روایتی از داریوش جعفری، معلم مدرسه استثنایی باغچه بان شهرستان کوهدشت استان لرستان که تصمیم گرفت کتاب های داستانی که برای عموم بچه ها تالیف کرده بود را به صورت دستی به بریل بنویسد تا دانش آموزان نابینا هم داستان بخوانند.
کتاب باید بخشی از زندگی همه ما باشد.چه سعادتمندم که خط بریل رو با کمک استاد رسول دیناری عزیزم آموختم و خوشحالم که توانستم کتاب محبوبم “کیکله رو آب برد/ دنیارو خواب برد” را به خط بریل بنویسم.
این کتاب را به یکی از شاگردان نابینا تقدیم خواهم کرد و بین دیگران خواهد گشت و باز هم کتابها و اشعارم رو برای این نازنینان خواهم نوشت.
این چند جمله روایتی از عشق معلمی است که با همه وجود تلاش می کند تا گوشه ای از علم و آگاهی را از چشمه دانش به دانش آموزان اش، بچشاند.
داریوش جعفری معلم مدرسه استثنایی کوهدشت لرستان تصمیم گرفت چند مجموعه داستان و شعر خود و هم چنین چند شعر کلاسیک را به شکل دستی به بریل بنویسد تا دانش آموزان نابینا نیز این کتابها را بخوانند.کتاب هایی که وقتی باز می شوند داخلش پر از سفیدی است و نقطه های بریل نمایان می شوند.
این آقا معلم ۱۵۰۰ صفحه کاغذ تهیه کرده است تا همه آن ها را با نقطه های بریل به صورت دستی پر کند و ماهی یک کتاب و سالی ۱۲ جلد کتاب به بریل بنویسد.
داریوش جعفری می گوید:هنگامی که دانش آموزان کتاب را میخوانند و متوجه حروف اشتباه می شدند می گفتند نگران نباش آقای معلم ما خودمون درست میکنیم هم خودشون یاد می گرفتند و هم به آقای معلم یاد می دادند.
بیشتر مردم اعتقاد دارند که ما با چشمانمان می بینیم. اما حقیقت این است که این مغز ماست که آنچه را فکر می کنیم می بینیم، درک می کند.کتابخوانی برای همه عشق است و چقدر لذت بخش است وقتی نابینایی کتابی که به خط بریل نوشته شده را با ذوق و شوق دارد می خواند.
منبع: ایران سپید.