با سلام و احترام به همراهان وبسايت ويژه ی نابينايان شرکت دانش بنیان پکتوس. در بیست و دومین شماره ی هفته نامه ی دنیای موبایل و کامپیوتر و در صفحه ی آموزش، پنج آموزش در زمینه ی موبایل و کامپیوتر تقدیم شما گرامیان میگردد.
آموزش حذف یا غیر فعال سازی اکانت اینستاگرام – Instagram
اگر از اینستاگرام خسته شده| اید و می خواهید حساب کاربری خود را حذف یا غیرفعال کنید، با آموزش پیش رو همراه باشید.
به نقل از زومیت، اینستاگرام شبکه ی اجتماعی محبوب و پر استفاده ای است. همه ی ما تصاویری را در این شبکه ی اجتماعی با دوستانمان به اشتراک می گذاریم و از تصاویر آن ها بازدید می کنیم. اینستاگرام طی سالیان گذشته تغییرات زیادی را تجربه کرده است. اکنون تبلیغات در سراسر این شبکه دیده می شود و بیشتر به فیسبوک و اسنپ چت شباهت دارد تا مکانی برای به اشتراک گذاری عکس های شاد. چیزی که اوضاع را از این هم بدتر می کند آن است که پژوهشگران متوجه شده اند اطلاعات تماس کاربران از جمله شماره تلفن و آدرس ایمیل آن ها از وب سایت اینستاگرام به بیرون درز می کند. احتمالا موارد یادشده شما را ناچار می کند که به حذف حساب کاربری خود در این شبکه ی اجتماعی فکر کنید.
اگر می خواهید حساب کاربری اینستاگرام خود را حذف یا غیرفعال کنید، در این مطلب نحوه ی انجام این کار را به شما آموزش می دهیم. متأسفانه روش آسانی برای حذف حساب کاربری اینستاگرام از طریق اپلیکیشن آن وجود ندارد. ولی اگر از دست این شبکه ی اجتماعی خسته شده اید و می خواهید از شر آن خلاص شوید، راه هایی برای شما وجود دارد.
حذف کردن یا غیرفعال کردن
شما برای رهایی از اینستاگرام دو گزینه ی اصلی پیش رو دارید: حذف کردن یا غیرفعال کردن حساب کاربری. حذف کردن باعث می شود تا حساب کاربری شما برای همیشه از بین برود؛ بنابراین، پروفایل، تصاویر، فیلم ها، نظرات، لایک ها و دنبال کنندگان شما کاملا حذف خواهند شد و دیگر قابل دسترس نخواهند بود.
در مقابل، غیرفعال کردن باعث پنهان شدن حساب کاربری تا زمان فعال سازی مجدد آن از طریق ورود به حساب می شود. ممکن است فعلا انگیزه ی لازم برای ادامه ی فعالیت در این شبکه ی اجتماعی را نداشته باشید، ولی نخواهید اطلاعات شما در آن حذف شود و بخواهید آن ها را برای روز مبادا نگه دارید؛ در این صورت بعدا قادر خواهید بود تا در صورت لزوم بازهم حساب کاربری را فعال کنید و فعالیت خود را از سر بگیرید.
درخواست دانلود اطلاعات: تصاویر و فیلم ها و سایر موارد
قبل از آن که حساب کاربری خود را حذف یا غیرفعال کنید، دقایقی را به دانلود اطلاعاتتان اختصاص دهید. اگر بخواهید حساب کاربری را به طور کامل حذف کنید، این تنها راهی است که بعدا می توانید به عکس یا فیلم یا نظر ارسال شده ی خود در اینستاگرام دسترسی داشته باشید. مطمئنا شما عاشق بسیاری از تصاویر خود هستید، به خصوص عکس هایی که با اشخاص یا مکان های مشهور گرفته اید و نمی خواهید آن ها را از دست بدهید.
دانلود اطلاعات از اپلیکیشن اینستاگرام
- ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.
- روی آیکون منوی همبرگری به شکل سه خط روی هم در قسمت بالا و راستی صفحه کلیک کنید.
- گزینه ی Settings را از سمت راست و پایین صفحه لمس کنید.
- گزینه ی Security را لمس کنید.
- سپس روی Download Data کلیک کنید.
- در این قسمت آدرس ایمیل خود را وارد کرده و دکمه ی آبی رنگ Request Download را لمس کنید.
دانلود اطلاعات از طریق مرورگر وب
- وارد حساب کاربری خود شوید
- روی دکمه ی Edit Profile کلیک کنید.
- روی گزینه ی Privacy & Security کلیک کنید.
- صفحه را پایین بکشید تا وارد بخش دانلود اطلاعات شوید و روی Request Download کلیک کنید.
- در مرحله ی بعد آدرس ایمیل خود را وارد کرده و دکمه ی آبی رنگ Request Download را کلیک کنید.
- اطلاعات اینستاگرام شما آماده ی دریافت است.
پس از انجام مراحل گفته شده، شما ایمیلی با عنوان Your Instagram Data یا «اطلاعات اینستاگرامی شما» دریافت خواهید کرد. این پیام را باز کنید تا لینک دانلود اطلاعات را درون آن ببینید. لینک یادشده فقط برای چهار روز قابل استفاده خواهد بود. باید توجه داشته باشید که ممکن است ارسال این لینک به شما تا ۴۸ ساعت به طول بیانجامد، ولی معمولا کمتر از یک ساعت در انتظار خواهید بود.
دانلود اطلاعات اینستاگرام
زمانی که روی لینک کلیک کنید، پوشه ای دانلود می شود که حاوی عکس ها و فیلم های شما است. همچنین برای تمامی اطلاعات حساب کاربری شما، از جمله نظرات فایل جداگانه داخل این پوشه قرار دارد. اینستاگرام این فایل ها را با فرمت JSON ذخیره می کند که مربوط به فایل های جاوا اسکریپت است. این فایل ها برای نمایش متنی اطلاعات به کار می رود و خواندن آن ها برای انسان آسان است.
یکی از راه های بازکردن این فایل ها، استفاده از مرورگر فایرفاکس است. کافی است فایل را گرفته و روی مرورگر فایرفاکس بکشید تا باز شود. نحوه ی نمایش اطلاعات کمی زشت است، ولی شما می توانید در صورت نیاز به تمامی اطلاعات حساب کاربری خود، از جمله توضیحات تصاویر و نظرات و حتی متن حساب کاربری دسترسی داشته باشید. اگر از مرورگر کروم استفاده می کنید، باید افزونه ی مربوط به فایل های JSON را دانلود کنید. همچنین در سافاری اپل نیز به دانلود افزونه ی فایل های JSON نیاز است.
حذف کردن حساب کاربری اینستاگرام
آسان ترین راه برای حذف حساب کاربری اینستاگرام، بازدید از صفحه ی حذف حساب کاربری با یک مرورگر اینترنتی است.
در حقیقت، شما نمی توانید حساب کاربری خود را مستقیما از داخل اپلیکیشن اینستاگرام حذف کنید، ولی می توانید در صورت تمایل از داخل اپلیکیشن صفحه ی حذف حساب کاربری را باز کنید.
حذف حساب کاربری اینستاگرام از داخل اپلیکیشن
- ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.
- روی آیکون منوی همبرگری به شکل سه خط روی هم در قسمت بالا و راستی صفحه کلیک کنید.
- گزینه ی Settings را از پایین و سمت راست صفحه لمس کنید.
- گزینه ی Help را لمس کنید.
- گزینه ی Help Center را لمس کنید تا پنجره ی مرورگر باز شود.
- روی Managing Your Account کلیک کنید.
- Delete Your Account را کلیک کنید.
- روی ?How do I delete my account کلیک کنید.
- به پایین صفحه بروید و روی لینک حذف حساب کاربری یا Delete Your Account page کلیک کنید.
پس از ورود به صفحه ی حذف حساب کاربری، باید از منوی بازشونده یکی از دلایل را برای حذف حساب خود انتخاب کنید. انجام این کار اجباری است و تا دلیلی برای حذف حساب انتخاب نکنید، امکان ادامه ی فرایند وجود ندارد. پس از انجام این کار صفحه را اندکی به پایین بکشید و رمز حساب کاربری خود را در کادر به نمایش درآمده وارد کنید.
درنهایت، روی دکمه ی Permanently delete my account کلیک کنید. اکنون پنجره ای باز می شود که از اطمینان شما برای حذف حساب کاربری سؤال می کند. روی OK کلیک کنید.
غیرفعال کردن حساب کاربری
اگر می خواهید برای مدتی از اینستاگرام فاصله بگیرید یا در مورد حذف دائمی حساب خود شک دارید، پیشنهاد می کنیم آن را غیرفعال کنید. سریع ترین راه برای انجام این کار استفاده از یک مرورگر وب و بازدید از صفحه ی غیرفعال سازی موقت حساب کاربری است.
برای رفتن به صفحه ی غیرفعال سازی حساب با مرورگر اینترنتی مراحل زیر را انجام دهید:
- ابتدا به وب سایت اینستاگرام مراجعه کنید.
- وارد حساب کاربری خود شوید.
- روی پروفایل خود کلیک کنید.
- روی دکمه ی Edit Profile کلیک کنید.
- به پایین صفحه بروید و از سمت راست روی دکمه ی Temporarily disable my account کلیک کنید.
شما می توانید از طریق اپلیکیشن هم به این صفحه دسترسی پیدا کنید، ولی مراحل آن دشوارتر است. برای دسترسی به صفحه ی حذف حساب کاربری، از مراحل گفته شده در بالا استفاده کنید. بعد از بازشدن این صفحه، روی لینک غیرفعال سازی موقت حساب یا Temporarily Disable Your Account کلیک کنید.
وقتی صفحه باز شد، دلیلی برای غیرفعال سازی حساب کاربری خود از منوی بازشونده انتخاب کنید. سپس روی کلید آبی رنگ Temporarily Disable Account کلیک کنید. پنجره ای باز می شود و از شما در مورد اطمینان برای انجام این کار می پرسد. روی OK کلیک کنید.
کار تمام است و شما از شر اینستاگرام خلاص شده اید؛ اما اگر خواستید به دنیای اینستاگرام و تماشای عکس ها و فیلم های موجود در آن بازگردید، می توانید حساب کاربری خود را دوباره فعال کنید. برای انجام این کار کافی است که از طریق اپلیکیشن یا وب به حساب کاربری خود وارد شوید.
گوشی گیمینگ چه مزایا و معایبی دارد
گوشی های گیمینگ به مرور به بازارهای دنیای فناوری راه پیدا می کنند و علاقه مندان زیادی هم دارند. بررسی مزایا و معایب خرید چنین محصولاتی، خالی از لطف نیست.
به نقل از زومیت، گیمرها همیشه به روزآمدترین فناوری ها علاقه مند بوده اند که موجب برتری آن ها در میان دیگر کاربران دنیای فناوری شود. آن ها بهترین خصوصیات سخت افزاری، لوازم جانبی عالی و حداقل حواس پرتی ها را در کاربری محصولات طلب می کنند تا همیشه اولین باشند. بازار گوشی های هوشمند به تقاضای چنین کاربران حرفه ای پاسخ داد و امروز شاهد گوشی هایی با تمرکز روی کاربری بازی هستیم که بخش مهمی از اخبار بازار را به خود اختصاص می دهند.
ایسوس گوشی هوشمند ROG Phone 2 را معرفی کرد که به عنوان قدرتمندترین گوشی هوشمند گیمینگ بازار شناخته می شود. ایسوس در محصول جدید خود از پردازنده ی حرفه ای +Snapdragon 855 استفاده می کند که رویکردی کاملا تهاجمی برای تصاحب سهم بازار محسوب می شود. به علاوه حافظه ی رم ۱۲ گیگابایتی و صفحه نمایشی با نرخ بازسازی ۱۲۰ هرتز هم گوشی ایسوس را به غولی بدون رقیب تبدیل می کنند. باتری استفاده شده در ROG Phone 2 هم در دسته بندی فوق حرفه ای و قدرتمند قرار می گیرد که نشان از تلاش جدی ایسوس برای اولین بودن در بازار گیمینگ است.
همه ی مشخصات بالا باعث شدند که تنها چند روز پس از معرفی گوشی گیمینگ ایسوی، ۱/۶ میلیون نفر برای خرید اولیه ی آن ثبت نام کنند. البته قیمت ۹۰۰ دلاری برای گوشی گیمینگ، از هر جهت بالا محسوب می شود و هنوز هم این سؤال وجود دارد که آیا گوشی های گیمینگ ارزش هزینه ی بیشتر و به روزرسانی را دارند؟ آیا واقع استفاده از گوشی های گیمینگ، کاربری حرفه ای تری را به مشتری می دهد؟
برترین کارایی
نقطه ی مزیت اول گوشی های گیمینگ در خصوصیات سخت افزاری آن ها دیده می شود. با خرید چنین محصولی قطعا اطمینان دارید که بهترین مشخصات سخت افزاری بازار را در دست دارید. بازی های ویدئویی در کنار فعالیت های تولید محتوا بیشترین فشار را روی پردازنده وارد می کنند. درنتیجه مجهز بودن به بالاترین مشخصات سخت افزاری مزیت خوبی برای کاربر خواهد بود.
از میان محصولاتی که در حال حاضر با تمرکز روی بازی به بازار گوشی های هوشمند عرضه می شوند می توان به Asus ROG Phone II و Razer Phone 2 یا Xiaomi Black Shark 2 اشاره کرد. همه ی گزینه های مذکور قابلیت های بسیار حرفه ای دارند که با بهترین پرچمدارهای بازار همچون وان پلاس ۷ پرو یا آیفون XS برابری می کند. به هرحال قابلیت های آن ها علاوه بر بازی، برای کاربردهایی همچون چندوظیفگی و حتی تولید محتوا (خصوصا محتوای ویدئویی یا سه بعدی) هم مناسب هستند.
کاربری عالی در سرگرمی
یکی از جذابیت های اصلی در استفاده از یک گوشی گیمینگ در صفحه نمایش ۱۲۰ هرتزی آن دیده می شود. چنین مشخصاتی در جدیدترین محصولات این حوزه همچون ROG Phone و Razer Phone دیده می شود. با استفاده از یکی از محصولات مذکور، متوجه تفاوت واقعی تجربه ی کاربری می شوید.
شاید بزرگ ترین مزیت گوشی های گیمینگ، نمایشگر ۱۲۰ هرتزی آن ها باشد
گوشی های گیمینگ با قابلیت نمایشگر ۱۲۰ هرتزی، یک سر و گردن بالاتر از همه ی بازیگران دیگر بازار عمل می کنند. اکثر محصولات امروزی همچون انواع آیفون و سری گلکسی سامسونگ، نرخ بازسازی تا ۶۰ هرتز را به کاربر ارائه می کنند. وان پلاس ۷ این عدد را به ۹۰ هرتز رساند، اما هنوز فاصله ی معنی داری تا ۱۲۰ هرتز گوشی های گیمینگ دیده می شود.
پشتیبانی از لوازم جانبی
بازی کردن در حالتی که انگشتان کاربر در گوشه ی صفحه نمایش باشد، هیچ گاه تجربه ی خوشایندی را ایجاد نمی کند. به هرحال چنین تجربه ای وجود داشت و خود توسعه دهنده های بازی باید راهی برای آن پیدا می کردند. در این میان با وجود طراحی های بهینه برای بازی با موبایل، گیمرهای حرفه ای استفاده از کنترلرهای ماژولار و اتصال مجزای آن ها به گوشی را ترجیح می دهند. با چنین رویکردی آن ها کنترل بیشتری روی بازی خواهند داشت و فرایندها هم دقیق تر انجام می گیرد.
اگر تاکنون بازی های ویدئویی با گوشی هوشمند انجام داده باشید، قطعا متوجه مشکلات در کارهایی همچون تغییر زاویه ی دوربین شده اید. به علاوه کنترلرهای لمسی برای افراد با ابعاد گوناگون انگشت، تجربه ی متفاوت و بعضا ناخوشایندی دارند. در چنین مواردی پشتیبانی گوشی های هوشمند گیمینگ از لوازم جانبی مزیت قابل توجهی محسوب می شود. البته قابلیت مذکور نقاط ضعفی هم برای کاربر دارد که از میان آن ها می توان به اجبار خرید لوازم جانبی اشاره کرد. مثلا در جعبه های برخی گوشی های گیمینگ فن اضافه وجود دارد که کاربر هزینه ی آن را پرداخت می کند. شرکت سازنده ادعا دارد که فن برای بازی به مدت طولانی کاربردی خواهد بود، اما نتایج بنچمارک ها چنین ادعایی را تأیید نمی کنند.
هزینه ی غیر مفید
اگر آیفون را بتوان محصولی مبتنی بر طراحی و کاربرد مینیمال نامید، گوشی های گیمینگ کاملا در طرف مقابل قرار می گیرند. در این میان بخش زیادی از هزینه ی پرداختی کاربر، به خاطر زیبایی شناسی یا همان تجهیزات جانبی پرداخت می شود. هزینه هایی که عموما الزامی هم نیستند. به عنوان نمونه به ظاهر Asus ROG Phone II دقت کنید. پنل های مسی آن به گونه ای طراحی شده اند که شبیه به سیستم خنک کننده ی یک ماشین قدرتمند به نظر می رسند. البته پنل ها تنها برای زیبایی ظاهری تعبیه شده اند و حتی استفاده از یک پوشش ساده در اطراف گوشی را دشوار می کنند.
بخشی از هزینه ی گوشی های گیمینگ هیچ استفاده ای برای کاربر ندارد
گوشی های گیمینگ عموما با قابلیتی به نام نورپردازی RGB هم عرضه می شوند که قابلیت تنظیم با استفاده از اپلیکیشن دارند. چنین قابلیتی عموما برای تغییر رنگ لوگوی شرکت سازنده یا موارد مشابه عرضه می شود. قابلیتی که با وجود زیبا و جذاب بودن، قطعا کاربردی نیست. کاربران حرفه ای قطعا ترجیح می دهند که این هزینه در بخش های دیگر گوشی مصرف شود که در ادامه ی مطلب به آن ها می پردازیم.
نرم افزار و رابط کاربری گوشی های گیمینگ عموما تحت تأثیر تغییرات گسترده قرار می گیرد. البته برخی از گوشی ها همچون ROG Phone II سیستم عاملی تقریبا شبیه به اندروید خالص عرضه می کنند تا تجربه ی کاربری با کمترین موارد اضافه را به مصرف کننده ارائه کنند. نمونه های دیگر مانند نسل گذشته ی گوشی ROG یا محصولات شیائومی، رابط کاربری مبتنی بر رنگ آمیزی نئون ارائه می کنند. چنین طراحی را می توان متعلق به شرکت ریزر دانست.
کاربرانی که علاقه مند به طراحی های مینی مال اپل یا گوشی هایی همچون پیکسل باشند، قطعا طراحی رابط کاربری گوشی های گیمینگ را نمی پسندند. آن ها در صورت خرید گوشی های گیمینگ هم با ابزارهای متنوع همچون والپیپر یا لانچرهای دیگر، رابط کاربری را شخصی سازی می کنند.
گوشی های گیمینگ در کنار قابلیت هایی که به کاربر می دهند، ویژگی هایی در بخش های دیگر دارند که شاید هر مصرف کننده ای آن ها را دوست نداشته باشد. به عنوان مثال شاید همه ی کاربران تمایل نداشته باشند که ظاهر گوشی هوشمندشان، فریاد گیمر بودن سر بدهد. علاوه بر ظاهر، بخش دوربین چنین گوشی هایی نیز از دیرباز با چالش رو به رو بوده است. عملکرد آن ها بسیار با گوشی های قابل قبولی همچون سامسونگ یا وان پلاس فاصله دارد. برخی از پرچمداران شرکت های مذکور قابلیت هایی مشابه را با دوربینی بسیار بهتر به کاربر می دهند که انتخاب آن ها را معقول تر می کند.
واقعیت تلخ
انتخاب گوشی گیمینگ به کاربرد، بررسی و مقایسه ی شخصی کاربر بستگی دارد. درواقع خریدار بسته به اولویتی که به تجربه ی بازی یا کاربری معمول گوشی می دهد، محصول را انتخاب می کند. به عنوان مثال اگر نکاتی همچون دوربین، طراحی ساده و زیبایی را در نظر داشته باشید، شاید انتخاب گوشی گیمینگ معقول نباشد. همان طور که می دانیم بسیاری از مشخصات عالی سخت افزاری گوشی های گیمینگ با پرچمدارهای دیگر برابری می کند و انتخاب آن ها شاید تنها به خاطر تمایل کاربر به ظاهر گیمینگ و نام آن باشد.
نوع طراحی و توسعه ی بازی های موبایلی، سؤال دیگری را در برابر کاربران گوشی گیمینگ ایجاد می کند. امروزه اکثر بازی های موبایل به صورتی طراحی می شوند که با پرداخت هزینه ی بیشتر برای آیتم های درون بازی، می توان برد را تضمین کرد. خریدهایی همچون مهارت ها و سلاح های بیشتر که به نوعی رقابت را هم ناعادلانه کرده اند. آیا پرداخت هزینه ی بیشتر برای گوشی گیمینگ و با هدف پیروزی در چنین مسابقاتی، معقول به نظر می رسد؟
بازی های موبایلی با سرعت بالایی تغییر می کنند و شهرت و اعتبار آن ها نیز پایدار نیست. نمونه های بسیار محدودی همچون DOTA یا Fortnite هستند که برای مدت طولانی اعتبار و جذابیت خود را حفظ کرده اند. در چنین فضایی شاید حرفه ای و برتر ماندن در یک بازی موبایلی عمر چندانی نداشته و درنتیجه هزینه ی اضافه برای خریدن یک گوشی مخصوص گیمینگ، معقول نباشد. درنهایت شاید حفظ هزینه ی اضافه و خرید کنسول همراه جدیدی همچون نینتندو سوئیچ لایت انتخاب بهتری به نظر برسد.
هفت نکته کاربردی برای استفاده مؤثر از رسانه های اجتماعی
برای جذب مخاطب بیشتر و استفاده مؤثرتر از رسانه های اجتماعی چه نکاتی را باید در نظر بگیریم؟ چرا فقط برخی افراد یا شرکت ها در رسانه های اجتماعی مطرح می شوند؟
به نقل از زومیت، اگر تا دیروز حضور شما یا شرکتتان در رسانه های اجتماعی به عنوان یک مزیت رقابتی به شمار می رفت، اکنون این حضور به یک الزام رقابتی تبدیل شده است. حتی اگر همه افراد متوجه شده باشند که باید از این ابزار برای بقا و توسعه کسب وکارشان استفاده کنند و این کار را نیز انجام دهند چرا فقط شاهد آن هستیم که عده بسیار کمی در این راه موفق می شوند؟ چه رمز و رازی برای کامیابی در عرصه رسانه های اجتماعی وجود دارد؟ گای کاوازاکی و پِگ فیتزپارتریک در کتاب هنر شبکه های اجتماعی (The Art of Social Media) به تشریح اهمیت شبکه های اجتماعی برای کسب وکارها پرداخته اند که در ادامه نکاتی را بصورت فهرست وار از اهمیت شبکه های اجتماعی برای شما تدارک دیده ایم.
تأمل در این سؤال من را به یاد جمله دیوید اگیلوی، بزرگ ترین تبلیغاتچی دنیا می اندازد که به او لقب سلطان خیابان مدیسون نیویورک را داده بودند. اگیلوی هر زمان تبلیغی غیراثربخش را می دید که حتی اصول اولیه تبلیغات را رعایت نکرده بود، می گفت: تابه حال هیچ صنعتی را ندیده ام که با این میزان از ناآگاهی اداره شود.
پاسخ به سؤال ما نیز دقیقاً در همین جمله اگیلوی نهفته است. ما باید بدانیم استفاده از رسانه های اجتماعی هم علم و هم هنر است، بنابراین باید تا جایی که می توانیم به دنبال هنرمند شدن در این عرصه حرکت کنیم و کلیه اصول حاکم بر این حوزه را بیاموزیم.
در این مقاله سعی می کنیم چند اصل کلیدی حضور در رسانه های اجتماعی را برای شما شرح دهیم تا بتوانید هنرمندانه تر از این رسانه ها استفاده کنید. دقت کنید حتماً با گذشت زمان، رسانه هایی که ما از آن ها استفاده می کنیم تغییر خواهند کرد؛ اما این اصول بنیادین که بیان خواهد شد برای همه رسانه ها کاربردی و مهم خواهند بود.
۱- ویترین رسانه شما، پروفایل شما است
مخاطبان با دیدن اطلاعاتی که روی حساب کاربری تان درج کرده اید فوراً درباره شما قضاوت می کنند. نام کاربری اصلاً جایی برای طرح معما و پیچیدگی نیست. نام خود را صریح و ساده بیان کنید تا همه بتوانند شما را به آسانی پیدا کنند و به یاد بسپارند.
۲- فقط ۵ ثانیه وقت دارید تا نظر مخاطب را جلب کنید
به طور میانگین افراد فقط ۵ ثانیه را صرف بررسی پروفایل دیگران می کنند بنابراین تحصیلات، تخصص و سوابق شغلی خود را صریح و کوتاه بیان کنید. فراموش نکنید حتماً لینک سایت یا نمونه کارهای خود را نیز روی پروفایلتان قرار دهید.
۳- از روش گردآوری محتوا استفاده کنید
تحقیقات گای کاوازاکی استراتژیست محتوا نشان داده است تولید بیش از دو قطعه محتوا در هفته برای بسیاری افراد کاری سخت و انجام نشدنی است، از طرفی اشتراک گذاری تنها ۲ مطلب در هفته برای رسانه های اجتماعی بسیار کم است. بنابراین او پیشنهاد می دهد برای سایر روزهای هفته از روش گردآوری محتوا استفاده کنیم، بدین معنی که مطالب خوب وب سایت ها یا سایر صفحات را با ذکر منبع محتوا برای مخاطبانمان به اشتراک بگذاریم.
۴- فهرست ایمیل را دست کم نگیرید
ایمیل همچنان جزو قدرتمندترین ابزارهای ارتباطی است. بنابراین سعی کنید با روش های مختلف آدرس ایمیل افراد را به دست آورید و لینک رسانه های اجتماعی خود را برای آنان ایمیل کنید. حداکثر طول ایمیل شما باید ۵ جمله باشد. صریحاً بیان کنید در رسانه های خود به چه موضوعاتی می پردازید و چه منفعتی برای مخاطبان دارید. هایکویی فکر کنید، صدسال تنهایی ننویسید.
۵- افتخاری مطلب بنویسید
برای سایت ها، وبلاگ ها و صفحات پرمخاطب به صورت افتخاری مطلب بنویسید و محتوا تولید کنید. به این صورت در معرض دید مخاطبان جدیدی قرار خواهید گرفت و احتمال جستجوی نام شما در رسانه های اجتماعی بسیار بیشتر خواهد شد.
6- روی همه چیز هشتگ قرار دهید
برای شرکت یا رویدادتان هشتک خاصی تعبیه کنید و آن را در همه جا به کار ببرید. در پایین ایمیل هایتان، روی پوسترها و بروشورهای چاپی تان، در صفحات اینستاگرام و لینکدین خود و هرجای دیگری که حضور دارید این هشتگ باید حضور داشته باشد.
7- چندزبانه باشید
سعی کنید محتواهای مربوط به مناسبت ها یا اخبار داغ را به حداقل دو زبان منتشر کنید تا دایره مخاطبانتان گسترش یابد و به واسطه آن به تعداد دنبال کنندگانتان افزوده شود.
آینده اینترنت و گذار از امواج الکترومغناطیس به پرتوهای نوری
امروزه اینترنت نقشی حیاتی در زندگی مردم دارد و در آینده نیز بخش های بیشتری از زندگی مردم را تحت تأثیر قرار می دهد.
به نقل از زومیت، اینترنت برخلاف تصور رایج، تنها در دسترس نیمی از جمعیت جهان قرار دارد. اتصالی که امروزه به قابلیتی پیش فرض و عادی در اکثر کشورهای جهان تبدیل شده است، برای بسیاری در دسترس نیست. در واقع میلیاردها نفر در سرتاسر جهان هنوز به اینترنت پایه و اتصالی پایدار به جامعه ی جهانی دسترسی ندارند. وضعیت موجود نشان می دهد که اگر به دنبال برابری دیجیتال در کل جهان باشیم، ابتدا باید دسترسی جامعه ی باقی مانده را به اینترنت ممکن کنیم.
علاوه بر تلاش برای اتصال جمعیت باقی مانده از جهان به اینترنت، پدیده ای به نام اینترنت اشیاء هم تأثیر قابل توجهی در آینده ی دنیای فناوری دارد. ده ها میلیارد دستگاه هوشمند در صف تولید قرار دارند و تقریبا همه ی آن ها با پیش فرض اتصال دائمی به اینترنت طراحی می شوند. در نتیجه ی برنامه های مذکور و بسیاری برنامه های توسعه ای جهان امروز، فشار عظیم بر زنجیره ی تأمین انرژی بیش از همه محتمل به نظر می رسد.
تحقیقات جدید نشان می دهد که استفاده ی جهانی از اینترنت تا سال ۲۰۲۰، سهمی برابر با ۲۰ درصد از مصرف انرژی را به خود اختصاص خواهد داد. با نگاهی به آمارهای این چنینی به این نتیجه می رسیم که توسعه ی اینترنت جهانی یا هرگونه زیرساخت فناوری دیگر تنها در صورتی ممکن و مقرون به صرفه خواهد بود که روشی با حداقل مصرف انرژی (یا حتی مصرف انرژی صفر) برای آن تدوین شود.
فناوری LiFi
هارالد هاس استاد دانشگاه ادینبرا در سال ۲۰۱۱ یک سخنرانی تند انجام داد که توجه مخاطبان را به فناوری جدیدی جلب کرد. او گفت که چراغ های LED بی شمار موجود در جهان را می توان علاوه بر تأمین نور برای توزیع داده هم به کار گرفت. فناوری مورد نظر هاس به نام LiFi شناخته می شود و علاوه بر زنجیره ی تأمین بسیار قدرتمند، سرعت قابل توجهی را هم در اختیار مردم قرار می دهد. کارشناسان سرعت انتقال داده با استفاد از LiFi را به یک گیرنده ی استاندارد قدرت گرفته از سلول خورشیدی، نزدیک به ۵۰ مگابایت بر ثانیه بیان می کنند.
صحبت های هاس پیشنهادی برای یک اینترنت بی سیم با بازدهی بالاتر، سرعت بیشتر و ارزان تر بود. دنیای فناوری در واکنش به پیشنهاد این استاد دانشگاه به تکاپویی عجیب افتاد و استارتاپ های متنوع برای پیاده سازی فناوری وارد عمل شدند؛ اما آیا برنامه های آن ها با موفقیت همراه بود؟ ژورنال علمی Binary District برای بررسی پیشرفت فناوری با یکی از محققان دانشگاه ادینبرا در بخش تحقیق و توسعه ی R&D به نام محمد سفیان اسلیم مصاحبه کرد که در ادامه به بخش هایی از آن می پردازیم.
LiFi چگونه کار می کند؟
فناوری WiFi از نگاه علم طیف شناسی الکترومغناطیس در نقطه ای بین موج های رادیویی و مایکروویو عمل می کند. این محدوده ی باریک از طیف موج را می توان در میان شبکه های متعدد به اشتراک زمانی گذاشت. LiFi در طیفی دیگر عمل و از طیف نور مرئی برای جابه جایی داده استفاده می کند. نور مرئی محدوده ای تقریبا ۱۰ هزار برابر طیفی دارد که توسط موج های رادیویی اشغال می شود. در نتیجه این موج می تواند پهنای باندی ۱۰۰ برابر بیشتر از WiFi ارائه کند.
در فرایند LiFi، ابتدا داده ها در نور ساطع شده از LED کدگذاری می شوند. کدگذاری یعنی داده ها به تغییر شدت نور در لامپ اصلی تبدیل می شوند که البته از دید انسان مخفی خواهد بود. داده ی یاد شده تنها توسط گیرنده های مخصوص قابل دریافت و تفسیر خواهد بود. البته هاس و تیم تحت مدیریتش موفق به توسعه ی روش هایی برای دریافت داده ها توسط سلول های خورشیدی عادی شده اند.
نور مرئی پهنای باند گسترده تری نسبت به امواج رادیویی دارد
در روش جدید دریافت داده های LiFi، زیرساخت ارسال و دریافت کاملا موجود است. در واقع نیروی محرکه برای توسعه ی انرژی پایدار در سال های گذشته باعث شد تا چنین فناوری هایی امروز در سرتاسر جهان به وفور دیده شوند. همان طور که گفته شد اجرای فناوری جدید تقریبا در هر نقطه ای که لامپ LED وجود داشته باشد، ممکن خواهد بود. در نتیجه می توان ادعا کرد که در حال حاضر در نقاط گسترده ای از جهان، زیرساخت لازم توسعه یافته است.
در تصوری از آینده ی مجهز به فناوری LiFi، بسیاری از رویکردهای موجود در جهان تغییر می کنند. تبلیغات محلی در فروشگاه ها با دقت و قدرت بیشتری پخش می شوند. هر فرد حاضر در یک محیط شهری شلوغ تقریبا همیشه به اینترنت فوق سریع دسترسی خواهد داشت. حتی ماشین ها نیز با استفاده از LEDهای جلو و عقب خود قابلیت ارتباط با هم را پیدا می کنند که منجر به کاهش تصادفات هم می شود. مکان هایی که توزیع اینترنت WiFi در آن ها دشوار بود، با استفاده از فناوری جدید نوری به اینترنت پرسرعت مجهز می شوند. از میان چنین مکان هایی می توان به کابین هواپیما یا مکان های شهری باز اشاره کرد.
مثال های بالا تنها نمونه هایی محدود از قابلیت های اینترنت LiFi بودند. علاوه بر آن ها می توان به قابلیت قطعی و اولیه ی اینترنت نوری اشاره کرد که به عنوان امکانی مکمل در کنار اینترنت وای فای و داده ی موجود در جهان کار می کند.
توسعه ی فناوری LiFi
لای فای از سال ۲۰۱۱ و زمانی که هاس آن را معرفی کرد، تغییر و توسعه های متعددی را پشت سر گذاشته است. نیکولا سرافیموفسکی، معاون ارشد استانداردسازی و توسعه ی کسب وکار در شرکت PureLiFi در سال ۲۰۱۷ ارائه ی مهمی درباره ی فناوری اینترنت نوری داشت. در آن ارائه، اولین دانگل کاربردی اینترنت نوری شرکت، معرفی شد. نیکولا در ارائه ی خود دانگل شرکتش را اولین قدم در مسیر تبدیل کردن LiFi به محصولی عمومی و جامع بیان کرد. در واقع او کاربردی بودن فناوری و همچنین قابلیت جابه جایی اتصال از یک نور به نوری دیگر را در ارائه ی خود نشان داد.
محمد سفیان اسلیم به عنوان دستیار تحقیقات در کنار هارالد هاس فعالیت می کند. او در مصاحبه ای پیرامون روند توسعه ی فناوری و ارتباط آن با فناوری های موجود مانند وای فای صحبت کرد. LiFi در قدم اول نیاز به اتصالی دائمی و بدون وقفه دارد تا با ظرفیت کامل به فعالیت ادامه دهد. در نتیجه فعالیت هایی همچون جابه جایی یک دستگاه حتما منجر به قطع شدن اتصال می شود. در چنین شرایطی چگونه می توان به لای فای در شرایط دشوار عملکردی اطمینان کرد؟ محمد در مصاحبه پیرامون کاربرد روزمره ی فناوری مذکور می گوید: گوشی های هوشمند کنونی ما مجهز به حسگرهای دریافت کننده ی نور همچون حسگرهای مجاورت و دوربین هستند. ما پیش بینی می کنیم که در آینده حسگرهای تشخیص نور پرسرعت به بازار خواهند آمد که LiFi را به راحتی در دستگاه ها فعال می کنند.
تحقیقات متعددی پیرامون تأثیر حرکت کاربر و حفظ اتصال در دستگاه های در حال حرکت منتشر شده است که راهکارهایی همچون جابه جایی اتصال به نقطه ی اتصال دیگر را پیشنهاد می دهند. از تحقیقات مذکور می توان نتیجه گرفت که جهت دستگاه موبایل و جابه جایی کاربر احتمالا تأثیری منفی روی کارایی LiFi خواهد داشت. به هر حال پیش بینی می شود که با استفاده از مجموعه ای از گیرنده ها می توان کیفیت سرویس را افزایش داد و همچنین مانع از قطعی های مکرر به خاطر حرکت یا مسدود شدن مسیر شد. در واقع اکنون هم محصولاتی تجاری در حوزه ی LiFi وجود دارند که از جابه جایی دستگاه پشتیبانی می کنند.
علاوه بر توضیحات بالا، جابه جایی کاربر را می توان با مواردی همچون جابه جایی اتصال از LiFi به اتصال های دیگر همچون WiFi جبران کرد. به عنوان مثال وقتی کاربر پس از جابه جایی به محیطی وارد شود که فناوری اتصال نوری در آن پشتیبانی نمی شود، از اینترنت وای فای یا داده ی موبایل استفاده خواهد کرد.
با نگاهی به توضیحات محمد این سؤال ایجاد می شود که برای رسیدن به راهکاری کاربردی از جنس LiFi چه مقدار دیگر زمان نیاز داریم؟ ارائه ی نیکولا و نمایش محصول شرکتش نشان داد که به فناوری کاربردی نزدیک شده ایم. البته تبلتی که او در ارائه ی خود استفاده کرد، مجهز به قطعاتی اضافه بود که در دستگاه های مرسوم امروزی نمی بینیم. محمد در توضیح این رخداد می گوید که دستیابی به فناوری کاربردی آن چنان دور نیست و تنها به استانداردسازی و ادغام بهینه ی فناوری ها نیاز دارد.
محمد درباره ی نیازهای فرایند استانداردسازی می گوید: اخیرا در بحث تحقیقات و فعالیت های تجاری مرتبط با LiFi شاهد افزایش فعالیت بوده ایم. گروهی مخصوص برای تدوین پیش نویس استاندارد LiFi تشکیل شد که به عنوان زیرمجموعه ای از گروه IEEE 802.11 مبتنی بر LiFi فعالیت کردند. استاندارد جدید فعلا ارجاع IEEE 802.11bb را دریافت کرده است. مشکل ادغام و هماهنگی هم به وضعیت تولیدکننده های دستگاه های مخصوص مصرف کننده بستگی دارد. درواقع سرعت آن ها در به کارگیری LiFi به عنوان یک فناوری ارتباطی، سرعت پیاده سازی فناوری را مشخص می کند.
فناوری LiFi در خدمت اینترنت اشیاء
سلول های خورشیدی که برای دریافت داده های LiFi استفاده می شوند، توانایی انجام وظایف اصلی خود یعنی جذب انرژی را هم خواهند داشت. در واقع نوری که برای ارسال داده استفاده می شود هم توسط سلول ها جذب خواهد شد و در نتیجه فرایند را از لحاظ انرژی کاملا مقرون به صرفه می کند. در واقع اگر سلول های خورشیدی به المانی الزامی در زیرساخت اینترنت تبدیل شوند، شاهد افزایش شدید تعداد آن ها خواهیم بود. روندی که نه تنها به توسعه ی اینترنت سریع، بلکه به افزایش استفاده از انرژی های تجدیدپذیر هم منجر خواهد شد.
ترکیب LiFi و اینترنت اشیاء آینده ی فناوری را شکل می دهد
یکی از نقاط مزیت مهم LiFi، کاهش انرژی مورد نیاز برای کاربردهای مرتبط با داده خواهد بود. LiFi توانایی تأمین اتصال همه انواع دستگاه های حاضر در اکوسیستم اینترنت اشیاء را دارد. البته وای فای نیز چنین توانایی را دارد، اما نیازهای پهنای باند و هزینه های مرتبط انرژی در آن، بسیار بیشتر خواهد بود. طبق صحبت های محمد درباره ی ظرفیت های LiFi، فناوری نوری توانایی اتصال با حسگرهای اینترنت اشیاء را دارد تا در کنار قابلیت های متعدد، انواع کنترل را نیز به کاربر ارائه کند. او در ادامه می گوید: LiFi را می توان یک فناوری کاربردی برای سیستم های IoT دانست. زیرساخت موجود نوری را می توان به عنوان نقاط اتصال ارتباطی مورد استفاده قرار داد. در نهایت LiFi می تواند پلی بین ارتباطات و صنعت نورپردازی باشد و به ظهور پدیده ای به نام نور به عنوان سرویس (LaaS) کمک کند. حضور دائمی منابع نوری امکان ایجاد شبکه ای مملو از نقاط اتصال را ایجاد می کند. در نتیجه تعداد کاربران و مکان های متصل به اینترنت نیز بیشتر می شود که در نهایت کاربردهای متنوعی را ایجاد خواهد کرد.
به عنوان مثال می توان از چراغ های وضعیت دستگاه های IoT برای انتقال داده استفاده کرد و حسگرهای نوری نیز به مرور با دستگاه ها ادغام شوند. از میان کاربردهای جذاب می توان به استفاده از سلول های فتوولتاییک اشاره کرد تا به عنوان دریافت کننده در دستگاه های متصل به اینترنت به کار گرفته شوند. چنین رویکردی منجر به ایجاد یک اتصال LiFi بدون نیاز به انرژی اضافه می شود که در دستگاه های IoT به کار گرفته خواهد شد.
LiFi برای جایگزینی WiFi توسعه می یابد؟
قطعا سؤال بالا پاسخ منفی دارد. در واقع رویکرد صحیح درباره ی LiFi آن را به عنوان یک لایه ی اتصالی دیگر در کنار WiFi و اینترنت داده معرفی می کند. در حالت ایده آل وقتی کاربر مثلا در خیابان حرکت می کند، اتصال LiFi به صورت گسترده در اختیار او خواهد بود. اتصالی که به لطف حضور منابع بی شمار نوری همچون چراغ های ترافیکی یا ابزارهای دیگر فراهم می شود. در چنین حالتی وقتی گوشی هوشمند را درون جیب خود قرار می دهید یا به منطقه ی تاریک وارد می شوید، قطع ارتباط ناگذیر خواهد بود.
در زمان قطع شدن از اینترنت LiFi به خاطر عدم حضور منبع نوری، اتصال وای فای یا داده به کمک کاربر می آید. اکنون نیز وای فای و اینترنت داده به نوعی مکمل هم هستند و در زمان عدم حضور یکی، دیگری ارتباط اینترنتی را فراهم می کند. در نهایت LiFi هم با چنین رویکردی به اتصالات قدیمی اضافه می شود. محمد در ادامه ی مصاحبه می گوید: LiFi با هدف جایگزینی WiFi توسعه نمی یابد. این یک برداشت عمومی غلط است. ما پیش بینی می کنیم که LiFi به عنوان یک فناوری کمکی با قابلیت هماهنگی و همکاری با WiFi و ارتباطاتی همچون 5G وارد عمل خواهد شد. در چنین رویکردی LiFi می تواند قابلیت های اضافه ای همچون اتصال سریع تر و امنیت بیشتر در سطح فیزیکی را به کاربر ارائه کند. اتصال نوری بی سیم از یک نقطه ی اتصال LiFi هیچ گاه قابل ردگیری یا نفوذ توسط عامل خارجی نخواهد بود. به علاوه اینترنت نوری در مکان هایی همچون بیمارستان ها یا مراکز دیگر کاربرد بیشتری خواهد داشت که اتصال WiFi در آن ها محدودیت دارد.
توضیحات محمد به مزیت مهم دیگری برای اینترنت نوری اشاره می کند. سرعت اتصال که قبلا در موارد متعدد بیان شده بود؛ اما LiFi در کنار آن امنیت ذاتی را هم به کاربر ارائه می کند. نور مرئی برخلاف وای فای یا دیگر امواج رادیویی از دیوار عبور نمی کند. در نتیجه می توان نور را با روش هایی همچون بستن منافذ در محیطی مشخص حبس کرد. چنین رویکردی امکان هک ارتباط از بیرون را غیر ممکن می کند.
توضیحات بالا نشان داد که دلایل مناسبی برای پذیرفتن LiFi به عنوان فناوری کاربردی وجود دارد. البته قطعا به کارگیری فناوری جدید به زمان بیشتری نیاز خواهد داشت. به عنوان مثال، هنوز هیچ دستگاه مخصوص مصرف کننده ی کاربردی با قابلیت دریافت سیگنال های LiFi در بازارها وجود ندارد. وقتی فناوری به اندازه ی کافی توسعه پیدا کند و عموم جامعه هم به آن علاقه مند شوند، قطعا سرمایه گذاری های بزرگی از سوی غول های فناوری در آن رخ خواهد داد.
زیرساخت کنونی لامپ های LED در جهان نشان می دهد که LiFi را می توان به مناطقی گسترش داد که اکنون از اتصال WiFi بی بهره مانده اند. به علاوه اینترنت اشیاء نیز امکاناتی بسیار بیشتر از اتصالات موبایل را به کاربران ارائه می کند.
هوش مصنوعی چگونه به امنیت سایبری کمک می کند؟
آسیب های مجرمان سایبری به بدنه ی اقتصاد جهانی بسیار عمیق تر از آن است که فکر می کنید. آیا با وجود پیشرفت فراوان این مجرمان، هوش مصنوعی می تواند ضربات سنگین آنان را خنثی کند؟
به نقل از زومیت، در سال های اخیر، جرایم سایبری در سراسر جهان شیوع پیدا کرده است و تأثیرات گسترده ای بر دنیای تجارت گذاشته است. حالا توسعه ی بیش از پیش حملات سایبری تهدیدی مهم محسوب می شود و در مقایسه با گذشته، بسیار پیچیده تر شده و تعداد آن ها هم روزبه روز در حال افزایش است. سازمان ملل این بار به طور دقیق تری تخمین زده است که عامل حدود ۸۰درصد این حملات سازمان های جنایت کاری پیشرفته در زمینه ی فناوری هستند که اطلاعات و ابزار و تخصص در اختیار دارند. تخمین زده می شود تا سال ۲۰۲۱، جرایم سایبری بیش از دوتریلیون دلار به اقتصاد جهانی خسارت خواهد زد. این موضوع شرکت ها را ملزم می کند در مبارزه با جرایم سایبری باهم همکاری کنند و به جای پذیرفتن این تهدیدها، رویکردی آگاهانه تر دربرابر آن ها داشته باشند. به طور کلی، رهبران امنیت سایبری با سه مسئله ی اساسی در حفظ امنیت اطلاعات رو به رو هستند: مهارت و نگرش و سرعت.
کمبود مهارت مسئله ی بزرگی است؛ زیرا از جنگ علیه جرایم سایبری جلوگیری می کند. همان گونه که حملات سایبری روزبه روز پیشرفته تر و پیچیده تر می شود، ابزار مورد نیاز برای حفظ اطلاعات درمقابل آنان هم پیچیده تر می شود. کمبود مهارت شکافی در صنعت امنیت اطلاعات ایجاد می کند و همواره تعداد افراد دارای مهارت کافی کم است؛ افرادی که بتوانند راه حلی برای مبارزه با مجرمان سایبری بیایند و این مسئله را مدیریت کنند.
گفتنی است با پیشرفت روز افزون در عرصه ی امنیت سایبری، کمبود افراد ماهر، تنها مشکلی نیست که رهبران امنیت سایبری با آن مواجه هستند؛ بلکه باید این نیروها همواره با این پیشرفت همگام باشند و مهارت آن ها نیز پاسخ گوی آنچه این عرصه ی رو به رشد می طلبد، باشد.
مسئله ی دیگری که متخصصان هنگام تصمیم گیری های استراتژیک درباره ی امنیت با آن رو به رو هستند، ماهیت اطلاعات است. بهره گیری از اطلاعات ارزشمند در حوزه ی فناوری و تجارت، برای افزایش هوشمندی و سرعت در اتخاذ تصمیمات تجاری ضروری است؛ اما همچنان که بستر صنعت امنیت سایبری گسترش می یابد، با مشکلاتی در زمینه ی میزان و ماهیت اطلاعاتی مواجه می شود که این صنعت برای مقابله با مجرمان سایبری در برخورد با موضوعی خاص نیاز دارد. به زبان ساده تر، صنعت امنیت سایبری نمی تواند این حجم از اطلاعات را کسب کند. البته، مشکل فقط کسب اطلاعات نیست؛ بلکه پردازش آن اطلاعات هم کار دشواری است.
سرعت عمل سومین و آخرین مانعی است که متخصصان امنیت سایبری برای رفع آن می کوشند. سرعت حملات سایبری به طور روز افزونی افزایش می یابد؛ بنابراین، اقدام سریع درمقابل هریک از این حملات امری ضروری است. در برخی از ایالات کشور آمریکا، قانون برای اطلاع رسانی از هر جرم سایبری، مدت زمان چهار ساعت و مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی این مدت زمان را تا ۷۲ ساعت تعیین کرده است. درصورت انجام ندادن اقدام به موقع، باید منتظر پیامدهایی نظیر خسارت های تجاری باشیم.
پیش بینی براساس تجزیه و تحلیل داده ها
هوش مصنوعی راه حلی برای رفع تمام این موانع پیش روی متخصصان امنیت سایبری قرار می دهد. در برخورد با تهدیدهای امنیتی سایبری، با بهره گیری از تجزیه و تحلیل داده ها به کمک هوش مصنوعی و نیز یادگیری ماشینی میزان دقت و سرعت عمل به طور چشمگیری افزایش می یابد. افزون بر این با تشخیص رفتار غیرعادی، می تواند تهدیدهای داخلی و خارجی و مجرمان سایبری را در زمان واقعی شناسایی کند و اطلاعات مورد نیاز گروه امنیتی برای تصمیم گیری را در اختیارشان قرار دهد. همچنین، سبب می شود جرایم مرتکب شده فعالیت کاربران نظیر استفاده از اینترنت بانک را کمتر دچار اختلال کنند.
درحال حاضر نیز، تعدادی برنامه برای انجام چند نوع تحلیل ساخته شده اند. «پیش بینی براساس تحلیل داده ها» می تواند ناهنجاری های اینترنتی و بد افزارها را شناسایی کند و علاوه بر آن، به منظور یافتن تهدیدهای داخلی و شناسایی کاربران مشکوکِ درونِ سازمان ها و خنثی سازی عملیات آن ها، الگوهای رفتاری کاربران را نیز تجزیه و تحلیل کند.
قابلیت های دیگر این برنامه ها که چندان هم شناخته شده نیستند، در بخش امنیت به چشم می خورند. با استفاده از یادگیری ماشینی، متخصصان امنیت سایبری می توانند موارد مثبت کاذب در آزمایش امنیت برنامه را به طور چشمگیری کاهش دهند. علاوه بر این، با بهره گیری از هوش مصنوعی در الگوهای رفتاری کاربران، می توانیم به راحتی هویت کاربران را با استفاده از نحوه ی استفاده ی آن ها از صفحه کلید و ماوس و تلفن همراه تشخیص دهیم. همین امر امنیت کاربران را افزایش می دهد و فرصت تجربه ای بهتر و راحت تر را برای آن ها فراهم می کند.
پادشاهی به نام «ماهیت اطلاعات»
درواقع، تجزیه و تحلیل داده ها در زمینه ی هوشمندسازی کمک می کند، اطلاعات تجارت را با تکنیک های مبارزه با جرایم سایبری یکپارچه و انبوهی از اطلاعات را پردازش می کند، از دلِ این اطلاعات سرنخ هایی به دست می آورد و با اولویت بندی این اطلاعات، به تصمیم گیری درباره ی آن ها کمک می کند.
همچون انسان ها که برای به دست آوردن اطلاعات و پردازش آن، تحقیق و مطالعه و مباحثه می کنند، هوش مصنوعی هم می تواند به کامپیوترها زبان امنیتی را با استفاده از تکنیک هایی مانند پردازش زبان طبیعی در مقیاس بزرگ (NLP) آموزش دهد. این امر تا حد زیادی در به دست آوردن اطلاعات مربوط به امنیت سایبری کمک می کند تا تحلیلگران امنیتی کارآمدتر و سریع تر عمل کنند. برای مثال، شرکت IBM توانست به واتسون (سامانه ی کامپیوتر ی هوش مصنوعی) زبان امنیت سایبری را با استفاده از میلیاردها عنصر دارای ساختار و میلیون ها سند فاقد ساختار آموزش دهد.
به طور خلاصه، گراف دانش با اطلاعات به دست آمده همگام سازی می شود و به استدلال و کشف مفاهیم از دلِ اطلاعات کمک می کند. یکی از شرکت ها با به کاربستن این ابرکامپیوتر توانست مدت زمان صرف شده برای جست وجو در یافتن جرایم امنیتی سایبری را تا ۹۷ درصد کاهش دهد.
مشاوری معتمد و مطمئن
هوش مصنوعی و پیش بینی براساس تجزیه وتحلیل داده ها به برنامه های امنیتی هماهنگی می بخشد و آن ها را قادر می سازد تا از تهدیدها جلوگیری و مشکلات را حل کنند و به حملات سایبری پاسخ دهند و حتی با استفاده از تصمیمات مشابه پیشین اتخاذشده با برخی از خطرهای کم اهمیت مقابله کنند.
علاوه بر پاسخ سریع تر، هوش های مصنوعی می توانند به عنوان مشاوری معتمد و مطمئن عمل کنند و بهترین توصیه های عملی را ارائه دهند. برای مثال، با شناسایی کاربر مشکوک وی را تعلیق می کنند یا می کوشند از ایمن بودن فعالیت کاربر مطمئن شوند. هوش مصنوعی می تواند از زمان صرف شده برای تصدیق اطلاعات کاربران بکاهد و درباره ی تصدیق اطلاعات کم اهمیت به طور خودکار عمل کند. این امر سبب می شود کارکنان امنیت سایبری تمرکز بیشتری روی شرایط پرخطر داشته داشته باشند.
درواقع، فناوری هوش مصنوعی چرخه ای مداوم از بازخورد مردم به علاوه ی نتایج تجزیه وتحلیل الگوهای رفتاری است که به همراه یادگیری ماشینی برای شناخت و مقابله با خطرها و نیز اولویت بندی برای اقدام تخصیص یافته است.
مدیریت دیدگاه های متعصبانه
همچنان که قدرت افزایش می یابد، مسئولیت هم بیشتر می شود. درحقیقت، نگاه متعصبانه در ساخت و استفاده از برنامه های هوش مصنوعی برای امنیت سایبری، می تواند مشکلات زیادی در این حوزه به وجود آورد. چنین نگاهی ممکن است تمرکز سازندگان این برنامه ها را از خطرهای واقعی دور کند و مجموعه داده های مغرضانه برای آموزش و ساخت هوش مصنوعی نمای جزئی از مسئله مطرح می کند و بروز نتایج نادرست را سبب می شود. به همین ترتیب، اگر افرادی که برنامه را طراحی می کنند از فرهنگ یا پیشینه ی مشابهی برخوردار باشند، تنوع شناختی کم و نتایج تک بعدی در این برنامه ها نمایان خواهند شد. از این رو، شرکت ها برای مقابله با تهدیدها و بازیگران متنوع حوزه ی جرایم سایبری، به سیستم های هوش مصنوعی متنوع و بی طرف نیاز دارند.
کلام آخر
شرکت ها باید آگاه باشند که هوش مصنوعی فرشته ی نجات آن ها نیست. به خاطر داشته باشید مجرمان سایبری هم از وجود هوش مصنوعی باخبر هستند و این مجرمان هم به طور روزافزونی پیشرفت و هوشمندانه تر عمل می کنند و برای منحرف کردن و اخلال در فعالیت هوش مصنوعی می کوشند. بنابراین، هم زمان با پیشرفت در هوش مصنوعی، باید با چشمی باز کارآمدی هریک از آن ها را تشخیص دهیم و به عنوان صنعتی برای مقابله با مجرمان سایبری، باید آگاه باشیم که این مجرمان نیز از برنامه های هوش مصنوعی بهره می برند و باید بهترین راهکار را برای مبارزه با آن بیابیم.