یافتن دوستان جدید می تواند دشوار و چالش بر انگیز باشد. برای افراد آسیب دیدۀ بینایی این چالش و دشواری به مراتب بیشتر است. خصوصاً زمانی که پای دوستی با افراد بینا به میان می آید. خوشبختانه اگر از تکنیک های مناسب در این زمینه استفاده کنید، می توانید دوستی هایی مطلوب و بادوام داشته باشید. در اینجا بعضی از این تکنیک ها را با هم مرور می کنیم.
ایجاد ارتباط با استفاده از علایق مشترک
از مکان های مورد علاقه تان دیدن کنید.
آیا طرف دار ورزش هستید؟ اگر چنین است با شخصی که می تواند اتفاقات را برای شما بازگو کند یا جایی که می توانید به گزارش رادیویی گوش دهید، به تماشای چند بازی در محل زندگیتان بروید. در آنجا با افرادی که در نزدیکی شما نشسته اند، سر صحبت را باز کنید. به احتمال زیاد آن ها علایق مشترکی با شما دارند که می تواند آغازی برای یک دوستی باشد. برای مثال می توانید نظر بغل دستی تان را درمورد فصل اخیر بازی یکی از بازیکنان جویا شوید یا اینکه آیا آخرین نظر داور دقیق بود؟ این گفت وگوی ساده ممکن است به یک دوستی طولانی مدت بینجامد.
به گروه مورد علاقه تان بپیوندید.
در محل زندگی تان به دنبال گروهی بگردید که بر موضوع مورد علاقه شما متمرکز باشد. این گروه می تواند یک حلقۀ کتاب خوانی، یک گروه سیاسی یا یک جلسه برای کسانی باشد که اعتقادات مذهبی مشابه شما دارند. ممکن است اینترنت بتواند در یافتن چنین گروهی به شما کمک کند.
در جریان مد روز باشید.
بررسی کنید چه چیز هایی بین هم سالان تان محبوب است. کاملاً واضح است که با داشتن علایق یکسان می توانید با دیگران ارتباط برقرار کنید. کشف کنید که هم سالان شما چه می پوشند، چه می شنوند یا چه تماشا می کنند و علایق مشترکی با آن ها بیابید. برای مثال اگر همۀ هم سالان شما یک خواننده را دنبال می کنند، بعضی از کار های او را دانلود کنید و هنگامی که در یک محیط اجتماعی هستید، از آن در شروع مکالمه استفاده کنید؛ مثلاً بگویید من موزیک شمارۀ چهار این آلبوم را خیلی دوست دارم. شما چطور؟
کنجکاو و برون گرا باشید.
هرچه دوستانه تر رفتار کنید، شانس بیشتری در دوست یابی دارید. در واقع، مردم دوست دارند دربارۀ خود و علایق شان صحبت کنند؛ بنابراین تنها کاری که باید انجام دهید این است که آن ها را به صحبت دعوت کنید. نسبت به افرادی که در محیط اطرافتان ملاقات می کنید کنجکاوی نشان دهید. اگر شنیدید کسی آهنگی را زمزمه می کند، از او نام خواننده را بپرسید. اگر بوی خوش عطری را از سوی کسی استشمام کردید، از او تمجید کنید و بپرسید این عطر خوشبو را از کجا خریده است.
غلبه بر موانع دوست یابی
درگیر گفت وگو شوید.
بخشی از دوست یابی انجام کار هایی است که شاید با آن ها احساس راحتی نکنید. صحبت کردن با غریبه ها یا پیوستن به یک گفت وگو جرأت می خواهد؛ اما راهی مؤثر برای آشنایی با افراد جدید و دوست یابی است؛ همچنین گامی است برای آشنایی با کسانی که ممکن است با شما دیدگاه های مشابهی داشته باشند. دفعۀ بعد که در یک مهمانی یا یک محیط گروهی بودید، به صحبت های اطرافیان گوش دهید. اگر در موضوعی که دیگران صحبت می کنند، دانش یا نظری دارید، حتماً وارد عمل شوید و صحبت کنید. برای مثال می توانید بگویید «قصد استراق سمع نداشتم؛ اما شنیدم شما در مورد آیفون جدید صحبت می کنید. من خودم آن را خریده ام و همۀ ویژگی های جدید را می پسندم.» ممکن است آنچه می گویید مورد استقبال قرار گیرد و این جرأت مندی شما باعث چند آشنایی جدید شود.
در دوست یابی خود را به افرادی خاص محدود نکنید.
گاهی بهترین دوستی ها آن هایی هستند که غیرمنتظره شکل می گیرند. اگر فقط با افراد با آسیب بینایی معاشرت دارید، سعی کنید با افراد بینا هم دوست شوید و بالعکس. داشتن ترکیبی از دوستان، ایدۀ خوبی است. شاید محدودنکردن خودتان به دوستان کنونی دقیقاً همان چیزی باشد که برای پیداکردن افراد جدید و معاشرت با آنان نیاز دارید.
ممکن است متوجه شوید که افراد بینا با شما محتاطانه برخورد می کنند؛ زیرا نمی خواهند شما را برنجانند یا نمی دانند چگونه با شما ارتباط برقرار کنند. به آن ها اطمینان دهید که همچنان می توانند از همان عباراتی که همیشه به کار می بردند استفاده کنند؛ مثل «ببین چی میگم»؛ همچنین به آن ها بگویید که می توانید به تنهایی رفت وآمد کنید؛ اما ممکن است گاهی به راهنمایی نیاز داشته باشید. وقتی این موانع را از سر راه بردارید، احتمالاً یک دوستی جدید را شروع خواهید کرد.
از شوخ طبعی برای کاهش احساسات نا خوشایند استفاده کنید.
شوخ طبعی کمک می کند که دیگران بفهمند شما معلولیت تان را چندان جدی نمی گیرید و آن را پذیرفته اید؛ همچنین می تواند باعث راحتی دیگران در تعامل با شما شود. وقتی دو نفر برای اولین بار با هم ملاقات می کنند، اغلب تا مدتی احساس نا خوشایندی دارند. اگر این احساس نا خوشایند مربوط به معلولیت شما است، سعی کنید با خنده و شوخی با موقعیت برخورد کنید. شوخ طبعی راهی فوق العاده برای از بین بردن هرگونه تنش یا ناراحتی است و به طرف مقابل نشان می دهد که شما چقدر با مزه اید.
برای مثال اگر در رفت وآمد به کمک نیاز دارید، می توانید به سادگی بپرسید: «میشه به من فرمون بدی؟» یا جمله ای مشابه که منظور شما را به شکلی بامزه برساند.
امنیت خود را در اولویت قرار دهید
ورود به یک قلمروی جدید دوستی به اندازۀ کافی هیجان انگیز و نگران کننده است؛ اما نباید امنیت خود را فقط برای داشتن یک همراه جدید به خطر بیندازید. این مورد به ویژه هنگام دوست یابی های آنلاین مهم تر است. هوشمندانه از خود محافظت کنید و اجازه ندهید کسی از شما سوءاستفاده کند.
برای مثال هرگز در اینترنت اطلاعات شخصی تان را در اختیار سایرین قرار ندهید. تا وقتی از طرف مقابل مطمئن نشده اید، اطلاعاتی نظیر آدرس و شماره تلفن را در اختیارش نگذارید و رابطه تان را صرفاً در همان بستر اینترنت نگه دارید. وقتی برای اولین بار با شخصی کاملاً غریبه در یک مکان عمومی ملاقات می کنید، فردی از نزدیکان تان را با خود ببرید یا از او بخواهید دورادور شما را زیرنظر داشته باشد. بدین ترتیب اگر مشکلی پیش بیاید، می توانید از او کمک بگیرید.
تا جایی که می توانید از تماس چشمی و زبان بدن استفاده کنید.
داشتن آسیب بینایی دلیل موجهی برای استفاده نکردن از زبان بدن و تماس چشمی نیست. ممکن است نتوانید تماس چشمی مستقیم داشته باشید؛ اما تا حد ممکن صورت تان را به طرف صدای فرد مقابل بگردانید. اگر در استفاده از زبان بدن مهارت کافی ندارید، از یک دوست نزدیک یا یکی از اعضای خانواده بخواهید که برخی از حرکات و زمان مناسب استفاده از آن ها را به شما آموزش دهد. مهارت شما در استفاده از زبان بدن باعث می شود طبیعی تر به نظر برسید و دیگران با شما احساس راحتی بیشتری خواهند داشت. در نتیجه، شانس شما در یافتن دوستان جدید بالاتر می رود.
ارتباط از طریق اینترنت
به یک گروه حمایتی آنلاین ویژۀ افراد با آسیب بینایی بپیوندید.
با عضویت در یک گروه حمایتی آنلاین، ویژۀ افراد با آسیب بینایی، به افراد جدیدی برای دوستی دسترسی پیدا می کنید. پیوستن به یک گروه حمایتی به شما امکان می دهد که نه تنها تجربیات تان را با کسانی که با چالش های مشابه دست و پنجه نرم می کنند به اشتراک بگذارید؛ بلکه می توانید دوستان جدیدی هم پیدا کنید. ممکن است به این نتیجه برسید که دوستی آنلاین به اندازۀ دوستی خارج از اینترنت می تواند هدفمند باشد.
از مددکار خود در خصوص گروه های حمایتی پرس و جو کنید. جستجوی اینترنتی هم می تواند برای یافتن این گروه ها به شما کمک کند.
از فیس بوک و اینستاگرام استفاده کنید.
این شبکه های اجتماعی ابزار هایی را برای دسترسی پذیرشدن پلتفرم هایشان برای افراد با آسیب بینایی فراهم کرده اند. فیس بوک اکنون ابزاری به نامِ متن جایگزین خودکار دارد که تصاویر را برای افراد با آسیب بینایی توصیف می کند. این امکان به آن ها کمک می کند که بدانند هر تصویر حدوداً چگونه به نظر می رسد. این به ارتباط بهتر شما با دیگران کمک می کند. وقتی روی تصاویر پیمایش می کنید، صفحه خوان توضیحاتی را که این ابزار ارائه کرده، برای شما می خواند.
***
هرچه تعامل خود را با دیگران افزایش دهید و در این زمینه تجربه کسب کنید، می توانید تکنیک های بیشتری را شناسایی کنید و به کار ببرید؛ پس ترس را کنار بگذارید و دوستی های جدیدتان را بسازید.
منبع: ماهنامه ی نسل مانا.