با سلام و احترام خدمت همراهان گرامی.
امروز با توصیف انواع سبزی در خدمتتان هستیم. به علت طولانی بودن این مبحث، مطالب را در سه بخش تقدیم می کنیم.
پیازچه:
ساقۀ های پیازچه لوله ای شکل و دراز است و سر آن هم یک قسمت دایره ای شکل و سفید شبیه یک پیاز کوچک دارد. ممکن است روی نوک پایین ساقه ها، اضافاتی باشد که قابل خوردن نیست و باید دور انداخته شود. همچنین کلاهک ریشه ای مانند بالای پیازچه نیز قبل از خرد کردن باید جدا شود. هنگام خرد کردن پیازچه متوجه می شوید که پیازچه آب دار است. ساقه و ریشۀ پیازچه قابل خوردن است و حتی می توانید با پیازچه و ساقه های پایینش بعد از خرد کردن، کوکو درست کنید.
تره:
تره ساده ترین فرم سبزی است که به شکل دو ربان صاف و دراز است که به وسیلۀ یک خط برجسته به هم وصل شده اند. این نوع سبزی، پهن و بدون ساقه و برگ است.
هنگام خرید تره ممکن است تره ها تکی و یا دسته ای باشند. اگر تره تک بود، کافیست فقط ته آنرا به اندازۀ دو میلیمتر جدا کنید، اما اگر تره دسته ای بود، یعنی چندین تره از بالا به هم وصل بودند، کافیست، ته آنها را دسته ای با چاقو جدا کنید و سپس سرشان را جدا کنید و یا سرشان را بِکَنید و تک تک تهشان را جدا کنید.
راه تشخیص سر و ته تره هم این است که: سر تره ضخیم تر و بزرگ تر از ته آن است و هر قدر به ته تره نزدیک شوید، تره نازک تر و نرم تر می شود و اغلب اوقات فقط ته تره زرد می شود و کافیست ته آنرا جدا کنید.
طریقۀ تشخیص ترۀ خراب و زرد از طریق لمس این است که: ترۀ خراب نرم و لزج است و هنگام تمیز کردن، باید تره های پلاسیده و خیلی نرم و لزج را دور بیندازید.
تره فرنگی:
تره فرنگی شبیه پیازچه است. یعنی یک قسمت کروی شکل و بزرگ تر از پیازچه و سفید در بالای چندین تره وجود دارد و طریقۀ تمیز کردنش نیز مانند پیازچه است، یعنی نوک تره ها را جدا می کنید و سپس کلاهک ریشه مانند بالای آن را جدا میکنید. پس از آن پوست پیازچه مانند سر تره ها را می گیرید و سپس خرد می کنید. می توانید از تره فرنگی در سوپ های تره فرنگی استفاده کنید، چون لعاب بسیار زیادی به سوپ می دهد.
تفاوت تره فرنگی با ترۀ عادی در این است که: تره های تره فرنگی بسیار بزرگ تر و ضخیم تر از ترۀ عادی هستند.
تفاوت تره فرنگی و پیازچه هم این است که ساقه های پیازچه لوله ای شکل، ولی ساقه های تره فرنگی، صاف و به شکل تره هستند. همچنین پیازچه آبدار تر از تره فرنگی است.
تربچه:
برگ های تربچه زبر و سوزَنی مانند ولی قابل خوردن هستند. پهنای برگ های تربچه بستگی به اندازۀ خود تربچه دارند. هرچه تربچه بزرگ تر باشد، برگ های آن نیز پهن تر و ساقه های برگ ها نیز ضخیم تر خواهند بود. البته باید دقت داشته باشید که فقط برگ های ریز تربچه قابل خوردن هستند و برگ های بزرگ را معمولا مصرف نمی کنند.
شاهی:
برگ شاهی تقریبا به شکل برگ تربچه است، با این تفاوت که برگ تربچه زمخت، زبر و سوزَنی شکل است اما برگ شاهی صاف و نازک است و مزه اش هم کمی تند و تُرد است. اما برگ تربچه تندی ندارد. تفاوت دیگر هم این است که: هر برگ شاهی به یک شاخه وصل است، اما برگ تربچه به خود تربچه وصل است.
دقت کنید که ساقۀ شاهی، بسیار نازک و قابل خوردن است.
در شاهی خیلی نمی توان برگ های زرد و سبز را تشخیص داد. چون برگ های شاهی کلا لطیف است مگر اینکه با لمس و مشاهدۀ پارگی آن تشخیص داده شود. برگ های شاهی هنگام زرد شدن پاره می شوند. اما برگ های سبز ظریف و لطیف و یک دست هستند.
نکته: شاهی زود تر از سبزی های دیگر زرد و خراب می شود.
ادامه دارد.