حالا که مسابقات پارالمپیک افتتاح شده شاید بد نباشد ما هم با فراغ بال، به سراغ ورزشکارانی برویم که در دوره های پیشین، رکورد ها را جابجا کرده یا به گونه ای منشأ اثر بوده اند. از آنگولا شروع می کنیم و دونده نابینا و افسانه ای دو های سرعت این کشور که کسی نیست جز «ژوزه سایوو». در سال ۱۹۹۸ وقتی کاروان نظامی ژوزه روی مین ضدتانک رفت این سرباز بینایی خود را از دست داد. اما وقتی به این جوان ۲۶ ساله که عاشق ورزش بود گفتند می تواند در مسابقات پارالمپیک شرکت کند، او خیلی زود زندگی دیگری را در پیش گرفت.
ژوزه توانست مدال طلای دوی ۱۰۰ ، ۲۰۰ و ۴۰۰ مترِ پارالمپیک آتن را کسب کند. او بعدها در مسابقات پارالمپیک پکن سه نقره و در لندن هم یک طلا و یک برنز به دست آورد.
ژوزه دربارهٔ تجربهٔ نخستین مسابقه اش در پارالمپیک می گوید: «اولین مسابقه برای من احساس بسیار ویژه ای داشت. با هیچ کلامی نمی توانم آن را توصیف کنم اما به خودم گفتم اگر تا اینجا آمده ام حتما در دنیا بهترینم، پس باید خودم و کارم را باور داشته باشم، و نیز باید به پشتیبانی مردمی باور داشته باشم که آنجا در استادیوم نیستند اما از دور مرا تشویق می کنند.»
ژوزه می گوید رویدادهای پس از مسابقات اولش را خیلی خوب به یاد دارد، به ویژه استقبال هم میهنانش را در وقت بازگشت به کشور. سایووو در آنگولا به قهرمان ملی تبدیل شد. این جوان به بسیاری از مردم آنگولا انگیزه داد تا پس از سالها جنگ و درگیری زندگی شان را از نو سروسامان بدهند.
دیگر ورزشکاران مطرح نیز از او با احترام یاد می کنند. سایووو برای لوکاس پدرو، قهرمان پارالمپیک اهل برزیل، هم رقیب بوده و هم الهامبخش. طی پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن، این دو، در فینال دوی ۴۰۰ متر با هم روبرو شدند؛ سایووو طلا گرفت و پرادو نقره.
پرادو دربارهٔ سایووو می گوید: «او یک شخصیت استثنایی است که در جنبش پارالمپیک پیشرو بود، او به نابینایان نشان داد که اگر بخواهند می توانند به رویاهاشان برسند.»
سایووو در سال ۲۰۱۲ توانست در دوی ۱۰۰ متر بر یکی از اسطوره های دوومیدانی غلبه کند. در طی مسابقه ای نمایشی در خانه، از مایکل جانسون آمریکایی که چشمانش را بسته بود پیش افتاد.
مایکل جانسون می گوید: «همه به قهرمانانی نظیر سایووو که از بینایی محروم اند احترام می گذارند. اما وقتی با این شرایط پا به میدان بگذارید می بینید ماجرا چیز دیگری است.»
کارل لوئیس، دیگر اسطورهٔ دوومیدانی هم که اکنون مربی تیم هیوستون آمریکاست احترام زیادی برای دستاوردهای سایووو قائل است.
کارل لوئیس معتقد است که سایووو دورتر ها را پیش از بقیه دیده است: «او گرچه بینایی اش را از دست داده اما خیلی بیشتر از آنچه تصور کنیم می بیند. او توانست دورتر از این ها را ببیند و قهرمان ملی، مدال آور المپیک، و یک شخصیت جهانی شد.»
منبع: ایران سپید.