مراسم اهدای جوایز اسکار همیشه از پر بیننده ترین برنامه های هر ساله در سر تا سر دنیا به حساب می آید و به همین اعتبار هم موقعیت مناسبی است برای فرهنگ سازی و دم زدن از حقوق آنها که جامعه نادیده شان می گیرد.
امسال این مراسم جایی بود برای شنیده شدن صدای افراد دارای معلولیت. در نود و سومین دوره جوایز اسکار که همین هفته در ۲۵ آوریل در شهر فرشتگان برگزار شد، شاهد حضور چند فرد دارای معلولیت، نه به عنوان سخنران یا فرهنگسازِ تنها، که در جایگاه نامزد های دریافت جوایز بودیم. «جیم لِبرِخت» یکی از این افراد بود. روی صندلی چرخدار می نشیند و سال ها به عنوان صدا بردار در هالیوود فعالیت کرده است. او که امسال فیلم کوتاه «اردوگاه کریپ» را کارگردانی کرده و برای همین کارگردانی هم نامزد دریافت جایزه شده بود، به نکته مهمی اشاره می کند. او می گوید: «در سال های گذشته، همین پله های منتهی به صحنه مراسم، نشان از آن داشت که برگزار کنندگان هیچ اراده ای برای لحاظ کردن افراد دارای معلولیت نداشته اند و اگر چنین اراده ای وجود داشت، راه حضور معلولان حرکتی بر روی صحنه اسکار را با پله مسدود نمی کردند.»
حالا اما قصه به کلی عوض شده و چند فرد دارای معلولیت به عنوان نامزد در این مراسم حضور یافته اند. جیم لبرخت، مارلی متلین که ناشنوا است و سر انجام «رابرت تارانگو» که نابینا-ناشنوا است و در فیلم کوتاه «Feeling Through»، نقش اول را ایفا کرده است. این فیلم نوزده دقیقه ای، دو بازیگر اصلی دارد؛ «استیون پرسکد» در نقش تِریک و «رابرت تارانگو» هم در نقش آرتی. قصه از آنجا شروع می شود که آرتی که نابینا-ناشنواست کنار خیابان ایستاده و علامتی را در دست گرفته که نشان از قصدش برای عبور از خیابان دارد و به این منظور از عابران کمک می خواهد.
تِریک که در حال عبور از آن مکان است، به کمکش می رود و در طول مسیر، آرتی دفتر یادداشتی از جیبش بیرون می آورد و روی آن برای تریک می نویسد که می خواهد سوار اتوبوس شود. شماره اتوبوس مورد نظرش را هم می نویسد. تریک او را تا ایستگاه همراهی می کند و منتظر می ماند تا اتوبوس سر برسد. آرتی ابراز تشنگی می کند و از تریک دعوت می کند به خرج او یک نوشیدنی بخورند. با هم برای خرید می روند و تریک با پولِ آرتی، نوشیدنی و آب نباتی می خرد و یک ده دلاری از پول های تریک را هم به اصطلاح کش می رود. آنها سوار اتوبوس می شوند و از آنجا که تریک چند ایستگاه زود تر از فرد نابینا-ناشنوا پیاده خواهد شد، آرتی از تریک می خواهد نام مقصدش را به راننده بگوید تا به محض رسیدن، راننده به او خبر بدهد.
تریک، با ده دلاری که از پول های آرتی توی جیب دارد از اتوبوس پیاده می شود و پول را در کاسه یک فرد بی خانمان می اندازد که کنار خیابان به خواب رفته است.
«رابرت تارانگو» که از کارکنان آشپزخانه مرکز نابینا-ناشنوایان هلن کلر است در مراسم اسکار به کمک یک مترجم، از مردم دنیا خواست تا افراد دارای معلولیت را هم در نظر بگیرند؛ چرا که آنها هم بخشی از این دنیا هستند. ترستان از افراد دارای معلولیت را کنار بگذارید. افراد دارای معلولیت، فارغ از اینکه توانایی شنیدن یا دیدن دارند یا نه، بخشی از این جهان هستند و می توانند بخشی از فیلم هایی باشند که شما می سازید.
منبع: ایران سپید.