نابینایان چگونه خواب می بینند

روان شناسان می گویند حتی نابینایان هم خواب می بینند . آن ها در خواب دیدن به سه دسته تقسیم می شوند:

اول نابینایانی که از بدو تولد نابینا نبوده اند و بعد ها بینایی خود را ازدست داده اند. این افراد خاطره مناظر و تصاویر را دارند و همان ها را در خواب می بینند.

دوم نابینایانی که مادرزادند اما بخش تجسم بینایی آنان در مغزشان دست نخورده است، این ها هم در خواب اجسام را تصویر سازی می کنند اما آن گروهی که علاوه بر چشم ها و مسیر بینایی، بخش بینایی در مغزشان هم کار نمی کند، در خواب چیزی نمی بینند و فقط مطالب را احساس می کنند ضمن اینکه حواس شنوایی بویایی و لامسه در خواب آنان فعالیت بیشتری دارد.

نابینا های مادرزاد هم چیزی به نام رؤیا دارند، اما این افراد و کسانی که پیش از پنج سالگی بینایی شان را از دست می دهند، در خوابشان چیزی نمی بینند، هرچند رؤیاهایشان از نظر جزئیات، احساسات و روایت، دست کمی از رؤیاهای مردم بینا ندارد.

افرادی که بعد از ۷ سالگی نابینا می شوند، تا بیست، سی سال بعد از نابینایی، همچنان خواب هایی با مولفه های تصویری الهام گرفته از خاطرات کودکی می بینند، که البته به مرور زمان، مانند عکس های یک آلبوم قدیمی، وضوح و شفافیت خود را از دست می دهد.

نابینایی در فاصله بین ۵ تا ۷ سال، بسته به دیگر شرایط، به یکی از این دو وضعیت یا ترکیبی از آن ها می انجامد، اما تفاوت های دیگری هم هست که یکی از آن ها به وضعیت « رم » یا حرکت های سریع چشم برمی گردد. « رم » حرکت سریع کره چشم فرد در هنگام خواب دیدن است، طوری که به نظر می رسد چشم ها دارند صحنه های رویا را در اطراف می بینند.

در افراد دسته اول (یعنی نابینا های مادرزاد یا پیش از ۵سال)

«رم» ها یا دیده نمی شوند، یا دامنه بسیار کمتری دارند علاوه بر این، همان طور که انتظار می رود، در رؤیای این افراد تصویرپردازی صوتی، واضح تر، قوی تر و جزئی از رؤیای افراد بینا است، یعنی این صدا ها هستند که بخش مهمی از احساسات و تصاویر را در خواب القا می کنند.

نکته جالب این که افراد ناشنوا نیز خواب هایی به زبان اشاره و خیلی رنگی تر از افراد شنوا می بینند. نکته آخر هم این که، رؤیای نابینایان بیشتر درباره وضعیت های آشنا و تجربه شده است، تا موقعیت های غریب.

آیا به نظر شما نابینایان نیز مانند سایر افراد بینا به هنگام خواب رؤیاهایی را می بینند؟

ممکن است برخی از شما این گونه استدلال کنید که افراد نابینا به دلیل اینکه در طول بیداری از نعمت چشم بی بهره اند پس به هنگام خواب نیز فعل دیدن در مورد آنها صدق نمی کند در نگاه اول این مسئله درست به نظر می رسد اما اگر لحظه ای در آن ژرف بیندیشید متوجه می شوید که این تنها برداشتی سطحی از مقوله دیدن است.

به نظر من تمامی حواسی که در انسان وجود دارد تنها به وسیله روح، ادراک و تجربه و تحلیل می شوند درحالی که اعضای جسمی تنها نقش ابزاری را بازی می کنند که به کمک آنها می توان این حواس را در برخی از شرایط بهتر درک کرد.

برای مثال فرض کنید که شما را در محیطی کاملاً تاریک قرار دهند منطقی است که شما نمی توانید اطراف خود را ببینید. اما با روشن کردن یک چراغ قوه یا شمع به راحتی می توانید اطرافتان را ببینید.

حال فرض کنید شما را در محیطی روشن قرار دهند در این حالت نیازی به روشن کردن شمع یا چراغ قوه نیست در مثال بالا عضو بینایی شما یا همان چشم هیچ مشکلی ندارد و تنها شرایط حاکم بر این دو محیط موجب دیدن یا عدم دیدن شما شده است در محیط اول تاریکی عاملی است که مانع دیدن و در محیط دوم روشنایی عاملی است که موجب دیدن می شود.

رابطه دو محیط تاریک و روشن با خواب دیدن نابینایان چیست؟

همان طور که گفتم اعضای جسمی تنها ابزاری هستند که به کمک آنها می توان تحرکات را در شرایط مختلف بهتر درک کرد اگر در مثال محیط تاریک روح را به جای خودمان و جسم را جای محیط تاریک و چشم را به جای چراغ قوه قرار دهیم متوجه می شویم تا زمانی که ما در محیط تاریک یا همان جسم هستیم. بدون چراغ قوه یا چشم نمی توانیم جایی را ببینیم اما اگر در مثال محیط روشن مجدداً روح را به جای خودمان قرار دهیم و محیط روشن را به عنوان محیطی که روح در آن آزاد است قلمداد کنیم متوجه می شویم که دیگر نیازی به چراغ قوه یا چشم نیست.

روح انسان در طول بیداری در درون جسم قرار دارد به همین دلیل با نقص عضو چشم نمی توان جایی را دید اما وقتی که انسان به خواب می رود روح از کالبد خارج می شود و می تواند اطراف را بدون نیاز به چشم ببیند اگر به مسئله خواب دیدن نابینایان هم این گونه بنگرید متوجه می شوید که نابینایی به هیچ وجه مانع خواب دیدن نابینایان نمی شود. زیرا همان طور که گفتم همه افعال و حواسی که در نهان انسان است به وسیله روح حس و درک می شود فعل دیدن هم از این مقوله مستثنا نیست.

البته نمی خواهم این را بگویم که نابینایی هیچ تأثیری در خواب دیدن ما ندارد پیش از بیان این تأثیر لازم است این نکته را یادآور شوم که نابینایان با شنیدن صدای افراد یا اسم یک شی تصوری از آن در ذهن پیدا می کنند که به هنگام خواب نیز همان تصوری را که از آن دارند می بینند نه واقعیت آن را.

منبع: اقتصاد آنلاین.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

10 − یک =

لطفا پاسخ عبارت امنیتی را در کادر بنویسید. *