اختر ذبیحی از خاطراتش در زمان سرپرستی خوابگاه مدرسه ی نابینایان دخترانه می گوید

«صدای آژیر قرمز رادیو خبر از وقوع یک حملۀ هوایی داشت. بلافاصله بچه ها را در یک راهرو جمع می کردم؛ راهرویی که پنجره نداشت. از آن ها می خواستم با صدای بلند سرودهای مذهبی بخوانند تا صدای شکستن شیشه … ادامه خواندن