امید به دیدن در نابینایان با استفاده از چشم بیونیک

کارشناسان به تازگی با استفاده از چاپگر سه بعدی چشم بیونیک (bionic eyeball) را طراحی کرده اند که می تواند دگرگونی در سطح نور را تشخیص دهد.

اختراع چشم های بیونیک یکی از پیشرفت های اخیر در حوزه «علم و فناوری» برای بازگرداندن امید به افرادی است که به دلیل جراحت، بیماری و یا حتی دلایل ژنتیکی قادر به بینایی نیستند و یا از بینایی پایین رنج می برند.

طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، نزدیک به ۴۰ میلیون نفر در جهان از مشکل نابینایی و حدود ۱۳۵ میلیون نفر نیز از مشکل کم بینایی رنج می برند؛ مسأله ای که نیاز مند راه حلی جدید برای حل این مشکل است. اما سوال اینجاست آیا «چشم های بیونیک» می توانند پاسخی برای این مشکل به حساب آیند؟ پاسخ به این سوال بله است.

یک چشم سالم نور را از طریق مردمک گرفته و عدسی چشم، نور را به پشت چشم منتقل می کند؛ جایی که یک لایه ضخیم از «بافت حساس به نور» به نام شبکیه وجود دارد. سپس سلول هایی که «گیرنده های نوری» نامیده می شوند، نور را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کنند که از عصب بینایی به مغز می رود و سپس تصاویر در مغز مورد تفسیر قرار می گیرند.

اما مشکلات زمانی رخ می دهد که بخشی از این سیستم که بیان کردیم، به دلایلی از جمله بیماری های دژنراسیون که می تواند به بخش هایی از شبکیه چشم آسیب برساند، قطع می شود. حال در این موارد، تکنولوژی و فناوری، گام هایی را برای ساختن پلی ارتباطی میان بخش های قطع شده در این فرایند، بر می دارد.

طبق اعلام دانشگاه منچستر، در سال ۲۰۰۹ در «بیمارستان چشم پزشکی منچستر» در انگلیس نخستین آزمایش چشم بیونیک به نام «آرگوس ۲» برای بیماران مبتلا به «ورم رنگیزه ای شبکیه» به انجام رسید. آن ها برای ده بیماری که بینایی شان را از دست داده بودند، از این دستگاه ها استفاده کردند. آرگوس ۲ به این بیماران کمک کرد تا اشکال و الگو ها را تشخیص دهند. چشم بیونیک در واقع یک دوربین متصل به عینک است و فرد نابینا می تواند از آن استفاده کرده و مانند چشم انسان عمل می کند.

به گفته «انجمن متخصصین بینایی سنجی» (Association of Optometrists) نخستین بیماری که چشم بیونیک را دریافت کرده، فردی بوده که در دهه دوم زندگی خود به «ورم رنگیزه ای شبکیه» مبتلا شده بود و چند سال بعد نیز نابینا گشت. پس از اینکه در بیمارستان منچستر وی توانست چشم بیونیک را دریافت کند، او قادر به تشخیص نور از تاریکی شد و توانست حرکت آدم ها را تشخیص دهد.در سال ۲۰۱۳ سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) به شکل قانونی، استفاده از این دستگاه را مجاز اعلام کرد.

«انجمن ماشین های حسابگر» (َACM) اعلام کرده است چشم بیونیک به توسعه خود ادامه داده و در سال ۲۰۲۱، محققان «دانشکده کک یو. اس. سی» (Keck School of Medicine of USC) واقع در جنوب کالیفرنیایی آمریکا یک مدل پیشرفته را برای تقلید از شبکیه چشم انسان ایجاد کردند. همچنین دانشمندان دانشگاه سیدنی و دانشگاه «نیوساوث ولز» استرالیا نیز به تازگی آزمایش های موفقیت آمیزی را بر روی چشم بیونیک «فونیکس ۹۹» بر روی گوسفند انجام داده اند و در حال حاضر امیدوارند بتوانند آن را بر روی انسان ها نیز آزمایش کنند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

13 + هشت =

لطفا پاسخ عبارت امنیتی را در کادر بنویسید. *