یک شرکت دانش بنیان برنامه ای را توسعه داده است که به افراد دارای اختلال بینایی کمک می کند با استفاده از ردیابی GPS با دقت بالا و فضایی (صدای سه بعدی) در محیط تردد کنند.
دو دانشجوی مهندسی در حال کار برای حل این مشکل با توسعه یک برنامه ناوبری واقعیت افزوده (AR) هستند که کاربردی ترین مسیر را برای آن ها مشخص و از «صدای فضایی» (صدای سه بعدی) برای هدایت فرد به جهت و مسیر درست استفاده می کند.
«ناتان دایکس» «Nathan Daix» مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران شرکت دانش بنیان فرانسوی «سونار ویژن» «SonarVision» می گوید: در تلاشیم تا چیزی بسیار ساده بسازیم که در آن صدای سه بعدی را از جهت درست دریافت کنید. شما به سمتی می پیچید که صدا از آن می آید، و سپس می توانید بروید.
این برنامه در حال حاضر در حال توسعه و آزمایش است و این شرکت دانش بنیان جوان در حال حاضر آن را در پنج شهر بزرگ فرانسه (پاریس، لیون، لیل، مارسی و نیس) در دسترس کاربران قرار داده است.
تردد در شهر های شلوغ برای افرادی نابینا یا کم بینا دشوار است و امکان گم شدن آن ها پس از خروج از ایستگاه مترو وجود دارد. در حال حاضر اپلیکیشن هایی وجود دارند که به کاربر از محیط اطرافش، هشدار می دهند (مانند Blindsquare و Soundscape)، اما ارزش افزوده سونار ویژن، هدایت کاربران از نقطه A به B مانند یک GPS با دقت فوق العاده و بسیار شهودی است.
برنامه های اصلی راهیاب مانند Google Maps و Apple Maps برای پاسخگویی به نیاز های افرادی که دارای اختلال بینایی هستند و امکان دیدن صفحه نمایش را ندارند، طراحی نشده اند.
دایکس با اشاره به اینکه، دقت یکی از مهم ترین چالش های استفاده از GPS است، اظهار کرد: GPS در شهر ها می تواند در زمان های خوب در حدود ۴ تا ۵ متر دقت داشته باشد. اما در بدترین لحظات، (حداقل در ۳۰ درصد از مواقع) بیش از ۱۰ متر عدم دقت مشاهده می شود. این بدان معناست که GPS به شما می گوید که به ایستگاه اتوبوس خود رسیده اید، اما در واقع در آن طرف خیابان هستید و هنوز باید راهی برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس واقعی خود بیابید وهیچ سرنخی از مکان آن ندارید.
برای رفع این مشکل، سونار ویژن از دوربین گوشی تلفن همراه برای اسکن ساختمان ها با استفاده از فناوری AR استفاده می کند و آن ها را با پایگاه داده ساختمان های اسکن شده شرکت آپل برای شهر مورد نظر مقایسه می کند.
دایکس گفت: این ویژگی به ما امکان می دهد تا کاربران خود را با دقت ۲۰ سانتی متر تا یک متر به طور دقیق ردیابی کنیم؛ پیشرفتی که به برنامه اجازه می دهد کاربر را در گذرگاه ها و پیاده رو ها نگه دارد و در صورت امکان از پله ها و مناطق ساخت و ساز دور نگه دارد.
برای اینکه این فناوری کار کند، تمام چیزی که کاربر نیاز دارد یک هدست و یک گوشی آیفون با دوربینی است که به سمت جاده است – اگرچه در آینده، برای راحتی بیشتر می توان دوربین را در عینک AR تلفیق کرد. کاربر گوشی را در جیب خود قرار می دهد و عینک را به چشم می زند و صدای سه بعدی از طریق هدست به او داده می شود.
با این حال، این برنامه هیچ گونه تشخیص بلادرنگ از وجود موانع را نمی دهد و فقط به عنوان «مکمل» یک عصای سفید، یک سگ راهنما یا سایر وسایلی است که افراد دارای نقص بینایی برای عبور از آن ها استفاده می کنند.
با این حال، فناوری برای مشاهده موانع وجود دارد. فناوری LiDAR، یا تشخیص نور و محدوده، این ظرفیت را دارد که واقعا به افرادی که دارای اختلال بینایی هستند کمک کند.
دایکس می گوید: کاری که لیدار انجام می دهد اسکن عمق در محیط است. ما کار با LiDAR را بر روی آیفون ۱۲ پرو آغاز کرده ایم و توانسته ایم یک نمونه اولیه ایجاد کنیم که اساساً جایگزین عصای سفید شود. این فناوری به ما امکان می دهد موانع را تشخیص دهیم، اما نه فقط موانع روی زمین بلکه موانعی که در سطح سر و در سطح بدن.
به گفته دایکس، دلیل اصلی اینکه سونار ویژه هنوز روی استفاده از لیدار تمرکز نکرده گران بودن گوشی های هوشمندی مانند iPhone ۱۲ Pro است. این شرکت قصد دارد فناوری خود را تا حد امکان در دسترس و ارزان ارائه دهد.
وی گفت: امروز مهمترین ویژگی که می توانیم روی آن کار کنیم، راه یابی است. راه یابی دقیق و مقرون به صرفه واقعاً یکی از بزرگ ترین مشکلاتی است که هنوز برای افراد دارای اختلال بینایی برطرف نشده است.
منبع: آنا