با سلام و احترام به همراهان وبسايت ويژه ی نابينايان شرکت پکتوس. در شصتمین شمارگان دکه خبر دنياي تکنولوژي و فناوري، 15 خبر تقديم شما گراميان مي شود.
ایرانسل فناوری VoLTE را در مشهد و تهران راه اندازی کرد
ایرانسل در اقدامی جدید در حال استفاده از فناوری VoLTE یا انتقال صوت بر بستر شبکه ی نسل چهارم است. در گام اول این شبکه در مشهد و تهران راه اندازی شده است.
به گزارش زومیت، ایرانسل در حال تغییر فناوری انتقال صدا در شبکه ی ارتباطی خود است. براساس اطلاعات ارائه شده، بزرگ ترین اپراتور دیتای کشور در حال راه اندازی فناوری انتقال صدا بر بستر شبکه ی نسل چهارم است. ایرانسل این فناوری جدید را در شهرهای مشهد و تهران راه اندازی کرده است و انتظار می رود در آینده ی نزدیک شاهد راه اندازی این فناوری در شهرهای دیگر نیز باشیم.
اما VoLTE چیست و چه تفاوتی با فناوری قبلی مورد استفاده برای انتقال صدا دارد؟ فناوری Voice over LTE همان فناوری انتقال صدا بر بستر شبکه ی نسل چهارمی است و برای پشتیبانی از مکالمه صوتی در شبکه های 4G یک فناوری ضروری است و بدون استفاده از آن نمی توان انتقال صدا را در شبکه های LTE انجام داد. اگر توجه کرده باشید، در صورتی که دیتای گوشی هوشمند روشن بوده و همزمان مکالمه ای برقرار شود، پیش از پیاده سازی این فناوری جدید، دیتای موبایل نیز تغییر کرده و ارتباط 2G یا 3G برقرار می شود، اما با استفاده از فناوری VoLTE دیگر نیازی به انتقال به فناوری های قدیمی تر نیست و می توان صدا را در همان بستر 4G انتقال داد.
با استفاده از فناوری VoLTE می توان همزمان با انجام مکالمه ی صوتی، تصویر، فیلم، پیغام متنی یا هرچیز دیگری را در بستر اینترنت دریافت یا ارسال کرد. فناوری VoLTE ظرفیت بیشتری دارد به طوری که نرخ انتقال صدا و دیتا در شبکه ی 4G در مقایسه با شبکه ی 3G سه برابر بیشتر و در مقایسه با 2G تا ۶ برابر بیشتر است.
البته باید به این نکته اشاره کنیم که پیاده کردن این فناوری از سوی ایرانسل به این معنی نیست که تمام کاربران می توانند از VoLTE بهره ببرند. حتی تمام گوشی هایی که از ارتباط 4G پشتیبانی می کنند نیز دارای قابلیت VoLTE نیستند.
برای فعال کردن VoLTE روی گوشی های هوشمند ال جی کافی است تا وارد تنظیمات گوشی شده و پس از ورود به قسمت تنظیمات بیشتر یا همان More در قدم اول 4G را فعال کرده و سپس با انتخاب شبکه های موبایل یا mobile Networks و وارد شدن به آن، VoLTE را فعال کرد.
در گوشی هواوی پی ۱۰ برای استفاده از VoLTE باید وارد تنظیمات شده و از قسمت اتصالات یا Connectivity روی گزینه ی بیشتر یا More کلیک کرده و پس از انتخاب Mobile Networks و GSM/WCDMA/LTE از بخش Mobile Mode، گزینه ی VoLTEرا فعال کرد.
بنابر اطلاعات ارائه شده با وجود اینکه آیفون های اپل از چنین گزینه ای پشتیبانی می کنند، اما در حال حاضر امکان استفاده از این قابلیت روی گوشی های آیفون مهیا نیست و این گوشی ها نمی توانند از فناوری VoLTE استفاده کنند. برای فعال کردن این ویژگی روی گوشی های آیفون باید از مسیر Cellular>Cellular Data Option وارد تنظیمات شده و در صورت غیرفعال بودن LTE آن را فعال کرده و سپس Voice & Dataرا فعال کرد.
وزیر ارتباطات: ارایه بسته های تشویقی برای تولیدکنندگان موبایل جهت راه اندازی خط تولید در ایران
وزیر ارتباطات در جلسه ی ساماندهی طرح رجیستری به موضوع حمایت از تولید داخل پرداخت.
به گزارش زومیت، در مراسم وزارت ارتباطات که پس از دو ساعت معطلی خبرنگاران پشت درهای بسته ی جلسه ی مسوولان سازمان های ذیربط برای اجرای طرح رجیستری گوشی های موبایل تشکیل شد، محمدجواد آذری جهرمی اعلام کرد که سازمان های زیربط از جمله صنعت و معدن و تجارت، گمرک و رگولاتوری همکاری کاملی با وزارت آی سی تی خواهند داشت و در صددیم شرایط مناسب برای تولید داخلی به وجود بیاید و به تدریج اجرای طرح روی برندهایی که بیشترین سهم بازار را دارند اعمال کنیم.
در این جلسه جهرمی گفت: “با تلاش وزارت ارتباطات و سازمان تنظیم مقررات، وزارت بازرگانی و گمرک و همکاری وزارت ارتباطات سیستم ها و زیرساخت های فنی اجرای طرح رجیستری گوشی های موبایل آماده بهره برداری است و همانطور که قول داده شده بود تا پایان مهرماه به لحاظ فنی آماده خواهد شد.”
به گفته وی، نیاز بازار ۶ میلیون دستگاه تبلت است که با مدل قیمت گذاری مناسب قصد داریم این نیاز را از طریق تولید داخل مرتفع کنیم و درصددیم کل تولید به بخش داخلی اختصاص پیدا کند.
وی ادامه داد: “قرار است با تولیدکنندگان گوشی های تلفن همراه که سهمی در بازار ایران دارند برنامه ی مدونی داشته باشیم، وزارت ارتباطات به نیابت از دولت، گمرک و وزارت بازرگانی با یک ادبیات واحد با آنها وارد مذاکره می شود.”
جهرمی گفت: “بسته های تشویقی برای این شرکت ها در نظر گرفته شده که در داخل کشور تولیدشان را راه اندازی کنند و بتوانند صادرات داشته باشند.”
وی به سفر اخیر خود به کره جنوبی اشاره کرد و گفت: “با شرکت سامسونگ مذاکراتی در این زمینه صورت گرفت و این موضوع مورد بحث و بررسی قرار گرفت و در همین راستا با سایر تولیدکنندگان که سهمی از بازار دارند مذاکره خواهیم کرد.”
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات افزود: “با وجود بازار ۶ میلیارد دلاری گوشی در کشور و بر اساس آمارهای موجود، در بدترین حالت ۵ درصد گوشی ها از مبادی رسمی و در خوشبینانه ترین حالت ۲۰ درصد واردات رسمی داریم که هر دو این آمار وضعیت بسیار نامناسب کشور در عرصه قاچاق گوشی را نشان می دهد و بازار مستعد در حوزه تولید گوشی و ایجاد اشتغال در کشور را نشان می دهد.”
وی افزود: “با توجه به آمارهای ارایه شده، لازم بود اقدامات مناسبی در این زمینه انجام شود، بنابراین چارچوب پله ای تعریف شد که بر اساس آن فاز مانیتورینگ از اواخر مهرماه آغاز به کار می کند و زیر بار می رود، اعمال سیاست نمی کند، بلکه پایش می کند.”
جهرمی اعلام کرد: “در همان ماه ابتدایی روی یکی دو برندی که گوشی خود را به شکل غیرقانونی وارد بازار کشور می کنند و در ازای آن خدمت و سرویسی به کاربر ارایه نمی دهند، اعمال سیاست می کنیم و جلوی قاچاق این گوشی ها را از ماه اول خواهیم گرفت تا گوشی به صورت قاچاق وارد بازار کشور نشوند.”
وزیر ارتباطات گفت: “در تلاشیم که ظرف مدت معینی بتوانیم کل برندهای تلفن همراه را تحت پوشش این شبکه قرار دهیم و در راستای سیاست مقاومتی این موضوع را پوشش دهیم.”
وی درباره ی اختلاف قیمت بین گوشی های رجیستر شده و غیر قانونی، گفت: “تلاش ما این است که مردم در این راستا متضرر نشوند و قیمت گوشی افزایش پیدا نکند.”
جهرمی درباره گوشی های در دست مردم گفت: “گوشی هایی که تا این لحظه فعال شده اند هیچ مشکلی نخواهند داشت و قاچاق شناخته نمی شوند.”
وی همچنین اعلام کرد: “برای گوشی هایی که مسافری یا تکی وارد کشور می شوند، گمرک از طریق سامانه هایی خدماتی را ارایه می دهد که عوارض گمرکی را پرداخت کنند تا با مشکلی مواجه نشوند و برای مسافرانی که وارد کشور می شوند نیز تدابیری در سیستم تدارک دیده شده که آنها نیز مشکلی نداشته باشند.”
وی همچنین درباره ی راه های دور زدن این طرح گفت: “آنهایی که گوشی را از طریق مبادی غیرقانونی وارد بازار کشور می کنند، ممکن است به دنبال راهی برای دور زدن طرح باشند اما ما همه تلاش مان رامی کنیم که این اتفاق نیفتد.”
بزرگترین فروشگاه آنلاین سخت افزار در ایران، بیت کوین می پذیرد!
لیون کامپیوتر به عنوان یکی از فروشگاه های آنلاین سخت افزار در ایران از هم اکنون امکان پرداخت سفارش با بیت کوین را فعال کرده است.
به گزارش زومیت، لیون کامپیوتر اوایل سال ۱۳۹۰ پس از اینکه ۷ سال از فعالیت حرفه ای خود در زمینه ی فروش آنلاین قطعات کامپیوتر را سپری می کرد با مقوله ی ارزهای رمزگذاری شده، به ویژه بیت کوین آشنا شد.
لیون کامپیوتر اولین مجموعه ای بود که قدم در این زمینه ی نوظهور و نوپا ارزهای رمزگذاری شده می گذاشت و این در حالی بود که از عمر ارز بیت کوین تنها حدود ۱ سال سپری شده بود و از سال ۱۳۹۲، به صورت رسمی با خدماتی که ارائه کرد، به صورت ویژه پشتیبانی از ماینرها را در دستور کار خود قرار داد.
لیون کامپیوتر همواره تلاش کرده تا در زمینه ی ارزهای رمزگذاری شده (ماینینگ) پیشتاز باشد و خدمات متناسب را به کاربران خود ارائه کند.
در همین راستا امکان پرداخت سفارش با بیت کوین به صورت آزمایشی فعال شده است.
برای استفاده از این درگاه به نکات زیر توجه بفرمایید:
۱- درگاه فعلا فقط بین ساعت های ۱۱ تا ۱۴ هر روز فعال خواهد بود.
۲- برای انتقال مبلغ سفارش، فقط از طریق Wallet اقدام کنید و به هیچ عنوان از مارکت، مبلغ سفارش را پرداخت نکنید.
۳- انجام شدن سفارش منوط به Confirm شدن انتقال وجه است.
لیون کامپیوتر | www.lioncomputer.ir
اپلیکیشن پلاک، سامانه در خواست خدمات نظافت، کارواش و خشکشویی در محل
اپلیکیشن پلاک، بزرگترین سامانه ی درخواست آنلاین سرویس های خدمات در محل مانند نظافت منزل، نظافت مشاعات، خشکشویی، کارواش سیار، سرویس خودرو، درخواست تعمیرکار، باربری، اسباب کشی در دسترس عموم قرار گرفت.
به گزارش زومیت، مجموعه ی پلاک بعد از راه اندازی موفق وب سایت خود، اپلیکیشن های iOS و اندروید خود را نیز برای استفاده ی عموم در دسترس قرار داد؛ بدین ترتیب دارندگان گوشی های هوشمند با سیستم عامل اندروید هم اینک می توانند از طریق لینک دانلود مستقیم یا از طریق ایران اپس و دارندگان گوشی های آیفون نیز می توانند از طریق سیب اپ نسبت به دانلود این اپلیکیشن اقدام کنند. ضمنا به مدت محدود با ثبت اولین سفارش از ۲۰ درصد تخفیف، هدیه ی استفاده از اپلیکیشن پلاک بهره مند شوید. (کد تخفیف: pelakapp20)
تنها از طریق گوشی تلفن خود و با انتخاب خدمات مورد نظرتان (کارواش، نظافت منزل و دفتر کار، خشکشویی، تعویض روغن خودرو، قالیشویی، شستشوی مبلمان و…) و مشخص کردن محل درخواست خدمات روی نقشه و تعیین زمان، متخصص مورد نیاز را در کنار خود خواهید داشت. برخلاف شیوه های سنتی که شفافیتی در زمان حضور و قیمت ارائه ی خدمات ندارند، با این روش نه تنها هزینه ی خدمت پیش از انجام آن مشخص است؛ بلکه کیفیت دقیق کار هم برای مشتریان قابل ملاحظه می شود. تمامی مشتریان قبلی در پایان درخواست سفارش به متخصصان امتیاز می دهند و این موضوع به سایر مشتریان کمک می کند تا با استفاده از تجربیات سایرین و با آرامش خاطر، پلاک یار (متخصص) خود را انتخاب کنند. همچنین مشتریان با استفاده از اپلیکیشن، کنترل کاملی از زمان سفارش تا پایان کار و ثبت نظر، خواهند داشت.
سفارش خدمات نظافت منزل، نظافت مشاعات، خشکشویی سیار، کارواش سیار، سرویس خودروی سیار، درخواست تعمیرکار، باربری و اسباب کشی از طریق وب سایت پلاک نیز برای مشتریان امکان پذیر است. پلاک به دنبال ایجاد تحول در شیوه ی دسترسی مشتریان به ارائه دهندگان خدمات، ارتقاء کیفیت و شفافیت قیمت ها است، با ارائه ی خدمات نظافت منزل در محل، کارواش در محل و خشکشویی سیار به مشتریان، ضمن ایجاد سهولت در ثبت سفارش و داشتن حق انتخاب در تعیین زمان و گزینش پلاک یار (متخصص)، اطمینان از صلاحیت فنی پلاک یاران و کیفیت خدمات را برای مشتریان تضمین می کند.
در حال حاضر سرویس نظافت منزل، نظافت مشاعات و کارواش سیار راه اندازی شده است و سایر خدمات به زودی در دسترس مشتریان خواهد بود.
رمز موفقیت هر کسب وکاری رضایت مشتریان آن است و پلاک با اتکا به پلاک یاران منتخب و در راستای احترام به حق مشتری، ضمانت بازپرداخت وجه یا ارائه ی سرویس مجدد رایگان در صورت عدم رضایت از تجربه ی خدمت گرفته شده را در اختیار کاربران قرار می دهد؛ کافی است با امور مشتریان پلاک تماس حاصل کنید، بدین ترتیب پس از حضور کارشناسان فنی پلاک در محل و تایید آن ها، کل وجه پرداختی یا قسمتی از آن به حساب شما عودت خواهد شد. امور مشتریان پلاک در تمامی مراحل ثبت تا اتمام سفارش، همراه مشتریان خواهد بود تا ضمن اطمینان از حضور به موقع پلاک یاران و کیفیت خدمات ارائه شده توسط آن ها، آرامش و اطمینان خاطر را برای مشتریان خود به ارمغان آورد.
همین حالا با ورود به سایت www.pelak.com یا از طریق دانلود اپلیکیشن، راحتی و سهولت در دریافت خدمات را تجربه کرده و زمان بیشتری را صرف عزیزانتان کنید.
اسنپ از خیابان راننده جدید استخدام نمی کند
در پی اتفاقی که به تازگی برای یکی از مسافران سرویس تاکسی آنلاین افتاده، اسنپ ثبت نام رانندگان جدید را متوقف کرد.
به گزارش زومیت، هفته ی گذشته شکایتی علیه یکی از رانندگان سرویس تاکسی یاب اسنپ مبنی بر تعرض، به دادگاه ارایه شد.
شهرام شاهکار، مدیر اجرایی اسنپ در پی شکایت از این سرویس، ضمن دلجویی از مسافران و شهروندان، اعلام کرد که پروسه ی ثبت نام رانندگان جدید فعلا متوقف شده است.
در ادامه اظهارات مدیر اجرایی اسنپ را می خوانید:
شهروندان عزیز، خانواده محترم اسنپ، مسافران و هم راهان گرامی،
اینجانب بابت خبر ناخوشایند اخیر مبنی بر حادثه ای که در یکی از سفرهای اسنپ اتفاق افتاده است عمیقا متاسف و ناراحتم و به شما یقین می دهم که اسنپ در هر شرایطی کنارتان می ایستد.
ما در مسیر شفاف سازی دلایل بروز این اتفاق ناگوار، به دستگاه های انتظامی و قضایی کشور عزیزمان اطمینان کامل داریم و همانند گذشته، نهایت همکاری را برای روشن شدن حقیقت با دستگاه های مذکور خواهیم داشت.
اسنپ تا کنون بیش از 100 میلیون سفر موفق را در صحت کامل به انجام رسانده است و صدها هزار هم راه (راننده) معتمد، مسئول و سخت کوش از طریق این سامانه به خدمات رسانی و کسب روزی می پردازند.
امنیت کاربران مسافر و راننده اسنپ، همیشه مهمترین اولویت ما بوده است، آنقدر که رخ دادن حتی یک حادثه ناگوار را در بین میلیون ها سفر موفق، نمی پذیریم. اسنپ می بایست امن ترین سرویس هوشمند حمل و نقل در ایران باشد، و هیچ باوری غیر از این برای ما مورد قبول نیست.
متهم این حادثه با سوء استفاده از اطلاعات و هویت فردی دیگر موفق به فریبکاری شده و در فرآیند تایید صلاحیت راننده در اسنپ تخطی کرده است.
بنابراین ما برای بالا بردن هرچه بیشتر امنیت سفرها، اقداماتی فوری و جدی را در دستور کار خود قرار داده ایم. از این پس، تایید هویت هر راننده از سوی 3 ناظر و کارشناس با تجربه و متخصص اسنپ به طور مجزا صورت می گیرد.
همچنین تا اطلاع ثانوی، فرآیند ثبت نام رانندگان را در سطح شهرها متوقف کرده ایم، تا تمام مراحل جذب رانندگان را بار دیگر با دقت ارزیابی نموده و بهبود بخشیم.
همه شما عزیزانی که در این مدت با نظرها، انتقادها و محبت خود کمبودها و ضعف های موجود را گوشزد کرده اید، به ما امید می دهید تا در مسیر بهبود این سامانه با قدرت بیشتری گام برداریم.
من و سایر همکارانم همواره در تعامل مستقیم و مستمر با مقامات مسئول، برای ارتقا و بهبود امنیت سرویس اسنپ بوده و خواهیم بود.
در پایان اطمینان می دهم که به زودی اطلاعات کامل تری در این باره به شما عزیزان ارائه خواهد شد.
نسخه ۴.۴ تلگرام با تغییراتی همچون لایو لوکیشن، مدیا پلیر و زبان های جدید منتشر شد
نسخه ی ۴.۴ تلگرام با تغییرات جدیدی همچون اضافه شدن لایو لوکیشن، بازطراحی شدن مدیا پلیر و زبان های جدید منتشر شد.
به گزارش زومیت، نسخه ی ۴.۴ تلگرام بعد از مدتی نسبتا طولانی منتشر شد و مانند همیشه، همراه آن امکانات جدیدی به این پیام رسان محبوب راه پیدا کردند.
لایو لوکیشن (موقعیت مکانی لحظه ای)
توسط این امکان جالب از این پس می توانید موقعیت مکانی خود را به صورت زنده با دوستانتان به اشتراک بگذارید؛ به این صورت که مخاطب شما می تواند به صورت لحظه ای، موقعیت مکانی خود را روی نقشه مشاهده کند؛ بدین ترتیب دیگر نیازی به ارسال دستی توسط شما نیست. این ویژگی به خصوص برای زمان هایی که قصد ملاقات یکدیگر را دارید کاربردی خواهد بود و می تواند در زودتر پیدا کردن یکدیگر به شما کمک کند. برای استفاده از این امکان کافی است به بخش Location رفته و گزینه ‘Share My Location for…’ را لمس کنید
پلیر داخلی با طرح جدید
پلیر داخلی جدید در نسخه ی ۴.۴ کاملا بازطراحی شده است و هم اکنون می توانید پلیر زیباتری را با امکانات بیشتر در اختیار داشته باشید. با اضافه شدن پلی لیست به پلیر داخلی نیز از این پس می توانید مانند یک موزیک پلیر حرفه ای در تلگرام به گوش دادن موسیقی های خود بپردازید.
زبان های جدید و پلت فرم ترجمه
از نسخه ی ۴.۴ می توانید تلگرام را در زبان های فرانسوی، اندونزیایی، روسی و اکراینی نیز در اختیار داشته باشید. نکته ی عجیب، اضافه نشدن زبان فارسی با وجود تعداد بالای کاربران فارسی زبان تلگرام است. هرچند که تلگرام به صورت رسمی اعلام کرد که زبان فارسی نیز در راه است و به زودی به این پیام رسان اضافه خواهد شد.
نکته ی جالب دیگری که در رابطه با زبان برنامه وجود دارد راه اندازی شدن پلت فرم ترجمه برای تلگرام است. توسط این بخش از وب سایت تلگرام، می توانید با اکانت خود وارد پنل شده و ترجمه ی زبان های موجود در برنامه را اصلاح کنید. برای مثال اگر از ترجمه ی “Attach” در زبان فارسی راضی نیستید می توانید وارد این پنل شده و ترجمه ی بهتری برای آن مشخص کنید. این موارد بعد از بررسی و در صورت داشتن شرایط لازم تایید خواهند شد و بدون نیاز به آپدیت اپلیکیشن، اعمال خواهند شد. این بخش به شکل کاملا جزیی دسته بندی شده و مشخصا تلگرام زمان زیادی برای تهیه این پنل به خرج داده است.
دیگر موارد: علاوه بر بخش های اصلی بالا، نکات جزیی دیگری نیز در این بروزرسانی وجود دارد. در گروه های خصوصی از این پس می توانید مشخص کنید که آیا اعضای جدید پیام های قبل از عضویت شان را مشاهده کنند یا خیر. همچنین پیام های ادمین با برچسب admin مشخص خواهند شد تا اعضا بتوانند ادمین گروه را شناسایی کنند.
توئیتر امکان ذخیره‌ی توئیت ها را فراهم می کند
چند روز بعد از افزایش محدودیت کاراکتری توئیتر، مدیر تولید این شرکت اعلام کرد به زودی امکان ذخیره ی توئیت ها برای کاربران فراهم خواهد شد.
به گزارش زومیت، کیث کولمن مدیر تولید و فناوری توئیتر از تغییرات جدیدی در این پیام رسان خبر داد. به گفته وی درخواست های زیادی از طرف افرادی که خواستار اضافه شدن امکان بوکمارک توئیت ها بودند، دریافت شده بود، بنابراین به زودی این امکان فراهم خواهد شد. این ویژگی به کاربران اجازه می دهد که بدون لایک کردن دوباره به توئیت ها برگردند. احتمالا بسیاری از شما با توئیت های جالبی برخورد کرده اید، اما هنگامی که خواسته اید دوباره آن ها را بخوانید یا برای دوستانتان ارسال کنید نتوانسته اید آن ها را پیدا کنید. البته شاید جست و جوی توئیتر گره از کار شما می گشود، ولی روش تضمین شده ای نبود و همیشه تعدادی توئیت جالب از دست می رفت.
معاون تولید توئیتر، jesarshah، نیز در توئیتی آدرس نمونه ی اولیه این ویژگی را اعلام کرد.
For Hack Week @Twitter we started developing #SaveForLater. Here’s the early Prototype that we put together in a week, which is likely to change. pic.twitter.com/c5LekvVF3l
— jesar (@jesarshah) October 9, 2017
این اطلاعیه درست چند روز بعد از اعلام افزایش محدودیت هر توئیت به ۲۸۰ کاراکتر منتشر شده است و به نظر می رسد توئیتر برای افزایش قدرت تاثیر خود در حال سازماندهی دوباره ی پلتفرمش است.
سامسونگ از سنسورهای تصویربرداری ایزوسل رونمایی کرد
سامسونگ دو سنسور تصویربرداری جدید مجهز به تکنولوژی ایزوسل معرفی کرده که تمرکز آن بر کوچک کردن سنسورها و افزایش کیفیت عکاسی در محیط های تاریک است.
به گزارش زومیت، سامسونگ که یکی از رهبران دنیای نیمه هادی ها است، دو سنسور تصویربرداری ایزوسل جدید را معرفی کرده است؛ سنسور ۱.۲۸ میکرومتری ۱۲ مگاپیکسلی 2L9 از خانواده ی سنسورهای موسوم به Fast با فناوری با پیکسل های دوگانه و سنسور فوق العاده کوچک ۰.۹ میکرومتری ۲۴ مگاپیکسلی 2X7 از خانواده ی سنسورهای موسوم به Slim با فناوری تتراسل.
سنسورهای ایزوسل سامسونگ بر اساس مشخصات کلیدی شان به چهار خانواده تقسیم می شوند؛ سریع (Fast)، باریک (Slim)، روشن (Bright) و دوگانه (Dual). با توجه به افزایش تقاضا برای گوشی های هوشمند ظریف تر با ویژگی های پیشرفته، سنسورهای جدید Fast 2L9 و Slim 2X7 با اندازه ی کوچک و توانایی تصویربرداری با رزولوشن بالای خود، به دستگاه های جدید اجازه خواهند داد تا بدون وجود برجستگی دوربین در قسمت پشت گوشی، تصاویری با جزئیات بالا در محیط های کم نور ثبت کنند.
سنسور ایزوسل Fast 2L9 به فناوری پیکسل های دوگانه (Dual Pixel) مجهز است؛ اندازه ی پیکسل ها در این سنسور از ۱.۴ میکرومتر به ۱.۲۸ میکرومتر کاهش یافته است و این سنسور از توانایی فوکوس خودکار فوق سریع پشتیبانی می کند. در فناوری پیکسل های دوگانه، در هر سنسور، به جای یک دیود نوری، از دو دیود نوری استفاده شده است. مجموعا ۱۲ میلیون پیکسل جهت تشخیص فوکوس در این سنسور وجود دارند که نه تنها به آن اجازه می دهند به سرعت روی اجسام کوچک و ثابت فوکوس کند، بلکه آن را قادر می سازند بدون از دست دادن فوکوس، حتی در محیط های تاریک نیز اجسام متحرک را دنبال کند.
به لطف اندازه ی کوچک تر پیکسل ها، سنسور Fast 2L9 می تواند در ساخت ماژول های دوربین باریک مورد استفاده قرار گیرد که امکان طراحی گوشی بدون برجستگی دوربین را فراهم می آورد. همچنین، به وسیله ی تکنولوژی پیکسل های دوگانه، می توانید با دوربین های تک لنز نیز تصاویری با افکت بوکه یا تصاویر هنری خارج از فوکوس ثبت کنید.
با پیکسل های ۰.۹ میکرومتری، سنسور ایزوسل Slim 2X7، اولین سنسوری است که از پیکسل هایی کوچک تر از ۱ میکرومتر استفاده می کند. حتی با چنین پیکسل های کوچکی، این سنسور توانایی ثبت تصاویر با رنگ های دقیق و نویز کمتر را فراهم می کند. این پیشرفت به لطف ظرفیت ثبت اطلاعات نوری بیشتر و DTI عمیق تر در تکنولوژی ایزوسل امکان پذیر شده که از نشت رنگ ها (Color Crosstalk) جلوگیری می کند. علاوه بر این، پیکسل های کوچک ۰.۹ میکرومتری به این سنسور ۲۴ مگاپیکسلی اجازه می دهند در ماژول های دوربین کوچک تر جای بگیرد که ساخت گوشی های رده بالا با دوربین های با کیفیت و طراحی باریک و زیبا را ممکن می سازد.
سنسور ایزوسل 2X7 به ویژگی تتراسل مجهز است، این تکنولوژی به سنسورهای تصویربرداری اجازه می دهد در محیط های تاریک نیز تصاویری شبیه به تصاویر گرفته شده در محیط های روشن ثبت کنند. در تکنولوژی تتراسل، هنگام عکاسی در محیط های تاریک، هر چهار پیکسل با یکدیگر ادغام می شوند و به عنوان یک پیکسل عمل می کنند تا حساسیت سنسور به نور افزایش یابد. در محیط های روشن نیز، تکنولوژی تتراسل با کمک الگوریتم های چینش مجدد، تصاویری با حداکثر رزولوشن ثبت می کند. این مسئله به کاربران اجازه می دهد از دوربین جلوی گوشی خود جهت عکاسی در شرایط مختلف نوری استفاده کنند.
بن هور، معاون بخش یک پارچه سازی سیستم ها و بازاریابی سامسونگ می گوید: سنسورهای ایزوسل Fast 2L9 و Slim 2X7 از تمام فناوری های پیکسلی سامسونگ بهره می برند و با توجه به توانایی بالایشان می توان از آن ها به عنوان دوربین اصلی یا دوربین جلو در گوشی های هوشمند استفاده کرد.
سامسونگ در نظر دارد توسعه ی تکنولوژی پیکسل های دوگانه و محصولات مجهز به پیکسل های ۰.۹ میکرومتری را ادامه دهد و امکان استفاده از محصولات مجهز به تکنولوژی ایزوسل را برای دستگاه های بیشتری فراهم آورد. این مسئله موجب می شود مشتریان از تجربه ی عکاسی بهتری سود ببرند.
اپل برای تولید آیفون منعطف با ال جی همکاری می کند
اپل برای توسعه ی آیفون مجهز به صفحه ی نمایش منعطف در حال همکاری با ال جی دیسپلی است.
به گزارش زومیت، بنابر گزارش های جدید، اپل در حال همکاری با ال جی برای تولید آیفون مجهز به نمایشگر منعطف است. اطلاعات ارائه شده نشان از این دارد که دلیل همکاری اپل با ال جی و کنار گذاشتن سامسونگ ترس از نشت اطلاعات مربوط به تولید آیفون و استفاده از آن در محصولات سامسونگ است.
براساس گزارش The Bell، ال جی دیسپلی یک فرایند جدید کاری را در دستور کار قرار داده که تولید نمایشگر اولد منعطف برای استفاده در نسل بعدی آیفون ها است. در این گزارش از LG Innotek نیز نام برده شده است. ال جی اینوتک نیز وظیفه توسعه ی بورد الکترونیکی خمیده برای استفاده در کنار نمایشگر منعطف را دارد که احتمالا RFPCB نامگذاری می شود.
منابع که نامی از آن ها برده نشده به این نکته اشاره کرده اند که تولید پنل های مورد نظر از سال ۲۰۲۰ میلادی آغاز خواهد شد که به معنای به تعویق افتادن برنامه ی تولید آیفون های منعطف از سوی کمپانی اپل است. بنابر شنیده ها به نظر می رسد سال آینده ی میلادی شاهد رونمایی از اولین نسل گوشی منعطف سامسونگ خواهیم بود.
معمولا اپل مقدمات پروژه ی تولید گوشی هوشمند جدید خود را یک سال پیش از عرضه آغاز می کند که این پروسه شامل تولید ماژول هایی نظیر پنل می شود. ال جی دو تا سه سال پیش نمونه ی اولیه پنل منعطف خود را تولید کرده و در حال حاضر مشغول بهینه سازی و همچنین افزایش مقاومت در کنار بهره وری تولید این محصول است.
سامسونگ به عنوان بزرگ ترین تولیدکننده ی پنل های اولد برای استفاده در گوشی های هوشمند در حال حاضر وظیفه ی تامین نیاز اپل به این نوع پنل ها برای آیفون ۱۰ را بر عهده دارد. انتظار می رود این کمپانی کره ای در سال آینده ی میلادی نیز همچنان به عنوان تنها تامین کننده ی نیاز اپل ایفای نقش کند.
ال جی تولید انبوه پنل های اولد خود را آغاز کرده و انتظار می رود اولین محصول تولید شده توسط این کمپانی در اختیار شماری از تولیدکنندگان گوشی های هوشمند چینی قرار گیرد، حال آنکه ال جی همکاری با اپل برای تولید پنل های اولد را از سال ۲۰۱۹ میلادی آغاز خواهد کرد.
شنیده ها نشان از این دارد که اپل درصدد سرمایه گذاری در کارخانه ی E6 برای افزایش تولید پنل های اولد این کمپانی است. منابع نزدیک از همکاری بین این دو کمپانی سخن می گویند.
مایکروسافت به پشتیبانی از نسخه 1511 ویندوز 10 خاتمه می دهد
اگر از نسخه ۱۵۱۱ ویندوز ۱۰ استفاده می کنید، باید بدانید که اکنون بهترین موقع برای آپدیت به نسخه های بعدی است.
به گزارش زومیت، مایکروسافت آخرین آپدیت امنیتی را برای ویندوز ۱۰ نسخه ۱۵۱۱ منتشر خواهد کرد و پس از آن به پشتیبانی از این نسخه پایان می دهد. گفتنی است که این نسخه از ویندوز ۱۰ در نوامبر ۲۰۱۵ عرضه شده بود.
مایکروسافت طی چند ماه اخیر بارها اعلام کرده بود که به زودی به پشتیبانی خود از ویندوز ۱۰ ۱۵۱۱ خاتمه می دهد. شاید نام ۱۵۱۱ برای تان جالب باشد؛ بهتر است بدانید که این نام از دو بخش درست شده است که دو عدد چپ مربوط به سال انتشار و دو عدد راست مربوط به ماه انتشار آن هستند؛ به طور دقیق تر، ویندوز ۱۰ ۱۵۱۱ در ماه یازدهم سال ۲۰۱۵ در دسترس کاربران قرار گرفته است.
دهم اکتبر روز «به روزرسانی سه شنبه» نام دارد؛ روزی که در آن بسته های به روزرسانی امنیتی برای محصولات ردموندی ها عرضه می شوند. به روزرسانی سه شنبه دقیقا همان روزی است که مایکروسافت به پشتیبانی از ویندوز ۱۰ ۱۵۱۱ خاتمه داد. مایکروسافت اعلام کرده است که بر اساس برنامه ریزی هایش، می خواهد پشتیبانی از نسخه ی بعدی ویندوز ۱۰ یعنی ۱۶۰۷ را در ماه مارس ۲۰۱۸ متوقف کند. پیش بینی می شود که مایکروسافت، توقف پشتیبانی از ویندوز ۱۰ ۱۶۰۷ را نیز برای روز به روزرسانی سه شنبه (۱۳ مارس ۲۰۱۸) برنامه ریزی کرده باشد.
مایکروسافت قبلا در اظهاراتش گفته است که به مدت ۱۸ ماه از هر یک از نسخه های ویندوز ۱۰ پشتیبانی به عمل می آورد و این یعنی کاربران باید در فواصل زمانی مشخص، سیستم عامل خود را به روزرسانی کنند. چون این شرکت سالانه دو نسخه جدید از سیستم عاملش منتشر می کند، بیشتر کاربران هر شش ماه یک بار آن را به روزرسانی می کنند؛ یعنی تا پیش از این که پشتیبانی رسمی از نسخه ای متوقف شود، اکثر افراد سیستم عامل خود را به نسخه های جدیدتر آپدیت کرده اند.
مایکروسافت از نسخه ۱۵۱۱ ویندوز ۱۰ به مدت ۲۴ ماه پشتیبانی کرد؛ یعنی شش ماه بیشتر از آن چه وعده داده بود. این زمان بیشتر، به قوانین داخلی سری مایکروسافت مربوط می شود.
مایکروسافت قصد دارد که از دو نسخه جدید ویندوز ۱۰، یعنی ۱۶۰۷ و ۱۷۰۳ به ترتیب تا ماه های مارس و سپتامبر ۲۰۱۸ پشتیبانی کند. ردموندی ها از جدیدترین آپدیت ویندوز ۱۰ که نسخه ۱۷۰۹ است و به نام «آپدیت پاییزی توسعه دهندگان» شناخته می شود، تا ماه اوریل ۲۰۱۹ پشتیبانی خواهند کرد. آپدیت نام برده در روز ۱۷ اکتبر ۲۰۱۷ (۲۵ مهر ۱۳۹۶) در دسترس کاربران قرار خواهد گرفت.
بر اساس تحقیقات جدید، تا ماه گذشته تنها ۲.۷ درصد از کاربران ویندوز ۱۰، از نسخه ۱۵۱۱ استفاده کرده اند و این عدد مطمئنا تاکنون با کاهش مواجه شده است. البته ۲.۷ رقم کمی نیست. با توجه به این که مایکروسافت ۵۰۰ میلیون دیوایس ویندوزی دارد، ۲.۷ درصد حدودا ۱۳.۵ میلیون از آنها را شامل می شود.
توقف پشتیبانی از ویندوز ۱۰ ۱۵۱۱ به معنی از بین رفتن این نسخه نیست. ویندوز ۱۰ ۱۵۱۱ همچون گذشته و بدون هیچ محدودیتی به کارش ادامه می دهد؛ تنها تفاوت این است که چون آپدیتی برایش عرضه نمی شود، احتمال ایجاد مشکلات امنیتی و پایین آمدن امنیت در برابر هکرها وجود دارد.
سیگیت از سریع ترین هارد دیسک 12 ترابایتی دسکتاپ جهان رونمایی کرد
سیگیت هارد درایو دسکتاپی جدیدی معرفی کرده که ظرفیت ذخیره سازی بسیار بالا و البته سرعت بسیار زیادی دارد.
به گزارش زومیت، شرکت نام آشنای سیگیت از سریع ترین، پرظرفیت ترین و مطمئن ترین هارد دیسک مخصوص رایانه های دسکتاپ رونمایی به عمل آورد. این محصول BarraCuda Pro HDD نام دارد و ظرفیت ذخیره سازی آن ۱۲ ترابایت است. این ظرفیت ذخیره سازی چندین برابر بیشتر از ظرفیت ذخیره سازی هارد دیسک های تولید شده توسط نزدیک ترین رقبای سیگیت است. با توجه به این موضوع که هر روز شاهد رشد تولید محتوای با کیفیت 4K هستیم، مسلما تولیدکنندگان محتوا به دنبال هارد دیسک هایی هستند که ظرفیت ذخیره سازی داده در آن ها تا جایی که امکان دارد زیاد باشد تا بدین طریق نیاز آن ها برای مدیریت و ویرایش کارها و نیز اجرای بازی های رایانه ای در دسکتاپ ها برطرف شود.
علاوه بر محصول نامبرده، کمپانی سیگیت از دو هارد درایو ۱۲ ترابایتی دیگر به نام IronWolf و IronWolf Pro نیز رونمایی کرده است. این دو هارد دیسک ظرفیت ذخیره سازی بالا، قابلیت اطمینان و عملکرد مناسبی را ارائه می دهند. مت رادلِج معاون ارشد بازاریابی کسب و کار در کمپانی سیگیت می گوید: «مشتریان و شرکای تجاری ما که نیاز به فضای ذخیره سازی خیلی زیادی دارند از ما درخواست کرده اند تا جدیدترین و بزرگ ترین تکنولوژی ها را در کنار افزایش ظرفیت ذخیره سازی و عملکرد بالا در محصولات خود بگنجانیم. با محصولات ۱۲ ترابایتی سری پرو، مشتریان سیگیت می توانند در سیستم های خود به فضای ذخیره سازی بسیار زیاد و قابل توجهی دسترسی داشته باشند و بدین ترتیب این افراد می توانند داده های دیجیتالی بیشتری را روی سیستم های خود نگه داری کنند.»
هم اکنون هر سه هارد دیسک ۱۲ ترابایتی IronWolf، IronWolf Pro و BarraCuda Pro در سراسر جهان در دسترس مشتریان قرار دارند.
کامپیوترها به زودی انسان را در بحث و استدلال شکست می دهند
کامپیوترها از گذشته حافظه ی بسیار بهتری از انسان داشته اند؛ اما آن ها هنوز در زمینه ی بحث و استدلال شانسی در برابر ما ندارند. با این حال، این روند به تدریج در حال تغییر است.
به گزارش زومیت، مدت زیادی است که کامپیوترها توانایی شکست ما را در بازی های استراتژی نظیر شطرنج پیدا کرده اند. ما اکنون به این نتیجه رسیده ایم که هوش مصنوعی در تحلیل حجم عظیم داده ها بهترین گزینه است و عملکرد بی نقصی دارد. برای مثال می تواند با بررسی میلیون ها رسید یک سوپرمارکت، میزان خرید روزانه ی مشتریان را دریابد و تاثیر زیادی در بهبود بهره وری داشته باشد.
اما چه می شد اگر هوش مصنوعی قادر به انجام اکثر رفتارهای ما نظیر درک حالات ظریف انسانی، قدرت بیان و حتی ابراز احساسات می شد و جای ما را در بحث و استدلال می گرفت؟
با این حال، این احتمال وجود دارد که هوش مصنوعی این توانایی را پیدا کند تا در گرفتن تصمیم های بهتر به انسان یاری رساند و این همان زمینه ای است که محققان اکنون مشغول کار روی آن هستند.
تشخیص استدلال
تا همین چند وقت اخیر، خلق ماشین هایی که قادر به بحث و استدلال باشند یک هدف دست نیافتنی به حساب می آمد.
البته هدف این نیست که کامپیوترها در زمینه هایی نظیر نحوه ی مجادله با افراد پرخاشجو بر سر تصاحب یک فضای پارک یا تشخیص نوبت افراد در بیرون بردن آشغال ها آموزش ببینند.
در عوض، ماشین هایی که قادر به بحث و استدلال هستند باعث شکل گیری مباحثه می شوند و به انسان ها کمک می کنند بهتر دلیل بیاورند، گزینه های جایگزین را در نظر داشته باشند و به جمع بندی مناسب تری دست یابند.
این احتمال وجود دارد که این ماشین ها در تصمیم گیری های مربوط به موضوعات مختلف از نحوه ی سرمایه گذاری یک کسب وکار تا مقابله با جرم و جنایت و ارتقای سلامت عمومی تاثیرگذار باشند.
اما تعریف چگونگی شکل گیری ارتباطات انسانی و ماهیت بحث و استدلال و آموزش آن ها به یک کامپیوتر، امری فوق العاده پیچیده و دشوار است.
گری کاسپارف، قهرمان شطرنج دنیا در سال ۱۹۹۷ از ابرکامپیوتر دیپ بلو شکست خورد
برای مثال، یک جلسه ی دادگاه را به عنوان محلی برای شکل گیری بحث و استدلال در نظر بگیرید.
ارائه ی شواهد و مدارک، بدون شک بخشی از فرایند مباحثه است. اما قواعد اجتماعی، نیازمندی های قانونی، احساسات هیجانی و محدودیت های عملی همگی بر نحوه ی شکل گیری و بیان استدلال توسط وکلا، اعضای هیئت منصفه و قاضی تاثیرگذار هستند. با این حال احتمال ساخت الگو از برخی از جنبه های استدلال انسانی وجود دارد و محققان در چند سال گذشته در فکر تحقق این موضوع بوده اند.
محققان در حال حاضر تلاش می کنند تا عملکرد فعالیت های یاد شده را ثبت و آن ها را به الگوریتم های هوش مصنوعی تبدیل کنند. این حوزه ای است که به نام «فناوری استدلال» شناخته می شود.
پیشرفت های این حوزه به واسطه ی افزایش سریع حجم داده های موجود برای آموزش کامپیوترها در زمینه ی هنر بحث و استدلال صورت گرفت است.
حوزه هایی نظیر تجزیه و تحلیل اطلاعات، منابع تخصصی آنلاین و برنامه هایی نظیر «هزارتوی اخلاقی» از بی بی سی در حال تهیه ی انواع مختلف داده های مورد نیاز هستند. علاوه بر این شیوه های جدیدی نیز برای آموزش نحوه ی کارکرد بحث و استدلال به کامپیوترها توسعه یافته اند.
پرسش هایی که با «چرا» آغاز می شوند محبوب کودکان خردسال هستند و کامپیوترها به زودی می توانند استاد پاسخگویی به آن ها شوند
محققان این حوزه از فلسفه، زبان شناسی، علوم کامپیوتر و حتی حقوق و علوم سیاسی در جهت درک این مسئله که چگونه مباحثات با یکدیگر تناسب می یابند، بهره می گیرند.
اخیرا محققان دانشگاه داندی در حال بهره گیری از تئوری های ۲۰۰۰ ساله ی علم زیباشناسی سخن و فنون ادبی به عنوان شیوه ای برای تشخیص ساختار بحث و استدلال های روزانه و واقعی بوده اند.
پیشرفت های سریع در این حوزه منجر به این شده تا آزمایشگاه های تحقیقاتی بی شماری در سرتاسر دنیا خود را درگیر حل این مسئله کنند. به باور پروفسور کریس رید، روند انفجاری پیشرفت این حوزه هرگز در هیچ زمینه ی آکادمیک دیگری در ۲۰ سال گذشته سابقه نداشته است.
چرا آسمان آبی است؟
آیا پیشرفت در این حوزه از فناوری منجر به این می شود که کامپیوترها به سخن وران حاذقی تبدیل شده و به زودی دنیا را تحت سلطه ی خود دربیاورند؟ پاسخ این سوال منفی است. بگذارید یک مثال واضح در این باره مطرح کنیم.
تا همین چند وقت اخیر، حتی عملکرد پیچیده ترین فناوری های هوش مصنوعی نیز به طور کامل توسط ضمیرها دچار اختلال می شد.
برای مثال، اگر به دستیار دیجیتالی گوشی هوشمند خود بگویید: «من از امی واینهاوس (خواننده) خوشم می آید، یکی از آهنگ های او را پخش کن»؛ نرم افزار هوش مصنوعی در پاسخگویی به درخواست شما ناتوان خواهد بود؛ زیرا دستیار دیجیتالی شما نمی تواند تشخیص دهد که منظور شما از ضمیر «او» در واقع امی واینهاوس است. در نتیجه، هوش های مصنوعی فعلی هنوز راه درازی برای تسخیر دنیا و تحقق پیش بینی فیلم های آخرالزمانی دارند.
پرسش هایی که با «چرا» آغاز می شوند محبوب کودکان خردسال هستند و کامپیوترها به زودی می توانند استاد پاسخگویی به آن ها شوند
اگر درک چنین جمله ی آسانی می تواند برای هوش مصنوعی بسیار دشوار باشد، پس شانس اینکه کامپیوترها قادر به بحث و استدلال باشند چقدر است؟
حداقل دو راه وجود دارد که کامپیوترها از طریق آن می توانند قادر به انجام بحث و استدلال شوند.
اولین راه حل توجیه و توضیح است.
جستجو و بررسی آنلاین در مورد چگونگی تاثیر خشونت بازی های ویدئویی روی کودکان یک مسئله است؛ اما در اختیار داشتن سیستمی که به صورت خودکار دلایل موافق و مخالف سانسور چنین خشونتی را جمع آوری کند، مسئله ی کاملا دیگری است. آی بی ام با همکاری دانشگاه داندی در حال تحقیق و پژوهش در این حوزه هستند.
راه حل دوم توسعه ی نوعی هوش مصنوعی است که قادر به انجام بازی های گفتگو محور و پیروی از قواعد تعاملی موجود بین انسان ها باشد.
این گونه بازی ها تکیه گاه اصلی تحقیقات فلسفی از افلاطون تا ویتگنشتاین بوده اند؛ اما در حال حاضر از آن ها به منظور کمک به کامپیوترها برای مشارکت در بحث های انسانی استفاده می شود. هرکس که با کودکان خردسال برخورد داشته، با این گونه بازی ها آشنا است.
قوانین این بازی ها بسیار ساده است. فرد بزرگسال جمله ای می گوید. کودک می پرسد «چرا»؟ و بزرگسال پاسخ می دهد. کودک دوباره می پرسد «چرا»؟ و همین روند تکرار می شود.
فرد بزرگسال این گفتگو را آن قدر ادامه می دهد تا خسته شود؛ آن گاه برای فرار از بحث سعی می کند موضوع را عوض کند.
اما بسیاری از کسانی که این بازی را در نقش فرد بزرگسال انجام داده اند می دانند که پس از گذشت چند حرکت، پاسخ دادن به سوالات تاحدودی دشوار می شود و پیدا کردن پاسخ مناسب زمان بیشتری می برد.
در حالی که تلاش برای توضیح دلیل آبی بودن رنگ آسمان به یک کودک سه ساله چندان اهمیتی ندارد؛ اما تلاش برای یافتن پاسخ درست در بحث های مربوط به تصمیم های کاری یا یافتن راه حل مناسب در مواجه با یک تهدید تروریستی، اهمیت فراوانی دارد.
در نتیجه، اگر حتی ساده ترین بازی گفتگومحور بتواند تفکر پیرامون تصمیم های مهم را بهبود ببخشد، تاثیر الگوهای پیچیده تر چه خواهد بود؟
این همان موضوعی است که محققان در حال حاضر مشغول کار روی آن هستند.
اگر کامپیوترها بتوانند تکنیک های تشخیص انواع بحث و استدلال های انسانی را که به منظور گرفتن تصمیم های گروهی استفاده می شود یاد بگیرند، می توانند شواهد موجود را نیز ارزیابی و براساس آن پیشنهاد یا حتی پاسخ ارائه کنند.
یاری رساندن به گروهی از افراد برای اجتناب از تمایلات ناخودآگاه، شواهد ناکافی و بحث و استدلال های ضعیف می تواند کیفیت یک مباحثه را بهبود ببخشد.
برای مثال، دانشگاه داندی در حال ساخت نرم افزاری است که بتواند بحث و استدلال افراد را براساس شهادت یک شاهد تشخیص دهد و سپس قادر به تحلیل و نقد آن ها باشد و در صورتی که شهادت شاهد جانبدارانه یا غیرقابل اطمینان باشد به آن اشاره کند.
از اتاق جلسات شرکت ها تا مشاوره ی خانواده و از تجزیه و تحلیل اطلاعات تا طراحی داخلی؛ هوش مصنوعی به زودی می تواند ما را به سمت گرفتن تصمیم های بهتر هدایت کند.
عبارت «هوش مصنوعی» اولین بار اواخر دهه ی ۱۹۵۰ مورد استفاده قرار گرفت و زمانی محققان را درگیر خود کرد که براساس پیش بینی ها، ۲۰ سال تا تحقق کامل آن زمان نیاز بود.
اکنون سال ها از آن دوران گذشته و فناوری استدلال در حال حاضر می خواهد در تصمیم گیری های انسانی مشارکت کند. این نوع هوش مصنوعی جای افراد را در گروه ها نخواهد گرفت؛ بلکه به عنوان یک همکار به آن ها کمک خواهد کرد تا از پس چالش های دشوار برآیند و حتی ممکن است در توضیح علت آبی بودن رنگ آسمان نیز به یک کودک ۳ ساله راهگشا باشد.
کاوش ها در زیلاندیا اطلاعات زیادی در مورد گذشته زمین بیان می کند
پژوهشگران به تحقیق و جمع آوری داده در مورد قاره ی تماما زیر آب زیلاندیا مشغول شده اند تا در نهایت اطلاعات مهمی از گذشته ی پیچیده ی کره ی زمین به دست آورند.
به گزارش زومیت، زیلاندیا نام قاره ای بوده که میلیون ها سال پیش بیشتر مساحت خود را به اقیانوس آرام داده و حالا در بستر این اقیانوس قرار گرفته است. این قاره مساحت تقریبی ۵ میلیون کیلومتر مربع دارد که ۹۵ درصد از آن زیر دریا مدفون شده و فقط بخش هایی از آن قابل سکونت به حساب می آید.
تابستان امسال گروهی تحقیقاتی متشکل از ۳۰ دانشمند از ۱۲ کشور مختلف تحقیقی را به مدت دو ماه شروع کردند تا داده های بیشتری از زیلاندیا بدست آورند. نتایج این تحقیق می تواند توضیحات بیشماری را در مورد وضعیت زمین در ماقبل تاریخ بدهد. دانشمندان توانسته اند با رفتن به عمق چهارهزار پایی از سطح دریا، به نمونه برداری و جمع آوری داده هایی بپردازند که می تواند فرآیند های زمین شناسی در ۷۰ میلیون سال پیش را موشکافی کند.
استفان پکار، از دانشمندان همکار در این تحقیق در مقاله ای می نویسد: نمونه های رسوبی به دست آمده همانند ماشین زمان عمل و راز های گذشته های دور را برای ما افشا می کنند؛ مشاهده ی سرنخ هایی از یک آتشفشان قدیمی زیر دریا تا نشانه هایی از سنگ هایی منجمد شده از مواد گداخته. احتمالا در زیلاندیا کوه های آتشفشانی قرار داشته اند که مواد مذاب را به بیرون پرتاب می کرده اند.
دانشمندان بر این باورند که زیلاندیا نزدیک به ۶۰ تا ۸۵ میلیون سال پیش از استرالیا جدا شده و نیوزلند و جزیره های اطراف آن را تشکیل داده است. با این حال بر سر اعلام زیلاندیا به عنوان یک قاره اختلاف نظرهایی وجود دارد و هنوز نمی توان زیلاندیا را ششمین قاره نامید.
یکی از بخش های هیجان انگیز این کاوش، کشف حدود ۸ هزار فسیل است که شامل انواع مختلف گونه های جانوری و گیاهی بومی زیلاندیا می شود. کشف این فسیل ها به دانشمندان فرصت خوبی برای تحقیق در مورد شرایط منطقه ای این قاره قبل از غرق شدن می دهد. براساس نتایجی که تا به حال بدست آمده، می توان حدس زد که منطقه مثل پلی عمل می کرده که حیوانات برای عبور و حرکت به سمت قاره های مختلف از آن استفاده می کردند. جرالد دیکنز، از اعضای تیم می گوید: مشاهده ی قشای میکروسکوپی موجودات زنده در آب های گرم و عمیق منطقه در کنار قارچ ها و گردهای گیاهان در خشکی نشان می دهند که شرایط آب و هوایی و جغرافیایی زیلاندیا بسیار متفاوت بوده است.
دانشمندان امید دارند که نتایج این کاوش علمی بتواند توضیحات بهتری در مورد نحوه ی زیست موجودات در ناحیه ی جنوبی اقیانوس آرام ارائه دهد. همچنین این کاوش احتمالا به بحث ها در مورد اینکه زیلاندیا را می توان قاره نامید یا خیر پایان خواهد داد. فاز دوم کاوش در سال ۲۰۱۸ و در نواحی اطراف استرالیا، نیوزلند و قطب جنوب ادامه پیدا می کند.
نیسان، رکورددار سنگین‌ترین یدک‌کشی با خودروی الکتریکی
ون برقی نیسان E-NV200 با کشیدن منزل هنرپیشه سینما؛ مارگوت روبی، رکورد سنگین ترین بارکشی با خودروی برقی را ثبت کرد.
به گزارش زومیت، امروزه تقریبا برای هر چیزی که بتوان متصور شد، رکورد ثبت می شود. حتی یک نگاه اجمالی به صفحه فیس بوک کتاب رکورد های گینس نشان می دهد که شخصی توانسته است، هویجی به وزن ۱۰ کیلوگرم پرورش دهد. نیسان هم به زودی نام خود را در این لیست در حال توسعه به لطف خودروی E-NV200، اضافه خواهد کرد، چراکه این خودروی برقی، سنگین ترین بارکشی را در کلاس خود انجام داده است.
این رکوردشکنی به شکلی نامرسوم و با کشیدن خانه پیشرفته هنرپیشه استرالیایی؛ مارگوت الیز روبی، انجام شده است. با بررسی مشخصات فنی خودروی E-NV200 متوجه می شوید که بیشینه ظرفیت یدک کشی این ون برقی برابر با ۴۳۰ کیلوگرم است، که البته نمیتوانید صفت فوق العاده را برای آن در نظر بگیرید، اما خانه مذکور سنگین تر از حداکثر ظرفیت خودرو است و وزن یدک کشی هم که خانه روی آن سوار است باید در نظر گرفته شود.
در حال حاضر، کارشناسان نیسان می گویند که این رکورد هنوز تأیید نشده است و باید منتظر دریافت مهر تأیید از گینس باشد. چراکه کارشناسان گینس باید مطمئن شوند، این صرفا یک بدل کاری تبلیغاتی نبوده است. ولی همراهی این فرایند توسط شخص مارگوت روبی سوار بر نیسان لیف تا حد زیادی صحت آن را تأیید می کند.
خارج از بحث رکوردشکنی، نسخه به روز E-NV200 از یک باتری پک ۴۰ کیلووات ساعتی قدرت می گیرد که برد مسافتی را به اندازه ۶۰ درصد (۲۸۰ کیلومتر) یا در واقع ۱۰۰ کیلومتر بیشتر از مدل (براساس چرخه رانندگی اروپایی جدید) قبل افزایش می دهد. این خودرو تا پایان سال جاری میلادی در اروپا عرضه خواهد شد و قرار است با پیشرانه الکتریکی ۱۰۹ اسب بخاری (۸۰ کیلووات ساعت) که گشتاور ۲۵۴ نیوتن متر تولید می کند، قدرت رسانی شود.
بادبان نوری چیست و چگونه کار می کند؟
نام بادبان نوری این روزها بر سر زبان ها است و دانشمندان می خواهند که از این فناوری، برای انجام سفرهای فضایی استفاده کنند.
به گزارش زومیت، بادبان نوری که با نام های دیگری نظیر بادبان خورشیدی و بادبان فوتونی نیز شناخته می شود، گونه ای از نیروی پیشرانش فضاپیما است که برای حرکت، از نوری که توسط خورشید به آینه های بزرگ فضاپیما تابیده می شوند، استفاده می کند. یک قایق بادبانی را در نظر بگیرید. این قایق، نیروی پیشران خود را به وسیله ی باد تأمین می کند؛ یعنی به علت برخورد جریان هوا با سرعت بالا به بادبان ها، نیروی پیشران ایجاد می شود و قایق حرکت می کند. بادبان نوری نیز دقیقاً به همین شکل عمل می کند با این تفاوت که نور تابیده شده به آینه هایی که همچون بادبان قایق هستند، نقش همان جریان هوا را ایفا می کند و باعث به حرکت درآمدن فضاپیما می شود.
به جای نور خورشید، می توان از پرتوهای پر انرژی لیزر نیز برای تولید نیرویی به مراتب قدرتمندتر استفاده کرد. این پرتوها در مقایسه با پرتوهای خورشید، دارای انرژی بیشتری هستند و نیروی پیشران بیشتری را ایجاد می کنند و همین موضوع باعث می شود که فضاپیما با سرعت بیشتری حرکت کند.
فضاپیماهای مجهز به فناوری بادبان نوری، می توانند به کاهش هزینه های مأموریت ها کمک کنند و در دوره های طولانی تری مورد استفاده قرار گیرند. چنین فضاپیماهایی تنها چند قطعه ی متحرک دارند و فرآیند سوخت گیری را انجام نمی دهند؛ بنابراین می توان از آن ها برای جابه جایی محموله ها بین فضا و زمین برای مدت زمانی طولانی استفاده کرد.
بادبان های نوری از پدیده ای که اثر ثابت شده و اندازه گیری شده روی فضاپیما دارد، برای حرکت استفاده می کنند. فشار خورشیدی، روی تمام فضاپیماها تأثیر می گذارد و فرقی نمی کند که آن ها در فضای میان سیاره ای باشند یا این که در مداری مشخص به دور جرمی کوچک گردش کنند. هنگامی که یک فضاپیمای معمولی به سمت مریخ حرکت می کند، به دلیل وجود فشار خورشیدی، هزاران کیلومتر از مسیر اصلی خود منحرف می شود؛ بنابراین، تمامی این اثرات باید به هنگام برنامه ریزی مسیر، اندازه گیری و محاسبه شوند تا مشکلی به وجود نیاید. در واقع دانشمندان از دهه ی ۶۰ میلادی تا به امروز این کار را برای فضاپیماها انجام می دهند. جالب است که بدانید فشار خورشیدی، روی جهت گیری یک فضاپیما نیز تأثیر می گذارد و این مورد نیز باید به هنگام طراحی فضاپیما در نظر گرفته شود.
در فاصله ای که زمین از خورشید قرار گرفته، اگر یک بادبان نوری با ابعاد ۸۰۰ در ۸۰۰ متر قرار دهیم، میزان نیرویی که از جانب پرتوهای نور خورشید به آن وارد می شود حدود ۵ نیوتن خواهد بود. همین موضوع باعث می شود که فضاپیماهای مبتنی بر بادبان نوری، قدرت پرتاب بسیار ضعیفی داشته باشند و از این جهت به فضاپیماهایی که پیشرانه الکتریکی دارند، شبیه هستند؛ اما از آن جایی که این فضاپیماهای مبتنی بر بادبان نوری هیچ گونه نیروی پیشرانشی از خود ندارند، تماماً در اختیار فشار خورشیدی هستند و این نیرو نیز دائماً به بادبان ها وارد می شود. اثر جمعی این نیرو در طول زمان به اندازه ای بزرگ است که می تواند آن ها را به سرعت های بالا برساند؛ بنابراین شاید بتوان این فضاپیماها را جایگزین فضاپیماهای فعلی کرد.
تاریخچه طرح
یوهانس کپلر، ستاره شناس پرآوازه قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی، دنباله داری را مشاهده کرد که هاله ای درخشان و طولانی به دنبال آن بود. این هاله نشان می داد که خورشید این اثر را ایجاد کرده است. وی در سال ۱۶۱۰ میلادی نامه ای به گالیلئو گالیله، دانشمند و ستاره شناس ایتالیایی نوشت که در بخشی از متن آن، این چنین نوشته شده بود:
کشتی ها و بادبان ها را برای بادهایی که از بهشت می وزند آماده کنید. باید به دل باد زد؛ حتی آن پوچی بزرگ (سنگ آسمانی دنباله دار) نیز بی مهابا به دل باد زده است.
به نظر می رسد که کپلر به هنگام به کار بردن چنین تشبیهاتی، پدیده ی هاله نورانی دنباله دار را می دیده است و به آن خیره شده است. نتایج پژوهش هایی که کپلر روی دنباله دارها انجام داده بود، سال ها بعد منتشر شدند.
جیمز کلرک ماکسول، بین سال های ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۴ میلادی، نظریه خود درباره ی میدان های مغناطیسی و تابش را منتشر کرد. در این نظریه ها نشان داده شده که نور، تکانه دارد و می تواند روی اجرام مختلف فشار وارد کند. معادلات ماکسول، بنیان گذار حرکت بادبان به وسیله ی فشار نور بودند و این نظریه ی جالب را ایجاد کردند. از سال ۱۸۶۴ به بعد، جامعه ی فیزیکدانان و سایر دانشمندان متوجه شدند که نور خورشید دارای تکانه ای است که می تواند بر اجرام مختلف فشار وارد کند.
ژول ورن، نویسنده ی مشهور قرن ۱۹، در کتاب از زمین تا ماه، این چنین نوشته است:
روزی فرا می رسد که سرعت ها، بسیار بیشتر از سرعت حرکت سیاره ها و پرتابه های امروزی خواهند بود. احتمالاً در آن زمان، نور یا شاید الکتریسیته عامل حرکت هستند. ما باید روزی به ماه، سیاره ها و ستاره ها سفر کنیم.
شاید بتوان گفت که از زمین تا ماه، نخستین کتابی است که در آن با قاطعیت گفته شده که نور می تواند بادبان ها و فضاپیماها را در فضا به حرکت درآورد.
پیوتر لبدوف، دانشمند اهل روسیه، نخستین شخصی بود که فشار نور را نشان داد. وی این کار را در سال ۱۸۹۹ به وسیله ی یک ترازوی پیچشی انجام داد. در سال ۱۹۰۱ نیز ارنست نیکلاس و گوردون هال طی یک آزمایش مستقل، به کمک رادیومتر نیکلاس این پدیده را نشان دادند.
سوانت آرنیوس، شیمی دان سوئدی، در سال ۱۹۰۸ پیش بینی کرد که احتمالاً فشار تابش خورشیدی، بذرهای حیات را بین فضای میان ستاره ای پخش کرده است. این پیش بینی باعث شد که بالاخره پس از مدت ها، یک توضیح بسیار خوب برای نظریه پانسپرمیا پیدا شود. پانسپرمیا نظریه ای است که در مورد آغاز حیات روی زمین توضیحاتی را ارائه می کند. طبق این نظریه، شهاب سنگ ها و سایر سنگ های آسمانی، طی برخوردهایی که با زمین داشته اند، بذرهای حیات را با خود به زمین منتقل کرده اند. آرنیوس، نخستین دانشمندی بود که به وضوح اعلام کرد نور می تواند اجرام را بین ستاره ها جابه جا کند.
در سال ۱۹۱۲، آلبرت اینشتین با شناخت کاملی که از هم ارزی جرم و انرژی به دست آورد، تعریف متفاوتی را در خصوص این موضوع ارائه کرد. وی پس از بررسی ها و مطالعات بسیار، رابطه ی p=E/c را ارائه کرد که در آن، p نشان دهنده ی تکانه، E نشان دهنده ی انرژی یک فوتون و c نیز نماد سرعت نور در خلأ است.
کنستانتین تسیولکوفسکی، دانشمند روسی و از نظریه پردازان مشهور پروازهای فضایی، نخستین شخصی بود که گفت برای به حرکت درآوردن فضاپیما در فضا، می توان از نور خورشید استفاده کرد. وی پیشنهاد داد که دانشمندان برای دستیابی به سرعت های کیهانی به کمک فشار نور خورشید، از آینه هایی بسیار بزرگ که از ورقه های نازک ساخته شده اند استفاده کنند. فریدریش زاندر، دانشمند آلمانی، در سال ۱۹۲۵ میلادی یک مقاله ی تخصصی و فنی را منتشر کرد که در آن تحلیل هایی بسیار دقیق و فنی از چگونگی حرکت بادبان خورشیدی ارائه شده بود. زاندر نیز در این مقاله، باز هم پیشنهادات تسیولکوفسکی را مطرح کرد و همان جملات را بازنویسی کرد.
جان برتون ساندرسون هالدین، زیست شناس بریتانیایی، در سال ۱۹۲۷ در اندیشه ی ابداع سفینه هایی لوله مانند بود که می توانستند انسان را به فضا ببرند. سفینه ای که وی به آن فکر می کرد، دارای باله هایی از ورقه نازک فلزی بود که یک کیلومتر مربع و یا بیشتر مساحت داشتند و می توانستند از فشار نور خورشید برای حرکت استفاده کنند.
جان دزموند برنال، دانشمند ایرلندی، در سال ۱۹۲۹ این چنین نوشت:
ممکن است شکل خاصی از سفینه های فضایی توسعه یابد که به بادبان مجهز بوده و برای حرکت، به جای باد از اثر دافع پرتوهای خورشید استفاده می کند. یک سفینه فضایی که باله هایی بسیار بزرگ، فلزی و گسترده به مساحت ۴ کیلومتر مربع داشته باشد، ساخته خواهد شد. آن گاه برای افزایش سرعت، باله های خود را کاملاً باز خواهد کرد و به وسیله ی اثر دافعی نور خورشید، می تواند از میدان گرانشی آن بگریزد و سرعت بگیرد.
با توجه به این توضیحات، می توان فهمید که ایده ی ساخت بادبان خورشیدی در ذهن بسیاری از دانشمندان بوده است و چندین قرن قدمت دارد. حالا ما در روزگاری زندگی می کنیم که نیاز به چنین سفینه ای، بیش از هر زمان دیگری احساس می شود. در واقع، استیون هاوکینگ، کیهان شناس مشهور و یوری میلنِر، میلیاردر روسی، به دنبال این هستند که با استفاده از فناوری بادبان نوری، سفینه ای را به سمت سیاره های فراخورشیدی ارسال کنند. شاید بتوان گفت که این دو شخص، باز هم این فناوری را بر سر زبان ها انداخته اند.
در سال ۱۹۷۶ میلادی، برای نخستین بار، دانشمندان به صورت رسمی فرآیند طراحی و ساخت چنین بادبانی را در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا آغاز کردند و قصد داشتند که آن را برای یک مأموریت احتمالی دیدار با دنباله دار هالی آماده کنند.
بادبان نوری چگونه کار می کند؟
بسیاری از مردم فکر می کنند که بادبان های خورشیدی، به وسیله ی بادهای خورشیدی حرکت می کنند؛ دقیقاً همانند چیزی که برای قایق های بادبانی صدق می کند. می دانیم که در اقیانوس ها و دریاها، باد عامل پیش بَرنده ی قایق های بادبانی است؛ اما این برای بادبان های خورشیدی صدق نمی کند و در واقع هیچ بادی در کار نیست. فشاری که تابش خورشیدی بر بادبان خورشیدی وارد می کند، ناشی از بازتاب نور است و کسر ناچیزی از پرتوها نیز جذب می شوند.
طبق رابطه ی هم ارزی که توسط اینشتین مطرح شد، تکانه یا شار یک فوتون، این چنین محاسبه می شود: p = E/c
همه ی ما می دانیم که یک فوتون، هیچ وزنی ندارد؛ پس چگونه می تواند یک بادبان نوری را به سمت جلو حرکت دهد؟ اصلاً چگونه ممکن است که یک چیز بی وزن، تکانه را منتقل کند؟
پرسش جالبی است و مسئله ی انتقال تکانه توسط فوتون نیز چیزی نیست که بتوان به این سادگی مشاهده کرد. این موضوع نیز به خاص بودن نور مرتبط است. پیش تر دانسته ایم که نور رفتاری موجی و ذره ای دارد؛ به عبارتی دیگر، برای صدق کردن چنین توضیحی، ما پذیرفته ایم که ذرات سازنده ی نور، وزنی ندارند. برای این که دقیقاً بدانیم که چگونه چنین چیزی ممکن است، بیایید که ابتدا به نور به عنوان یک موج بنگریم و رفتار ذره ای فوتون را نادیده بگیریم.
ما به وسیله ی مقدار انرژی حمل شده توسط موج، طیف الکترومغناطیسی را آن را تفکیک می کنیم. موجی پر انرژی تر است که فرکانس بالاتری داشته باشد؛ بنابراین با تقسیم فرکانس ها، می توان سطوح انرژی را از یکدیگر جدا کرد. وقتی که این امواج به سطح برخورد کرده و توسط آن جذب می شوند، انرژی خود را به درون آن سطح حمل خواهند کرد. به همین دلیل است که ما وقتی در معرض نور خورشید هستیم، دچار سوختگی می شویم. نور فرابنفش خورشید که ما آن را مشاهده نمی کنیم، انرژی بسیار زیادی را با خود حمل می کند و این انرژی مستقیماً به پوست ما نفوذ می کند. پوست ما نمی تواند این میزان انرژی را به خوبی تحمل کند و بنابراین ما با یک سوختگی مواجه می شویم؛ گویی ما مستقیماً یک چیز بسیار داغ را لمس کرده ایم.
اما چه می شود اگر سطحی نتواند نور را جذب کند؟ به عبارتی دیگر، برای یک سطح همچون آینه که می تواند نور مرئی را بازتاب کند چه اتفاقی خواهد افتاد؟
اگر موج به صورت کامل به سطح برخورد کرده و از آن بازتاب شود، آن گاه هیچ انتقال انرژی به سطحی صورت نمی گیرد. واقعیت این است که هیچ یک از مواد شناخته شده، به صورت کامل منعکس کننده نیستند؛ بنابراین، نور تابیده شده به آینه، به هنگام بازتاب بخشی از انرژی اولیه ی خود را از دست می دهد و آن را به آینه منتقل می کند. در بسیاری از موارد، این انرژی از دست رفته بسیار ناچیز است. اگر شما در فکر ساخت یک بادبان نوری باشید، همین مقدار ناچیز انرژی که در آینه باقی می ماند، می تواند بادبان را اندکی به جلو حرکت دهد.
به عقب باز می گردیم و این بار، به نور به عنوان ذره نگاه می کنیم و دیدگاه موجی را کنار می گذاریم. نور ذره ای، همچنان با خود انرژی حمل می کند. نور در حالت ذره، کمی عجیب تر است؛ زیرا حالت آن به گونه ای است که حتی بدون داشتن اندکی وزن، توانایی حمل تکانه را دارد. در این جا ما شاهد انتقال تکانه-انرژی هستیم؛ حتی بدون آن که وزنی در کار باشد، این اتفاق برای تمام فوتون های نور رخ می دهد. با تاباندن نور به یک آینه، رشته ای از ذرات به سطح آینه برخورد کرده و بازتاب می شوند (همانند برخورد توپ شیطونک به سطح و بازگشت آن) و بخشی از انرژی خود را به سطحی که به آن برخورد کرده اند، منتقل می کنند. این انتقال انرژی، به سطح مقداری تکانه می دهد و اگر این سطح به صورت کاملاً رها در فضا شناور باشد (مانند بادبان نوری)، به آهستگی حرکت کرده و سرعت می گیرد.
با این تفاسیر، به نظر می رسد که اگر نور را در حالت موج و در حالت ذره در نظر بگیریم، نتیجه ی یکسانی خواهیم داشت و آن هم انتقال انرژی و ایجاد حرکت است. در برخی شرایط خاص، بهتر است که از نظر ریاضی، نور را فقط در یک حالت موجی یا ذره ای به صورت جداگانه در نظر بگیرید و هیچ گاه آن را موجی-ذره ای نبینید؛ زیرا در این حالت، کاملاً مشخص می شود که نور چگونه می تواند به عامل پیشران بادبان نوری تبدیل شود.
واژه ای که برای این انتقال اندک تکانه انرژی در نظر گرفته اند، «فشار تابشی» است. اگر این فشار به بادبانی وارد شود که در منظومه ی شمسی حرکت می کند، به آن «فشار خورشیدی» می گوییم. در سایر نقاط فضا، تابش های بسیار زیادی وجود دارد؛ به عبارت دیگر، منابع نور در کیهان بسیار زیاد هستند. با توجه به این موضوع، می توان گفت بادبان نوری توانایی حرکت در هر نقطه ای از جهان شناخته شده را دارد.
متأسفانه خورشید ما، منبع نوری قدرتمندی نیست و نمی تواند فشار تابشی عظیمی را ایجاد کند. اگر به اندازه ی کافی قدرتمند بود، ما نیازی به ساخت بادبان های نوری بزرگ نداشتیم. بادبان های نوری فعلی که در دست طراحی هستند، چند صد متر مربع مساحت دارند تا بتوانند سرعت کافی به سفینه دهند.
جنس بادبان
در حال حاضر، بسیاری از شرکت ها برای ساخت بادبان های نوری از لایه ی بسیار نازکی از آلومینیوم که روی یک صفحه ی پلاستیکی نازک کشیده می شود استفاده می کنند. دانشمندان می توانستند بدون وجود لایه ی پلاستیکی نیز بادبان را طراحی کنند؛ اما وجود چنین لایه ای با توجه به خاصیت انعطاف پذیری پلیمر، برای کنترل اجزا ضروری است و وظیفه ی انعکاس نور نیز بر عهده ی ورق آلومینیمی خواهد بود. چنین موادی می توانند حتی به هنگام عبور از نزدیکی خورشید، گرمای آن را تحمل کرده و همچنان مستحکم باقی بمانند. ورقه ی آلومینیمی که منعکس کننده ی نور است، به طرف خورشید قرار می گیرد.
اریک درکسلر، دانشمندی است که طرحی مفهومی از یک بادبان نوری را توسعه داده که در آن، خبری از صفحه ی پلاستیکی نیست. وی بادبان های نوری مقاوم به جرم را نشان داده است و نسخه هایی آزمایشی از آن ها را نیز ساخته است. بادبان های پیشنهادی او، پنل هایی از جنس آلومینیم بسیار نازک (با ضخامت ۳۰ تا ۱۰۰ نانومتر) دارند که روی ساختاری کششی نصب می شوند. این بادبان ها توانایی چرخش دارند و مستقیماً تحت فشار قرار می گیرند. او در آزمایشگاه نمونه هایی از این ورقه ها را ساخت؛ اما متأسفانه مواد به اندازه ای ظریف و نازک هستند که نمی توانند از فرآیند تا شدن، پرتاب شدن به فضا و مستقر شدن، جان سالم به در ببرند. بادبان هایی در این رده، سطح بیشتری را نسبت به واحد جرم به ارمغان می آورند و می توانند نسبت به بادبان های مبتنی بر صفحات پلاستیکی، ۵۰ برابر شتاب بیشتری داشته باشند.
انستیتو طرح های مفهومی فوق پیشرفته ناسا، در سال های ۱۹۹۸ و ۱۹۹۹، روی پژوهشی که توسط جِفری لَندیس انجام شد، سرمایه گذاری کرد. این دانشمند، طیف گسترده ای از مواد را برای بادبان های نوری معرفی کرد. او برای بادبان های نوری که به وسیله ی اشعه ی لیزر حرکت می کنند، ماده ی آلومینا (آلومینیم اکسید) را پیشنهاد کرد و برای آن دسته از بادبان هایی که به وسیله ی امواج مایکروویو حرکت می کنند، فیبر کربن را پیشنهاد داد. این در حالی بود که در آن زمان، فقط از ورقه های آلومینیومی و صفحات کاپتونی استفاده می شد.
در سال ۲۰۰۰، مجموعه آزمایشگاه های Energy Science شکل خاصی از فیبر کربن را توسعه داد که برای استفاده در بادبان های نوری بسیار مناسب و کارآمد بود. این فیبر کربن، ۲۰۰ بار نازک تر از موادی بود که در آن زمان برای استفاده در بادبان های نوری مورد استفاده قرار می گرفتند؛ اما به حدی متخلخل بود که جرمی مشابه آن ها داشت. استحکام و دوام این فیبر کربن به حدی بالا بود که می توانست به راحتی صفحات پلاستیکی رایج در آن زمان را شکست دهد. این فیبر کربن قابلیت خود ترمیمی داشت و می توانست در مقابل دماهای بسیار بالا مقاومت کند.
پس از آن سال، دانشمندان گمانه زنی ها پیرامون یک فناوری نظری را آغاز کردند. آن ها در مورد تکنیک های ساخت مولکولی برای ایجاد مواد مستحکم و پیشرفته که روی نانو لوله های شبکه ای مستقر می شوند، به بحث و تبادل نظر پرداختند. فضای میان شبکه های این نانو لوله ها، کمتر از نصف طول موج نوری است که به بادبان برخورد می کند. هرچند این مواد بسیار پیشرفته هستند و تا تولید آن ها در محیط آزمایشگاه راهی طولانی در پیش است و بعید به نظر می رسد که بتوان به این زودی ها آن را در مقیاس تجاری و انبوه تولید کرد.
یکی از موادی که چگالی بسیار پایینی دارد، لیتیم است. چگالی لیتیم، ۵ بار کمتر از آلومینیوم است. سطوح براق و غیر اکسید همواره نور را به خوبی بازتاب می دهند. چگالی سطح یک ورقه ی لیتیم با ضخامت ۲۰ نانو متر، چیزی در حدود ۰.۱۱ گرم بر متر مربع است؛ بنابراین برای ساخت یک بادبان نوری با بازدهی بالا، می توان از یک ورقه ی لیتیمی با ضخامت ۲۰ نانو متر استفاده کرد. چنین بادبانی باید در فضا مونتاژ شود و برای نزدیک شدن به خورشید استفاده نشود. چنین بادبانی می تواند با شتاب اولیه ۴۰۰ میلی متر بر مجذور ثانیه سفینه را به حرکت درآورد.
منیزیم و بریلیم نیز از جمله موادی هستند که می توان از آن ها در ساخت بادبان هایی با بازدهی بالا استفاده کرد. منیزیم، بریلیم و لیتیم می توانند با یکدیگر و یا با آلومینیم آلیاژ شوند.
آیا بادبان های نوری آینده سفرهای فضایی هستند؟
دانشمندان در نظر دارند برای مأموریت های فضایی بسیاری که پیش رو هستند، از بادبان های نوری استفاده کنند. چنین سفینه ای نیازی به سوخت ندارد و می تواند آزادانه به کمک نور حرکت کند؛ همچنین می توان آن را به هر نقطه ای از منظومه ی شمسی و یا فراتر ارسال کرد. طبق گفته های پژوهشگران ناسا که روی طراحی کاوشگر میان ستاره ای کار می کنند، یک سفینه ی فضایی که به بادبانی به مساحت ۴۰۰ متر مربع مجهز شده، می تواند در طول یک سال، چیزی در حدود ۲.۱ میلیارد کیلومتر حرکت کند و می تواند ظرف یک دهه و یا بیشتر، از محدوده ی گرانش خورشید بگریزد.
بروس کمپبِل، مهندس هوا فضای ناسا می گوید: در حال حاضر ما هیچ گونه سوخت شیمیایی که بتواند چنین سرعتی را برای یک سفینه به ارمغان آورد نمی شناسیم. این در حالی است که بادبان نوری توانایی دستیابی به سرعت های بالا را دارد.
همان طوری که گفته شد، فشار تابشی، به مقدار ناچیزی بادبان را حرکت می دهد؛ اما این فشار، دائمی و ادامه دار است و با گذر زمان، به حرکت سفینه شتاب می دهد و بر سرعت آن می افزاید. متأسفانه هنوز راهی طولانی در پیش است تا بادبان های نوری از طرح مفهومی بیرون آمده و رنگ واقعیت به خود بگیرند. تا سال ۲۰۱۰ میلادی، شاهد معرفی نسخه ای واقعی از بادبان های نوری نبودیم؛ تا این که در همان سال، کاوشگر ژاپنی Ikaros با بادبانی به مساحت ۱۴ متر مربع، معرفی شد. این کاوشگر، نخستین سازه ی بشر بود که توسط فوتون ها در فضا شتاب می گرفت.
پنج ماه بعد، ناسا کاوشگر NanoSail-D را صرفاً جهت نمایش فناوری، به مدار زمین فرستاد. این کاوشگر، بادبان های خود را سه ماه بعد افراشت و به مدت ۸ ماه به دور زمین گردش کرد تا این که سر انجام، در اتمسفر زمین سوخت. فناوری های دیگری نیز هم اکنون در دست توسعه هستند تا بتوانند بادبان های نوری را به مرحله ی تجاری سازی برسانند. افراد و شرکت های بسیاری هستند که قصد دارند در این زمینه سرمایه گذاری کنند.
به عنوان مثال، نگاهی به مأموریت ۲۷ میلیون دلاری Sunjammer می اندازیم. L’Garde که یک شرکت کالیفرنیایی است، وظیفه ی ساخت بادبان های این کاوشگر را بر عهده داشته است و بادبانی به مساحت ۳۸ متر مربع را برای آن توسعه داده است. این بادبان، از نوعی مواد پیشرفته به نام کاپتون که تنها ۵ میکرون ضخامت دارد، ساخته شده است. مقامات ناسا می گویند که کل مجموعه ، ۳۲ کیلوگرم وزن دارد و از نظر اندازه نیز به ماشین ظرف شویی شباهت دارد.
برنامه ی دانشمندان این بود که کاوشگر Sunjammer را که به تجهیزات رصد خورشید مجهز شده، به نقطه ای در فاصله ی ۳ میلیون کیلومتری از زمین ارسال کنند. این دو برابر فاصله ی نقطه ی L1 است. نقطه ی L1، به ناحیه ای در اطراف زمین گفته می شود که از نظر گرانشی پایدار بوده و تا کنون میزبان ماهواره های هواشناسی زیادی بوده است. قرار بود که این بادبان خورشیدی در سال ۲۰۱۵ به فضا پرتاب شود؛ اما متأسفانه دانشمندان این مأموریت را لغو کردند. البته اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، در سال آینده میلادی شاهد پرتاب دو بادبان خورشیدی خواهیم بود.