دانشمندان می گویند یک ناحیه مخصوص در مغز، نقش مهمی در کمک به افراد نابینا برای تشخیص چهره دارد.
پژوهشگران منطقه خاصی از مغز را شناسایی کرده اند که به افراد دارای اختلال بینایی کمک می کند تا چهره ها را تشخیص دهند. آنها همچنین یک ابزار آزمایشی ساخته اند که به افراد نابینا در تشخیص حالات اولیه صورت کمک می کند.
دانشمندان علوم اعصاب مرکز پزشکی دانشگاه «جورج تاون»(Georgetown) فاش کردند که ناحیه «صورت دوکی شکل»، ناحیه ای حیاتی برای پردازش صورت در افراد بینا، نقش مهمی در کمک به افراد نابینا در تشخیص چهره دارد.
جوزف راوشکر نویسنده ارشد این مطالعه در یک بیانیه رسمی گفت: مدتی است که مشخص شده افرادی که نابینا هستند می توانند تا حدی با استفاده از حواس دیگر خود، از دست دادن بینایی خود را جبران کنند.
برای این مطالعه، آنها از یک دستگاه جایگزین حسی تخصصی استفاده کردند که تصاویر را به صدا تبدیل می کند.
راوشکر می گوید: مطالعه ما میزان وجود این انعطاف پذیری یا جبران بین دیدن و شنیدن را با رمزگذاری الگوهای بصری اساسی در الگوهای شنیداری با کمک یک وسیله فنی که ما به عنوان یک دستگاه جایگزین حسی از آن یاد می کنیم، آزمایش کرد.
وی افزود: با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی(fMRI) می توانیم تعیین کنیم که این انعطاف پذیری جبرانی در کجای مغز رخ می دهد.
فعال شدن بخش های مغز
در این مطالعه ۶ فرد نابینا و ۱۰ فرد بینا(به عنوان آزمودنی های گروه شاهد یا کنترل) تحت سه نوبت اسکن fMRI قرار گرفتند.
هدف پژوهشگران این بود که ببینند کدام مناطق مغز در طول ترجمه تصویر به صدا فعال می شوند.
بر اساس یافته ها، فعالیت غالب در افراد نابینا، در پاسخ به صدا در ناحیه صورت دوکی شکل چپ رخ می دهد. در مقابل، افراد بینا اکثریت فعالیت پردازش صورت خود را در ناحیه صورت دوکی شکل سمت راست نشان دادند.
این حاکی از الگوی متفاوتی از فعال سازی مغز مرتبط با ادراک چهره در افراد نابینا هنگام استفاده از این دستگاه تخصصی است که تصاویر را به صدا تبدیل می کند.
راوشکر می گوید: ما معتقدیم که این تفاوت چپ و راست بین افرادی که بینا و نابینا هستند ممکن است به نحوه پردازش چهره ها توسط سمت چپ و راست ناحیه دوکی شکل – چه به عنوان الگوهای متصل و چه به عنوان بخش های مجزا – مرتبط باشد که می تواند یک سرنخ مهم باشد. این به ما کمک می کند دستگاه جایگزین حسی خود را اصلاح کنیم.
روش تشخیص چهره از طریق صداها برای شرکت کنندگان در این مطالعه، تمرین زیادی را طلبید و پژوهشگران می گویند بهبود بیشتر در این دستگاه مورد نیاز است.
بر اساس یک بیانیه مطبوعاتی، عملکرد فعلی دستگاه به کاربران نابینا این امکان را می دهد تا هنگام تبدیل به الگوهای صوتی، نمایش های «چهره کارتونی پایه» مانند یک ایموجی که نشان دهنده شادی است را تشخیص دهند.
به دنبال این توسعه آزمایشی، تیم قصد دارد دستگاه را بهبود بخشد و توانایی آن را برای کمک به افراد گسترش دهد. در آینده دانشمندان قصد دارند تصاویر واقعی از چهره ها را در این دستگاه قرار دهند. با این حال، پژوهشگران نیاز به افزایش قابل توجه وضوح دستگاه را قبل از اجرای این پیشرفت تأیید می کنند.
راوشکر می گوید: ما دوست داریم بتوانیم دریابیم که آیا برای افرادی که نابینا هستند امکان دارد یاد بگیرند که افراد را از روی تصاویرشان تشخیص دهند؟ این ممکن است به تمرین بسیار بیشتری با دستگاه ما نیاز داشته باشد، اما اکنون که منطقه ای از مغز را که ترجمه تصاویر در آن انجام می شود، مشخص کرده ایم، کنترل بهتری در مورد نحوه تنظیم دقیق فرآیندهایمان داریم.
این یافته ها در مجله PLOS ONE منتشر شده است.
منبع: ایسنا