چند هفته پیش به این مسئله پرداخته شد اما چون این روزها در گروه های معلولان دوباره شاهد ترویج درخواست هایی از جانب برخی از افراد جامعه معلولان برای طرح خواسته هایشان و دیدار با نامزدهای مشخص انتخاباتی هستیم ضروری دیدم به منظور ارتقا سطح فرهنگ ورود افراد معلول یا بهتر بگویم ورود مسائل افراد معلول به برنامه های انتخاباتی نظر خودم را ارائه دهم. اینکه ما از نامزدها بخواهیم که خواسته های مشخصی از جامعه معلولان را دنبال کنند یک راه است یعنی اینکه ما با یک نامزدی دیدار کنیم و مسائلی را مطرح کنیم این روزها فعالینی هستند که سعی میکنند آرای معلولان را به طرف نامزدهای خاص سوق دهند و کانالیزه کنند این کار می تواند کار قانونی باشد اما آن چیزی که قابل توجه جامعه معلولان است این است که صرف اینکه ما نامزدها را به این طرف آوریم که برخی خواسته های جامعه معلولان را قول بدهند و در واقع تعهد کنند که در واقع این برنامه ها را اجرا کنند به خودی خود برای اینکه آن نامزد صالح باشد برای خدمت به افراد معلول کافی نیست.
اولاً باید از نامزدهای انتخابی بخواهیم برنامه مشخص خودشان را در حوزه معلولان ارائه بدهند این نشان میدهد که آیا آن نامزد برنامه مشخصی در این خصوص دارد یا ندارد؟ اینکه ما به یک نامزد بگوییم که جامعه معلولان این را می خواهد شما نظرتان چیست و بگوید من آن را انجام می دهم اما چه تضمینی است که بعداً انجام دهد؟ هیچ کدام از این قول ها به این شکل مبین توجه راستین نامزدها به امور معلولان نیست. من عمومی صحبت میکنم در نتیجه به نامزد خاصی بر نمیگردد اما اگر نامزدی برنامه مشخصی در حوزه معلولان ارائه داد و در واقع با نشان دادن این برنامه اثبات کرد که مطالعه کرده است و تیم پشت سر آن در مورد حوزه معلولان مطالعه کرده اند شناخت پیدا کرده اند و او می خواهد با برنامه وارد شود به هر حال یک نامزدی قابل اعتنا میشود که آن هم در ترتیب با برنامه عمومی اش به عنوان یک فرد معلول به آن فکر کنیم. مسئله دیگر مسئله توجه نامزدها علاوه بر برنامه به حوزه معلولان است نه فقط طرح اینکه ما می خواهیم اشتغال و رفاه دهیم این موارد کلی گویی است.
برنامه به طور مشخص بیان میکند چه مشکلاتی را به طور مشخص جامعه معلولان عمده می شناسند و چه راهکارهایی برای آن در نظر دارند. این یک مسئله است مسئله بعدی این است که برنامه توجه به معلولان را نباید از برنامه های رفاهی، اجتماعی یک نامزد جدا بدانیم. آن نامزدی میتواند به افراد معلول توجه کند که یک برنامه جامع رفاهی اجتماعی برنامه نه کلی گویی داشته باشد و نشان دهد به عنوان مثال یک برنامه فقر زدایی دارد حالا در این راستا گروه های آسیب پذیر از جمله افراد معلول هم مورد توجه هستند پس هر دو برنامه را باید مورد توجه قرار دهیم و مراقب باشیم که سهل و آسان افراد معلول را و بهتر بگویم آرای آنها را به طرف نامزد خاصی بدون اینکه ما به ازایی برای افراد معلول داشته باشد سوق ندهیم اینکه فلان فرد شناخته شده معلول در یکی از ستادهای انتخاباتی باشد اشکالی ندارد اما اگر آن فرد بخواهد آرای افراد معلول را به یک نامزد متعهد کند بدون اینکه ما به ازایی برای افراد معلول داشته باشد صحیح نیست و جامعه معلولان باید با هوشیاری و چشم باز و در واقع با ذهن باز از این قضیه مراقبت کنند که ما در واقع اسیر برنامه های انتخاباتی بدون اینکه تعهد واقعی و مهمتر از آن برنامه واقعی بهبود داشته باشیم خودمان را درگیر نکنیم.
منبع: ایران سپید.