«ایران سپید» روزنامه ویژه نابینایان است که به خط فارسی و بریل در تهران چاپ می شد اما قریب به دو سال است که به بهانه کرونا متوقف مانده و کسی هم پاسخگوی این نیست که در نهایت چه اتفاقی برای این روزنامه قرار است بیفتد.
روح الله ساعی، مدیرعامل موسسه نابینایان بصیر در گفت وگویی با ایسنا درباره دلایل توقف روزنامه «ایران سپید» توضیح داد: این روزنامه به عنوان یک پدیده فرهنگی بعد از انقلاب محسوب می شد که برای نابینایان به خط بریل چاپ می شد. درست در دوره ای بود که شاید امکانات و ابزارهای تولید این نوع روزنامه، همه با محدودیت مواجه بود و از طرفی دیگر نیز ساختار اطلاع رسانی در کشور برای قشر نابینایان محدود بود.
به گفته وی «اهمیت ایران سپید از آنجا بود که تنها روزنامه ای محسوب می شد که به خط بریل در ایران چاپ می شد. متاسفانه این روزنامه با شروع ویروس کرونا و پروتکل های بهداشتی مانند خیلی از روزنامه های دیگر متوقف شد اما گفته شده بود به محض اینکه شرایط کرونا فروکش کند و اوضاع بهتر شود، روزنامه به خط بریل چاپ خواهد شد. اما نزدیک به دو سال است که اتفاقی نیفتاده است و در این مدت مطالبی به شکل پادکست های صوتی تولید می شد و همچنین اخبارش از طریق سایت ایران سپید گذاشته می شد، منتهی تنها خواسته نابینایان کشور این بود که این روزنامه به شکل مکتوب منتشر شود.»
ساعی خاطرنشان کرد: از هفت ـ هشت ماه گذشته بسیاری از روزنامه ها که به خاطر کرونا متوقف شده بودند، چاپشان از سر گرفته شد و دوباره به حالت اول بازگشتند؛ بنابراین این انتظار در جامعه نابینایان کشور هم هست که مشکل «ایران سپید» حل شود. موضوع این است که مسوولان موسسه فرهنگی ایران تغییر کرده اند و رویکرد مسوولان این مجموعه ظاهرا به این شکل است که نمی خواهند دیگر روزنامه را به خط بریل چاپ کنند؛ ضمن اینکه مدیر مسوول این روزنامه هم حدود ۴۰ روز است تغییر کرده و این یکی دیگر از نگرانی های جامعه نابینایان است.
دبیر هیات مدیره تشکل های نابینایان کشور همچنین خاطرنشان کرد: اولا مدیر مسوول روزنامه ایران سپید کنار گذاشته شده که البته یک اتفاق طبیعی است و هر مدیری که سر کار می آید این حق را دارد که اطرافش را تغییر بدهد ولی مشکل این است بعد از برکناری، نه سرپرستی تعیین شد و نه شخص خاصی به عنوان مدیر مسوول مشخص شد. از همه مهمتر اینکه اصلا پاسخگوی انتظارات نابینایان نیستند. همواره سوالاتی از سوی نابینایان طرح می شود که چرا این روزنامه متوقف مانده و چه سرنوشتی خواهد داشت که به هیچکدام از آنها پاسخ نمی دهند. ما شنیده ایم که به خاطر هزینه ها می خواهند روزنامه را به چاپ بریل نرسانند و این اتفاق اگر بیفتد اشتباه است، چون به هر حال یک سرمایه فرهنگی است و نمی توان فعالیت های این روزنامه طی این سال ها در عرصه نابینایان را نادیده گرفت.
ساعی در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا راهکاری در جهت ادامه فعالیت روزنامه به شکل شنیداری و دیجیتال فراهم است؟ تاکید کرد: ما موافق شنیداری شدن روزنامه نیستیم چون اگر قرار باشد شنیداری باشد که به شکل پادکست های صوتی منتشر می شد. به عنوان مثال چطور ما خودمان وقتی روزنامه یا مطلبی می خوانیم، از خواندن مطالب لذت می بریم. نابینایان هم همین حس را دارند، ضمن اینکه سواد خواندنشان را تقویت می کند، اوقات فراغت آنها را پوشش می دهد و اینکه سواد اطلاعاتی شان را افزایش می دهد. به نظرم این نکات خیلی مهم هستند، ما انتظارمان این است موسسه فرهنگی ایران و خبرگزاری ایرنا که در واقع دولت آقای رئیسی را نمایندگی می کنند و با شعار مردمی بودن و حمایت از گروه های آسیب پذیر و قشر محروم، سر کار آمدند، پاسخگو باشند و روشنگری کنند تا جامعه نابینایان کشور از این نگرانی، سردرگمی و دغدغه نجات پیدا کنند. به هرحال باید بدانیم قرار است چه اتفاقی برای این روزنامه بیفتد.
روزنامه ایران سپید که اولین و تنها روزنامه ویژه نابینایان به زبان فارسی و خط بریل است، متعلق به موسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران است. نخستین شماره این روزنامه آبان ۱۳۷۵ منتشر شد. سهیل معینی مدیر مسوول ایران سپید و موسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران صاحب امتیاز این روزنامه است.
منبع: ایسنا.