این روزها، ده ها ایموجی با شکل ها و طرح های مختلف در پلتفرم ها و شبکه های اجتماعی رد و بدل می شود. ایموجی ها ارتباطات عصر جدید را متحول کرده اند..
در چند سال اخیر، ایموجی ها به بخشی جدانشدنی از ارتباطات روزمره ی آنلاین تبدیل شده است. استفاده از ایموجی ها از دهه ی ۲۰۱۰ افزایش یافت، تا جایی که به کاراکترهایی برای زبان نسل جدید تبدیل شد؛ اما ایموجی ها قدمتی طولانی تر دارند.
از دهه ی ۱۹۹۰، از کاراکترهای ترکیبی برای ساخت ایموجی هایی مثل چهره ی خندان استفاده می شد. اسکات فالمن، یکی از استادان کارنیگ ملون، ابداع کننده ی این کاراکترها بود. به این کاراکترها ایموتیکان (Emoticon) گفته می شود که از مهم ترین آن ها می توان به ایموتیکان 🙂 و 🙁 و D-8 در مکالمه های چت رومی دهه ی ۱۹۹۰ اشاره کرد. برای القای سخن طعنه آمیز از کاراکتر 😉 و برای انتقال بی اطلاعی از مسئله ای از کاراکتر ¯_(ツ)_/¯ استفاده می شود.
با این همه، در سال ۱۹۹۹، هنرمندی ژاپنی به نام شیگتاکا کوریتا اولین ایموجی را ساخت. کوریتا روی تیم توسعه ی i-mode کار می کرد که اولین پلتفرم اینترنتی موبایل از حامل موبایل ژاپنی DOCOMO بود. هدف کوریتا طراحی واسط کاربری جذاب برای انتقال اطلاعات به شیوه ای ساده و مختصر بود. برای مثال، در این واسط کاربری به جای تلفظ هوای ابری از آیکن استفاده می شود. کوریتا تصاویری در ابعاد ۱۲ در ۱۲ پیکسل طراحی کرد که ازطریق شبکه ی شبه صفحه کلیدی واسطه ی i-mode انتخاب شدنی بود. سپس، این تصاویر به صورت کاراکترهای مستقل به موبایل ها راه پیدا کرد. کوریتا درمجموع ۱۷۶ ایموجی طراحی کرد که حالا به بخشی از مجموعه ی دائمی موزه ی هنر مدرن نیویورک تبدیل شده است.
کاراکترهایی هم برای نمایش وضعیت هوا (آیکن های خورشید، ابر، چتر و آدم برفی)، ترافیک (خودرو، هواپیما، کشتی و قطار)، فناوری (تلفن همراه، تلویزیون، تلفن رومیزی و گیم های دستی) و تمام حالت های ماه منتشر شد؛ اما این کاراکترها کاملا آگاهی بخش نبود. اولین بار ایموجی بود که راهی برای اضافه کردن احساسات به متن ارائه کرد. شاید جمله ی «من درک می کنم» به تنهایی جمله ای سرد و بی روح باشد؛ اما اضافه کردن کاراکتر قلب به آن می تواند احساس دل گرمی و دل سوزی را منتقل کند؛ اما این تازه آغاز راه ایموجی ها بود.
ایموجی ها به سرعت در ژاپن به شهرت رسید؛ به طوری که شرکت های موبایل رقیب از ایده ی DOCOMO تقلید کردند. شرکت های خارج از ژاپن مثل اپل، از ایموجی ها در پلتفرم های دیگر استفاده کردند. در سال ۲۰۰۷، تیمی از گوگل از کنسرسیوم یونیکد درخواست کرد استانداردهای جهانی را برای یکپارچه های ایموجی ها در تمام پلتفرم ها ایجاد کند. Unicode Consortium به عنوان سازمانی غیر انتفاعی برای پایه ریزی طرح رمزنگاری کاراکتر جهانی به نام یونیکد در سال ۱۹۸۷ تأسیس شد.
متنی که روی صفحات نمایش ظاهر می شود، ترکیبی از کاراکترهای یونیکد است و صرف نظر از دستگاه استفاده شده (مک، پی سی، آیفون یا اندروید) ظاهر یکپارچه ای دارد. تمام دستگاه های مدرن تابع استانداردهای یونیکد است؛ درنتیجه، حرف «a» روی تمام صفحات نمایش ظاهر یکسانی دارد. قبل از یونیکد، صدها استاندارد رقیب برای رمزنگاری متن وجود داشت؛ به همین ترتیب، پس از تأیید شباهت ها و با بررسی های دقیق، طرح پیشنهادی یکپارچه سازی ایموجی ها در مه ۲۰۰۷ تأیید و ۱۱۴ ایموجی به Unicode 5.2 اضافه شد.
در سال ۲۰۰۸، اپل در iOS 2.2، صفحه کلیدی مخصوص ایموجی ها طراحی کرد. یک سال بعد، یاسو کیدا و پیتر ادبرگ، مهندسان اپل، ۶۰۸ ایموجی جدید به استاندارد یونیکد اضافه کردند. طرح پیشنهادی آن ها در سال ۲۰۱۰ پذیرفته شد و همراه با انتشار Unicode 6.0، آمار رسمی ایموجی ها به ۷۲۲ مورد رسید.
درنهایت اپل در سال ۲۰۱۱، صفحه کلید رسمی ایموجی ها را به iOS اضافه کرد. اندروید هم دو سال بعد، از این مجموعه پیروی کرد. بدین ترتیب، مردم می توانستند مستقیما ازطریق صفحه کلیدهای تلفن همراه خود به ایموجی ها دسترسی پیدا کنند. به پیشنهاد نیویورک تایمز، متن ها را می توان به آیکن های کوچک تبدیل کرد؛ مثلا عبارت «I love you» به کاراکتر قلب و عبارت «LOL» به آیکن خنده.
با افزایش محبوبیت ایموجی ها تعداد آن ها هم افزایش یافت. کنسرسیوم یونیکد سالانه ایموجی های جدیدی به مجموعه ی خود اضافه می کند که از کاربران سراسر دنیا جمع آوری شده است. این ایموجی ها شامل انواع گیاهان، جانوران، غذاها و نمایش فعالیت ها است. یونیکد برای اضافه کردن هر دسته از ایموجی ها، به فرایند تأیید و تصویب نیاز دارد و ممکن است رسیدن ایموجی از طرح اولیه به تلفن های همراه، دو سال طول بکشد. در ابتدا ایموجی جدید ازطریق طرح پیشنهادی رسمی به کنسرسیوم یونیکد ارائه می شود. طرح های پیشنهادی ایموجی ها شامل توضیحاتی مثل دلیل استفاده از ایموجی و ایده هایی برای ظاهر آن است.
جنبه ی طراحی ایموجی ها پیچیده تر از حد تصور است. برای مثال، اگر ایموجی نشان دهنده ی دانه های لوبیا باشد، باید طراح بین انواع لوبیا انتخاب کند: لوبیای سیاه، لوبیای پخته، لوبیای سبز یا لوبیای سفید؛ لوبیا باید داخل قوطی باشد یا کاسه یا در زمین سبز شده باشد. در مرحله ی بعدی، زیرکمیته ی ایموجی ها در کنسرسیوم یونیکد طرح های پیشنهادی را بررسی می کند. پس از رسیدن به توافق، ایموجی جدید متولد خواهد شد.
ممکن است فرایند طراحی تا انتشار هر ایموجی، حداقل دو سال طول بکشد
با رشد و توسعه ی مجموعه ی ایموجی ها، پرسش های مختلفی برای افراد در سراسر جهان به وجود آمد. برای مثال، چرا برخی تصاویر درمقایسه با برخی دیگر ارجحیت دارد؟ چرا تعداد زیادی از آیکن ها به سوشی (غذای ژاپنی) اختصاص دارد؛ اما ایموجی ای برای تاکو (غذای مکزیکی) یا دیگر غذاهای دنیا وجود ندارد؟ تعداد مشاغل در ایموجی مثل آشپز و پزشک و پلیس هم افزایش یافته ؛ اما چرا تمام آن ها مرد است؟ چرا در میان ایموجی های مختلف انسانی، هیچ کدام سیاه پوست یا رنگین پوست نیستند؟
در واکنش به پرسش های مذکور، در سال ۲۰۱۴، کمپین بزرگ سیاسی سازی ایموجی ها آغاز شد. طبق پیشنهاد این کمپین، تنوع جنسیتی و خانوادگی و حتی غذایی ایموجی ها افزایش یافت. تنوع ایموجی ها به منزله ی تأیید فرهنگ های مختلف بود؛ بدین ترتیب، ایموجی به عنوان زبانی مهم در عصر دیجیتال به تکامل رسید.
در سال ۲۰۱۵، یونیکد اولین گام به سمت افزایش تنوع ایموجی ها را با ارائه ی گزینه ای برای تغییر رنگ پوست ایموجی های انسانی برداشت. همچنین، فعالیت های بیشتری به ایموجی ها اضافه کرد. از آن زمان، هر به روزرسانی شامل گام هایی به سمت افزایش تنوع فرهنگ ها و افراد بوده است. برای مثال، ورزش کاران و پزشکان زن یا زنان باحجاب هم به مجموعه ی ایموجی ها اضافه شد. اخیرا یونیکد گام هایی برای انتشار ایموجی افراد معلول جسمی و نمادهای دیگری از افراد مختلف جامعه برداشته است.
با اینکه هرکدام از پلتفرم ها به شکل متفاوتی ایموجی ها را اجرا می کند ، استاندارد یونیکد برای شکل اصلی ایموجی ها یکسان است و صرفا اجرا و ظاهر نهایی برعهده ی طراحان است. به همین دلیل، ممکن است یک ایموجی در دستگاه های اپل ظاهر متفاوتی با ایموجی های اندرویدی داشته باشد. به دلیل مشکلات مجوز، هر شرکت برند ایموجی خود را دارد که حتی می تواند به خروجی های بامزه تری منجر شود.
ناگفته نماند جهت ایموجی هم یکی از دیگر ابعاد مهم در طراحی ایموجی است. تغییر جهت می تواند به شکل درخور توجهی معنای ایموجی ها را تغییر دهد. برای مثال، جهت ایموجی تفنگ می تواند به معنی شلیک کردن به شخصی خاص باشد.
کنسرسیوم یونیکد گام هایی برای افزایش تنوع فرهنگی ایموجی ها برداشته است
با وجود تلاش های متعدد برای طراحی و مفاهیم سازگار، برخی ایموجی ها ممکن است معنی خود را از دست دهد یا برداشت دیگری از آن ها شود. برای مثال، بسیاری از افراد از ایموجی دو دست مقابل یکدیگر برداشت اشتباهی می کنند. این ایموجی می تواند به معنی ضربه زدن به شخصی دیگر یا دعاکردن باشد. علاوه بر این، نمی توان تأثیر فرهنگی ایموجی ها را نادیده گرفت. مدت ها است بازاریابان بر تأثیر ایموجی ها آگاه هستند و از آن ها در تبلیغات خود استفاده می کنند. این کار می تواند به افزایش خلاقیت برند و جذابیت شرکت ها کمک کند.
آینده ی ایموجی ها
کنسرسیوم یونیکد هرسال ایموجی های جدیدی منتشر می کند؛ درنتیجه، طیف فرهنگی ایموجی ها با هربار به روزرسانی iOS و اندروید گسترش پیدا می کند. برای مثال در به روزرسانی سال ۲۰۱۷، موجودات اسطوره ای (پری دریایی، جن، الف و خون آشام)، غذاها (پای و ساندویچ و بروکلی)، حیوانات (دایناسور، زرافه، گورخر و جوجه تیغی) و کاراکترهای عجیب و غریب به مجموعه ی ایموجی ها اضافه شدند. در سال ۲۰۱۸، مجموعه ی جدید ایموجی ها با موی خاکستری یا قرمز و نمادهای فرهنگی مثل چشم نظر به ایموجی ها اضافه شد. اخیرا، ایموجی هایی مخصوص افراد ناشنوا و معلول حرکتی افزوده شده است. اضافه شدن چنین ایموجی هایی را می توان یکی از پیشرفت های بنیادی در واژگان ایموجی ها در نظر گرفت.
با گسترش ایموجی ها، افراد در سراسر جهان می توانند اولویت ها و تنوع فرهنگ های دیگر را درک کنند. گروه بعدی ایموجی ها به طراحی و تأیید یونیکد بستگی دارد. هر شخصی می تواند طرح پیشنهادی خود برای ایموجی های جدید را ارائه دهد. در درجه ی اول، یونیکد به طرحی اولیه از ایموجی توضیحاتی درباره ی دلیل استفاده از آن و معنی اش در واژگان ایموجی ها نیاز خواهد داشت. پژوهشگران دانشکده ی سلامت عمومی دانشگاه جانز هاپکینز و مؤسسه ی بیل و ملیندا گیتز، ایموجی مگس را به عنوان راهی برای توصیف بهتر بیماری های مرتبط با حشرات مثل مالاریا و زیکا معرفی کردند.
همه بر زبان انگلیسی مسلط نیستند. همه نمی توانند پیامدهای پزشکی زیکا را مستقیما درک کنند و همه نیز باسواد نیستند؛ اما آیکن مگس برای همه مفهوم است. تصویب چنین ایموجی هایی نشانه ی خوبی برای آینده ی ایموجی ها است و می تواند فرهنگ و ارتباطات جهانی را شکل دهد. حالا تعداد ایموجی ها به ۱۸۰۰ عدد رسیده و درک آن ها بسیار ساده است.
منبع: زومیت.