شش عفونت خطرناک چشمی

در حالیکه بیشتر این علائم به خودی خود برطرف می شوند، در موارد نادر و در صورتی که فرد برای درمان اقدام نکند ممکن است به عوارض جدی از نابینایی تا مرگ منجر شوند.

تصور یک زندگی عادی بدون قدرت بینایی دشوار است؛ با این حال علائمی مانند قرمزی چشم، آبریزش چشم، تاری دید و خشکی چشم اغلب به عنوان مشکلات جزئی در نظر گرفته شده و به طور جدی مورد توجه قرار نمی گیرند.

نتایج یک بررسی نشان می دهد در حالیکه بیشتر عفونت های چشمی خوش خیم هستند، سایر عفونت های چشمی می توانند با پیامدهای مخربی همراه باشند. اکثر بیماران با ترشحات چشمی، علائم بینایی یا قرمز و درد چشم به پزشک مراجعه می کنند.

کارشناسان بر این باورند که برخی از بیماری ها و عفونت ها ممکن است ابتدا به  عنوان یک علامت چشمی ظاهر شوند، زیرا چشم ها تنها اندامی در بدن هستند که عصب ها و رگ های خونی را می توان مستقیما در آن مشاهده کرد و از این رو اولین عضوی است که در شناسایی بیماری و همچنین تایید تشخیص آن کمک کند. با پیشرفت علم پزشکی، این ایده که چشم ها فقط برای بینایی هستند، تغییر کرده است. برخی از بیماری های چشم می توانند باعث از دست دادن بینایی شوند و در برخی موارد نادر در صورت بی توجهی یا تشخیص در مراحل پیشرفته، منجر به مرگ می شوند.

روزنامه هندوستان تایمز، در ادامه به برخی از عفونت های چشمی اشاره کرده که در صورت عدم درمان می توانند عواقب مخربی داشته باشند:

قارچ سیاه: یک عفونت غیر معمول است که از طریق قارچ موکورالس ایجاد می شود و میزان مرگ و میر بالایی دارد. این بیماری بیشتر در بیماران دچار نقص سیستم ایمنی مانند بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده، سرطان، پیوند عضو، افرادی که تحت درمان استروئیدها قرار دارند و اخیرا در بیماران مبتلا به عفونت شدید کووید دیده شده است. قارچ از طریق حفره بینی به رگ های خونی نفوذ کرده و پس از گسترش به سینوس ها و در نهایت مغز ممکن است به مرگ بیمار منجر شود.

آسپرژیلوزیس: این نوع عفونت نیز در بیماران دچار نقص ایمنی رخ می دهد و از حفره بینی وارد بدن شده و به دنبال آن به مغز دسترسی پیدا می کند. گسترش عامل بیماری به جمجمه می تواند منجر به آبسه مغزی، واسکولیت، ترومبوز و در نهایت ایسکمی مغزی شود که می تواند کشنده باشد.

ورم ملتحمه: ملتحمه لایه نازکی از بافت است که سفیدی چشم و داخل پلک ها را می پوشاند. ورم ملتحمه را می توان به عنوان عفونت یا التهاب ملتحمه توصیف کرد. علائم این بیماری خارش و ترشح از چشم است. ممکن است یک یا هر دو چشم فرد دچار این عارضه شود و اگر در زمان مناسب درمان نشود، می تواند جدی باشد.

بلفاریت: التهاب پلک هاست و به دلیل عفونت باکتریایی، آلرژی، گرفتگی غدد چربی در پلک ها و برخی بیماری های پوستی ایجاد می شود. ممکن است فرد متوجه علائمی مانند قرمزی و ورم پلک ها، سوزش و آبریزش چشم ها، پوسته پوسته شدن پوست اطراف چشم شود. بلفاریت منجر به نابینایی نمی شود، اما می تواند چندین عارضه دیگر مانند ریزش مژه ها را ایجاد کند.

یووئیت: التهاب لایه میانی چشم است. این بیماری با عارضه های مختلفی مانند پسوریازیس و آرتریت روماتوئید مرتبط است. ممکن است فرد متوجه علائمی مانند تاری دید و قرمزی چشم ها شود.

التهاب یا عفونت قرنیه: استفاده نادرست از لنزهای تماسی می تواند عامل عفونت باشد. استفاده از لنزها برای ساعات طولانی، تمیز نکردن آنها و نگهداری نادرست می تواند خطر ورود میکروب ها به قرنیه را افزایش دهد. بی توجهی به این عفونت و عدم درمان فوری آن می تواند منجر به زخم شدن قرنیه و از دست دادن دائمی بینایی شود.

منبع: شفا آنلاین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

چهار × یک =

لطفا پاسخ عبارت امنیتی را در کادر بنویسید. *