شهرداری توکیو از ۵۰ سال پیش تا به امروز، برای رفاه حال نابینایان شهر، اقدام به تعبیه بلوک های بریل موسوم به «تنجی» در سراسر شهر کرده است تا این قشر از شهروندان توان خواه ذره ای احساس انزوای اجتماعی نداشته باشند.
سنگفرش لمسی نخستین بار بیش از ۵۰ سال پیش در ژاپن اختراع شد تا به افراد دارای اختلالات بینایی کمک کند که با خیال راحت در محیط های شهری حرکت کنند؛ اکنون این بلوک های مسیریاب در سراسر دنیا از لندن تا سیدنی دیده می شوند. سنگفرش های مخصوص نابینایان در ژاپن با عنوان بلوک های تنجی شناخته می شود. تنجی کلمه ای برای سیستم ژاپنی بریل است و بنابراین بلوک تنجی نیز می تواند به عنوان “بلوک بریل” ترجمه شود. این صفحات تعبیه شده به نابینایان این امکان را می دهد که اطلاعات محیط اطرافشان را از طریق لمس به دست آورند. از گذرگاه معروف شیبویا در توکیو تا دورافتاده ترین جزیره اوکیناوان، خیابان های ژاپن ویژگی ظاهری مشترک دارند:
قوانین ژاپن نصب و نگهداری بلوک های لمسی در نزدیکی پله ها، رمپ ها، پله های برقی و مسیرهای اصلی برای ساختمان هایی با مساحت بیش از دو هزار متر مربع را الزام کرده است. فضاهای عمومی کمتر از دو هزار متر مربع الزامی در این رابطه ندارند اما باید تعبیه آن را مد نظر داشته باشند. توکیو در کنار آمستردام، لاس وگاس و پاریس به عنوان یکی از ۱۰ مقصد مسافرتی جهان برای توان خواهان معرفی شد که بخش اعظم این عنوان به علت تلاش های شهرداری در مناسب سازی مسیرها برای نابینایان و کاربران ویلچر در نظر گرفته شد.
ایستگاه های متروی شهر توکیو به طور کامل برای نابینایان مناسب سازی شده است، به طوری که نوارهای زرد و لمسی را در تمام نقاط مترو می توان پیدا کرد. همه ایستگاه ها باید یک مسیر تنجی از منطقه ورود به مترو تا سکوی سوار شدن داشته باشند. حتی همه پله ها، پله های برقی و رمپ ها باید دارای بلوک های هشداردهنده باشند تا شخص نابینا برای حتی یک لحظه گمراه نشود.
علاوه بر این، تمام امکانات رفاهی نظیر سرویس های بهداشتی آنقدر در دسترس است که حتی کارکنان ایستگاه های مترو در نقاط مختلف مستقر شده اند تا به نابینایان و توان خواهان کمک کنند. همین اقدامات به ظاهر ساده، باعث شده است که توکیو به عنوان شهر دوستدار نابینا شناخته شود.
منبع: ایمنا