شاید تصور کنید که واقعیت مجازی و افزوده، بیشتر به درد گیم و تفریح می‌خورند. اما از هر دوی این فناوری‌ها در حوزه پزشکی هم استفاده می‌شود.
یکی از کاربردهایی که واقعیت افزوده می‌تواند داشته باشد، کمک به بینایی افراد کم‌بینا است.
به تازگی شرکتی به نام eSight Eyewear که مقر آن در اوتاوا است، یک هدست طراحی کرده است که می‌تواند حتی به افرادی که «قانوناً» آسیب دیده‌ی بینایی محسوب می‌شوند، کمک کند که ببینند و بخوانند. (نابینایی قانونی و نابینایی مطلق همان طور که می‌دانید با هم متفاوت هستند. به این معنا که بینایی‌سنج‌ها میان افرادی که به طور کامل نابینا هستند و آنهایی که باقی مانده‌ی بینایی دارند، تفاوتی قائل نمی‌شوند و اساساً هر فردی را که بینایی‌اش به اندازه‌ای دچار نقصان باشد که نتواند تمامی کار‌هایی را که سایرین به راحتی انجام می‌دهند، با یا بدون تجهیزات کمکی نظیر عینک یا لنز انجام دهد، قانوناً نابینا به حساب می‌آورند.)
این هدست مجهز به دوربین‌های HD با سرعت بالا است. اطلاعات این دوربین‌ها وارد سپس پردازش می‌شود و الگوریتم‌هایی روی آن کار می‌کنند تا اولویت‌ها بینایی میدان بینایی شخص مشخص شود. اطلاعات پردازش شده که در آنها اشیا مهم بزرگ‌نمایی و وضوح بهتری پیدا کرده‌اند، در مرحله بعد، تقریبا بدون درنگ، از طریق صفحات نمایش OLED به رؤیت کاربر می‌رسند.
به این ترتیب افراد بسیار کم‌بینا می‌توانند دوباره بخوانند و بنویسند و چهره دوستان و آشنایان خود را تشخیص بدهند.
این هدست کمک می‌کند، این افراد زندگی تقریبا نرمال و بدون نیاز به کمک دیگران داشته باشند.
این هدست، در واقع نسخه سوم هدست eSight است که نسبت به نسخه‌های قبلی سبک‌تر شده و عملکرد آن بهتر شده است. کاربران نابینای ایرانی با نسخه‌های پیشین Esight از طریق وبسایت‌های مختلف خبری آشنا شده‌اند.
تنها چیزی که می‌ماند، هزینه این هدست است که الان برای تک‌فروشی ۱۰ هزار دلار است و متأسفانه خرید آن جزو تعهدات شرکت‌های بیمه هم نیست.
می‌توانید ویدئویی از نحوه‌ی کار این این عینک را از طریق این صفحه در وبسایت یوتیوب، تماشا کنید. البته زبان ویدئو انگلیسی است اما تصاویر به اندازه‌ی کافی گویا خواهند بود.