نویسنده: «پنی دافی» (Penny Duffy)
مترجم: شبکه مترجمین ایران
منبع نسخه ی انگلیسی:Future Reflections
منبع نسخه ی ترجمه شده: محله ی نابینایان
یادداشت سردبیر:
با شدت گرفتن بحران همه‌گیری کرونا و تبدیل شدن آموزش آنلاین به راه‌حلی دراز مدت، بسیاری از والدین نگرانند که کودکان نابینایشان [در این روند] با آسیب جدی مواجه شوند. با این حال، همان طور که پنی دافی شرح خواهد داد، اگر امکانات مورد نیاز فراهم شود، دانش‌آموزان نابینا می‌توانند با آموزش از راه دور به‌خوبی به یادگیری موثر ادامه دهند.
[شیوه‌ی] آموزش از ماه مارس سال گذشته بسیار تغییر کرده است. روزی دخترم ابی در کلاس درس پایه‌ی دهم نشسته بود و دیگر روز در خانه مشغول به آموزش دیدن به روشی که آموزش از راه دور نامیده می‌شد. ابی نابیناست, و من نمی‌توانستم درک کنم آموزش از راه دور برای وی چطور عمل می‌کند. او چگونه می‌تواند به محتوای درسی مورد نیاز دسترسی داشته باشد؟ اگر یک بستر مجازی برای وی قابل دسترس نباشد، چه پیش می‌آید؟
پیش از همه‌گیری کرونا، ابی برنامه‌ی درسی دقیقی داشت و عضو فعال انجمن دبیرستان خود بود. او در تیم‌های اسکی و دو و میدانی مدرسه شرکت می‌کرد و نیز در شورای دانش‌آموزی و دیگر کانون‌ها فعالیت داشت. ناگاه درهای مدارس بسته شد و زندگی همه‌ی ما به طور شگرفی تغییر کرد. همه‌ی والدین در منطقه‌ی ما سه روز مهلت داشتند به مدرسه بروند و وسایل بچه‌هایشان را جمع کنند. من همه‌ی وسایل کمکی ابی را به خانه آوردم.
خوشبختانه ماجرای آموزش از راه دور برای ما به خوبی پیش رفته است. ابی می‌تواند بیشتر تکلیف‌های آنلاین خود را به تنهایی انجام دهد. او هر آنچه نیاز داشته باشد، شامل آی‌پد، (iPad), «صفحه‌ی نمایش بریل»، (Braille display), و لپ‌تاپی مجهز به صفحه‌خوان جاوز، (JAWS) در اختیار دارد. هنگامی که وی – معمولاً برای درس ریاضی- به کمک نیاز داشته باشد، معلم مخصوص نابینایان، «آدرین شومیکر»، ((Adrienne Shoemaker)), در دسترس خواهد بود تا به او کمک کند. از آدرین شومیکر در کنوانسیون ملی (NFB) (National Convention), در سال 2019 میلادی به عنوان معلم نمونه‌ی دانش‌آموزان نابینا تقدیر شده است. کار کردن با وی همیشه برای ما بسیار خوشایند است.
با کمک آموزش از راه دور، ابی تکلیف‌های خود را در ابتدای هفته دریافت می‌کند. او و آدرین با هم در هر یک از کلاس‌ها شرکت کرده و بررسی می‌کنند کدام یک از تکلیف‌ها با صفحه‌خوان و صفحه‌ی نمایش بریل قابل دسترس است. اگر معلمی چیزی پست کند که با JAWS قابل دسترسی نباشد، آنگاه آنها از نرم‌افزار ویس‌اُوِر (VoiceOver) استفاده می‌کنند. اگر انجام آن تمرین باز هم ممکن نبود، ابی به معلم کلاس خود ایمیل می‌زند که راهی جایگزین برای وی بیابد تا بتواند میزان فهم خود از محتوای درس را نشان دهد. برای برخی از تکالیف، ابی درخواست می‌دهد که نسخه‌ی برجسته‌شده (بریل) آن تمرین را برایش فراهم کنند. آدرین محتوای بریل را آماده می‌کند و در صندوق پستی خانه‌ی ما می‌اندازد.
معلمان کلاس ابی فوق‌العاده اند. آنها تمام تلاش خود را می‌کنند که محتوای [درس و تکلیف‌ها برای ابی] قابل دسترس باشد و [در این تلاش خود] چیزهای زیادی یاد گرفته اند. حتی اخیرا معلم زبان لاتین ابی و آدرین بررسی‌هایی داشته‌اند تا بفهمند چگونه نوشته‌‌های [برجسته‌ی] جایگزین را به اسلایدهای ارائه اضافه کنند.
در همین حال، داستان‌های ناراحت کننده‌ی زیادی از مشکلاتی که دیگر خانواده‌های دانش‌آموزان نابینا با آموزش از راه دور دارند به گوش من می‌رسد. به برخی از دانش‌آموزان اجازه داده نشده است که فناوری‌های مورد‌نیاز خود را از مدرسه به خانه بیاورند و به همین دلیل این دانش‌آموزان نمی‌توانند به اینترنت و کلاس‌های آنلاین خود دسترسی داشته باشند. برای برخی از دانش‌آموزان محتوای درسی بریل آماده نمی‌شود. برخی از آنها اصلا هیچ نوع خدماتی دریافت نمی‌کنند.
بسیاری از والدین از من می‌پرسند چرا همه چیز برای ما [یعنی من و ابی] خوب پیش رفته است. ما بسیار خوشبختیم که معلم‌های بسیار خوبی را برای دانش‌آموزان نابینا داریم و در مدرسه‌ای هستیم که مایل به همکاری با ما هستند. «کارلتون آن کوک واکر»، (Carlton Anne Cook Walker), رئیس «سازمان ملی والدین دارای فرزند نابینا» (NOPBC)، (National Organization of Parents of Blind Children) (NOPBC) می‌گوید: «[مدارس] آن دسته از مناطقی که پیش از همه‌گیری با دانش‌آموزان نابینا خوب کار می‌کرده اند، معمولاً در طول همه‌گیری نیز کار خود را به خوبی انجام می‌دهند.»
در ادامه، چند نکته را برای دست و پنجه نرم کردن با آموزش از راه دور برای زمان حال و آینده گردآوری کرده ام:
نباید فناوری‌های [مورد‌نیاز بچه‌های نابینا] در مدرسه بماند. تیم [آموزشی] باید بداند که دانش‌آموزان نابینا و کم‌بینا در خانه نیز به همان امکاناتی که در مدرسه استفاده می‌کردند، نیاز دارند.
بسیاری از خدمات مخصوص نابینایان را از راه دور نیز می‌توان ارائه کرد. آموزش از راه دور می‌تواند شامل آموزش به خط بریل، از جمله کد «نیمت» (Nemeth) و موسیقی بریل باشد، همچنین می‌توان از فناوری‌هایی مانند نرم‌افزار صفحه‌خوان جاوز (JAWS) در آموزش از راه دور استفاده کرد.
دانش‌آموز نابینا یا کم‌بینا حق دارد همزمان با دیگران به مواد آموزشی دسترسی کامل داشته باشد.
همان‌طور که دانش‌آموز در آموزش حضوری از معلمان کمک می‌گرفت، در آموزش از راه دور نیز قادر خواهد بود از معلمان خود کمک بگیرد.
همچنین می‌توانید در دوران همه‌گیری درخواست برگزاری «جلسات تدریس خصوصی» (IEP meeting) بدهید.
با این همه، حتی در بهترین حالت ممکن نیز نمی‌توان آموزش از راه دور را به سطح کیفیت آموزش حضوری رساند. [در کلاس‌های مجازی، آموزش] «تحرک و جهت‌یابی» (O&M) (Orientation and mobility) (O&M) واقعاً دشوار است. ابی یادگیری برخی از مهارت‌ها را از طریق آموزش مجازی دنبال می‌کند، اما اثربخشی این آموزش‌های مجازی به اندازه‌ی تمرین حضوری مهارت‌هایی مانند عبور از خیابان، استفاده از وسایل نقلیه‌ی عمومی، و یافتن مکان و مقصد مورد نظر نیست.
آدرین شومیکر و دیگر متخصص‌ها از فناوری‌های مجازی برای ارتباط با دانش‌آموزان و دیگر همکاران خود استفاده می‌کنند. در گذشته، معلمان و مربیان تحرک و جهت‌یابی در محل زندگی ما، ایالت نیوهمپشایر، (New Hampshire), به تنهایی کار می‌کردند. اکنون جلسات هفتگی آنلاین برگزار کرده و درباره‌ی دستاوردها و دشواری‌های کار با یکدیگر بحث و گفتگو می‌کنند. آدرین می‌گوید: «در دو هفته‌ی اول آموزش از راه دور، زمان زیادی صرف برقراری ارتباط با خانواده‌ها و دانش‌آموزان شد. این روند در حال متحول شدن است. بسیاری از والدین، چند فرزند در خانه دارند و خودشان نیز مجبور شدند در خانه و به صورت دورکاری کار کنند. من می‌خواهم حامی این خانواده‌ها باشم و نمی‌خواهم آنها تحت فشار قرار گیرند. همه‌ی ما در حال یادگیری این نکته هستیم که چگونه خود را با شرایط جدید وفق دهیم و در محیط آموزش از راه دور کار کنیم.»
آدرین بر این نکته اشاره دارد که این شیوه‌ی جدید یادگیری جنبه‌های مثبتی هم دارد. او می‌گوید: «من فکر می‌کنم که [در آموزش مجازی،] دانش‌آموزان می‌توانند در تعیین و تشخیص نیاز خود به موارد دسترس‌پذیر قوی‌تر عمل کنند. مهارت‌های حمایت از خود در دانش‌آموزان تقویت می‌شود که این می‌تواند عاملی کلیدی در یافتن راه حل باشد.»
ما در قلمروی ناشناخته قدم نهاده‌ایم و باید با هم کار کنیم تا بهترین نتیجه برای همه به دست آید.