایالت برای آموزش ریاضیات از کد نِمِث بریل استفاده می‌کنند. ویرجینیا یکی از هفت ایالتی است که از یو-ای-بی (UEB) خط بریل بریتانیا (United English Braille) برای آموزش ریاضیات استفاده می‌کند.
کد نِمِث تنها سیستمی است که به کودکانمان امکان دستیابی کامل به سطوح بالای ریاضی و همچنین دسترسی به بخش‌های ریاضیات آزمون‌های پیشرفت تحصیلی از جمله، آزمون مقدماتی استعداد تحصیلی، (PSAT), آزمون استعداد تحصیلی (SAT), و آزمون تیزهوشان (AP exams) فراهم می‌کند. در ویرجینیا به بعضی از بچه‌ها گفته می‌شود در آزمون تیزهوشان که برای آن تلاش زیادی کرده‌اند شرکت نکنند، صرفا به این دلیل که دستورالعمل نِمِث که امکان دسترسی به این آزمون را برایشان فراهم می‌کند را به آنها ارائه نکرده‌اند. ما در ویرجینیا کودکان نظامی داریم که کد نِمِث را در سایر ایالات آموخته‌اند. آنها مجبور هستند که در ویرجینیا از نو شروع کرده و کُد ریاضی یو-ای-بی (UEB) را یاد بگیرند.
خانواده من در حال آماده شدن برای نقل مکان به ایالت دیگری هستند که در آنجا نِمِث را به دانش‌آموزان نابینا آموزش می‌دهند. ما از مسئولین ویرجینیا برای دستورالعمل نِمِث درخواست دادیم تا به ما در آماده‌سازی کمک کنند. جواب آنها منفی بود، حتی بعد از اینکه مسئولین منطقه را از مسئولیت‌های تعریف‌شده در پیمان نظامی میان‌ایالتی (Military Interstate Compact) آگاه کردیم.
بی‌تردید در ویرجینیا ما نیازمند حضور و نظرات والدین هستیم! و اگر در ایالات دِلیوِیر، (Delaware), مِین، (Maine), ماساچوست، (Massachusetts), کارولینای شمالی، (North Carolina), رُد آیلند (Rhode Island), یا یوتا (Utah) زندگی می‌کنید، لطفاً از آموزش کد نِمِث به‌جای یو-ای-بی در ایالت خود حمایت کنید! سپاسگزارم!
کارول: بسیار سپاسگزارم، دُنا! به نظر می‌رسد که وضعیت ویرجینیا با تلاش‌های شما دو نفر و سایر والدین در این بخش بهتر می‌شود. به تلاش‌هایتان ادامه دهید!
اَشلی‌مون از آریزونا سومین نفر از گروه ماست. در آریزونا چه می‌گذرد، و آرزوها و رویاهای شما چیست؟
اَشلی مون: از اینکه مرا دعوت کرده‌اید بسیار سپاسگزارم! بعد از شنیدن همه کارهایی که در ویرجینیا انجام داده‌اید، احساس می‌کنم که مسیری طولانی در پیش داریم! در چند سال اخیر، در بخش آریزونا با پستی و بلندی‌های بسیار زیادی روبرو بودیم.
من دختری دوسال و نیمه دارم، و سال گذشته برای ریاست شعبه والدین آریزونا نامزد شدم. تصمیم گرفتم که ریاست این بخش را به عهده بگیرم و از انتخاب شدنم به این سمت خوشحال بودم. در سالی که گذشت تلاش کردیم که مجدداً این بخش را بسازیم. ما به‌صورت مجازی کار کردیم و تلاش نمودیم که تعداد اعضای خود را بیشتر کنیم. رویدادهای مجازی برگزار کرده‌ایم که در بعضی از آنها موفق بودیم. ما در تلاش برای ایجاد چیزی بیشتر از یک شبکه هستیم.
اهداف بلندمدت ما مانند سایرین، کمک به فرزندانمان از طریق آموزش و برنامه‌ریزی برای آینده آنهاست. در حال حاضر هدف کوتاه‌مدت ما ایجاد یک شبکه برای خانواده‌ها در آریزونا است. ما خانواده‌های زیادی داریم که سایر والدین کودکان نابینا را نمی‌شناسند. بعضی از آنها با آژانس‌ها یا گروه‌هایی همکاری می‌کنند که فلسفهشان با فلسفه ما در فدراسیون کاملاً متفاوت است. سعی می‌کنیم این خانواده‌ها را به سمت خود جذب کرده و فلسفه فدراسیون را در عمل به آنها نشان دهیم. ما می‌خواهیم پتانسیل واقعی فرزندانشان را به آنها نشان دهیم.
ما چندین مراسم مجازی برگزار کرده‌ایم. محیطی باز داشتیم تا مردم یکدیگر را بشناسند. مراسمی داشتیم که در آن مقاله‌ای را از بریل مانیتور (Braille Monitor) خواندیم و درباره آن به گفتگو پرداختیم. اخیراً کارگاه خط بریل را برای والدینی که به یادگیری خط بریل علاقه‌مند بودند برگزار کردیم. تعدادی از والدین در این کارگاه علاقه‌مند به راه‌اندازی یک گروه مطالعاتی هستند تا بتوانند باهم خط بریل را یاد بگیرند. اینها مواردی هستند که ما در آریزونا انجام داده‌ایم.
کارول: من فکر می‌کنم در این میان، شما سه نفر آرزوها و رویاهایتان را تحقق بخشیده‌اید و چالش‌هایی را که ما به‌ویژه در این عصر مجازی با آنها روبرو هستیم برطرف کرده‌اید. همچنین به این نکته نیز اشاره می‌کنید که عصر مجازی راهی برای کم کردن فاصله جغرافیایی بین خانواده‌ها به ما می‌دهد. از شما به‌خاطر گفتگویی که امروز با ما داشتید تشکر می‌کنم! همه شما بخشی از برنامه رهبری والدین (Parent Leadership Program) هستید. از تمام والیدینی که امروز در اینجا حضور دارند دعوت می‌کنم که در سازمان ملی والدین کودکان نابینا (National Organization of Parents of Blind Children) مشارکت کرده و به ما در انجام کارهای مهم کمک کنند. سپاسگزارم!