فضای ابری و پردازش ابری چیست و چه تأثیری بر شما دارد؟ آیا این فناوری واقعا یک تکنولوژی جدید است؟ در این مقاله به این سؤال پاسخ خواهیم داد.
فناوری کلاد چیست؟ کلاد کجا است؟ آیا هم اکنون ما در کلاد هستیم؟ شاید تا کنون با خود فکر کرده و با سؤالاتی از این قبیل مواجه شده اید. عبارت «پردازش ابری» (Cloud Computing) همه جا هست.
برای توضیح ساده در این مورد باید گفت پردازش ابری یعنی نگه داری و دسترسی به داده ها و برنامه ها به جای اینکه فقط به رایانه ی شما محدود باشد، در سراسر اینترنت دردسترس قرار بگیرد. کلاد را می توان استعاره ای برای اینترنت دانست.
کلاد درباره ی هارد درایو فیزیکی رایانه ی شما نیست. هنگامی که داده ها را روی هارد دیسک خود ذخیره می کنید یا برنامه ای را از روی هارد اجرا می کنید، درواقع با فضای ذخیره سازی و پردازش محلی کار کرده اید. در این شرایط هر آنچه نیاز دارید از نظر فیزیکی به شما نزدیک است و این یعنی می توانید به آسانی و با سرعت بالا به داده های خود دسترسی داشته باشید. درواقع روش عملکرد صنعت کامپیوتر برای چند دهه شبیه به شیوه ی کار شما با هارد درایوتان بوده است. برخی از افراد معتقدند که روش کارکرد یادشده حتی همین حالا هم بر پردازش ابری ارجحیت دارد. برای تأیید این حرف دلایلی وجود دارد که در ادامه به صورت مختصر به توضیح آن ها می پردازیم.
باید توجه داشته باشید که فناوری ابری همچنین به این معنی نیست که شما یک شبکه ی مجهز به چند فضای ذخیره سازی سخت افزاری متصل به هم داشته باشید. ذخیره سازی داده ها در شبکه های خانگی یا شبکه های محل کار، بخشی از قابلیت های کلاد به شمار نمی رود.
پردازش ابری را اینگونه در نظر بگیرید که امکان دسترسی به داده ها یا برنامه های شما از سراسر اینترنت فراهم باشد یا حداقل یک سری داده را با سایر اطلاعات موجود در وب همگا م سازی کرده باشید. در کسب و کارهای بزرگ، شاید نیاز داشته باشید که اطلاعاتی در مورد آن سوی اتصال داشته باشید. به عنوان یک کاربر شخصی، شاید هیچ گاه به این موضوع فکر نکنید که در طرف دیگر اتصال، چه فرآیندهای عظیم پردازشی در حال انجام هستند. نتیجه ی نهایی در نهایت یکسان است؛ با یک اتصال آنلاین، امکان انجام پردازش های ابری از هر کجا و در هر زمان وجود دارد.
تولد ابرها
اگرچه پردازش ابری بیشتر مفهومی متعلق به قرن ۲۱ است، اما مفهوم و شالوده ی آن قدمتی زیاد و ریشه در زمانی پیش از دهه ی ۱۹۵۰ میلادی دارد. روزهایی که مشخصه ی آن، اتاق های سرور بزرگ بود با رایانه های فوق قوی غول آسا. این اَبَررایانه ها میان چندین کاربر و ازطریق اتصال هایی که به وسیله ی ترمینال های اشتراکی برقرار می شد، به اشتراک گذاشته می شد و این در حالی بود که بیشتر پردازش صورت گرفته، در خود این اَبَر رایانه ها انجام می شد.
تصویری را که ترسیم شد در ذهن داشته باشید و فاصله ی یک اینترنت میان ترمینال و ابَر رایانه را به آن اضافه کنید؛ متوجه خواهید شد که آنچه در آن زمان وجود داشت، به شدت به پردازش ابری، ذخیره سازی ابری و سایر سرویس های ابری امروزی ما شباهت دارد.
یک کلاد یا ابر، در حقیقت ردیفی گسترده از کامپیوترهایی است که به یکدیگر متصل شده اند و به عنوان یک اکوسیستم واحد به فعالیت می پردازند. ابرها به گونه ای پیکربندی می شوند تا یک یا چند نوع سرویس خاص (نظیر ذخیره ی داده، تحویل محتوا یا اپلیکیشن ها) را به گونه ای ارائه کنند که کاربران آن یعنی ما و شما بتوانیم از راه دور به این سرویس ها دسترسی داشته باشیم. تصور کنید که یک فضای ذخیره سازی روی یک سرور اجاره کرده اید. اگر این سرور به صورت واحد و بدون هیچ ارتباطی با سایر سرورها وظیفه ی نگه داری و پردازش داده های شما را بر عهده داشته باشد، ممکن است بارها و بارها بنا بر دلایل مختلفی از به روزرسانی سیستم عامل گرفته تا مشکل سخت افزاری با نقصان مواجه شود. حال اگر مجموعه وسیعی از کامپیوترها را به گونه ای سازمان دهی کنیم که بار پردازشی و ذخیره سازی در میان آن ها به صورت پویا تقسیم شود، نتیجه چه خواهد شد؟ مسلما پایداری بی نظیر یکی از خصیصه های اصلی این اقدام خواهد بود؛ و این همان ابر یا کلاد است.
سرویس های ابری کاملا از پیش پیکربندی می شوند تا کاربر بتواند بدون نیاز به اعمال هیچ گونه تنظیمات خاصی، به بهره بردن از آن بپردازد. اما شاید ذهن شما هم به این نکته ی ظریف مشغول شده باشد که چرا عبارت کلاد به معنی ابر برای این شیوه انتخاب شده است؟ هیچ کس به شکل دقیق نمی داند اما تصور یک پاسخ منطقی و قابل قبول به هیچ وجه دور از ذهن نیست. مجموعه ی عظیمی از واحدهای منفرد، زمانی که از فاصله ی نزدیک نظاره شوند، می توانند مفهوم و تصویر یک ابر واحد و منحصر به فرد را تداعی کنند. درست همانند ابری که از ذرات بخار آب یا غبار معلق در هوا به وجود می آید. ذکر این مسئله نیز خالی از لطف نیست که در زبان انگلیسی به پرواز دسته جمعی پرندگان و ملخ ها و… نیز عبارت کلاد یا ابر را نسبت می دهند؛ حال تصور دسته ی هماهنگی از کامپیوترها به عنوان یک ابر آنقدرها هم نمی تواند دشوار باشد.
فضای ذخیره سازی ابری کجا قرار دارد و آیا امن است؟
چه چیزی ذخیره سازی ابری را متفاوت می کند؟ برخلاف ذخیره سازی در دستگاه شخصی خود شما (همانند موبایل، یا هارد دیسک لپ تاپ)، داده های ابری روی محل دیگری «در سرورهایی که متعلق به شرکت های بزرگ است» ذخیره می شوند و شما می توانید از طریق اینترنت به آن داده ها دستیابی پیدا کنید.
هنگامی که مردم به پردازش ابری فکر می کنند، اغلب آن ها به یاد فضای ابری «متصل به اینترنت» همانند آمازون، مایکروسافت و گوگل می افتند. اگر شما از جیمیل، دراپ باکس یا آفیس 365 استفاده می کنید، در حقیقت از سرویس ابری استفاده می کنید. همچنین نوعی فضای ابری وجود دارد که به عنوان مثال عکس های شما را در فضای مجازی نگه داری می کند (همانند فیسبوک یا توییتر) یا ایمیل ها و موسیقی های شما را نگه می دارند (همانند اپل یا گوگل).
هرکدام از این شرکت ها سیستم پردازش ابری «سرورهای کامپیوتری و دستگاه های ذخیره سازی متصل شده به شبکه های ارتباطی کامپیوتری» دارند و به تمام دنیا سرویس دهی می کنند. سرورهای فیسبوک می توانند به بیش از یک میلیارد نفر اجازه ی تعامل با یکدیگر بدهند. داده های شما معمولا در نزدیک ترین مرکز داده به محل زندگی شما ذخیره سازی و نگه داری می شود.
شرکت های مستقل نیز می توانند فضای ابری مختص به خود (که فضای ابری خصوصی نامیده می شود) داشته باشند و کارمندان و مشتریان آن شرکت ازطریق اینترنت و ازطریق شبکه خصوصی خود، می توانند به این فضا دسترسی داشته باشند.
پردازش ابری می تواند به گونه ی متفاوتی اطلاعات را پردازش کند. آن ها از نرم افزارهای مخصوصی استفاده می کنند که می توانند حجم کاری را با دستگاه های مختلف به اشتراک بگذارد. عکس های شما در فیسبوک محل ذخیره سازی ثابتی ندارند و روی یک چیپ خاص ذخیره نمی شوند، بلکه ممکن است بین کامپیوترها جابه جا شوند.
وقتی حجم کاری به اشتراک گذاشته می شود، کامپیوترها می توانند تقریبا با حداکثر ظرفیت کاری خود «با انجام چند کار هم زمان» کار کنند. این کار بسیار مؤثرتر از حالتی است که هر کامپیوتر در هرزمانی فقط یک کار را انجام بدهد.
برای کاربران اهمیتی ندارد که داده های آن ها درحال حاضر در چه مکانی ذخیره شده است. پردازش ها در بخش ابری انجام می پذیرد و حالت ایده آل این است که اگر یکی از پردازنده ها از کار بیافتد، بخش دیگری وظایف پردازشی را با کمترین تأخیر بر عهده می گیرد.
درحال حاضر پردازش ابری در همه جا وجود دارد که خود این موضوع یکی از دلایل اصلی نگرانی مردم در ارتباط با امنیت داده های آن ها است. ما بسیار شنیده ایم که هکرها ازطریق اینترنت به داده های بسیاری از مردم دسترسی پیداکرده اند. بسیاری از این هک ها در سرورهای قدیمی انجام می شود. هیچ کدام از هک های مهم در فضای ابری عمومی انجام نشده اند.
همان گونه که نگه داشتن پول در خزانه بانک از نگه داشتن آن در کمد شما امن تر است، نگه داری داده های شما نیز در فضای ابری امن تر خواهد بود و از آن ها محافظت می شود.
رایانش ابری چه مزایایی دارد؟
چرا رایانش ابری با استقبال چشمگیری مواجه شده است؟ در ادامه، به مهم ترین مزایای استفاده از سرویس های ابری اشاره می کنیم:
سرمایه گذاری مطمئن و براساس نیاز
برخلاف گذشته و به جای آنکه از ابتدا برای راه اندازی یا خرید تجهیزات دیتا سنتر هزینه ی بسیاری صرف کنید، می توانید فقط بر اساس نیاز و به شکل آنلاین و لحظه ای منابع لازمتان را تهیه کنید. هر زمانی به منابع بیشتری نیاز داشتید، بدون دغدغه و به سرعت می توانید این منابع را افزایش و با کاهش نیاز منابع را کاهش دهید. درنتیجه، فقط براساس نیازتان و به تناسب مصرف هزینه می پردازید.
قیمت مناسب
باتوجه به اینکه در سرویس های ابری تعداد مشتریان زیاد است، تهیه ی سخت افزار برای Cloud Provider هزینه ی کمتری دارد و درنتیجه، می تواند منابع لازمِ مشتریان را نیز با قیمت مناسب تری در اختیارشان قرار دهد.
سرویس دهی مستمر (Business Continuity)
سرور های شما در زیرساخت ابری همواره فعال است و خرابی سخت افزار سبب ازدست رفتن دسترسی به سرور ها نخواهد شد. این موضوع از درخواست های مهم کسب وکارهای بزرگ است که به سرویس دهی مستمر به مشتریانشان نیاز دارند و از دسترس خارج شدن (Down) سرویسشان حتی برای چند دقیقه، خسارت بسیار زیادی به بار می آورد. درنتیجه، این یکی از دلایل مهم کسب وکارهای بزرگ آنلاین برای مهاجرت به سرویس های ابری است.
افزایش سرعت و چابکی
در رایانش ابری، تمامی سرویس های مدنظرتان را با چند کلیک راه اندازی می کنید و به سرعت به آن ها دسترسی خواهید داشت. این موضوع در سرعت و چابکی کسب وکارتان بسیار تأثیرگذار است و به شما امکان می دهد بیشترین تمرکز را روی محصول خود بتوانید داشته باشید.
کارایی (Performance) بیشتر
فراهم کننده های سرویس رایانش ابری، مانند آروان، باتوجه به مشتریان و تقاضاهای متفاوتشان همواره سعی می کنند بهترین کارایی را در حوزه های مختلف مانند پهنای باند اینترنت و کارایی دیسک و قدرت پردازنده در اختیار مشتریان قرار دهند. بنابراین وقتی مشتریان در این بستر قرار می گیرند، دغدغه ای برای کارایی بخش های مختلف سیستم نخواهند داشت و با اطمینان به توسعه و بهبود محصولشان مشغول خواهند شد.
انواع ابر و مفهوم هر یک
ابرها به شکل کلی در یکی از دو دسته بندی اصلی زیرساخت یا سرویس قرار می گیرند. از منظر زیرساخت، چهار دسته بندی متفاوت وجود دارند که به شرح زیر هستند.
ابر خصوصی
ابر خصوصی به منظور استفاده ی یک واحد یا سازمان ایجاد می شود و مختص خدمت رسانی به نیازهای همان واحد یا سازمان می ماند. البته با وجود این مسئله، ابر همچنان باید در خارج از مؤسسه و در فضای مخصوص دیتا سنتر باقی بماند تا مفهوم ابر به آن گفته شود. مدیریت یک ابر خصوصی می تواند به شیوه ی داخلی (توسط واحدی که از این ابر استفاده می کند) یا توسط شخص یا مرکز ثالث (که ابر را برای واحد مذکور مدیریت خواهد کرد) صورت پذیرد.
ابر عمومی
پر واضح است که ابرهای عمومی برای استفاده ی عموم افراد دردسترس قرار دارند. از منظر ساختاری، به جز در ارائه دسترسی به اشخاصی که امکان استفاده از این سرویس ها را دارند، تفاوت خاصی بین ابر خصوصی و عمومی وجود ندارد. یک مثال محبوب از ابر عمومی می تواند سرویس شناخته شده ی دراپ باکس باشد.
ابر آمیخته (هیبریدی)
زمانی که یک ارائه کننده ی خدمات ابری، هم سرویس عمومی و هم خصوصی ابری ارائه کند، آنچه با آن مواجه هستیم ابر آمیخته نام خواهیم گذاشت. چنین رخدادی برای نمونه زمانی اتفاق می افتد که دو ابر جدا از یکدیگر، برای اشتراک عملکردها به یکدیگر بپیوندند یا زمانی که یک کمپانی به خصوص، به تکامل و گسترش سیستم های خود به منظور ارائه ی سرویس های جدید می پردازد.
ابر اجتماعی
زمانی که یک ابر خصوصی در میان چند واحد یا سازمان به اشتراک گذاشته شود، به یک ابر اجتماعی (کامیونیتی) تبدیل خواهد شد. اگر بخواهیم از زاویه ی دیگری به این گزینه بنگریم، ابر اجتماعی در حقیقت یک ابر شبه عمومی است که به چند سازمان یا واحد به خصوص محدود شده است.
انواع سرویس های رایانش ابری چیست؟
از منظر طبقه بندی مبتنی بر سرویس، سه دسته ی کلی درحال حاضر وجود دارد که با توسعه و تحول روز افزون ابرها، هر روز به زیرمجموعه های آن افزوده می شود.
زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS)
زمانی که سرویس ارائه شده توسط کلاد دربرگیرنده ی منابع پردازشی نظیر سخت افزار سرور، پهنای باند شبکه یا سیستم های بالانس بار باشد، در چنین حالتی گفته می شود که این ابر ارائه کننده ی زیرساخت است. یک نمونه ی شناخته شده از این نوع، سرویس های وب آمازون است.
پلتفرم به عنوان سرویس (PaaS)
هنگامی که یک ابر، به ارائه ی محیطی می پردازد که کاربران می توانند از آن به منظور توسعه ی نرم افزاری بهره ببرند، آنچه ارائه شده است پلتفرم می نامیم. چنین سرویسی برای کاربرانی که قصد دارند تنها روی توسعه ی حقیقی برنامه تمرکز کنند و مجبور نباشند بار سنگین مدیریت و پیکربندی مسائل سخت افزاری و نرم افزاری سیستم میزبان را که موجب فعالیت ابر می شود بر دوش بکشند بسیار مناسب است. می توان سرویس Force.com را نمونه ای از این دسته نامید.
نرم افزار به عنوان سرویس (SaaS)
در این دسته که متداول ترین مورد محسوب می شود، سرویس ارائه شده توسط ابر، مبتنی بر اعطای دسترسی به کاربران عمومی به نرم افزارها و برنامه هایی است که روی آن ابر منزل گزیده اند. نمونه های مطرح این دسته را می توان با نام هایی نظیر جیمیل، بیس کمپ و نت فلیکس یادآور شد.
در بین این دسته بندی ها، جالب است بدانید براساس پیش بینی گارتنر، اندازه ی بازار سرویس IaaS در سال ۲۰۲۲ حداقل صد میلیارد دلار خواهد بود که نشان دهنده ی نیاز فراوان بازار در این حوزه است.
کاربردهای شخصی در برابر کاربردهای تجاری
بگذارید در اینجا موضوع را روشن کنیم. صحبت های ما از پردازش ابری در مورد تأثیر این فناوری بر مشتریان شخصی است؛ افرادی که مثل در خانه یا ادارات کوچک تا متوسط از اینترنت برای انجام کارهای معمولی بهره می برند.
اما هنگامی که صحبت از کلاد در کسب و کارها به میان بیاید، شرایط کاملا فرق خواهد کرد. برخی از کسب و کارها پیاده سازی «نرم افزار به عنوان یک سرویس» (SaaS) را انتخاب کرده اند که در این شرایط مشترکان از طریق اینترنت به خدمات نرم افزاری این نوع کمپانی ها دسترسی دارند. علاوه بر این خدمات دیگری موسوم به «پلتفرم به عنوان سرویس» (PaaS) وجود دارد که در آن شرکت ها می توانند اپلیکیشن هایی سفارشی برای استفاده در سراسر خود کمپانی تولید کنند. همچنین نباید «زیرساخت به عنوان یک سرویس» (IaaS) را فراموش کنیم؛ جایی که در آن شرکت هایی مثل آمازون، مایکروسافت، گوگل و راک اسپیس، سرویس های زمینه ی مورد نیاز برای فعالیت های سایر کمپانی ها را ارائه می دهند. از جمله شرکت های دیگری که از خدمات پایه ای شرکت های نامبرده استفاده می کنند می توان به نتفلیکس اشاره کرد که سرویس هایش را به کاربرانی مثل شما ارائه می دهد و خود این کمپانی یکی از مشتریان خدمات ابری آمازون است.
البته پردازش ابری یک کسب و کار بزرگ محسوب می شود. درآمدزایی این بازار در سال ۲۰۱۲ معادل ۱۰۰ میلیارد دلار بود و این میزان در سال ۲۰۱۷ می تواند به ۱۲۷ میلیارد دلار و تا سال ۲۰۲۰ به ۵۰۰ میلیارد دلار افزایش یابد.
مثال های رایجی از خدمات ابری
مرز بین پردازش های محلی و پردازش های ابری در برخی از شرایط به میزان بسیار زیادی از بین می رود؛ زیرا امروزه خدمات کلاد تقریبا بخشی از تمام رایانه های ما است. شما می توانید یک بخش محلی از نرم افزار (به عنوان مثال مایکروسافت آفیس ۳۶۵) مورد نظرتان را در اختیار داشته باشید که از پردازش ابری (سرویس وان درایو مایکروسافت) برای ذخیره سازی داده استفاده می کند.
باتوجه به آنچه گفته شد، مایکروسافت همچنین یک سری اپلیکیشن تحت وب موسوم به آفیس آنلاین به کاربران خود ارائه می دهد. این اپلیکیشن ها شامل نسخه هایی از ورد، اکسل، پاورپوینت و وان نوت می شود که فقط از طریق اینترنت در دسترس کاربران قرار دارند و شما بدون نیاز به نصب هیچ ابزاری و تنها با استفاده از مرورگر وب خود می توانید از آن ها استفاده کنید. این نوع اپلیکیشن ها را می توان نسخه هایی از پردازش ابری (مبتنی بر وب = کلاد) دانست.
در ادامه به برخی از مثال های بارز دیگری که در آن ها از پردازش ابری بهره گرفته شده است و شما از آن ها استفاده می کنید، اشاره خواهیم کرد.
گوگل درایو
این یک سرویس پردازش ابری خالص با فضای ذخیره سازی کاملا آنلاین است و بنابراین اپلیکیشن های ابری می توانند از این سرویس استفاده کنند. از جمله اپلیکیشن های ابری گوگل می توان به گوگل داکز، گوگل شیتز و گوگل اسلایدز اشاره کرد. درایو علاوه بر دسکتاپ در سایر پلتفرم ها نیز در دسترس کاربران است و شما می توانید از خدمات آن در تبلت هایی مثل آیپد یا گوشی های هوشمند نیز بهره ببرید. علاوه بر این گوگل اپلیکیشن هایی مجزا برای داکز و شیتز ارائه کرده است. در حقیقت بیشتر خدمات گوگل را می توان نوعی از خدمات پردازش ابری دانست؛ سرویس هایی مثل تقویم گوگل، نقشه های گوگل و ….
اپل آی کلاد
سرویس ابری اپل از فضای ذخیره سازی آنلاین برای پشتیبان گیری و همگان سازی ایمیل ها، تقویم و … کاربران بهره می برد. تمام داده های مورد نیاز شما به لطف وجود سرویس آی کلاد در تمام دستگاه های مجهز به آی اواس، مک اواس یا ویندوز در دسترستان قرار دارد. البته کاربران ویندوز برای استفاده از این ویژگی باید کنترل پنل آی کلاد را روی سیستم خود نصب کنند. طبیعتا شرکت اپل توسط رقبای حاضر از میدان به در نمی شود. این کمپانی نسخه هایی ابری از نرم افزارهای پردازش گر متن (پیچز)، صفحات گسترده (نامبرز) و پرزنتیشن ها (کی نوت) را نیز به صورت اختصاصی در اختیار مشترکان سرویس آی کلاد قرار داده است. اپل از سرویس آی کلاد برای ارائه قابلیت Find My iPhone نیز بهره گرفته است؛ این ویژگی به کاربران کمک می کند تا در صورت گم کردن آیفون خود، بتوانند آن را با استفاده از آی کلاد پیدا کنند.
آمازون کلاد درایو
این سرویس درواقع فضای ذخیره سازی حجیم مورد نیاز ارائه دهندگان خدماتی مثل موسیقی را ارائه می دهد. به عنوان مثال اگر عضویت آمازون پرایم را داشته باشید، این شرکت امکان استفاده از فضای ذخیره سازی نامحدود برای نگه داری آنلاین تصاویر را در اختیارتان قرار می دهد. آمازون کلاد درایو همچنین تمام آیتم های خریداری شده برای کیندل را نگه داری می کند. اساسا این سرویس، فضای ذخیره سازی لازم برای تمام داده های دیجیتالی است که از آمازون خریداری می کنید.
سرویس های هیبریدی مثل باکس، دراپ باکس و شوگر سینک همگی اعلام کرده اند که در کلاد فعالیت دارند؛ زیرا این سرویس ها نسخه ای همگام سازی شده از فایل های شما را به صورت آنلاین نگه داری می کنند. همگام سازی یکی از پایه های اساسی تجربه ی خدمات پردازش ابری است، حتی در شرایطی که شما به صورت محلی به فایل های خود دسترسی داشته باشید.
فرض کنید شما جامعه ای از کاربرانی را در اختیار دارید که هر کدام باید با دستگاهی مجزا یک داده ی یکسان را دریافت کنند؛ این مورد را نیز می توان پردازش ابری در نظر گرفت. مثال دیگر در این زمینه هنگامی است که بخواهید به طور گروهی روی یک پروژه کار کنید و اطلاعات در این پروژه نیاز به همگام سازی داشته باشند.
سخت افزار کلاد
درحال حاضر یکی از بهترین مثال هایی که کاملا بر اساس خدمات کلاد کار می کند، کروم بوک ها هستند. این لپ تاپ ها حافظه ی ذخیره سازی محلی بسیار کمی دارند که آن هم برای اجرای سیستم عامل کروم اواس مورد استفاده قرار می گیرد. سیستم عامل کروم اساسا مرورگر گوگل کروم را به یک سیستم عامل تبدیل می کند. از جمله کارهایی که می توان با یک کروم بوک انجام داد می توان به استفاده از اپلیکیشن های آنلاین، تماشا و پخش فایل های صوتی و تصویری اشاره کرد. تمام قابلیت هایی که کروم بوک در اختیار کاربر قرار می دهد، بر پایه خدمات ابری کار می کنند.
علاوه بر این برای تجربه ی خدمات ابری می توانید از کروم بیت استفاده کنید. کروم بیت یک درایو بسیار کوچک است که با اتصال آن به درگاه HDام آی می توان دستگاه مدنظر را به یک رایانه ی مجهز به سیستم عامل کروم تبدیل کرد.
البته شاید اکنون به این موضوع فکر کنید که اگر شخصی به داده های خود نیاز پیدا کند، ولی اتصال اینترنتی وی برقرار نباشد چه خواهد شد؟ این مورد یکی از بزرگ ترین انتقاد هایی است که کاربران معمولا در مورد سیستم عامل کروم بیان می کنند. البته باید اشاره کنیم که قابلیت های آفلاین این سیستم عامل رفته رفته در حال گسترش یافتن است.
کروم بوک اولین محصولی نیست که از این روش برای ارائه ی خدمات به کاربران استفاده کرده است. dumb terminals – که از فضای ذخیره سازی محلی بی بهره است و برای کارکرد نیاز به اتصال به یک سرور محلی یا رایانه ی مرکزی دارد – از دهه ها قبل وجود داشته است. از جمله محصولاتی که سعی داشتند کاملا مبتنی بر اینترنت باشند می توان به نسل قدیم nic (کامپیوتر اینترنتی جدید) موسوم به Netpliance iOpener و 3Com Audrey اشاره کرد. بسیاری از افراد بر این باور هستند که پردازش ابری برای همه ی ما به یک حالت در دسترس است؛ چراکه سرعت اتصال به اینترنت حداقل برای برخی از کاربران با سرعت دسترسی به اطلاعات هارد درایو یکسان است.
فرقی نمی کند که کیفیت اتصال پهنا باند شما چقدر بالا است؛ زیرا استفاده از اینترنت برای ارسال داده ها مسلما از ارسال فیزیکی اطلاعات ارزان تر خواهد بود.
پردازش ابری به ماهیت اینترنت بسیار شبیه است، با این تفاوت که در فناوری کلاد همانند غرب وحشی، قوانین به طور دائم ایجاد می شوند و شما باید امیدوار باشید بهترین قانون برای شرایط شما وضع شود.
چه چیز باعث متفاوت شدن کلاد شده است؟
کلاد مدیریت شده است
یکی از مهم ترین ویژگی های کلاد این است که سرویس ارائه شده توسط اشخاص یا شرکت های دیگر که شما از آن ها استفاده می کنید به طور کاملا مدیریت شده دردسترس تان قرار گرفته اند. اگر شما از سرویسی مثل اسناد گوگل استفاده می کنید، هیچ نگرانی خاصی بابت خرید امتیاز استفاده از نرم افزار پردازنده کلمه نخواهید داشت و علاوه بر این نرم افزار یادشده همیشه به روز خواهد بود. از دیگر مزایای خدمات ابری، نداشتن نگرانی بابت ویروس ها و بد افزارها است و اطلاعاتی که در فضای ابری نگه داری می شوند معمولا امنیت بسیار بالایی دارند و هیچ فایل مخربی به آن ها آسیب نخواهد رساند. افزون بر این کاربران سرویس های ابری نیازی به دانستن روش ارائه ی این خدمات ندارند. با استفاده از اپلیکیشن ها و خدمات تحت وب می توان در هر زمان که اتصال اینترنتی برقرار باشد، کار مورد نظرتان را انجام دهید و هیچ گونه نگرانی بابت خرابی نرم افزار، مشکلات پردازشی و … نخواهید داشت.
کلاد بر اساس تقاضا است
سرویس های ابری بر اساس تقاضای مشتریان ارائه می شوند و می توان با خرید اشتراک از آن ها استفاده کرد. خرید خدمات ابری اساسا به خرید مواردی مثل برق، خدمات تلفن یا خرید اینترنت شبیه است. گاهی اوقات خدمات ابری به طور رایگان ارائه می شوند و در برخی موارد برای استفاده از این نوع سرویس ها باید هزینه پرداخت کرد. به عنوان مثال سرویس ایمیل هات میل به رایگان ارائه می شود و درآمد مورد نیاز خود را از راه تبلیغات به دست می آورد. درست همانند برق مصرفی خانه تان، اگر از خدمات ابری استفاده کنید، هزینه ی استفاده از این نوع خدمات بر اساس میزان استفاده ی شما تعیین خواهد شد. این ویژگی باعث می شود کلاد برای موارد غیر قابل پیش بینی یک گزینه ی ایده آل باشد. این یعنی برای انجام بسیاری از کارها نیازی به خرید یک سیستم کامپیوتری با مشخصات فنی قدرتمند نخواهید داشت.
کلاد هم خصوصی است و هم عمومی
امروزه تقریبا در اکثر خانه ها یک رایانه وجود دارد که کاربران به آن ها دسترسی کامل دارند و مسئوليت استفاده از رایانه نیز به طور کامل بر عهده ی خود کاربر است. پردازش ابری این وضعیت را تغییر می دهد. خدمات ابری در دو نوع اساسی ارائه می شود: عمومی و خصوصی که درواقع معادل ابری اینترنت و اینترانت محسوب می شوند. سرویس ایمیل مبتنی بر وب مثل خدمات ایمیل گوگل یکی از آشنا ترین مثال های خدمات ابری عمومی است. بزرگ ترین خرده فروشی جهان یعنی آمازون در اوایل سال ۲۰۰۶ عنوان بزرگ ترین ارائه دهنده ی خدمات ابری عمومی جهان را از آن خود کرد. سرویس آمازون در زمان شروع به کار فقط بخش کوچکی از قدرت پردازشی خود را به کار گرفت و سپس این کمپانی فروش جداگانه ی فضای ابری خود را آغاز کرد. فضای ابری آمازون اکنون با عنوان سرویس های وب آمازون یا به اختصار AWS شناخته می شود. شیوه ی کارکرد پردازش ابری خصوصی نیز شبیه به شیوه ی کارکرد پردازش ابری عمومی است؛ اما در اینجا شما با اتصال های امن به منابع مورد نظرتان دسترسی خواهید داشت. آمازون همچنین این امکان را فراهم آورده است تا کاربران بتوانند فضای ابری خصوصی و امن مختص خود را با استفاده از خدمات ابری عمومی این کمپانی ایجاد کنند. به این نوع فضای ابری خصوصی و امن، سرویس ابری خصوصی مجازی (VPC) گفته می شود که از شبکه های خصوصی مجازی استفاده می کند.
آینده ی پردازش ابری
با درنظرگرفتن اینکه امروزه سیستم های ابری از عهده ی چه کارهایی بر آمده اند، تصور اینکه تا چه میزان زندگی ما به سرویس هایی که از این تکنولوژی بهره می گیرند گره خورده است، در ذهن هر کسی نقش می بندد. اپلیکیشن های موبایل از گوگل درایو و دراپ باکس گرفته تا برنامه هایی که ارتباطی به ذخیره سازی ندارند اغلب داده های خود را روی فضای ابری ذخیره می کنند. زیرساخت های ابری همان چیزی هستند که توان ارائه ی سریع و بی نقص محتوا را برای سرویس هایی نظیر آمازون و یوتیوب فراهم می کنند. بدون ابر ما حتی نیمی از اپلیکیشن های پرکاربرد امروزی را نیز به چشم نمی دیدیم.
اما مهم تر از آنچه گفته شد، آینده ی پردازش ابری به چه شکل و شمایلی خواهد بود؟ این آینده برای ما و زندگی مان چه معنایی در خود نهفته دارد؟
ریسک های امنیتی
ذخیره سازی ابری به کاربران این امکان را می دهد که از هر کجا و در هر شرایطی به داده های خود که صد البته حضوری در دستگاه های خودشان ندارد دسترسی پیدا کنند، خواه دستگاه در میان استفاده از داده ها دچار اشکال شود و خواه شخص درون یک ترمینال شلوغ و به دور از سیستم خانگی خود باشد. نقطه مقابل این مزیت، مسئله ی اعتماد به سرویس های ارائه دهنده ی فضای ابری است که همیشه داده های شما را در امنیت و حریم دست نخورده اش حفظ و امانت داری کنند. هرچه ما در این مسیر به پیش می رویم، تکنولوژی ابری ملزم خواهد بود که سطح امنیت خود را برای پاسخگویی به نگرانی عمومی ناشی از وابستگی به سرویس های مبتنی بر آن افزایش داده و تقویت کند.
اپلیکیشن های موبایل بیشتر
نقطه عطف این حرکت هم اکنون نیز آغاز شده است. شرکت ها روزبه روز بر تعداد اپلیکیشن های خود که تنها بر بستر وب اجرا می شوند می افزایند و اپلیکیشن های بومی در سیستم عامل ها کم رنگ تر می شوند. هرچه قطار این تکنولوژی بیشتر در مسیر خود حرکت می کند، شاهد محصولات بسیار بیشتری خواهیم بود که مدل SaaS یعنی نرم افزار بعنوان سرویس را به کار می بندند.
اینترنت اشیاء
این شاخه بیشتر به مه شبیه است تا ابر؛ اما در هر صورت اینترنت اشیاء بخشی جدایی ناپذیر از آینده ی ما خواهد بود. دنیایی را تصور کنید که در آن تمامی دستگاه ها و ابزارها به شبکه ای داخلی و عظیم به یکدیگر متصل هستند و خود این شبکه در ابرهای گسترده لانه گزیده است. بجای اینکه مجبور باشیم هر بار برای استفاده از داده ها آن ها را از ابر بازخوانی یا ارسال کنیم، همه چیز در ابر است و حس کارکرد روان تر و قابل درک تری به خود می گیرد. و در این میان اندکی نیز به ترسناک بودن یک حمله ی سایبری خراب کارانه فکر کنید که شرکت های بزرگ ید طولایی در مواجهه با آن ها داشته اند.
جمع بندی
باتوجه به توضیحاتی که در این مقاله ارائه شد، مسلما فناوری کلاد همانند هر فناوری دیگری مزایا و معایبی دارد که به مهم ترین آن ها اشاره کردیم. با استفاده از خدمات ابری می توان همیشه به داده های خود دسترسی داشت و دیگر بابت امنیت و مدیریت نگه داری داده ها هیچ نگرانی خاصی وجود نخواهد داشت. جابه جایی و همگام سازی داده ها بین تمام دستگاه ها یکی از مهم ترین قابلیت هایی است که به لطف فناوری کلاد در دسترس قرار گرفته است.
البته درحال حاضر انتقادهایی هم به این سرویس وارد آمده که مهم ترین آن بحث امنیت و دسترسی پذیری کاربران به اینترنت پرسرعت و پایدار برای استفاده از این نوع خدمات است. مسلما سرویس های ابری برای کاربرانی مفید هستند که هزینه ی اتصال اینترنتی و استفاده از خدمات کلاد برای آن ها کمتر از هزینه ی مورد نیاز برای خرید فضای ذخیره سازی فیزیکی یا خرید رایانه است.
به نظر می رسد کفه ی ترازو درحال حاضر به سمت مزایای فناوری کلاد سنگینی می کند. همچنین بیشتر متخصصان و تحلیل گران آینده ی رو به پیشرفتی برای این حوزه پیش بینی کرده اند؛ بد نیست اشاره کنیم که وضعیت فناوری کلاد در زمان حاضر نسبت به آنچه چندین سال پیش پیش بینی می شد، پیشرفت بیشتری داشته است.
به واقع امروزه در عجب دنیایی زندگی می کنیم… و متحیرم که آینده برای ما چه رهاورد و ارمغانی خواهد داشت…
منبع: زومیت.