: همانگونه که برای افراد عادی درک شرایط فردی نابینا دشوار است برای نابینایان هم درک مشکلات کسی که علاوه بر نابینایی با ناشنوایی هم دست به گریبان است آسان نیست.اما در روزهایی که با ایران سپید همکاری دارم با نابینا ناشنوایانی آشنا شدم که نه پشتکار که خود تجسم کاملی از پشتکار و اراده اند و نمونه کاملی از اینکه برای تواناییهای انسان حد و مرزی نمی توان تصور کرد. علی صابریان نمونه ای از این دوستان است او متولد سال 60 است و در حال حاضر ساکن شهریار. صابریان از دوران نوزادی با نقص شنوایی مواجه شده است . اگر مادر او این روزها زنده بود حتما از روزهای سختی می گفت که با علی گذرانده و همه سعی و تلاشی که صرف علی و آموزش و توانبخشی او کرده است. صابریان از 12 سالگی با مشکل جدیدی روبرو می شود ؛نا بینایی. به مرور بینایی را هم از دست می دهد و در 15 سالگی به نابینایی مطلق می رسد. اما هنوز باقیمانده ای 15 درصدی از شنوایی را دارد. برای آموزش مهارتهای زندگی با نابینایی به مرکز توانبخشی خزانه در تهران می رود و آنجا با معلمی آشنا می شود که دریچه دیگری به روی زندگی او می گشاید می گوید در مرکز خزانه با آقای میرزایی آشنا شدم و از همان روزها یعنی حدود 18 سالگی کار حفظ قرآن را آغاز کردم به گفته او مادر هم به کمکش می آید و بعد از 4 سال به حفظ کل قرآن نائل می شود. از سازمان تبلیغات اسلامی مدرک درجه 3 حفظ کل قرآن را می گیرد و هم لیسانس علوم قران وحدیث.
حافظ اگر هر روز بر محفوظات خود مرور نداشته باشد آن را از یاد می برد و صابریان هر روز این کار را انجام می دهد به مدد باقیمانده شنوایی . او همچنین نوارهایی در ارتباط با آشنایی با مفاهیم قرآنی و تفسیر را گوش می دهد و به عمق جان می سپارد.
او داشتن همسر و فرزندی صالح را از برکت قرآن در زندگی خود می داند و هم رفتن به زیارت خانه خدا، و حرم امام شهیدان در کربلا. صابریان در مسابقات حفظ قرآن « که از سوی سازمان بهزیستی در بابلسر برگزار می شود موفق به کسب مقام سوم کشوری می شود و در مسابقات قرآن سازمان اوقاف در رشته حفظ کل قرآن رتبه سوم و در رشته حفظ بیست جز قرآن رتبه اول را به خود اختصاص می دهد.صابریان می گوید: در مسابقات دارالقران امام علی “ع” و وزارت ارشاد هم رتبه های عالی را به دست آورده است.اما همانگونه که زندگی تمام عیار بیرون از خانه برای همنوعان نابینا کمتر مجالی برای رقابت فراهم می سازد برای او که ناشنوا هم هست جایی برای عرض اندام نمی گذارد؛ او شغل ثابتی ندارد و با درآمدی که از نماز و روزه استیجاری به دست می آورد روزگار می گذراند.
منبع: ایران سپید