با سلام و احترام به شما گرامیان.
این هفته هم به رصد وبسایتهای خارجی می نشینیم تا مطالبی را که برای نابینایان تولید شده مرور کنیم.
چه آن دسته از مطالب که دیگران بیرون از جامعه ی نابینایان برایشان تولید کرده اند و چه آنهایی که خودِ کاربران نابینا، تولید کننده شان بوده اند.
رصد این هفته را با مطلبی خاصِ آدم های خاص آغاز می کنیم.
خاصِ آنهایی که علیرغم همه درد سر هایی که در اختیار نداشتنِ یک موتور صوتی فارسی بر روی IOS به وجود می آورد، باز ترجیح می دهند تن به گوشی های مجهز به AnDroid ندهند و Iphone دست بگیرند. Iphone به دست ها اگر به خاطر داشته باشند، چند وقت پیش اپلیکیشنی برای استفاده در AnDroid منتشر شد با نام Nearby explorer. این برنامه، در حقیقت یک برنامه ی موقعیتیاب است که با استفاده از ابزار GPS در گوشی، می تواند در مسیر یابی به کاربران کمک کند. محبوبیت nearby explorer در میان کاربران نابینا تا آن اندازه بود که American printing house تصمیم گرفت نسخه ای متناسب برای سیستم عامل IOS عرضه کند تا نابینایان آمریکایی هم که بیشتر Iphone به دست هستند هم بتوانند از امکانات آن بهره مند بشوند. حال در وبسایت BlindGeekZone که وبسایتی است با رویکرد پادکست محور و کاربران نابینا به شکل داوطلب، مطالب تولیدیشان در قالب پادکست را به آن می سپارند، پستی منتشر شده با نام «نمایش طرز کار با nearby explorer.
این پادکست را Mike Arrigo تولید کرده است. شما می توانید با گوش دادن به این پادکست، اطلاعاتی در باره ی نحوه ی کار با این اپلیکیشن به دست آورید. البته زیاد نگران این نباشید که به انگلیسی تسلط ندارید چرا که عموماً نمایش نحوه ی کار نرم افزار ها به گونه ای است که صدای صفحه خوان هم شنیده می شود و بنا بر این، تا حدودی می توان حدس زد که گوینده دارد در مورد چه موضوعی صحبت می کند.
شما می توانید این پادکست را از
اینجا
دانلود کنید.
صفحه ی World access for the blind در شبکه ی اجتماعی facebook، مطلبی را به اشتراک گذاشته از پایگاه خبری CBSnews به قلم Alan Mozes.
نویسنده طی این مطلب علمی، دلایلی متذکر می شود در اثبات این نکته که خوردن هفته ای دو بار ماهی چربیدار مثل سالمون یا تونا، به دلیل تأمین منابع کافی اومگا ۳ و سایر ملزومات، می تواند در پیشگیری از دچار شدن مبتلایان به دیابت و نابیناییِ ناشی از این بیماری، کمک کند.
اگر به چنین موضوعاتی علاقه دارید می توانید این مطلب را
از این بخش
مطالعه کنید.
مؤسسه ی سگ های راهنمای بریتانیا، کارزاری را آغاز کرده که طی آن از نابینایانی که جزو استفاده کننده های سگ های راهنما محسوب می شوند خواسته تا با شرکتشان در این کارزار، اعتراض خود را نسبت به عدم همکاری سیستم حمل و نقل عمومی با این نابینایان در جهت همراه داشتن سگ در تاکسی، اعلام کنند. آنها خواستار وضع قوانینی هستند که این امر را برایشان تسهیل کند و دیگر هیچ راننده ای به خود اجازه ندهد که از ورود سگ های راهنما به تاکسی، جلوگیری کند.
مدرسه پرکینز، از معتبرترین مراکز آموزشی نابینایان در دنیا، تحقیقی را انجام داده که طی آن، مشخص شده در بیش از ۹۰ درصد وبسایت های دولتی ۲۵ ایالت از ایالاتِ آمریکا، صفحاتی وجود دارد که برای کاربران نابینا غیر قابل استفاده است، یا حد اقل از لحاظ دسترس پذیری برای این افراد مشکلساز است. در مطلبی که در باره ی این موضوع نگاشته شده، نگارنده گفت و گویی انجام داده با یکی از مسؤولین این مدرسه و از او در خصوص چگونگی حل این مشکل و مسیر های قانونی لابی کردن برای دسترس پذیر کردن وبسایت های دولتی پرسیده است.
مطالعه ی این مطلب شاید بتواند الگویی شکل دهد برای هم نوعان ایرانیامان تا بتوانند مطالبات خود را در خصوص دسترس پذیری محتوای موجود در فضای مجازی، به شکلی کارا تر پیگیری کنند.
این مطلب را
از طریق این لینک
بخوانید.
اگر به خاطر داشته باشید، در شماره ی اول رصد، با دختر ۲۱ ساله ی نابینایی آشنا شدیم که در وبلاگش از تجربیاتش مرتبط با نابینایی می نویسد. این بار او تجربه ی جالبی را نقل کرده که شاید خواندنش خالی از جذابیت نباشد.
ظاهراً در یکی از کلاس هایی که با موضوع نوشتن خلاق شرکت کرده بوده، همکلاسی هایش متعجب می شوند از این که او چطور می تواند یادداشت ها یا قصه هایی بنویسد که موضوعش نابینایی نباشد.
او سعی کرده در این مطلب، در این مورد توضیح دهد که چطور توانسته به دوستانش بفهماند که نابینا هم یکی است مثل بقیه و قاعدتاً مثل همه ی آدم ها، تصوری از جهان پیرامونش دارد و می تواند در هر زمینه ای که در جهان پیرامونش می گذرد، چیزی بنویسد.
او خواسته به وسیله این یادداشت، نقبی بزند بر نحوه ی تصورات عمومی از نابینایی و چگونگی برخورد نابینایان با این پدیده.
این یادداشت را از
اینجا
بخوانید.
به رسم همیشه، این شماره را هم با موزیک به پایان می رسانیم. موزیک، آن هم از نوع فرد اعلایش.
Céline Dion را که حتماً می شناسید؟ همان خواننده ای که در فیلم تایتانیک آن ترانه ی شاهکار را خوانده. جایی در باره ی یک خواننده گفته: «من حتم دارم اگر روزی خدا می خواست برای خودش صدایی انتخاب کند. بی تردید صدای آندره بوچلی را بر می گزید.» بوچلی، خواننده ی نابینای سبک کلاسیک و پاپ اهل ایتالیا است که در اینجا شما را میهمان می کنیم به یکی از زیباترین شاهکار هایی که خلق کرده.
گوش کنید به قطعه ی زیبایBesame Mucho به فارسی: «بسیار ببوس مرا»، از این خواننده ی نابغه ی نابینا.
عرض سلام و ادب و احترام خدمت دست اندرکاران محترم شرکت پکتوس واقعاً که رسد این هفته هم عالی بود و همه چیز داشت به هر حال مرسی بابت این مطالب عالی در پناه یگانه دادآر دادآفرین بدرود و خدا نگه دار
درود به جناب عبد اللهپور. سعی میکنیم این مجموعه همراه با تنوع باشه.
ممنون از توجه شما.