اگر نابینا یا کم‌بینا باشید حتماً می‌توانید تصور کنید که شنا کردن بدون یک همراه کار بلد چه کار دشواری به حساب می‌آید. اول از همه باید حواستان باشد که دیوار دوست شما نیست. اگر با سرعت زیاد شنا کنید و به موقع از رسیدن به دیوار خبر‌دار نشوید، اصلاً اتفاق خوبی را تجربه نخواهید کرد. یکی دیگر از دشواری‌های شنا بدون همراه بینا این است که باید مراقب باشید که از خط خودتان خارج نشوید و در مسیر حرکت دیگر شنا‌گر‌ها قرار نگیرید.
IBM قدم در راه رفع این چالش نهاده و وسیله‌ای طراحی کرده که به کمک یک فرستنده‌ی بلوتوث و ابزار‌هایی که وابسته به حس لامسه‌اند می‌تواند شنا‌گر‌های نابینا را راهنمایی کند. از آنجا که حس‌گر‌های بلوتوثی در مجاورت آب نمی‌توانند کار کنند، این حس‌گر‌ها بر روی یک سیم فولادی و چهار پنج فوت بالا‌تر از سطح آب، درست در مرکز خطی که نابینا باید طی کند، کار گذاشته شده‌اند. شنا‌گر نابینا، وسیله‌ای را زیر کلاه شنا و روی سر خود کار می‌گذارد که قرار است با لرزش او را در مسیر صحیح قرار دهد. به این معنا که وقتی شنا‌گر در مرکز خط خود قرار می‌گیرد، این وسیله شدید‌ترین میزان لرزش را ایجاد می‌کند و به محض دور شدنِ او از مرکز خط، لرزش کم شده و فرد از خارج شدن خود از مسیر، آگاه می‌شود. آزمایش‌های انجام شده بر روی این وسیله بسیار موفقیت‌آمیز بوده است و شنا‌گران نابینا از این که می‌توانند آزادانه و مستقل شنا کنند بسیار راضی بودند.
شما می‌توانید فیلمی از نحوه‌ی استفاده از این اختراع تازه را در این لینک مشاهده کنید.