کارگردانی یک نابینا در جشنواره ی تئاتر فجر با نمایش نگاتیو

«نگاتیو» نمایشی است که با کارگردانی حسین غلامی به عنوان فردی کاملا نابینا و با حضور بازیگران نابینا و کم بینا در بخش فراگیر چهل و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به صحنه می رود.

حسین غلامی کارگردان نمایش «نگاتیو» که روز سه شنبه ۳ بهمن، ساعت ۱۵ در تالار هنر و در بخش فراگیر چهل و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به صحنه رفت، درباره این اثر به خبرنگار مهر گفت: نمایش «نگاتیو» با حضور بازیگران کاملاً نابینا و کم بینا با محوریت موضوع خانواده و حفظ خانواده شکل گرفته است. در این نمایش به این نکته نیز اشاره کرده ایم که گاهی بزرگترها از روی خودخواهی تصمیم هایی می گیرند بدون این که بدانند در آینده چه تخریب هایی به همراه خواهد داشت.

وی درباره روند تولید این اثر نمایشی، یادآور شد: حدود یک سال و نیم نگارش نمایشنامه «نگاتیو» طول کشید و تقریباً ۹ ماه با حضور بچه ها، نمایش تمرین شد زیرا میزانسن برای بچه های ما بسیار سخت است. جدای از اعضای گروه، من به عنوان نویسنده و کارگردان کار نیز نابینای مطلق هستم و در ایران و دنیا ندیدم که کارگردان تئاتر نابینای مطلق داشته باشیم.

غلامی افزود: نمایش «نگاتیو» ۲ هفته در شهر خودمان اجرای عمومی داشت و مورد استقبال هم قرار گرفت و در جشنواره تئاتر منطقه ای کاسپین هم رتبه اول را کسب کرد و به چهل و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر راه پیدا کردیم.

کارگردان «نگاتیو» درباره نحوه طراحی میزانسن های این اثر نمایشی با توجه به نابینابودن خود، توضیح داد: من در صحنه با بچه ها حضور دارم و قدم به قدم میزانسن هایی را که قبل از تمرین در ذهنم تصویرسازی کرده ام، با آن ها در میان می گذارم و با قدم زدن به همراه بازیگر خطوط حرکتی را به آن ها می گویم. این نحوه طراحی میزانسن را به واسطه تجربه کسب کردم. از طریق صدای بازیگران هم جهت حضورشان را روی صحنه تعیین می کنم و از طریق المان های صدایی، بازیگران جای یکدیگر را روی صحنه تشخیص می دهند.

وی ادامه داد: نمایش «نگاتیو» دارای ۲ بخش «روز واقعه» و «دادگاه» است که در صحنه دادگاه نور صحنه نداریم و فقط نور ملایمی روی تماشاگرها در نظر گرفته شده است.

غلامی با اشاره به این که «نگاتیو» چهارمین تجربه نمایشنامه نویسی و کارگردانی تئاتر او است، بیان کرد: سال ۹۴ نمایش «بزغاله های آوازه خوان» را در بجنورد اجرا کردیم، دومین تجربه «بچه های زمین سلام» بود که به موضوع عواقب جنگ و تأثیر آن روی کودکان می پرداخت. نمایش «سازهای ناکوک» با موضوع بچه های کار هم سومین تجربه نویسندگی و کارگردانی من در عرصه تئاتر بود.

این هنرمند عرصه تئاتر درباره عنوان نمایش نیز توضیح داد: ما نگاتیو را به عنوان تاریخ روایت می کنیم، نگاتیو یعنی ثبت تاریخ و در نمایش ما تبدیل به تاریخ می شود. داستان نمایش با کشف یک نگاتیو آغاز می شود.

کارگردان «نگاتیو» درباره نحوه شکل گیری گروه خود، یادآور شد: من در ابتدا ۵ سال دوره بازیگری گذراندم و پس از آن این گروه را با حضور بچه های ۸ یا ۹ ساله نابینا و کم بینا شکل دادیم. الان بچه ها ۱۹ و ۲۰ ساله هستند و در دانشگاه و حتی رشته تئاتر تحصیل می کنند.

غلامی تصریح کرد: مهم تر از روی صحنه تئاتر رفتن، بحث امید و خودباوری برای ما مهم است و به نوعی سایکودرام کار می کنیم. تئاتر برای این بچه ها عین زندگی شده و برای شان خیلی مهم است. روی صحنه می رویم و نگران نتیجه نیستیم. مهم این است که جامعه بر اساس توانمندی مان ما را ببیند زیرا بحث ترحم دیگر کلیشه ای شده است.

وی تاکید کرد: به بچه ها می گویم در دل جامعه با افراد عادی رقابت کنند. وقتی از طرف کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در جشنواره ملی قصه گویی شرکت کردم به جای نقالی، پرده خوانی انجام دادم. برای داوران جالب بود که یک نابینا روی یک پرده شش متری که ۴۰ تا ۵۰ تصویر دارد، در طول پرده حرکت می کند و تصاویر را به درستی بر اساس روایت ها نشان می دهد. بچه ها نباید بترسند و باید با افراد عادی رقابت کنند. خوشحال کننده است مردم ما را توانمند ببینند. با تمام سختی ها می شود این نقص عضو را نادیده گرفت و حضور داشت، اگر این درس را بگیریم در جامعه شکوفا می شویم.

این کارگردان عرصه تئاتر با اشاره به دیالوگ «بودن یا نبودن» نمایشنامه «هملت» ویلیام شکسپیر، اظهار کرد: به بچه ها می گویم بین بودن یا نبودن یکی را انتخاب کنند، هر ۲ انتخاب سخت است. به آن ها می گویم اگر نبودن را انتخاب کنند یعنی پذیرفتن ترحم، ولی گروه ما با همه سختی ها بودن را پذیرفتند.

غلامی با بیان این که حضور در جشنواره تئاتر فجر برای گروه اتفاق مبارکی است، تاکید کرد: ولی چیزی که می ماند خودباوری و ساختن ما است. به بچه ها می گویم به جای موفقیت به فکر رشد کردن باشیم زیرا موفقیت یعنی لوح تقدیر گرفتن، تشویق شدن یا در جشنواره حضور داشتن اما با تئاتر می توانیم رشد و تعالی داشته باشیم.

منبع: مهر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بیست + چهارده =

لطفا پاسخ عبارت امنیتی را در کادر بنویسید. *